IPPB2/436-328/14-2/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 18 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych ustanowienia hipoteki - jest prawidłowe.

W dniu 18 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych ustanowienia hipoteki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 4 kwietnia 2014 r. Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") zawarła z B. z siedzibą w Warszawie (dalej: "B.") umowę inwestycyjną (dalej: "Umowa"), na mocy której B. udzielił Spółce pożyczki do kwoty 7.800.000 zł. Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 Umowy, prawne zabezpieczenie pożyczki stanowi hipoteka do kwoty 11.700.000 zł, przy czym wartość ustanowionego prawnego zabezpieczenia spłaty pożyczki nie może być niższa niż 120% wartości niespłaconej kwoty pożyczki, obliczanej łącznie z naliczonymi odsetkami za okres pierwszego roku finansowania. W wykonaniu Umowy Spółka w dniu 11 czerwca 2014 r. złożyła oświadczenie, w którym ustanowiła hipotekę na zabezpieczenie wierzytelności banku z tytułu pożyczki, odsetek, kosztów postępowania i innych kosztów związanych z udzieleniem, wykorzystaniem i spłatą pożyczki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w takiej sytuacji pobrać należy jeden podatek w kwocie 19 zł, czy też należy pobrać podatek według stawki 0,1% od wierzytelności głównej (kwoty pożyczki) oraz dodatkowo podatek w kwocie 19 zł od wierzytelności ubocznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. h ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. Z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), podatkowi temu podlega ustanowienie hipoteki.

Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 2a ww. ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu ustanowienia hipoteki powstaje z chwilą złożenia oświadczenia o ustanowieniu hipoteki lub z chwilą zawarcia umowy ustanowienia hipoteki. W myśl natomiast art. 4 pkt 8 ustawy obowiązek podatkowy przy ustanowieniu hipoteki ciąży na składającym oświadczenia woli o ustanowieniu hipoteki.

Przy ustanowieniu hipoteki podstawę opodatkowania stanowi, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy, kwota zabezpieczonej wierzytelności.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 stawki podatku od ustanowienia hipoteki wynoszą:

* na zabezpieczenie wierzytelności istniejących - od kwoty zabezpieczonej wierzytelności 0,1%,

* na zabezpieczenie wierzytelności o wysokości nieustalonej 19 zł.

Hipoteka stanowi ograniczone prawo rzeczowe o charakterze akcesoryjnym, służące do zabezpieczenia wierzytelności. Instytucja hipoteki, pomimo zaliczenia jej do praw rzeczowych ograniczonych, nie została jednak uregulowana w przepisach Kodeksu cywilnego. Uregulowania jej dotyczące zawarto w ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361 z późn. zm.). Stosownie do art. 65 ust. 1 tej ustawy w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności wynikającej z określonego stosunku prawnego można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka).

Z treści powołanych przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że zastosowanie stawki podatku od czynności cywilnoprawnych w przypadku ustanowienia hipoteki jest uzależnione od tego, czy wierzytelność zabezpieczona hipoteką istnieje i jej wysokość jest znana, czy też wysokości tej wierzytelności ustalić nie można (czyli od rodzaju zabezpieczonej wierzytelności). A zatem w przypadku ustanowienia hipoteki stanowiącej zabezpieczenie zarówno wierzytelności istniejącej (kwoty głównej pożyczki), jak i wierzytelności o wysokości nieokreślonej (odsetek, kosztów, itp.), płacąc podatek Spółka powinna zastosować stawkę wynikającą z art. 7 ust. 1 pkt 7 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, tzn. w wysokości 19 zł. W takiej sytuacji do czynienia mamy bowiem z wierzytelnością o wysokości nieustalonej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. h ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tDz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) przedmiotem tego podatku jest ustanowienie hipoteki.

Obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu ustanowienia hipoteki powstaje z chwilą złożenia oświadczenia o jej ustanowieniu lub z chwilą zawarcia umowy ustanowienia hipoteki - art. 3 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przy ustanowieniu hipoteki obowiązek podatkowy ciąży na składającym oświadczenie woli o ustanowieniu hipoteki - art. 4 pkt 8 ustawy. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy podstawę opodatkowania przy ustanowieniu hipoteki stanowi kwota zabezpieczonej wierzytelności.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy stawka podatku od ustanowienia hipoteki wynosi:

Zastosowanie stawki podatku od czynności cywilnoprawnych nie jest uzależnione od rodzaju ustanowionej hipoteki. Jeżeli zatem ustanowiona hipoteka zabezpiecza wierzytelności istniejące, należy stosować stawkę podatku w wysokości 0,1% kwoty zabezpieczonej lub zabezpieczonych wierzytelności. W przypadku, gdy hipoteka zabezpiecza wierzytelności o wysokości nieustalonej lub zabezpiecza zarówno wierzytelności istniejące jak i wierzytelności o wysokości nieustalonej podatek wyniesie 19 zł.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

Hipoteka jest ograniczonym prawem rzeczowym, uregulowanym w przepisach ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361 z późn. zm.). W dniu 20 lutego 2011 r. weszły w życie nowe przepisy ustawy o księgach wieczystych i hipotece wprowadzone ustawą z dnia 26 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 131, poz. 1075). Nowelizacja ustawy wprowadziła m.in. jeden rodzaj hipoteki, tym samym zniesiony został podział hipoteki na hipotekę zwykłą oraz kaucyjną. Należy jednakże podkreślić, iż ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie odwołuje się w żadnym przepisie do pojęć takich jak hipoteka zwykła lub hipoteka kaucyjna. Przedmiotem opodatkowania w podatku od czynności cywilnoprawnych jest ustanowienie hipoteki.

W myśl art. 65 ust. 1 w brzmieniu obowiązującym od 20 lutego 2011 r. w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności wynikającej z określonego stosunku prawnego można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka). Zgodnie z art. 68 ust. 1 ww. ustawy hipoteka zabezpiecza wierzytelność pieniężną, w tym również wierzytelność przyszłą.

Z opisu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że W dniu 4 kwietnia 2014 r. Komunikacja Miejska - Płock Sp. z o.o. z siedzibą w Płocku (dalej: "Spółka") zawarła z B. z siedzibą w Warszawie (dalej: "B.") umowę inwestycyjną nr IJ13-02779 (dalej: "Umowa"), na mocy której B. udzielił Spółce pożyczki do kwoty 7.800.000 zł. Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 Umowy, prawne zabezpieczenie pożyczki stanowi hipoteka do kwoty 11.700.000 zł, przy czym wartość ustanowionego prawnego zabezpieczenia spłaty pożyczki nie może być niższa niż 120% wartości niespłaconej kwoty pożyczki, obliczanej łącznie z naliczonymi odsetkami za okres pierwszego roku finansowania. W wykonaniu Umowy Spółka w dniu 11 czerwca 2014 r. złożyła oświadczenie, w którym ustanowiła hipotekę na zabezpieczenie wierzytelności banku z tytułu pożyczki, odsetek, kosztów postępowania i innych kosztów związanych z udzieleniem, wykorzystaniem i spłatą pożyczki.

Mając powyższe na uwadze

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.