IPPB2/436-286/08-2/AF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 października 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/436-286/08-2/AF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2008 r. (data wpływu 28 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z żoną oraz jego brat także z żoną, a wiec jako dwie wspólnoty małżeńskie, posiadają majątek osobisty w postaci dwóch działek gruntowych (niezabudowanych i przyległych do siebie) na zasadzie współwłasności w stosunku 50/50.

Działki zostały nabyte przez Wnioskodawcę i jego brata kilkanaście lat temu (1995 r.) z myślą wybudowania wspólnego domu mieszkalnego.

Potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawca i jego brat zabezpieczyli jednak w inny sposób i obecnie postanowili sprzedać obie działki jednym aktem dla jednego nabywcy. Wnioskodawca zaznacza, że od momentu zakupu, do chwili obecnej, posiadają prawo własności do tych nieruchomości i w tym czasie nigdy te działki w całości, bądź ich części, nie stanowiły składnika majątkowego jakiegokolwiek podmiotu gospodarczego (np. spółki).

W odpowiedzi na wezwanie Nr IPPP1/443-1426/08-2/SM Wnioskodawca uzupełnił informacje na temat zdarzenia przyszłego w następujący sposób:

Wnioskodawca oświadczył, że przedmiotowe działki gruntowe kupił wraz z żoną jako osoby fizyczne, na zasadzie małżeńskiej wspólnoty majątkowej na mocy aktów notarialnych: działkę pierwszą w dniu 21 grudnia 1994 r. oraz działkę drugą w dniu 25 grudnia 1998 r. Zasadniczo, Wnioskodawca wraz z żoną kupił udziały 50%, gdyż zakupy te były uczynione wspólnie z bratem Wnioskodawcy i jego żoną, którzy na identycznych zasadach co Wnioskodawca, kupili pozostałe 50% z każdej działki.

Każda z tych działek posiada wyodrębnioną część (oczywiście na mapie geodezyjnej) siedliskową ze swojej powierzchni (te części naturalnie były wyłączone spod produkcji rolniczej, gdyż stały tam domy poprzednich właścicieli). Jak Wnioskodawca podał wcześniej w formularzu ORD-lN, działki te zostały nabyte przez rodziny w ściśle określonym celu, tj. na częściach siedliskowych wybudowanie wspólnego domu mieszkalnego (bliźniaka). Wnioskodawca oświadczył, iż na działkach tych nigdy nie prowadził działalności rolniczej, a w związku z tym nie dokonywano żadnej produkcji i sprzedaży produktów rolnych. Ponadto na działkach tych nie prowadził nigdy żadnej innej, działalności gospodarczej a także działki te nie były w całości, ani w części składnikiem majątkowym żadnego podmiotu gospodarczego.

Jedna z działek, wcześniej kupiona, była wynajmowana w części wynoszącej 1.000m2 z ogólnej jej powierzchni wynoszącej 3000m2, czyli wynajem dotyczył 1/3 powierzchni pierwszej działki. Wynajem trwał od 1 stycznia 1998 r. do 31 lipca 2001 r. tj. 43 miesiące. Wynajem regulowała umowa najmu, a należny podatek był w całości odprowadzony do US. Przez cały czas od momentu zakupu do chwili obecnej, działki te za wyjątkiem ww. 1000-metrowej części leżą odłogiem.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca i jego rodzina zabezpieczyli potrzeby mieszkaniowe w inny sposób, to przedmiotowe działki stały się dla nich zbędne i postanowili je sprzedać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy, jako sprzedający, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty jakiegokolwiek podatku, np.:

d)

dochodowego od osób fizycznych.

e)

od towarów i usług (VAT).

f)

od czynności cywilnoprawnych (p.c.c.).

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne interpretacje indywidualne.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca jest zdania, że sprzedający nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż zgodnie z prawem, ten ciężar podatkowy ponosi nabywca nieruchomości. Tak brzmiący zapis znajdzie się w umowie kupna - sprzedaży. Takie stanowisko jest zgodne z art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają m.in. umowy sprzedaży.

Na podstawie art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) umową sprzedaży jest umowa, zgodnie z którą sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Istotną cechą umowy sprzedaży jest zawsze wymiana określonych rzeczy na pieniądze. Zatem cenę w umowie sprzedaży stanowi suma pieniężna. W polskim prawie umowa sprzedaży nie wymaga do swej ważności żadnej szczególnej formy, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustawie (np. forma aktu notarialnego przy sprzedaży nieruchomości). Zawarcie umowy sprzedaży następuje w wyniku zgodnego oświadczenia woli stron. Rzeczami w rozumieniu Kodeksu cywilnego (art. 45) są tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na nieruchome, czyli nieruchomości (grunty, budynki oraz części budynków tzw. nieruchomości lokalowe) i na rzeczy ruchome (samochody, przyczepy, maszyny rolnicze itp.).

Zgodnie z zapisem art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Reasumując, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca, jako sprzedający nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jednocześnie należy wskazać, że analiza umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa w myśl, którego minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego (w jego indywidualnej sprawie) wydaje pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. Dlatego też Minister Finansów nie jest właściwy do oceny zapisów, które znajdą się w umowie kupna - sprzedaży.

Końcowo należy wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Pana, jako występującego z wnioskiem. Nie chroni natomiast pozostałych współwłaścicieli działek.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl