IPPB2/436-269/08-5/AF - Możliwość opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy cesji wierzytelności.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa, przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2008 r. (data wpływu 7 lipca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 sierpnia 2008 r. (data wpływu 25 sierpnia 2008 r.) na wezwanie z dnia 7 sierpnia 2008 r. Nr IPPB2/436-269/08-3/AS o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cesji wierzytelności - jest prawidłowe.

W dniu 7 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cesji wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W październiku 2007 r. P. odstąpiło od Kontraktu realizowanego przez Konsorcjum F., X S.A., F. W związku z koniecznością spełnienia obowiązków, wynikających z przyjęcia przez Polskę prawa z Schengen, P rozpoczęło proces negocjacji i podpisywania umów na dokończenie robót przy terminalu 2 z dotychczasowymi podwykonawcami Konsorcjum F. W wyniku przeprowadzonych negocjacji ustalono, że warunkiem rozpoczęcia przez część firm prac jest zaspokojenie przez P roszczeń jakie posiadały względem Konsorcjum F., tj. należności zafakturowanych na rzecz Konsorcjum F. za prace dotychczas wykonane przy budowie na podstawie umowy zawartej z Konsorcjum F. i nie uiszczone przez Konsorcjum F oraz kwot im należnych od Konsorcjum F. W zamian za powyższe płatności firmy te dokonają cesji ww. należności wobec Konsorcjum F. na rzecz P. Kwoty należne od Konsorcjum F., P. na podstawie zawartych umów cesji przelało na rachunki bankowe podwykonawców w wysokości wymagającej spłaty.

Pismem z dnia 7 sierpnia 2008 r. Nr IPPB2/436-269/08-3/AS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w zakresie przesłania aktualnego pełnomocnictwa. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie pismem z dnia 14 sierpnia 2008 r. (data nadania 19 98 2008 r., data wpływu 25 sierpnia 2008 r.) przesyłając w załączeniu poświadczoną kopię pełnomocnictwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy cesja na rzecz P. wierzytelności, jakie posiadają dotychczasowi podwykonawcy Konsorcjum F. wobec Konsorcjum F. i nieziszczonych przez Konsorcjum F., podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem wnioskodawcy:

Opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne wymienione w art. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem podatkowi podlegają:

Cesja wierzytelności, jako czynność mająca na celu zabezpieczenie istniejących zobowiązań, jak również czynność wykonana w zamian za zwolnienie z długu nie jest wymieniona w ww. przepisie.

Z uwagi na powyższe nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podkreślić należy, iż ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności objętych tym podatkiem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają rodzaje umów wymienionych w regulacji art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Umowa cesji wierzytelności uregulowana została w art. 509 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z treścią tego przepisu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

W myśl art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego przelew wierzytelności może odbywać się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, a zatem umowa taka może należeć do kategorii umów, które podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Na skutek cesji wierzytelności zmienia się podmiot po stronie wierzyciela, natomiast przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Jeżeli więc umowa cesji przyjęła postać którejkolwiek z umów wskazanych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych to spowoduje obowiązek zapłaty tego podatku.

Reasumując należy stwierdzić, że umowy o przelewie wierzytelności nie należą do katalogu czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i tym samym nie podlegają opodatkowaniu, pod warunkiem jednak, że umowa cesji nie przyjęła postaci którejkolwiek z umów wskazanych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.