IPPB2/436-349/09-4/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2009 r. (data wpływu 21 września 2009 r.) oraz piśmie uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 16 listopada 2009 r. Nr IPPB2/436-349/09-2/AF o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 21 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Strony Umowy Pożyczki:

Spółka R, spółka z siedzibą w Polsce (dalej: "Wnioskodawca"), planuje rozwinąć prowadzoną działalność gospodarczą. Wnioskodawca zamierza pozyskać środki na ten cel przez zaciągnięcie pożyczek (dalej: "Umowy Pożyczki") od spółki z siedzibą w Luksemburgu (dalej: "Pożyczkodawca").

Stopień powiązania Stron Umowy Pożyczki:

Pożyczkodawca nie jest bezpośrednim udziałowcem pożyczkobiorcy (Wnioskodawcy). To znaczy spółka z siedzibą w Luksemburgu nie posiada udziałów w Spółce R.

Miejsce zawarcia i wykonania Umowy Pożyczki:

Umowy pożyczki zostaną zawarte i podpisane w imieniu Wnioskodawcy i Pożyczkodawcy przez upoważnione osoby poza terytorium Polski. Ponadto, umowy pożyczki będą podlegały prawu luksemburskiemu. W momencie zawarcia umów pożyczek, środki finansowe przeznaczone na wypłatę kwoty pożyczki będą znajdowały się poza terytorium Polski.

Pismem z dnia 16 listopada 2009 r. Nr IPPB2/436-349/09-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez przedstawienie dokumentu (odpowiednio wypis z KRS lub kopii poświadczonej za zgodność z oryginałem przez osoby do tego uprawnione), z którego wynika sposób reprezentacji Spółki w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów, tj. stosowne umocowanie dla osoby, która podpisała pełnomocnictwo do występowania w imieniu Spółki z wnioskiem o udzielenie interpretacji dla Pani Anny S oraz Pani Sabiny S. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w opisanym stanie faktycznym, zawarcie przez Wnioskodawcę umowy pożyczki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy zawarcie umowy pożyczki, zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, z następujących przyczyn:

Artykuł 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu. W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki. Jednocześnie, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi jedynie wtedy, jeżeli ich przedmiotem są:

W przedstawionym stanie faktycznym, rzeczy (środki finansowe) będące przedmiotem umowy pożyczki, w momencie zawarcia umowy pożyczki będą znajdowały się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Zgodnie ze wskazanym powyżej art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w sytuacji gdy rzeczy będące przedmiotem umowy cywilnoprawnej znajdują się w momencie zawarcia tejże umowy zagranicą aby dana umowa (w tym także umowa pożyczki) podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, muszą by spełnione łącznie oba warunki:

W przedmiotowym stanie faktycznym, drugi z powyższych warunków nie jest spełniony, gdyż umowa pożyczki zostanie zawarta i podpisana poza terytorium Polski. Zatem zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, przedmiotowe umowy pożyczki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne ze stanowiskiem organów podatkowych, prezentowanych w publikowanych przez Ministra Finansów ostatecznych postanowieniach / decyzjach w sprawie interpretacji prawa podatkowego. Między innymi, stanowisko takie zostało zaprezentowane w następujących postanowieniach:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo należy nadmienić, iż zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 4 września 2008 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 165, poz. 1316) art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) otrzymał nowe brzmienie: podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę postanowień organów podatkowych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.