IPPB2/436-386/10-4/AF - Podatek od czynności cywilnoprawnych w zakresie umów pożyczek.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 grudnia 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/436-386/10-4/AF Podatek od czynności cywilnoprawnych w zakresie umów pożyczek.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2010 r. (data wpływu 5 października 2010 r.) uzupełnionym pismem na wezwanie z dnia 1 grudnia 2010 r. Nr IPPB2/436-386/10-2/AF (data nadania 1 grudnia 2010 r., data doręczenia 3 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umów pożyczek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umów pożyczek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej; "Spółka", "Pożyczkobiorca") z siedzibą w Polsce prowadzi inwestycje w sektorze nieruchomości. Spółka zamierza finansować swoją działalność poprzez uzyskanie pożyczek od A. (dalej: "Pożyczkodawca"), niebędącego jej udziałowcem.

Pożyczkodawca nie jest bankiem. Pożyczkodawca jest zagranicznym przedsiębiorcą z siedzibą w Wielkiej Brytanii, a jego statutową i faktycznie wykonywaną działalność stanowi m.in. udzielanie pożyczek oraz kredytowanie, co potwierdza art. 3.15 umowy spółki Pożyczkodawcy w brzmieniu; "pożyczać pieniądze i przyznawać lub udzielać kredyty i finansowe wsparcie wszelkim podmiotom oraz deponować pieniądze u wszelkich podmiotów i prowadzić działalność w zakresie bankowości, finansowania lub jako firma ubezpieczeniowa".

Umowy pożyczek zostaną zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w momencie podpisania umów pożyczek Pożyczkodawca nie będzie posiadał żadnych środków pieniężnych znajdujących się na rachunkach bankowych w Polsce a tym samym pieniądze mogące być przedmiotem zawartych umów pożyczek nie będą znajdowały się na polskim rachunku bankowym i będą znajdowały się poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej.

Po zawarciu umów pożyczek wynikające z nich zobowiązania Pożyczkodawcy zostaną wykonane poprzez bezpośredni transfer środków pieniężnych lub też w jakiejkolwiek innej formie, np. przez potrącenie wzajemnych należności.

Pismem z dnia 1 grudnia 2010 r. Nr IPPB2/436-386/10-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

* dostarczenie dokumentu - oryginał lub urzędowo poświadczona kopia za zgodność z oryginałem - (odpowiednio odpis z Krajowego Rejestru Sądowego), z którego wynika prawo Pana C. M. do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego, tj. stosowne umocowanie, dla osoby która przedmiotowy wniosek podpisała.

Należy nadmienić, iż Wnioskodawca dołączył do wniosku kserokopię odpisu KRS.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pożyczki udzielane Spółce przez Pożyczkodawcę, przedsiębiorcę niemającego na terytorium Polski siedziby lub zarządu są zwolnione z podatku od czynności cywilnoprawnych, jeśli umowy pożyczek zostają zawarte poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej i środki pieniężne będące przedmiotem tych umów w chwili ich zawarcia będą się znajdowały poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 1 pkt 1b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: "UPCC") podatkowi temu podlegają umowy pożyczki. Umowa pożyczki uregulowana jest w art. 720 i n. kodeksu cywilnego. Umowa pożyczki jest umową konsensualną, dochodzi do skutku poprzez porozumienie stron, toteż samo zawarcie umowy pożyczki rodzi obowiązek podatkowy w p.c.c. Natomiast sposób wykonania umowy wobec jej konsensualnego charakteru nie może mieć wpływu na powstanie obowiązku podatkowego (np. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 października 2008 r., sygn. I SA/Po 916/08). Zastosowanie różnych sposobów rozliczeń z tytułu umowy pożyczki nie wpływa bowiem na ocenę istotnych elementów tychże umów na gruncie art. 1 ust. 4 UPCC. (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 marca 2010 r., sygn. IPPB2/436-526/09-4/AF).

Czynności cywilnoprawne zawarte w zamkniętym katalogu w art. 1 UPCC podlegają opodatkowaniu p.c.c., o ile spełniają przesłanki zawarte w ust. 4 pkt 1 i 2 wyżej wymienionego artykułu, a mianowicie ich przedmiotem są:

1.

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2.

rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku, gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Analizując powyższą regulację należy stwierdzić, że aby czynność cywilnoprawna (w przypadku Spółki umowa pożyczki) podlegała p.c.c. muszą zostać spełnione łącznie przedstawione wyżej przesłanki z art. 1 ust. 4 pkt 1 i 2 UPCC.

A zatem, w świetle powyższego przepisu opodatkowaniu p.c.c. podlega umowa pożyczki, której przedmiot w chwili zawarcia umowy znajduje się na terytorium Polski. W przypadku zaś, gdy przedmiotem pożyczki są rzeczy, w tym pieniądze, znajdujące się za granicą, umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, pod warunkiem, że pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Polski i umowę zawarto na terytorium Polski. Konstrukcja tego przepisu wskazuje, że oba ww. warunki muszą być spełnione kumulatywnie. Niewystąpienie jednego z nich powoduje, że czynność taka nie podlega opodatkowaniu p.c.c.

W przypadku pożyczek, jakie zamierza otrzymać Spółka od Pożyczkodawcy przesłanki warunkujące opodatkowanie czynności p.c.c. nie zostaną kumulatywnie spełnione. Jak wynika bowiem ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę:

* Pożyczkodawca nie posiada rachunku bankowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wobec czego wszystkie środki pieniężne Pożyczkodawcy w momencie zawarcia umowy pożyczki będą się znajdowały poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej,

* nabywca - Spółka ma siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej,

* czynność cywilnoprawna, tj. zawarcie umowy pożyczki będzie miało miejsce poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Tak więc, z uwagi na fakt, że ostatnia z przesłanek nie będzie spełniona, tj. czynność zostanie dokonana poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, Spółka stoi na stanowisku, że pożyczki jakie zamierza otrzymać od zagranicznego Pożyczkodawcy nie będą podlegały p.c.c.

Stanowisko Spółki potwierdza utrwalona i jednolita linia interpretacyjna w tej kwestii prezentowana w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Spółka powołuje więc poniżej wybrane interpretacje:

* Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 sierpnia 2010 r. (sygn. ILPB2/436-103/10-2/MK);

* Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 9 sierpnia 2010 r. (sygn. ITPB2/436-106a/10/TJ);

* Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 marca 2010 r. (sygn. IPPB2/436-13/10-2/AF);

* Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 maja 2008 r. (sygn. IPPB2/436-53/08-5/MZ);

* Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 stycznia 2008 r. (sygn. IPPB2/436-213/08-3/MZ).

Podsumowanie

Zdaniem Spółki pożyczki udzielane Spółce przez Pożyczkodawcę, przedsiębiorcę niemającego na terytorium Polski siedziby lub zarządu prowadzącego działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek, jeśli umowy pożyczek zostają zawarte poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej i środki pieniężne będące przedmiotem tych umów w chwili ich zawarcia będą się znajdowały poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, są zwolnione z podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Artykuł 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1.

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2.

rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi inwestycje poprzez uzyskanie pożyczek od A. niebędącego jej udziałowcem. Pożyczkodawca nie jest bankiem. Pożyczkodawca jest zagranicznym przedsiębiorcą z siedzibą w Wielkiej Brytanii, a jego statutową i faktycznie wykonywaną działalność m.in. udzielanie pożyczek oraz kredytowanie, co potwierdza art. 3.15 umowy spółki Pożyczkodawcy w brzmieniu; "pożyczać pieniądze i przyznawać lub udzielać kredyty i finansowe wsparcie wszelkim podmiotom oraz deponować pieniądze u wszelkich podmiotów i prowadzić działalność w zakresie bankowości, finansowania lub jako firma ubezpieczeniowa". Umowy pożyczek zostaną zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w momencie podpisania umów pożyczek Pożyczkodawca nie będzie posiadał żadnych środków pieniężnych znajdujących się na rachunkach bankowych w Polsce a tym samym pieniądze mogące być przedmiotem zawartych umów pożyczek nie będą znajdowały się na polskim rachunku bankowym i będą znajdowały się poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż umowy pożyczki które zostaną Spółce udzielone przez Pożyczkodawcę (o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny), nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazuje Wnioskodawca środki pieniężne w chwili ich zawarcia będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowy pożyczki będą zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy wskazać, iż stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe, mimo iż Wnioskodawca w zadanym pytaniu jak i w podsumowaniu własnego stanowiska użył sformułowania, iż pożyczki udzielone Spółce przez Pożyczkodawcę, przedsiębiorcę niemającego na terytorium Polski siedziby lub zarządu są zwolnione z podatku od czynności cywilnoprawnych, jeśli umowy pożyczek zostają zawarte poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej i środki pieniężne będące przedmiotem tych umów w chwili ich zawarcia będą się znajdowały poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Powyższe Organ uznał za oczywistą omyłkę, gdyż art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych określa przesłanki, które decydują o tym, czy dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a nie korzysta ze zwolnienia.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl