IPPB2/436-29/10-3/AF - Możliwość opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odszkodowania otrzymanego od Skarbu Państwa za wywłaszczoną nieruchomość.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 kwietnia 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/436-29/10-3/AF Możliwość opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odszkodowania otrzymanego od Skarbu Państwa za wywłaszczoną nieruchomość.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2010 r. (data wpływu 1 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego za wywłaszczoną przez Skarb Państwa nieruchomość oraz powstania obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie powstania opodatkowania odszkodowania otrzymanego za wywłaszczoną przez Skarb Państwa nieruchomość oraz powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na mocy art. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. z 1945 r. Nr 50, poz. 279) w związku z art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. z 1950 r. Nr 14, poz. 130) grunt położony w W. przy ul. C. stanowiący gospodarstwo rolne, a będący własnością dziadka Wnioskodawcy Kazimierza W stał się własnością Skarbu Państwa. Pozbawienie władania gospodarstwem faktycznie nastąpiło po dacie 5 kwietnia 1958 r.

Za część gospodarstwa rolnego Kazimierz W. decyzjami administracyjnymi otrzymał odszkodowanie. Kazimierz W. zmarł dnia 17 września 1968 r. Postanowieniem Sądu Powiatowego dla m. W. z dnia 28 września 1971 r. stwierdzono, iż spadek po zmarłym Kazimierzu W. nabyła matka Wnioskodawcy Krystyna R. w 3/16 części. Krystyna R., jako następca prawny Kazimierza W starała się uzyskać odszkodowanie za pozostałą część gruntu rolnego, jednakże bezskutecznie. W dniu 24 czerwca 2006 r. Krystyna R. zmarła. Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 16 listopada 2006 r. stwierdzono, iż spadek po zmarłej matce Krystynie R., Wnioskodawca nabył w 1/3 części.

Prezydent Miasta decyzjami z dnia 13 listopada 2009 r. na podstawie art. 4 pkt 9b primo, art. 11 ust. 1, art. 129 ust. 5, art. 132 ust. 1a i 5 i art. 215 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) orzekł ustalenie odszkodowania za część nieruchomości rolnej wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego położonego w W. przy ul. C. i przyznał Wnioskodawcy odszkodowanie w łącznej kwocie 250.343,44 zł, jako następcy prawnemu właściciela wywłaszczonej nieruchomości Kazimierza W. Po uprawomocnieniu się wskazanych decyzji w dacie 14 grudnia 2009 r. wypłacono Wnioskodawcy odszkodowanie przelewem na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, że w sprawie przedstawionego powyżej stanu faktycznego nie toczy się postępowanie podatkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy w świetle art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazany przychód jest objęty zwolnieniem od uiszczenia wskazywanego podatku.

2.

Czy przedmiotowe przysporzenie jest przedmiotem opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn w rozumieniu art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy regulującej tą kwestię.

3.

W przypadku zaistnienia obowiązku podatku od spadków i darowizn, czy stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 obowiązek podatkowy powstał z chwilą przyjęcia spadku przez Wnioskodawcę po zmarłej Krystynie R., czy w dacie przysporzenia majątkowego.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych została wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 2

W związku z zapytaniem dotyczącym, czy wskazywane odszkodowanie jest przedmiotem opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przedmiotowe odszkodowanie nie wchodziło w skład masy spadkowej Krystyny R., której Wnioskodawca jest spadkobiercą. W dacie śmierci spadkodawczyni nie było ustalone żadne prawo do uzyskania odszkodowania. Uprawnienie majątkowe powstało dopiero z datą uprawomocnienia się decyzji administracyjno-prawnych przyznających odszkodowanie. Na marginesie wskazać należy, iż gdyby nie fakt wywłaszczenia przedmiotem dziedziczenia byłoby gospodarstwo rolne objęte zwolnieniem przedmiotowym określonym w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy bazowej.

Ad. 3

W przypadku stwierdzenia, iż zaistniał obowiązek w zakresie podatku spadkowego rodzi się pytanie odnośnie daty powstania obowiązku podatkowego. Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek taki powstaje w dacie przyjęcia spadku, a więc w dacie uprawomocnienia się postanowienia sadowego o stwierdzeniu nabycia spadku. Zdaniem Wnioskodawcy, przepis ten jednakże nie ma zastosowania w tejże sprawie, albowiem w tej dacie w skład masy spadkowej nie wchodziło wypłacone odszkodowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem spadku. Artykuł 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629) stanowi, że do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2007 r., stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji spadku, należy w tej kwestii odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Stosownie do art. 922 § 1 tej ustawy, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Z powyższej normy prawnej wynika, że spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzą prawa i obowiązki, ale także uzasadnione prawne nadzieje na nabycie prawa. Prawa majątkowe są składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie i realizacją m.in. w formie odszkodowania. W myśl § 2 powołanego przepisu nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. W obrębie zakresu pojęcia praw ściśle związanych z osobą spadkodawcy, znajdują się prawa mające służyć zaspokojeniu określonych interesów konkretnej osoby ze względu na jej indywidualną sytuację, np. roszczenia alimentacyjne czy uprawnienie do renty. Natomiast w zakresie praw i obowiązków przechodzących na określone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami chodzi o sytuacje, w których istnieje wyraźny przepis przewidujący taki skutek śmierci osoby uprawnionej lub zobowiązanej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, wynika, że Decyzjami Prezydenta Miasta W z dnia 13 listopada 2009 r. przyznano Wnioskodawcy odszkodowanie za nieruchomość położoną w W. Odszkodowanie zostało przyznane Wnioskodawcy na podstawie art. 4 pkt 9b primo, art. 11 ust. 1, art. 129 ust. 5, art. 132 ust. 1a i 5 i art. 215 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami i wypłacone w dniu 14 grudnia 2009 r.

Reasumując, należy stwierdzić, że wypłacone Wnioskodawcy w 2009 r. odszkodowanie nie zostało nabyte w drodze spadku, ponieważ w tej dacie odszkodowanie to nie istniało. Tym samym odszkodowanie przyznane Decyzją Prezydenta Miasta z dnia 18 listopada 2009 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy. Tym samym bezprzedmiotowym jest rozpatrywanie wniosku pod kątem zaistnienia obowiązku w podatku od spadków i darowizn zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy z tytułu otrzymanego przez Wnioskodawcę odszkodowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl