IPPB2/436-370/13-2/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie określenia podstawy opodatkowania - jest prawidłowe.

W dniu 22 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie określenia podstawy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest spółką kapitałową (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością) z siedzibą w Polsce (polskim rezydentem podatkowym) oraz członkiem międzynarodowej grupy C., zależnej od C. plc z siedzibą w Irlandii (dalej: Grupa). W ramach Grupy, do której należy Spółka planowana jest obecnie reorganizacja, mająca na celu zmianę struktury własnościowej Grupy. Zmiana relacji właścicielskich w Grupie ma na celu dopasowanie struktury organizacyjnej Grupy do obecnego modelu biznesowego i prawnego oraz raportowego Grupy.

W szczególności, w ramach rozważanej reorganizacji Grupy planowane jest nabycie przez Wnioskodawcę 100% akcji (dalej: Akcje) innej spółki z Grupy - Grupa O. S.A. (dalej: Spółka Nabywana). Spółka Nabywana jest spółką kapitałową (spółką akcyjną) i polskim rezydentem podatkowym. Obecnie wyłącznym akcjonariuszem Spółki Nabywanej jest C. X B.V. (dalej: Sprzedawca lub Holenderski Udziałowiec) - spółka z Grupy z siedzibą w Holandii, holenderski rezydent podatkowy. W ramach planowanej reorganizacji możliwe jest również nabywanie przez Spółkę innych podmiotów, zarówno z Grupy, jak i spoza Grupy, tak polskich, jak i zagranicznych rezydentów podatkowych. W przyszłości zakładane jest również, że w ramach planowanej przez Grupę reorganizacji Spółka utworzy wraz ze Spółką Nabywaną podatkową grupę kapitałową w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie jest również wykluczone przeprowadzenie w przyszłości połączenia prawnego (w rozumieniu przepisów Kodeksu Spółek Handlowych) Spółki i Spółki Nabywanej.

Nabycie przez Spółkę Akcji w Spółce Nabywanej będzie poprzedzone szeregiem innych działań reorganizacyjnych (niezbędnych dla skutecznego dokonania planowanej zmiany relacji inwestorskich i struktury własnościowej Grupy), w tym w szczególności: sprzedażą Spółki przez jej obecnego udziałowca (którym jest Spółka Nabywana) do innego podmiotu z Grupy: J. AG (dalej: Szwajcarski Udziałowiec) - spółki z Grupy z siedzibą w Szwajcarii, szwajcarskiego rezydenta podatkowego oraz zaciągnięciem przez Spółkę finansowania (oprocentowanej pożyczki wewnątrzgrupowej) od innego podmiotu z Grupy z siedzibą we Francji w celu sfinansowania nabycia Akcji, a także - co stanowi przedmiot zapytania Spółki w niniejszym wniosku - dofinansowaniem / dokapitalizowaniem Spółki przez jej Szwajcarskiego Udziałowca (dla potrzeb zapewnienia Spółce odpowiednich środków na prowadzenie planowanej przez Spółkę bieżącej działalności gospodarczej, w tym również na sfinansowanie nabycia Akcji) poprzez wniesienie dodatkowych wkładów do Spółki na kapitał zakładowy lub zapasowy Spółki (tu: zakładane jest wniesienie wkładu pieniężnego). W tym ostatnim zakresie, na moment dofinansowania Spółki przez jej Szwajcarskiego Udziałowca w drodze wniesienia dodatkowych wkładów do Spółki na kapitał zakładowy lub zapasowy Spółki, Szwajcarski Udziałowiec będzie jedynym udziałowcem Wnioskodawcy (posiadającym 100% udziałów Wnioskodawcy).

Planowane jest, że dokapitalizowanie Spółki przez jej Szwajcarskiego Udziałowca nastąpi w drodze podwyższenia kapitału zakładowego Spółki w taki sposób, że udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki zostaną objęte przez Szwajcarskiego Udziałowca po wartości wyższej od ich wartości nominalnej. Podwyższenie kapitału zakładowego Spółki zostanie dokonane nominalnie na relatywnie niskim poziomie (o kwotę mogącą stanowić nawet poniżej 5% dokonanego przez Szwajcarskiego Udziałowca wkładu). Pozostała część wnoszonego przez Szwajcarskiego Udziałowca wkładu będzie stanowić natomiast nadwyżkę ponad wartość nominalną obejmowanych udziałów (tzw. agio). Nadwyżka ta, zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa, zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki. Opisany tu podział wkładu Szwajcarskiego Udziałowca do Spółki na kapitał zakładowy i zapasowy Spółki może mieć miejsce również w przypadku przyszłych / kolejnych dokapitalizowań Spółki (jeżeli będą one miały miejsce). Takie wkłady do Spółki mogą mieć formę zarówno wkładów pieniężnych, jak i niepieniężnych. Dokonanie podziału wnoszonego przez Szwajcarskiego Udziałowca wkładu do Spółki w sposób wyżej określony (tekst jedn.: nawet poniżej 5% na kapitał zakładowy Spółki, natomiast pozostała część na kapitał zapasowy Spółki, jako agio) podyktowane jest preferencją Szwajcarskiego Udziałowca przy realizacji tego typu inwestycji kapitałowych.

W szczególności, jak wskazano powyżej, w związku z procesem reorganizacji Grupy planowane jest, że Spółka będzie nabywała akcje / udziały innych podmiotów (wchodzących w skład Grupy lub będących podmiotami spoza Grupy), która to działalność będzie zasadniczo wiązała się z koniecznością ponoszenia przez Spółkę znacznych nakładów kapitałowych. Celem wniesienia wkładu pieniężnego przez Szwajcarskiego Udziałowca do Spółki będzie zatem zasilenie kapitałowe Wnioskodawcy, pozwalające mu na efektywne nabywanie w przyszłości akcji / udziałów w innych podmiotach z Grupy i spoza Grupy. W tym zakresie działalność Spółki nie wymaga jednak, aby kapitalizacja Spółki dokonywana była koniecznie w drodze wniesienia wkładów na kapitał zakładowy. W pełni dopuszczalne są również inne sposoby kapitalizacji, a najistotniejsze dla Spółki jest, aby zostały Spółce zapewnione wystarczające środki na prowadzoną działalność.

Biorąc to pod uwagę, jak również uwzględniając fakt, że Szwajcarski Udziałowiec będzie jedynym wspólnikiem w Spółce, nie jest istotne dla tego wspólnika, aby dokonane przez niego wkłady do Spółki znalazły odzwierciedlenie w pełnej wartości nominalnej przyznanych mu w zamian udziałów (ponieważ Szwajcarski Udziałowiec nadal będzie posiadał 100% praw głosu w Spółce, jak również 100% praw do dywidendy).

Dokonanie podziału wnoszonego przez Szwajcarskiego Udziałowca wkładu do Spółki w sposób określony powyżej w niniejszym wniosku powinno również pozwolić Spółce na lepsze zarządzanie Spółką w przypadku ponoszenia przez nią strat w wyniku prowadzonej działalności - czego nie można w przedmiotowej sytuacji wykluczyć, zwłaszcza w początkowym okresie działalności Spółki. Z tej bowiem perspektywy, jeżeli wnoszone przez Szwajcarskiego Udziałowca wkłady do Spółki przekazywane byłyby w znacznej części na kapitał zakładowy Spółki, a nie na kapitał zapasowy, istniałoby większe ryzyko nałożenia na Spółkę praktycznych utrudnień w zakresie prowadzenia przez nią działalności operacyjnej - w świetle przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, dalej: k.s.h.). W tym zakresie bowiem, zgodnie z art. 233 § 1 k.s.h.: "Jeżeli bilans sporządzony przez zarząd wykaże stratę przewyższającą sumę kapitałów zapasowego i rezerwowych oraz połowę kapitału zakładowego, zarząd jest obowiązany niezwłocznie zwołać zgromadzenie wspólników w celu powzięcia uchwały dotyczącej dalszego istnienia spółki". W konsekwencji, jeśli cała lub znaczna część kwoty wnoszonego przez Szwajcarskiego Udziałowca wkładu przekazana zostałaby na kapitał zakładowy istniałoby większe prawdopodobieństwo, że poniesienie ewentualnych strat przez Spółkę spowodowałoby, iż musiałaby zostać podjęta uchwała o dalszych losach Spółki (obniżeniu kapitału zakładowego), gdy przedmiotowe straty przekroczyłyby połowę kapitału zakładowego. To z kolei, mogłoby efektywnie spowodować obniżenie wiarygodności Spółki (np. jako potencjalnego pożyczkobiorcy czy kredytobiorcy). W sytuacji natomiast, gdy wnoszony wkład przekazywany jest w znacznej części na kapitał zapasowy Spółki, konieczność podjęcia takiej uchwały co do dalszego istnienia Spółki zaistnieje dopiero wówczas, gdy poniesiona przez Spółkę strata przekroczy sumę kapitału zapasowego i kapitałów rezerwowych oraz połowę kapitału zakładowego.

Z tego względu ustalenie kapitału zakładowego Spółki na stosunkowo niskim poziomie będzie bardziej korzystne ekonomicznie dla Spółki, gdyż Spółka pozostanie wyposażona w kapitał niezbędny dla prowadzenia przez nią działalności, a jednocześnie zredukowane zostanie wspomniane powyżej ryzyko wystąpienia sytuacji wynikającej z art. 233 § 1 k.s.h.

Dodatkowo, przekazanie większej części wkładów Szwajcarskiego Udziałowca na kapitał zapasowy - zamiast w całości lub w przeważającej części na kapitał zakładowy - pozwoli Spółce zredukować ryzyko konieczności przeprowadzenia czasochłonnych procedur prawnych i administracyjnych w przypadku powstawania znacznych strat w trakcie prowadzenia działalności. W przypadku bowiem, gdyby straty z normalnej działalności Spółki miały być pokrywane z kapitału zakładowego, konieczne byłoby przeprowadzenie czasochłonnej procedury prawnej związanej z obniżeniem kapitału zakładowego (procedura taka nie jest konieczna w przypadku pokrywania straty z kapitału zapasowego).

Zamierzony sposób podziału wkładu Szwajcarskiego Udziałowca na kapitał zakładowy i kapitał zapasowy Spółki jest istotny także ze względu na zapewnienie możliwości dokonywania przez Spółkę wypłat do Szwajcarskiego Udziałowca (np. z tytułu należnej dywidendy) bez istotnych ograniczeń, jak również umożliwienie prowadzenia działalności przez Spółkę bez takich ograniczeń. Zgodnie bowiem z art. 189 § 2 k.s.h., "Wspólnicy nie mogą otrzymywać z jakiegokolwiek tytułu wypłat z majątku spółki potrzebnego do pełnego pokrycia kapitału zakładowego". Celem cytowanego przepisu jest zapewnienie pokrycia kapitału zakładowego spółki w posiadanym przez spółkę majątku. W doktrynie prawa handlowego powszechnie reprezentowany jest pogląd, iż ustanowiony w tym przepisie zakaz dokonywania na rzecz wspólników wypłat z majątku spółki, potrzebnego do pełnego pokrycia kapitału zakładowego, nie jest ograniczony ze względu na tytuł tych wypłat, dotyczy więc płatności dokonywanych z każdego tytułu (np. dywidendy, wynagrodzenia za usługi, zwrotu pożyczki, itd.). W sytuacji Spółki, która w przyszłości planuje nabywanie akcji / udziałów innych podmiotów (z Grupy i spoza Grupy) i w przypadku której niewykluczone jest zaciąganie w przyszłości na ten cel pożyczek i kredytów, istnienie wspomnianych ograniczeń w dokonywaniu płatności (szczególnie w odniesieniu do spłaty ewentualnych pożyczek / kredytów lub wypłaty dywidendy) stanowiłoby bardzo istotne utrudnienie w prowadzeniu działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jeżeli w opisanym zdarzeniu przyszłym, w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego Spółki, udziały w podwyższonym kapitale zakładowym obejmowane będą po cenie wyższej od ich wartości nominalnej, to podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych stanowić będzie wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy Spółki, natomiast nadwyżka (tzw. agio) przekazywana na kapitał zapasowy Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem od czynności cywilnoprawnych, przy dokonaniu podziału wnoszonego do Spółki wkładu w sposób określony powyżej, tj. w relatywnie niedużej części (nawet poniżej 5%) na kapitał zakładowy Spółki, natomiast w pozostałej części na kapitał zapasowy Spółki, jako agio.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego Spółki, udziały w podwyższonym kapitale zakładowym obejmowane będą po cenie wyższej od ich wartości nominalnej, to podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych stanowić będzie wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy Spółki, natomiast nadwyżka (tzw. agio) przekazywana na kapitał zapasowy Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem, przy dokonaniu podziału wnoszonego do Spółki wkładu w sposób określony powyżej w niniejszym wniosku, tj. w relatywnie niedużej części (nawet poniżej 5%) na kapitał zakładowy Spółki, natomiast w pozostałej części na kapitał zapasowy Spółki, jako agio.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Ustawa o p.c.c. (w art. 1 ust. 1 ustawy o p.c.c.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k w związku z art. 1 ust. 5 pkt 2 ustawy o p.c.c. opodatkowaniu p.c.c. podlegają m.in. umowy spółki kapitałowej (akty założycielskie), jeżeli w chwili dokonania czynności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się rzeczywisty ośrodek zarządzania spółki kapitałowej albo siedziba takiej spółki (jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się m terytorium innego państwa członkowskiego). Z kolei art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.c.c. przewiduje opodatkowanie p.c.c. zmian umowy spółki, o ile powodują one podwyższenie podstawy podatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ponadto, w przypadku umowy spółki za zmianę umowy według art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o p.c.c. uważa się - w przypadku spółki kapitałowej - podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty. Obowiązek podatkowy przy zmianie umowy spółki kapitałowej powstaje z chwilą podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału spółki mającej osobowość prawną (zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.c.c.) i zgodnie z art. 4 pkt 9 ustawy o p.c.c., w przypadku umowy spółki innej niż umowa spółki cywilnej (a więc np. w przypadku umowy spółki kapitałowej) ciąży na spółce.

Postanowienia dotyczące podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zmiany umowy spółki zostały zawarte w art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy o p.c.c. Stosownie do tego przepisu, podstawę opodatkowania stanowi - przy podwyższeniu kapitału zakładowego - wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy. Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o p.c.c. stawka podatku mająca zastosowanie w tym przypadku wynosi 0,5%. Dodatkowo wskazać należy, że powołany tu przepis art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy o p.c.c., ani żaden inny przepis ustawy o p.c.c., nie odnosi się do wartości podwyższenia kapitału zapasowego, czy też szerzej - kapitałów własnych, jako podstawy opodatkowania z tytułu zmiany umowy spółki.

W odniesieniu do kapitału zakładowego - jest to pojęcie wskazywane w przepisach k.s.h. W związku z brakiem odmiennej definicji kapitału zakładowego na potrzeby przepisów podatkowych należy uznać, że pojęcie to ma takie samo znaczenie jak to, które zostało mu nadane w k.s.h. Kapitał zakładowy w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiada łącznej wartości nominalnej udziałów objętych przez udziałowców tej spółki. Stosownie do art. 152 k.s.h. kapitał zakładowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością dzieli się na udziały o równej lub nierównej wartości nominalnej. Jednocześnie art. 154 § 3 k.s.h. stanowi, iż udziały nie mogą być obejmowane poniżej ich wartości nominalnej. k.s.h. dopuszcza natomiast możliwość obejmowania udziałów w kapitale zakładowym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością po cenie wyższej od wartości nominalnej udziałów. W takiej sytuacji nadwyżka wniesionego wkładu (ceny za obejmowane udziały) ponad wartość nominalną udziałów - stanowiąca tzw. agio - jest przelewana nie na kapitał zakładowy, lecz na kapitał zapasowy spółki (art. 154 § 3 zd. 2 k.s.h.). Tym samym w przypadku obejmowania udziałów w kapitale zakładowym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością po wartości wyższej od ich wartości nominalnej - co będzie miało miejsce w przypadku Spółki - kapitał zakładowy jest powiększany wyłącznie o wartość wkładu odpowiadającą wartości nominalnej objętych udziałów. Natomiast nadwyżka wartości wkładu ponad wartość nominalną udziałów nie powiększa kapitału zakładowego, ale jest przelewana na kapitał zapasowy stanowiący odrębny od kapitału zakładowego kapitał własny spółki. Na podstawie art. 261 k.s.h. zasada ta ma zastosowanie również do podwyższenia kapitału zakładowego.

Mając na uwadze powyższe regulacje prawne (w szczególności przepisy ustawy o p.c.c. i k.s.h.) należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega wyłącznie podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej, natomiast nie są opodatkowane wkład powodujące podwyższenie kapitału zapasowego takiej spółki. A zatem, co do zasady, podstawę opodatkowania powyższym podatkiem będzie stanowiła wartość, o którą zostanie podwyższony kapitał zakładowy. Natomiast nadwyżka (tzw. agio) przekazywana na kapitał zapasowy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest również jednolicie potwierdzane przez organy podatkowe w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Dla przykładu wskazać można:

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 stycznia 2013 r. (sygn. IBPBII/1/436-377/12/ASz),

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 listopada 2012 r. (sygn. ILPB2/436-292/12-3/JK),

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 lipca 2012 r. (sygn. ILPB2/436-159/12-4/AJ),

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 lipca 2012 r. (sygn. IPPB2/436-278/12-2/AF),

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 lipca 2012 r. (sygn. IBPBII/1/436-152/12/AA),

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 lipca 2012 r. (sygn. IPPB2/436-234/12-2/MZ),

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 lipca 2012 r. (sygn. ILPB2/1/436-76/12-2/MK),

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 kwietnia 2012 r. (sygn. ITPB2/436-5/12/MK),

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 lutego 2012 r. (sygn. IPPB2/436-23/12-2/MZ),

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 lutego 2012 r. (sygn. IPPB2/436-561/11-2/MZ),

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 grudnia 2011 r. (sygn. IPPB2/436-429/11-2/MK1).

W świetle wskazanych powyżej regulacji prawnych oraz jednolitego stanowiska prezentowanego w tym zakresie przez organy podatkowe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego w Spółce, w którym wartość nominalna kapitału zakładowego zostanie podwyższona w relatywnie niedużej części (nawet poniżej 5% wkładu Szwajcarskiego Udziałowca), natomiast pozostała część wkładu Szwajcarskiego Udziałowca stanowić będzie tzw. nadwyżkę (agio) i będzie alokowane do kapitału zapasowego Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie jedynie wartość nominalna, o którą podwyższono kapitał zakładowy, natomiast wartość wkładu stanowiąca agio (alokowana do kapitału zapasowego) nie będzie brana pod uwagę przy ustalaniu podstawy opodatkowania (nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych). Innymi słowy, Wnioskodawca będzie zobowiązany do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych jedynie od wartości podwyższonego kapitału zakładowego Spółki, zaś nadwyżka (tzw. agio) przekazana na kapitał zapasowy Spółki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k oraz art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy spółki oraz ich zmiany, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W przypadku umowy spółki za zmianę umowy według art. 1 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy uważa się przy spółce kapitałowej - podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty. Podwyższenie kapitału zakładowego oznacza powiększenie środków kapitałowych spółki (bez względu na wybór formy), a fakt ten uważa się za zmianę umowy spółki w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 1 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowa spółki kapitałowej oraz jej zmiana podlega podatkowi, jeżeli w chwili dokonania czynności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się:

Obowiązek podatkowy przy zmianie umowy spółki kapitałowej powstaje z chwilą podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału (art. 3 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 4 pkt 9 ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie spółki cywilnej - na wspólnikach, a przy pozostałych umowach spółki - na spółce.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania stanowi przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego - wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy, a zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 tej ustawy stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5%.

Zgodnie z art. 6 ust. 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych od podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1 pkt 8, odlicza się:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż planowane jest, że dokapitalizowanie Spółki przez jej Szwajcarskiego Udziałowca nastąpi w drodze podwyższenia kapitału zakładowego Spółki w taki sposób, że udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki zostaną objęte przez Szwajcarskiego Udziałowca po wartości wyższej od ich wartości nominalnej. Podwyższenie kapitału zakładowego Spółki zostanie dokonane nominalnie na relatywnie niskim poziomie (o kwotę mogącą stanowić nawet poniżej 5% dokonanego przez Szwajcarskiego Udziałowca wkładu). Pozostała część wnoszonego przez Szwajcarskiego Udziałowca wkładu będzie stanowić natomiast nadwyżkę ponad wartość nominalną obejmowanych udziałów (tzw. agio). Nadwyżka ta, zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa, zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki. Opisany tu podział wkładu Szwajcarskiego Udziałowca do Spółki na kapitał zakładowy i zapasowy Spółki może mieć miejsce również w przypadku przyszłych / kolejnych dokapitalizowań Spółki (jeżeli będą one miały miejsce). Takie wkłady do Spółki mogą mieć formę zarówno wkładów pieniężnych, jak i niepieniężnych. Dokonanie podziału wnoszonego przez Szwajcarskiego Udziałowca wkładu do Spółki w sposób wyżej określony (tekst jedn.: nawet poniżej 5% na kapitał zakładowy Spółki, natomiast pozostała część na kapitał zapasowy Spółki, jako agio) podyktowane jest preferencją Szwajcarskiego Udziałowca przy realizacji tego typu inwestycji kapitałowych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega wyłącznie podwyższenie kapitału zakładowego, natomiast nie są opodatkowane wkłady powodujące podwyższenie kapitału zapasowego. A zatem, podstawę opodatkowania powyższym podatkiem będzie stanowiła wyłącznie wartość, o którą zostanie podwyższony kapitał zakładowy. Natomiast nadwyżka (tzw. agio) przekazywana na kapitał zapasowy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.