IPPB2/436-38/08-2/MZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/436-38/08-2/MZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2007 r. (data wpływu 31 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy nabycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce od obywatela C - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy nabycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce od obywatela C.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jako osoba prawna nabyła udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, zarejestrowanej w Polskim Krajowym Rejestrze Sądowym. Sprzedającym był obywatel c. Umowa była zawarta i wykonana w C. W związku z tą transakcją Spółka zapłaciła podatek od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonanie tej transakcji, rodzi obowiązek podatkowy w polskim podatku od czynności cywilnoprawnych, czyli złożenia deklaracji i zapłacenia podatku w ciągu 14 dni od dnia zawarcia umowy.

Zdaniem wnioskodawcy.

Obowiązek podatkowy nie powstaje, bowiem:

* żadna ze stron nie ma siedziby lub miejsca zamieszkania w Polsce, a umowa była zawarta, wykonana poza granicami Polski,

* warunek dotrzymania czternastodniowego terminu od momentu powstania obowiązku podatkowego od dnia zapłaty może być niewykonalny ze względu na język zawarcia umowy, czy nieznajomość polskiego prawa,

* nabycie udziałów w spółce nie jest jednoznaczne z wykonaniem prawa zakładając, że obcokrajowiec może nigdy nie przekroczyć granicy Polski i być może nigdy nie wykonywać prawa związanego z nabyciem udziałów i uczestnictwa w zgromadzeniach wspólników (prawo do dywidendy).

Jako dygresję można też stwierdzić w niektórych sytuacjach niemożność prawidłowego sporządzenia nakazanej prawem deklaracji, ze względu np. na brak obowiązku posiadania dowodu tożsamości w niektórych krajach w świetle hipotetycznego stanu faktycznego należałoby uznać powstanie obowiązku podatkowego np. z chwilą powołania się na fazy zawarcia przedmiotowej umowy przed polskim sądem lub urzędem.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają:

1.

następujące czynności cywilnoprawne

a.

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b.

umowy pożyczki,

c.

(uchylona),

d.

umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e.

umowy dożywocia,

f.

umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g.

(uchylona),

h.

ustanowienie hipoteki,

i.

ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

j.

umowy depozytu nieprawidłowego,

k.

umowy spółki (akty założycielskie);

2.

zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;3. orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne w pkt 1 lub 2.

Na podstawie art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) umową sprzedaży jest umowa, zgodnie z którą sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Istotną cechą umowy sprzedaży jest zawsze wymiana określonych rzeczy na pieniądze. Zatem cenę w umowie sprzedaży stanowi suma pieniężna. W polskim prawie umowa sprzedaży nie wymaga do swej ważności żadnej szczególnej formy, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustawie (np. forma aktu notarialnego przy sprzedaży nieruchomości). Zawarcie umowy sprzedaży następuje w wyniku zgodnego oświadczenia woli stron. Rzeczami w rozumieniu Kodeksu cywilnego (art. 45) są tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na nieruchome, czyli nieruchomości (grunty, budynki oraz części budynków tzw. nieruchomości lokalowe) i na rzeczy ruchome (samochody, przyczepy, maszyny rolnicze itp.). Przedmiotami sprzedaży w ujęciu Kodeksu cywilnego oprócz rzeczy mogą być prawa majątkowe. Prawami majątkowymi są przysługujące danej osobie prawa do korzystania i rozporządzania określoną rzeczą lub prawem ustanowionym na tej rzeczy np.:

* prawo wieczystego użytkowania,

* własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego,

* prawo do domu jednorodzinnego lub spółdzielcze prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym,

* udziały (akcje) w spółkach kapitałowych, prawa autorskie, wierzytelności, prawa do spadku.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W ustawie sformułowano warunki, które muszą zostać spełnione, aby konkretna czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy podlegała podatkowi.

Przepis art. 1 ust. 4 ww. ustawy określa przesłanki (w zakresie czynnika terytorialnego), od których spełnienia zależy objęcie czynności cywilnoprawnych obowiązkiem podatkowym. Wchodzą zatem w grę tylko te czynności, których przedmiotem są:

1.

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskie

2.

rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż umowa sprzedaży została zawarta poza granicami Polski, nabywca i zbywca nie mają miejsca zamieszkania w Polsce, natomiast nabywane akcje dotyczą spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mającej siedzibę w Polsce. Zatem w przedstawionej sytuacji mają zastosowanie przepisy art. 1 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy. Dla opodatkowania w Polsce nie jest istotne obywatelstwo stron konkretnej umowy ani ich miejsce zamieszkania. Bez względu na opodatkowanie tym podatkiem pozostają także inne okoliczności, w których zostaje ona dokonana, zwłaszcza miejsce zawarcia umowy. Warunkiem jest jednak, że będące jej przedmiotem rzeczy znajdują się na terytorium RP, bądź też jeśli jej przedmiotem są prawa majątkowe wykonywane na terytorium kraju.

Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c) ww. ustawy podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

Obowiązek podatkowy, jak wynika z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Zgodnie z art. 4 ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 powyższej ustawy podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

Reasumując stwierdza się, iż dokonanie transakcji nabycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce rodzi obowiązek podatkowy w polskim podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem powyższa transakcja wymaga złożenia deklaracji i zapłacenia podatku w ciągu 14 dni od dnia zawarcia umowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl