IPPB2/436-377/13-4/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2013 r. (data wpływu 25 lipca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 października 2013 r. (data nadania 8 października 2013 r., data wpływu 11 października 2013 r.) na wezwanie z dnia 26 września 2013 r. Nr IPPB2/436-377/13-2/MZ o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zakupu Bonu od Agenta - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zakupu Bonu od Agenta.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Zamierza przystąpić do współpracy ze Spółką Y. (zwaną dalej: Agentem) obejmującą zakup używanego sprzętu od osób prywatnych i firm. Agent, na podstawie umowy z Wnioskodawcą, zobowiąże się do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z Klientami umów odkupienia określonego sprzętu na rzecz Wnioskodawcy. Klient zamierzający sprzedać Wnioskodawcy Sprzęt poprzez Przedstawiciela punktu sprzedaży (osobę fizyczną umocowaną do dokonania w imieniu punktu sprzedaży czynności prawnych z Klientem), może dokonać wyboru rozliczenia transakcji sprzedaży w formie gotówkowej lub w formie bonu (dokumentu wyemitowanego przez Agenta o charakterze bonu towarowego, uprawniającego Klienta do dokonania zakupu w punktach sprzedaży na warunkach przewidzianych Regulaminem Wykorzystania Bonów).

W celu ustalenia ceny określonego Sprzętu, każdy punkt sprzedaży będzie mógł korzystać z Serwisu Wnioskodawcy cele uzyskania danych co do proponowanej ceny odkupienia Sprzętu w formie gotówkowej, oraz proponowanej ceny odkupienia Sprzętu w formie bonu. Przy czym cena gotówkowa będzie zawsze niższa niż cena w formie bonu.

Wnioskodawca na mocy ww. umowy upoważnił Agenta do zawierania z Klientem w imieniu Wnioskodawcy Umów Sprzedaży Sprzętu wyłącznie w przypadku, gdy Klient dokona wyboru rozliczenia transakcji w formie bonu. Po podpisaniu Umowy Sprzedaży Sprzętu, punkt sprzedaży przekaże Sprzęt do Wnioskodawcy. Wnioskodawca po otrzymaniu Sprzętu wystąpi o jego sprawdzenie.

W przypadku otrzymania informacji, że Sprzęt został zgłoszony, jako zgubiony lub skradziony, transakcja odkupienia Sprzętu może nie zostać dokonana, a Sprzęt będzie zgłoszony do dyspozycji Policji. Jeżeli transakcja zawarta zostanie z rozliczeniem w formie bonu, który nie został do tego czasu wykorzystany przez Klienta, nie będzie mógł zostać wykorzystany.

W sytuacji zapłaty bonem za towar, jeżeli wartość wydanego towaru przekroczy wartość bonu Klient dopłaca różnicę inną formą płatności. Bon będzie posiadał określony termin ważności. Po jego upływie nie będzie możliwa realizacja praw wynikających z danego bonu. Nie ma możliwości wymiany bonu na gotówkę.

Rozliczenia z tytułu bonów będą dokonywane pomiędzy Agentem i Wnioskodawcą na podstawie raportu. Agent wystawi Wnioskodawcy stosowną notę obciążeniową na sumaryczną wartość wszystkich bonów, przekazanych przez Przedstawicieli punktów sprzedaży, Klientom w okresie, którego raport dotyczy.

Pismem z dnia 26 września 2013 r. Nr IPPB2/436-377/13-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

* Uzupełnienie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez jednoznaczne wskazanie czy pomiędzy Wnioskodawcą, a Agentem zostanie zawarta umowa sprzedaży Bonów.

Nadmienia się, iż w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, iż "Klient zamierzający sprzedać Wnioskodawcy Sprzęt poprzez Przedstawiciela punktu sprzedaży (osobę fizyczną umocowaną do dokonania w imieniu punktu sprzedaży czynności prawnych z Klientem) może dokonać wyboru rozliczenia transakcji sprzedaży w formie gotówkowej lub w formie bonu (dokumentu wyemitowanego przez Agenta o charakterze bonu towarowego, uprawniającego Klienta do dokonania zakupu w punktach sprzedaży na warunkach przewidzianych Regulaminem Wykorzystania Bonów). Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie wynika, że będą zawierane umowy sprzedaży Bonów od Agenta, natomiast pytanie zostało sprecyzowane następująco: Czy przy zakupie Bonu od Agenta, wnioskodawca będzie miał obowiązek uiszczenia podatku p.c.c. w wysokości 1% od wartości rynkowej (nominalnej) tego bonu bez względu na jego wartość.

* Wobec powyższego wzywa się o doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego, tj. pomiędzy kim będą zawierane umowy sprzedaży Bonu... W przypadku, gdy umowy będą zawierane pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem, wówczas należy:

* Ponownie sprecyzować pytanie podatkowe w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy oraz przedstawić własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, które winno być powiązane z przedstawionym zdarzeniem przyszłym i zadanym pytaniem.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie informując, iż:

* Bony są emitowane przez Spółkę Y (Agenta) i stanowią substytut środka płatniczego, którym to środkiem płatniczym okaziciel Bonu może zapłacić za zakup towarów u Agenta (np. za zakup nowego sprzętu telekomunikacyjnego: telefonu, modemu itp.).

* Spółka nabywa Bony od Agenta po cenie nominalnej określonej na Bonie. Nabycie jest udokumentowane przez Agenta notą księgową odpowiadającą kwocie nominalnej Bonów.

* Następnie, przy realizacji umowy kupna-sprzedaży używanego sprzętu telekomunikacyjnego, do której dochodzi pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem, Spółka może zapłacić Klientowi za nabywany sprzęt tym właśnie Bonem. Do wyboru Klienta pozostaje sposób otrzymania należności za sprzedawany używany sprzęt telekomunikacyjny, może on otrzymać od Agenta gotówkę lub też Bon. W przypadku wybrania opcji zapłaty Bonem Klient otrzymuje Bon o wartości nominalnej odpowiadającej umówionej cenie, po jakiej Wnioskodawca odkupuje używany sprzęt od Klienta.

* Następnie, Klient może udać się do salonu sprzedaży Agenta i wymienić bon na towar będący w ofercie Agenta (tekst jedn.: zapłacić Bonem np. za zakup nowego telefonu). Przy realizowaniu tej transakcji Agent wystawia na Klienta fakturę na pełną wartość nowego sprzętu, a Bon pomniejsza Klientowi wartość do zapłaty.

* Odpowiadając na pytania Izby, Spółka informuje, że pomiędzy Wnioskodawcą i Agentem dochodzi do sprzedaży Bonu - środka płatniczego, który to Bon może być wymieniony na towary w sieci sprzedaży Agenta. Sprzedaż jest dokumentowana notą księgową. Zadane przez Wnioskodawcę we wniosku pytanie dotyczy transakcji zawieranej pomiędzy Wnioskodawcą i Agentem, której przedmiotem jest nabycie Bonu przez Wnioskodawcę od Agenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy zakupie Bonu, od Agenta, Wnioskodawca będzie miał obowiązek uiszczenia podatku p.c.c. w wysokości 1% od wartości rynkowej (nominalnej) tego bonu bez względu na jego wartość.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649); dalej w tekście: ustawa o p.c.c., temu podatkowi podlegają: umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Na mocy art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.c.c. przy umowie sprzedaży podstawę opodatkowania stanowi - wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

Według art. 7 ust. 1 pkt 1 litera b, stawka podatku wynosi 1% od innych praw majątkowych. Stosownie zaś do art. 9 pkt 6 zwalnia się od podatku sprzedaży rzeczy ruchomych, jeżeli podstawa opodatkowania nie przekracza 1 000 zł.

Wnioskodawca jest zdania, że bon towarowy uznawany jest w praktyce za znak legitymacyjny i nie jest to ani rzecz, ani prawo majątkowe więc nie przy zakupie bonu od Agenta, nie będzie istniał obowiązek uiszczenia podatku p.c.c.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza literatura prawna np. publikacja z dnia 19 listopada 2012 r. Dariusza Trzaska, radcy prawnego, doradcy podatkowego nr 07585, Spółka Doradztwa Podatkowego "Manuglewicz, Trzaska i Wspólnicy" sp. z o.o., który pisze: "W praktyce bony towarowe uznaje się za znaki legitymacyjne, uprawniające do skorzystania z określonych świadczeń w przyszłości - w ty przypadku uprawnienie to polega na możliwości zrealizowania bonu przy zakupie towarów w jednostce handlowej. Bony należy zatem uznać za znaki legitymacyjne uprawniające do ich wykorzystania przez klienta w momencie zakupu towarów jako "substytutu pieniądza" (w przypadku bonów sprzedawanych przez jednostkę), bądź uprawniających do skorzystania z rabatu (w przypadku bonów wydawanych nieodpłatnie) w wartości nominalnej bonu. Bony same w sobie nie zaspokajają żadnych potrzeb - nie stanowią więc samodzielnego świadczenia. (...) Dodać jeszcze należy, że z punktu widzenia podatku dochodowego, skoro bon towarowy nie jest ani rzeczą ani prawem majątkowym ani usługą (jego wydanie), a stanowi jedynie substytut pieniądza, który uprawnia do otrzymania w oznaczonym terminie towarów dostępnych w ofercie sklepów, to sprzedaż (wydanie) bonu nie jest wydaniem towaru, zbyciem prawa majątkowego ani świadczenie usługi."

Równocześnie potwierdza to stanowisko interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 czerwca 2008 r. Sygn. akr. IP-PB3-423-414/08-2/DG "Karta podarunkowa czy bon towarowy nie jest ani rzeczą, ani prawem majątkowym, nie mieści się, także w pojęciu "usługa". Karta podarunkowa jest jedynie dokumentem, który poświadcza przysługujące jej posiadaczowi uprawienia np. do otrzymywania w oznaczonym terminie pewnego świadczenia." (tak samo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 września 2000 r. sygn. akt BD-P/42314/06/Z).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.