IPPB2/436-389/09-2/MZ - Opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki oleju napędowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2009 r. (data wpływu 5 października 2009 r.) oraz piśmie z dnia 10 listopada 2009 r. (data wpływu 10 listopada 2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 5 listopada 2009 r. Nr IPPP3-443-860/09-2/JF (data nadania 6 listopada 2009 r., data odbioru 6 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki paliw - jest prawidłowe.

W dniu 5 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki paliw.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest jednym z największych podmiotów w branży naftowej w Europie Środkowo-Wschodniej, zajmującym się m.in. produkcją paliw.

Z uwagi na duże zapotrzebowanie na paliwa, spółka postanowiła skorzystać z oferowanej przez Agencję R (dalej: AR) możliwości pożyczania paliw. W związku z tym, Spółka zawarła z AR umowę pożyczki paliw (dalej: Umowa), na mocy której AR odpłatnie pożyczka Spółce paliwa określone co do gatunku i w ustalonej ilości.

Na podstawie Umowy, AR zobowiązała się pożyczyć Spółce paliwo (olej napędowy w gatunku F, odpowiadający normie PN-EN 590) w ustalonej ilości oraz określając miejsce odbioru (tekst jedn. Umowa precyzuje, z której bazy Paliw następuje pobór paliwa). Spółka zobowiązała się natomiast zwrócić paliwo do tychże Baz Paliw w tej samej ilości i gatunku. Spółka planuje sprzedaż paliwa pożyczonego od AR do podmiotów trzecich. Sprzedaż ta będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Na podstawie Umowy, udzielenie pożyczki paliw następuje za wynagrodzeniem. Podstawą do dokonania przez Spółkę płatności wynagrodzenia za otrzymanie pożyczki paliwa jest faktura VAT wystawiona przez AR w terminie 7 dni od daty zwrotu całego pożyczonego paliwa.

Paliwo zwracane przez Spółkę do AR w ramach opisywanej transakcji posiada dłuższy termin przydatności niż paliwo wydane Spółce przez AR. Wynika to z faktu, że paliwo wydawane Spółce pochodzi z posiadanych i przechowywanych przez AR rezerw, podczas gdy paliwo zwracane do AR jest nowowytworzone przez Spółkę albo kupione od podmiotów trzecich. W związku z tym, że Spółka zwraca AR paliwo o dłuższym okresie przydatności w stosunku do terminu przydatności paliwa pierwotnie pożyczonego, strony ustaliły w Umowie, że Spółce należne jest z tego tytułu określone wynagrodzenie.

Spółka pragnie podkreślić, że niezależnie od powyższej Umowy, w przyszłości może zawierać podobne umowy pożyczki paliwa z AR lub innymi podmiotami na zasadach analogicznych jak zasady opisane powyżej.

Pismem z dnia 5 listopada 2009 r. Nr IPPP3-443-860/09-2/JF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Odpowiedź w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. W zakresie podatku od towarów i usług została wydana w dniu 11 grudnia 2009 r. odrębna interpretacja Nr IPPP3-443-860/09-4/JF.

Zdaniem Wnioskodawcy

W opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o p.c.c. - umowa pożyczki, której realizacja podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, nie podlega opodatkowaniu p.c.c.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o p.c.c., opodatkowaniu p.c.c. podlegają m.in. umowy pożyczki. Jednocześnie jednak, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o p.c.c., czynności cywilnoprawne dokonywane przez podmioty w sytuacji, gdy przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem VAT lub jest z niego zwolniona, nie podlegają opodatkowaniu p.c.c. W omawianym przypadku, realizacja umowy pożyczki powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT po stronie AR z tytułu świadczenia usług pożyczki paliwa (zgodnie ze stanowiskiem Spółki przedstawionym w uzasadnieniu do pytania Nr 1). Stąd też pożyczka paliwa - jako że podlega opodatkowaniu VAT - nie podlega opodatkowaniu p.c.c.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej wydanej przez Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku w dniu 2 maja 2007 r. (sygn. DM/436-2/07/JU) oraz w interpretacji wydanej przez Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. (sygn. ITPB2/436-147/08/PS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.), umowa pożyczki podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Na podstawie art. 9 ustawy z dnia 4 września 2008 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 165, poz. 1316) art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) otrzymał nowe brzmienie: podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

W myśl powyższego artykułu czynności cywilnoprawne w tym umowy pożyczki podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W interpretacji indywidualnej Nr IPPP3-443-860/09-4/JF z dnia 11 grudnia 2009 r. dotyczącej podatku od towarów i usług Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, że udzielenie pożyczki paliw przez AR na rzecz Spółki należy zatem uznać za czynność odpłatną. W konsekwencji, zdaniem Spółki udzielenie pożyczki paliw przez AR będzie stanowić odpłatne świadczenie usług przez AR, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy, a co za tym idzie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Reasumując stwierdza się, iż skoro umowa pożyczki paliw będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, powyższa czynność zostanie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego należy stwierdzić, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.