IPPB2/436-346/09-4/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2009 r. (data wpływu 21 września 2009 r.) uzupełnione pismem z dnia 30 października 2009 r. (data wpływu 4 listopada 2009 r.) na wezwanie z dnia 27 października 2009 r. Nr IPPB2/436-346/09-2/MZ (data nadania 27 października 2009 r., data odbioru 30 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy o zarządzanie płynnością finansową - jest prawidłowe.

W dniu 21 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy o zarządzanie płynnością finansową.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza zawrzeć umowę o zarządzanie płynnością finansową, na podstawie której bank świadczyć będzie na jej rzecz usługę kompleksowego zarządzania płynnością finansową w ramach grupy kapitałowej. Umowa o zarządzanie płynnością finansową będzie umową nienazwaną typu cash-pooling, której celem będzie polepszenie płynności finansowej spółek w prowadzonej działalności gospodarczej, jak również zmniejszenie kosztów finansowania zewnętrznego.

Zasadniczym elementem przedmiotowej umowy będzie wdrożenie procesu zarządzania środkami pieniężnymi posiadanymi na rachunkach bankowych przez Spółkę oraz inne strony umowy z bankiem oraz zadłużeniem wyżej wskazanych podmiotów, tak aby kwota odsetek płaconych bankowi z tytułu zadłużenia istniejącego w momencie dokonywania rozliczeń była jak najmniejsza, a jednocześnie, aby dochody uzyskiwane przez wyżej wskazane podmioty z nadwyżek finansowych były wyższe od standardowego oprocentowania depozytów bankowych. Celem umowy o zarządzanie płynnością finansową będzie więc wykorzystanie istniejących na rynku bankowym różnic w oprocentowaniu depozytów oraz pożyczek.

Przedmiotowa umowa zawarta będzie pomiędzy bankiem, agentem oraz pozostałymi uczestnikami systemu zarządzania płynnością finansową (do których będzie zaliczać się także Spółka). W przedmiotowej umowie Spółka oraz inni uczestnicy systemu zarządzania płynnością finansową udzielą pełnomocnictwa agentowi do przekazywania za pośrednictwem banku środków pieniężnych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania sytemu zarządzania płynnością finansową. Dla podmiotu będącego agentem bank będzie prowadzić specjalny rachunek będący rachunkiem konsolidacyjnym dla całego systemu zarządzania płynnością finansową. Dodatkowo, w zawartej umowie agent upoważni bank do dokonywania zleceń zgodnie z warunkami zawartej umowy.

Na koniec każdego dnia roboczego bank będzie przenosić wszystkie salda dodatnie występujące na rachunkach uczestników systemu zarządzania płynnością finansową (np. Spółki) na rachunek agenta. W następnej kolejności agent będzie składać bankowi dyspozycję przelania określonej kwoty środków pieniężnych niezbędnych do uregulowania sald ujemnych posiadaczy rachunków uczestniczących w prowadzonym przez bank systemie zarządzania płynnością finansową (w tym także Spółki, jeśli w tym czasie na jej rachunku wystąpi saldo ujemne). W zależności od wysokości przelewanych środków pieniężnych, bank realizując tę dyspozycję będzie dokonywać "wyzerowania" ujemnych sald posiadaczy rachunków lub zmniejszenia ich proporcjonalnie (w zależności od dostępnych środków lub linii kredytowej na rachunku konsolidacyjnym agenta). W celu zapewnienia każdorazowego "zerowania" sald ujemnych posiadaczy rachunków bank będzie mógł zapewnić agentowi linię kredytową. Wszelkie operacje na rachunku konsolidacyjnym agenta będą dokonywane jedynie do kwoty przyznanego kredytu w rachunku konsolidacyjnym agenta.

Saldo pozostałe na rachunku konsolidacyjnym agenta po dokonaniu przelewu środków pieniężnych na pokrycie sald ujemnych posiadaczy rachunków będzie stanowić podstawę do wyliczenia odsetek należnych agentowi od banku - w przypadku wystąpienia dodatniego salda na rachunku konsolidacyjnym agenta lub należnych bankowi od agenta w przypadku wykazania na rachunku konsolidacyjnym agenta ujemnego salda. Przedmiotowe odsetki alokowane będą następnie do pozostałych uczestników systemu zarządzania płynnością finansową, w tym także do Spółki.

Po upływie ustalonego w umowie okresu i na warunkach wskazanych w umowie, bank będzie dokonywać odwrócenia wszystkich opisanych powyżej czynności. Bank będzie automatycznie przenosić środki pieniężne wykorzystane do "zerowania" sald ujemnych posiadaczy rachunków na rachunek konsolidacyjny agenta i w dalszej kolejności na rachunki bankowe, które uprzednio (tj. przed dokonaniem odwracanych czynności) wykazały salda dodatnie (w tym także na rachunek Spółki, jeśli uprzednio miał on saldo dodatnie). Ostatniego dnia roboczego każdego miesiąca, bank uzna bądź obciąży rachunek agenta odsetkami od posiadanego przez agenta na rachunku salda dodatniego lub ujemnego według określonej umownie stawki za każdy dzień danego miesiąca, w którym saldo rachunku będzie odpowiednio dodatnie albo ujemne. W dalszej kolejności (na bazie miesięcznej) odsetki te będą podlegać alokacji pomiędzy wszystkich posiadaczy rachunków (wliczając w to Spółkę), w zależności od wysokości sald dodatnich albo ujemnych występujących każdego dnia na ich rachunkach.

Za świadczone w ramach usługi zarządzania płynnością finansową bank będzie pobierać miesięczne wynagrodzenie.

Pismem z dnia 27 października 2009 r. Nr IPPB2/436-346/09-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez uiszczenie stosownej opłaty, bądź udokumentowanie dokonania opłaty.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z wyżej opisanym zdarzeniem przyszłym oraz mając na uwadze przedstawione niżej własne stanowisko, Spółka uprzejmie prosi o potwierdzenie, iż w związku z zawarciem i wykonywaniem umowy o zarządzanie płynnością finansową nie powstanie w stosunku do Spółki obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: podatek p.c.c.").

Zdaniem wnioskodawcy:

W opinii Spółki, umowa o zarządzanie płynnością finansową jest umową nienazwaną typu cash-pooling i jako taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem p.c.c., gdyż nie została wymieniona w zamkniętym katalogu z art. 1 ustawy p.c.c. wskazującym zakres opodatkowania tym podatkiem.

Cash-pooling (zarządzanie płynnością finansową) to umowa o świadczenie usługi finansowej oferowana przez banki. Usługa ta jest przeznaczona do efektywnego zarządzania środkami finansowymi podmiotów gospodarczych.

Głównym celem umowy o zarządzanie płynnością finansową jest optymalizacja zarządzania stanem finansów na wielu rachunkach bankowych należących do danego podmiotu gospodarczego o złożonej strukturze (np. holdingu lub grupy kapitałowej). Ogólnie usługa świadczona przez bank na rzecz Spółki i innych podmiotów z grupy kapitałowej będzie polegać na koncentrowaniu środków z sald poszczególnych uczestników systemu zarządzania płynnością finansową na rachunku konsolidacyjnym agenta (rachunek traktowany będzie przez bank jako rachunek rozliczeniowy dla wszystkich uczestników systemu - członków grupy kapitałowej) i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali oraz różnicy pomiędzy oprocentowaniem kredytów i depozytów na rynku bankowym. Oferowany przez bank system zarządzania płynnością finansową jako system cash-poolingowy będzie pozwalać podmiotom uczestniczącym w nim na równoczesne ograniczenie kosztów odsetkowych (z tytułu zaciągania zobowiązań) i zwiększenie przychodów odsetkowych przy wykorzystaniu środków dostępnych w systemie zarządzania płynnością finansową.

System zarządzania płynnością finansową umożliwia koncentrację środków kilku podmiotów oraz kompensatę przejściowych nadwyżek wykazywanych przez jedne podmioty z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Jedną z najważniejszych korzyści jest możliwość globalnego minimalizowania kosztów działalności podmiotów z grupy kapitałowej.

Zgodnie z art. 1 ustawy o p.c.c. podatkowi podlegają wyłącznie wymienione w tym przepisie czynności cywilnoprawne, takie jak:

Umowa o zarządzanie płynnością finansową jako umowa typu cash-pooling nie została wymieniona w powyższym katalogu. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej NSA") katalog czynności cywilnoprawnych wskazanych w art. 1 ustawy o p.c.c. jest katalogiem zamkniętym. Stanowisko to zostało wyrażone m.in. w następujących wyrokach NSA: z dnia 27 kwietnia 1993 r. (SA/Wr 73/93), z dnia 7 lutego 1997 r. (Gd 916/96), z dnia 10 maja 1994 r. (SA/Ka 1736/93), czy wyroku NSA z dnia 16 lipca 1997 r. (III SA 508/96).

W opinii Spółki, na żadnym etapie funkcjonowania umowy o zarządzanie płynnością finansową nie dojdzie do opodatkowania p.c.c.

Czynności wykonywane, przez bank, Spółkę lub inne podmioty uczestniczące w systemie zarządzania, w ramach umowy o zarządzanie płynnością nie będą spełniały definicji pożyczki uregulowanej w art. 720 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz. U. z dnia 18 maja 1964 r., Nr 16, poz. 93 - dalej kodeks cywilny").

W myśl art. 720 kodeksu cywilnego dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych, co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Konstrukcja umowy o zarządzanie płynnością finansową jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestniczących podmiotów, nie będzie wyczerpywać istotnych znamion pożyczki. W oferowanym Spółce oraz innym podmiotom z grupy kapitałowej systemie zarządzania płynnością będą występować podmioty, wśród których, pewne z nich będą posiadać wolne środki finansowe, a pewne będą posiadać niedobór tych środków oraz podmiot, który będzie występować w roli agenta działającego we własnym imieniu. Z tytułu uczestnictwa w powyższych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstaną określone prawa i obowiązki, jednak nie dojdzie w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak będzie zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot.

Uczestnik systemu zarządzania płynnością, który będzie posiadać wolne środki nie będzie wiedział, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika.

Również uczestnik, który będzie otrzymywał dane środki finansowe w przypadku ujemnego salda nie będzie wiedział, od jakiego podmiotu środki te będą pochodzić. Tym samym nie będzie skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego będzie zasilony rachunek o saldzie debetowym, będzie rachunek konsolidacyjny prowadzony dla agenta reprezentującego interesy wszystkich uczestników systemu.

Umowa o zarządzanie płynnością finansową w żadnym wypadku nie będzie również realizować ekonomicznego celu pożyczki. O ile ekonomicznym celem umowy pożyczki jest korzystanie przez ściśle określony czas z cudzego kapitału, w ściśle określonej wysokości w celach inwestycyjnych lub konsumpcyjnych, zwykle za zapłatą pożyczkodawcy umówionego wynagrodzenia, o tyle w umowie o zarządzanie płynnością finansową uczestnicy umowy o zarządzanie płynnością będą realizować cel przedstawienia bankowi skonsolidowanego salda grupy rachunków, tak aby należne bankowi odsetki zostały naliczone w mniejszej wysokości (lub aby bank naliczył wyższe odsetki w przypadku dodatniego salda skonsolidowanego grupy), z czego korzyści będą osiągać wszyscy uczestnicy systemu zarządzania płynnością finansową.

W związku z powyższym, w opinii Spółki, brak będzie podstaw do zakwalifikowania transakcji typu cash-pooling jako umów pożyczek, a tym samym objęcia ich obowiązkiem w p.c.c. W związku z powyższym Spółka pragnie także zaznaczyć, że czynności, które będą wykonywane w ramach umowy o zarządzanie płynnością finansową nie będą mogły być uznane za zmianę umowy spółki w związku z art. 1 ust. 3 ustawy o p.c.c. (jako pożyczki udzielane Spółce przez udziałowców). Jak bowiem Spółka wskazywała wyżej, nie wystąpi w tym przypadku bowiem jakakolwiek pożyczka.

Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż brak konieczności opodatkowania umowy nienazwanej typu cash-pooling z powodu jej pominięcia przez ustawodawcę w katalogu czynności opodatkowanych tym podatkiem został powszechnie zaakceptowany przez organy podatkowe. W pierwszej kolejności Spółka pragnie wskazać na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 8 listopada 2006 r. (1471/DC/436/127/06/HB), wydane na rzecz banku oferującego przedmiotową usługę zarządzania płynnością finansową, w którym to Naczelnik wskazał, odnosząc się do przedmiotu opodatkowania wskazanego w art. 1 ustawy o p.c.c., iż "ponieważ umowa o cash poolingu nie została wymieniona w tym przepisie, nie będzie ona z tego względu podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych."

Identyczne stanowisko przedstawione zostało w interpretacji indywidualnej z 22 kwietnia 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (IBPB2/436-10/08/HS/KAN-656/01/08), w której to Dyrektor wskazał, iż "umowa cash-poolingu niewątpliwie zawiera w sobie elementy kredytowania jednych podmiotów przez drugie. Nie sposób jednak uznać, że tym samym wyczerpuje ona wszystkie elementy przedmiotowo istotne dla umowy pożyczki, czy też dla depozytu nieprawidłowego (...) W operacjach typu cash-poolingu, o których mowa we wniosku, mamy do czynienia z transakcją wielostronną, w której uczestniczą spółki z grupy (...) oraz Spółka S.A. jako podmiot zarządzający rachunkiem zbiorczym. Dla każdego z ww. podmiotów powstają określone prawa i obowiązki wynikające z tytułu uczestnictwa w transakcji, jednak żaden z uczestników systemu nie jest zobowiązany do przeniesienia własności określonej kwoty pieniędzy na inny określony w umowie podmiot. W konsekwencji, nie jest więc skonkretyzowana druga strona transakcji ani też jej przedmiot".

Z powyższych spostrzeżeń Dyrektor wyciągnął wniosek, iż cash-pooling, jako umowa nienazwana i nie wymieniona w art. 1 ustawy o p.c.c., nie podlega opodatkowaniu podatkiem p.c.c.

Takie samo stanowisko przedstawił m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 12 lutego 2008 r. (IPPB2/436-16108-2/MZ), z dnia 8 lutego 2008 r. (IPPB2/436-155/07-4/AA, IPPB2/436-11/08-2/MZ oraz IPPB2/436-13/08-2/MZ), 6 lutego 2008 r. (IPPB2/436-2/08-2/AA, IPPB2/436-3/08-2/MZ oraz IPP321436-5/08-2/MZ), 14 grudnia 2007 r. (IPPB2/436-105/07-2/AA), 12 grudnia 2007 r. (IPPB2/436-97/07-4/AA), 22 listopada 2007 r. (IPPB2/436-65/07-4/SP i IPPB2/436-93/07-2/SP) oraz 14 listopada 2007 r. (IPPB2/436-54/07-4/MZ), a także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 29 stycznia 2008 r. (IBPB2/436 -50/O7/HS/KAN-1771/10/07), 5 grudnia 2007 r. (IBPB2/436-23/07/HS/KAN-686/09/07), 19 listopada 2007 r. (IBPB2/436-15/07/HS/KAN-404/08/07) oraz 15 listopada 2007 r. (IBPB21436-11/O7/HS/KAN-373/07). Podobne stanowisko organy podatkowe zajmowały także wielokrotnie w licznych, wydanych wcześniej niż przytoczone wyżej, w interpretacjach.

Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, iż niezależnie od faktu wyłączenia przez ustawodawcę umów typu cash-pooling z katalogu czynności opodatkowanych podatkiem p.c.c., założeniem każdej czynności podejmowanej z każdym z uczestników systemu zarządzania płynnością finansową będzie uczestnictwo w niej banku wykonującego usługi pośrednictwa finansowego.

W konsekwencji, w przypadku Umowy o zarządzanie płynnością finansową zastosowanie znajdzie art. 2 ust. 4 ustawy p.c.c. wskazujący, iż czynności cywilnoprawne wchodzące w zakres opodatkowania podatkiem VAT, lecz zwolnione z tego opodatkowania nie podlegają podatkowi p.c.c. Stanowisko to znalazło potwierdzenie m.in. w stanowisku Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu z 28 lutego 2006 r. (1472/SPC/436 -50/05/AW) oraz z dnia 6 lipca 2004 r. US72/SPC/436/16/2004.

Podsumowując, w opinii Spółki, umowa o zarządzanie płynnością finansową, którą zamierza zawrzeć Spółka, nie będzie mogła być utożsamiana z pożyczką w znaczeniu kodeksu cywilnego i w konsekwencji nie będzie mogła być opodatkowana p.c.c. W systemie zarządzania płynnością finansową, w przeciwieństwie do umowy pożyczki, żaden z podmiotów uczestniczących nie jest w stanie wskazać, czy posiadane przez niego środki pieniężne będą wykorzystane przez bank w konsolidacji dokonywanej na rachunku konsolidacyjnym agenta. Żaden z podmiotów uczestniczących nie zna również ani kwoty środków pieniężnych podlegającej konsolidacji ani też podmiotów, do których (lub od których) może nastąpić czasowy transfer środków pieniężnych.

W związku z powyższym, Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że zaprezentowane powyżej stanowisko i rozumienie treści przepisów ustawy o p.c.c. są prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 4 września 2008 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 165, poz. 1316) art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) otrzymał nowe brzmienie: podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

A zatem zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki, w których w myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Należy podkreślić, iż umowa cash pooling pozostaje na gruncie polskiego prawa umową nienazwaną. Ustawa Kodeks cywilny - w części zobowiązaniowej - nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash pooling, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. "Cash pooling" polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej.

Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków przedsiębiorstw należących do danej grupy nadwyżkami innych przedsiębiorstw należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków netto.

W przypadku "cash poolingu" mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz bankiem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.

Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Uczestnik "cash poolingu" posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników "cash poolingu".

Należy stwierdzić, iż zawarcie umowy dotyczącej kompleksowego zarządzania płynnością finansową "cash pooling" nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując stwierdza się, iż zawarcie i wykonywanie umowy o zarządzanie płynnością finansową nie należy do katalogu czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W związku z powyższym czynności dokonywane w ramach umowy "cash-pooling" nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. A zatem bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie powyższej czynności pod katem art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.