IPPB2/436-293/10-4/AF - Opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych umów pożyczek.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 listopada 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/436-293/10-4/AF Opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych umów pożyczek.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2010 r. (data wpływu 23 sierpnia 2010 r.) uzupełnionym na wniosku ORD-IN z dnia 25 października 2010 r. (data nadania 26 października 2010 r. data wpływu 27 października 2010 r.) na wezwanie z dnia 14 października 2010 r. Nr IPPP2/443-620/10-2/AO oraz Nr IPPB2/436-293-2/AF o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

F. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Udzielając pożyczek osobom fizycznym będzie wykonywać działalność usługową, dotyczącą usług pośrednictwa finansowego, określoną w PKWiU kodem 65.22.10-00.90, usługi udzielania pożyczek poza sektorem bankowym, która to działalność wyczerpuje znamiona definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 3 do Załącznika nr 4 - przedmiotowe usługi korzystają ze zwolnienia od podatku. Udzielane pożyczki przez Wnioskodawcę będą ściśle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej pomimo, iż Spółka Wnioskodawcy nie ma tej czynności wpisanej w zakres swojej działalności. Z pożyczek, które Wnioskodawca będzie udzielać uzyska korzyść w postaci odsetek.

Pismem z dnia 14 października 2010 r. Nr IPPP2/443-620/10-2/AO oraz Nr IPPB2/436-293/10-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez m.in.:

* przedłożenie oryginału lub urzędowo poświadczonej kopii dokumentu (odpowiednio wypisu z Krajowego Rejestru Sądowego), z którego wynika sposób reprezentacji Spółki w zakresie składania oświadczeń woli i podpisywania dokumentów, tj. umocowanie do wystąpienia w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego Pana Eryka G. - Prezesa Zarządu,

* uiszczenie należnej opłaty na rachunek Izby Skarbowej w Warszawie, w wysokości odpowiadającej liczbie zdarzeń przyszłych w odniesieniu do każdego rodzaju sprawy oraz dołączenie kopii dowodu uiszczenia opląty do akt sprawy tut. Organu,

* w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych poprzez:

- wskazanie, gdzie będą znajdowały się pieniądze w chwili zawarcia umów pożyczek (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa),

- określenie miejsca zawarcia umów pożyczek (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy też terytorium innego państwa),

- wskazanie, czy pożyczki będą udzielane przez wspólnika (akcjonariusza) spółki kapitałowej.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 19 października 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W uzupełnieniu do wniosku w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych Wnioskodawca wskazał, iż pieniądze w chwili zawarcia pożyczki będą znajdowały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Miejscem zawarcia umowy pożyczki będzie Rzeczypospolita Polska. Pożyczka będzie udzielona przez spółkę osobie fizycznej, a nie przez wspólnika spółce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy czynności udzielania pożyczek przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług podlegają opodatkowaniu VAT korzystając na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 3 do Załącznika nr 4 ze zwolnienia przedmiotowego.

2.

Czy w związku z tym, iż czynność udzielania pożyczek jest opodatkowana podatkiem VAT w oparciu o art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynność ta nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

3.

Czy w związku z faktem, iż nie występuje obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych nie ma konieczności złożenia deklaracji.

4.

Kiedy należy wykazać w deklaracjach VAT sprzedaż zwolnioną (kwotę pożyczki wraz z odsetkami).

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług została wydana w dniu 10 listopada 2010 r. interpretacja indywidualna Nr IPPP2/443-620/10-4/AO.

Zdaniem Wnioskodawcy

Wnioskodawca udzielając pożyczki wykonuje czynność. Czynność ta co zasady jest zwolniona z podatku VAT, gdyż zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że czynności określone w art. 5 ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Z powyższego wynika, że opodatkowaniu VAT podlega wykonanie czynności, które to uznawane są w statystyce publicznej za usługi, niezależnie od tego, czy podatnik ma tę czynność wpisaną do zakresu swojej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. W świetle art. 15 ust. 2 za działalność gospodarczą uważa się wszelką działalność, również wówczas, gdy czynność ta została wykonana jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, należy zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki, co rodzi powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Mając na uwadze powyższe nie można twierdzić, że udzielanie pożyczki, z której uzyska się korzyść w postaci odsetek, nie jest świadczeniem usługi, czyli działaniem nierozpoznawalnym przez VAT.

Czynność udzielania pożyczek poza systemem bankowym PKWiU 65.22-10-00.90 kwalifikowana jest do usług pośrednictwa finansowego, które zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 3 Załącznika nr 4 korzystają ze zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT. Skoro strona wykonująca czynność udzielania pożyczki korzysta ze zwolnienia z VAT to zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych czynność taka nie podlega temu podatkowi. W związku z powyższym, gdy nie występuje obowiązek podatkowy od czynności cywilnoprawnych to nie ma konieczności składania deklaracji w tym zakresie.

Co do terminu wykazania zwolnionej w deklaracjach VAT, zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32., art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Kwotą należną z tytułu udzielanych pożyczek są uiszczane odsetki lub odsetki nieuiszczane, po terminie płatności. W związku z powyższym wykazanie sprzedaży zwolnionej powinno nastąpić po terminie odsetek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Udzielając pożyczek osobom fizycznym będzie wykonywać działalność usługową, dotyczącą usług pośrednictwa finansowego. W chwili zawarcia umowy pożyczki pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Umowa pożyczki będzie zawarta na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649), umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

W myśl powyższego artykułu czynności cywilnoprawne w tym umowy pożyczki podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

1.

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2.

rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że pożyczki będą podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy ciąży na biorącym pożyczkę. Podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki stanowi kwota lub wartość pożyczki, natomiast stawka podatku wynosi 2% (art. 6 ust. 1 pkt 7 i art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy).

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do zapisu art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

a.

opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

b.

zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

* umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

* (uchylona),

* umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 10 listopada 2010 r. Nr IPPP2/443-620/10-4/AO dotyczącej podatku od towarów i usług Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że czynność udzielania pożyczek przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług, określona w PKWiU kodem 65.22.10-00.90, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 i ust. 3 oraz 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, przy czym usługi te jako nie objęte żadnym z wyłączeń wskazanych w poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Reasumując należy stwierdzić, iż umowa pożyczki będzie co do zasady podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy, ponieważ w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast biorąc pod uwagę fakt, iż umowa pożyczki zostanie objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powyższa czynność zostanie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Niezależnie od powyższego należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, na Wnioskodawcy jako pożyczkodawcy nie będzie ciążył obowiązek podatkowy.

Końcowo należy wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Spółki, jako występującej z wnioskiem. Jeżeli pożyczkobiorcy chcieliby uzyskać interpretację indywidualną winni wystąpić z odrębnymi wnioskami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl