IPPB2/436-271/14-4/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2014 r. (data wpływu 29 maja 2014 r.) uzupełnionym na wniosku ORD-IN z dnia 7 lipca 2014 r. (data nadania 7 lipca 2014 r., data wpływu 10 lipca 2014 r.) na wezwanie z dnia 25 czerwca 2014 r. Nr IPPB2/436-271/14-2/AF (data doręczenia 30 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 29 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 1 lipca 2013 r. Stephane A., obywatel Francji, mający w Rzeczpospolitej Polskiej stałe miejsce zamieszkania, zawarł w czasie swojego pobytu we Francji u rodziców - obywateli Francji - umowę pożyczki środków pieniężnych w kwocie 147.000 CHF. Termin zwrotu pożyczki ustalono na 10 lat od dnia zawarcia umowy pożyczki. Pożyczka oprocentowana była w wysokości 2% w skali roku, przy czym zwrot całej kwoty pożyczki wraz z odsetkami nastąpić miał w terminie upływu okresu, na który umowa pożyczki została zawarta. Wypłata pożyczki nastąpić miała zgodnie z umową do dnia 15 lipca 2013 r. W dniu zawarcia umowy pożyczki, tj. 1 lipca 2013 r. środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki znajdowały się poza granicami Polski na rachunku bankowym pożyczkodawców, prowadzonym przez bank w Luksemburgu.

Pożyczka została wypłacona w dniu 11 lipca 2013 r., w dniu wypłacenia pożyczki środki pieniężne znajdowały się poza granicami Polski na rachunku bankowym pożyczkodawców, prowadzonym przez bank w Luksemburgu. Po zawarciu umowy pożyczki, środki pieniężne zostały przelane na rachunek bankowy Stephanea A. prowadzonym przez bank w Polsce.

Pismem z dnia 25 czerwca 2014 r. nr IPPB2/436-271/14-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

* Wskazanie prawidłowych danych identyfikacyjnych Wnioskodawcy, tj. imienia i nazwiska Wnioskodawcy.

Należy wskazać, że w części B.1. wniosku ORD-IN w poz. 11 jako pierwsze imię i nazwisko został wskazany Stephan A. Również w części G poz. 68 opisu stanu faktycznego został wskazany Stephan A. Natomiast dołączone do wniosku pełnomocnictwo zostało podpisane przez Stephane A. Dowody potwierdzenia wykonania przelewu tytułem opłaty od interpretacji oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa również dotyczą Stephane A.

W związku z powyższym, jeżeli Wnioskodawcą jest Stephan A. wówczas należy uzupełnić wniosek poprzez:

* Przesłanie pełnomocnictwa (oryginału lub urzędowo poświadczonej kopii za zgodność z oryginałem), z którego wynika umocowanie dla Pani Anny P. do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

* Wskazanie czy dowody potwierdzenia wykonania przelewu tytułem opłaty od interpretacji oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa dołączone do wniosku dotyczą w rzeczywistości Stephan A. czy Stephane A.

Jeżeli dowody potwierdzenia wykonania przelewu tytułem opłaty od interpretacji oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa dotyczą w rzeczywistości Stephan A. to należy przesłać stosowne wyjaśnienie.

Jeżeli natomiast dowody potwierdzenia wykonania przelewu tytułem opłaty od interpretacji oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa nie dotyczą Stephan A. to należy wnieść opłatę w wysokości 40 zł (słownie: czterdzieści złotych) oraz uiścić opłatę skarbową od pełnomocnictwa i przedłożyć kserokopię dowodu uiszczenia ww. opłat.

* Uzupełnienie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie: gdzie znajdowały się środki pieniężne w dniu zawarcia umowy pożyczki, tj. w dniu 1 lipca 2013 r. (na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej).

Jeżeli natomiast Wnioskodawcą jest Stephane A. wówczas należy uzupełnić wniosek poprzez:

* złożenie wniosku ORD-IN w tym samym zakresie zaznaczając w części A2 pkt 9 opcję 2 - "uzupełnienie wniosku" oraz wskazując w części B.1. prawidłowe dane identyfikacyjne Wnioskodawcy.

* Uzupełnienie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie: gdzie znajdowały się środki pieniężne w dniu zawarcia umowy pożyczki, tj. w dniu 1 lipca 2013 r. (na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej).

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie, wyjaśniając, że we wniosku wystąpiła oczywista omyłka w zakresie imienia Wnioskodawcy, które brzmi "Stephane" nie zaś "Stephan", wobec czego brak jest konieczności składania ponownie odpisu pełnomocnictwa, dowodu uiszczenia opłaty skarbowej oraz od interpretacji, albowiem błędne wskazanie imienia nastąpiło we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji. Wnioskodawca uzupełnił również stan faktyczny przedstawiony we wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy umowa pożyczki, w okolicznościach wyżej przedstawionych, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (k.c.), przez umowę pożyczki należy rozumieć umowę w ramach której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Umowa pożyczki jest umową konsensualną dochodzącą do skutku poprzez zgodne oświadczenie woli stron umowy.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Natomiast, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c., czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

W związku z powyższym umowa pożyczki podlegałaby p.c.c., jeżeli w chwili jej zawarcia przedmiot pożyczki, tj. pieniądze znajdowałyby się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, co w przedstawionym stanie faktycznym nie miało miejsca, ponieważ w chwili zawarcia umowy pożyczki pieniądze znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (na rachunku bankowym pożyczkodawcy, prowadzonym przez bank w Luksemburgu).

Pomimo znajdowania się pieniędzy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, udzielona pożyczka podlegałaby p.c.c. wówczas, gdyby pożyczkobiorca miał siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz równocześnie czynność cywilnoprawna (umowa pożyczki) została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W zaistniałym stanie faktycznym, choć pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Polski, to nie można stwierdzić, aby czynność prawna została dokonana na terytorium Polski.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c., ponieważ środki pieniężne w chwili jej zawarcia znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Artykuł 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, w dniu 1 lipca 2013 r. Wnioskodawca, obywatel Francji, mający w Rzeczpospolitej Polskiej stałe miejsce zamieszkania, zawarł w czasie swojego pobytu we Francji u rodziców - obywateli Francji - umowę pożyczki środków pieniężnych w kwocie 147.000 CHF. Termin zwrotu pożyczki ustalono na 10 lat od dnia zawarcia umowy pożyczki. Pożyczka oprocentowana była w wysokości 2% w skali roku, przy czym zwrot całej kwoty pożyczki wraz z odsetkami nastąpić miał w terminie upływu okresu, na który umowa pożyczki została zawarta. Wypłata pożyczki nastąpić miała zgodnie z umową do dnia 15 lipca 2013 r. W dniu zawarcia umowy pożyczki, tj. 1 lipca 2013 r. środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki znajdowały się poza granicami Polski na rachunku bankowym pożyczkodawców, prowadzonym przez bank w Luksemburgu. Pożyczka została wypłacona w dniu 11 lipca 2013 r., w dniu wypłacenia pożyczki środki pieniężne znajdowały się poza granicami Polski na rachunku bankowym pożyczkodawców, prowadzonym przez bank w Luksemburgu. Po zawarciu umowy pożyczki, środki pieniężne zostały przelane na rachunek bankowy Wnioskodawcy prowadzonym przez bank w Polsce.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczek w chwili jej zawarcia znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki została zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.