IPPB2/436-262/14-4/AF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/436-262/14-4/AF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2014 r. (data wpływu) uzupełnionym pismem z dnia 4 czerwca 2014 r. (data nadania, data wpływu 9 czerwca 2014 r.) na wezwanie z dnia 29 maja 2014 r. nr IPPB2/415-259/14-2/PW oraz nr IPPB2/436-262/14-2/AF o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w wyniku zniesienia współwłasności - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w wyniku zniesienia współwłasności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 12 czerwca 2013 r. Wnioskodawczyni wraz z bratem nabyła spadek po zmarłych rodzicach w 1/2 części. Podstawą nabycia jest prawomocne postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 12 czerwca 2013 r., na którego podstawie Wnioskodawczyni stała się współwłaścicielką domu mieszkalnego o pow. 107,16 m2, budynków gospodarczych, garaży i działki 1205 m2, na której znajduje się dom i budynki gospodarcze. Nabycie zostało zgłoszone Naczelnikowi Urzędu Skarbowego, który zaświadczeniem z dnia 31 lipca 2013 r. potwierdził zwolnienie z podatku od spadków i darowizn. W wyniku przyszłej zgodnej decyzji Wnioskodawczyni wraz z bratem planują podzielić spadek i znieść współwłasność w następujący sposób: 1/2 działki tj. 602 m2 z budynkiem gospodarczym nie ma uzbrojenia (brak wody i kanalizacji) i wjazdu na działkę przypadnie Wnioskodawczyni, a brat obejmie 1/2 działki 603 m2 (uzbrojona) z garażem, budynkiem gospodarczym, dom mieszkalny o pow. 107,16 m2 stojący na tej działce. Brat spłaci Wnioskodawczynię z 1/2 jej udziału w domu, a wartość spłaty nie przekroczy wartości spadkowej udziału domu. Umowa zawarta będzie przed notariuszem.

Pismem z dnia 29 maja 2014 r. nr IPPB2/415-259/14-2/PW oraz nr IPPB2/436-262/14-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

* wniesienie dodatkowej opłaty w wysokości 40 zł (słownie: czterdzieści złotych) oraz przedłożenie kserokopii dowodu jej uiszczenia

lub

* sprecyzowanie, którego przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczy uiszczona w dniu 2 kwietnia 2014 r. kwota;

* złożenie oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej oraz podpisanie oświadczenia.

Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, spłata, którą Wnioskodawczyni otrzyma od brata podlega opodatkowaniu jako odpłatne zbycie określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy spłata podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy pytania nr 2. W zakresie pytania nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zobowiązana jest ona do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych w części dotyczącej spłat i dopłat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat.

Stosownie do pkt 3 ww. przepisu podatkowi podlegają także orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Artykuł 1 ust. 2 pkt 2 ustawy stanowi, że przepisy ustawy o czynnościach cywilnoprawnych stosuje się odpowiednio do przedmiotów opodatkowania określonych w ust. 1 pkt 2 i 3 (tekst jedn.: do zmian umów i orzeczeń sądów).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej lub, stosownie do pkt 3 z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu, doręczenia wyroku sądu polubownego lub zawarcia ugody - od przedmiotów opodatkowania określonych w art. 1 ust. 1 pkt 3.

Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego, która może mieć charakter albo współwłasności w częściach ułamkowych, albo współwłasności łącznej. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Z kolei do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Zgodnie z art. 195 tej ustawy współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom. Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że w dniu 12 czerwca 2013 r. Wnioskodawczyni wraz z bratem nabyła spadek po zmarłych rodzicach w 1/2 części. Podstawą nabycia jest prawomocne postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 12 czerwca 2013 r., na którego podstawie Wnioskodawczyni stała się współwłaścicielką domu mieszkalnego o pow. 107,16 m2, budynków gospodarczych, garaży i działki 1205 m2, na której znajduje się dom i budynki gospodarcze. Nabycie zostało zgłoszone Naczelnikowi Urzędu Skarbowego, który zaświadczeniem z dnia 31 lipca 2013 r. potwierdził zwolnienie z podatku od spadków i darowizn. W wyniku przyszłej zgodnej decyzji Wnioskodawczyni wraz z bratem planują podzielić spadek i znieść współwłasność w następujący sposób: 1/2 działki tj. 602 m2 z budynkiem gospodarczym nie ma uzbrojenia (brak wody i kanalizacji) i wjazdu na działkę przypadnie Wnioskodawczyni, a brat obejmie 1/2 działki 603 m2 (uzbrojona) z garażem, budynkiem gospodarczym, dom mieszkalny o pow. 107,16 m2 stojący na tej działce. Brat spłaci Wnioskodawczynię z 1/2 jej udziału w domu, a wartość spłaty nie przekroczy wartości spadkowej udziału domu. Umowa zawarta będzie przed notariuszem.

Jak już wskazano powyżej, przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowują zniesienie współwłasności, jeżeli wiąże się ono z obowiązkiem spłat lub dopłat.

Podstawę opodatkowania przy umowie o zniesienie współwłasności w myśl powołanej wyżej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego nabytego ponad wartość udziału we współwłasności lub spadku (art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy). Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Jeżeli jednak podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, to stosownie do art. 6 ust. 3 ustawy - organ wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Natomiast w przypadku, gdy podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik (art. 6 ust. 4 cyt. ustawy).

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa stawki podatku, które wynoszą od umów zamiany, dożywocia, o dział spadku, o zniesienie współwłasności oraz darowizny:

a.

przy przeniesieniu własności nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym - 2%,

b.

przy przeniesieniu własności innych praw majątkowych - 1%.

W myśl art. 4 pkt 5 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie o zniesienie współwłasności ciąży na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział w spadku lub we współwłasności.

Stosownie do art. 3 ust. 1 tej ustawy obowiązek podatkowy z tego tytułu powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu, doręczenia wyroku sądu polubownego lub zawarcia ugody - od przedmiotów opodatkowania określonych w art. 1 ust. 1 pkt 3 (pkt 3) lub z chwilą powołania się przez podatnika na fakt dokonania czynności cywilnoprawnej - jeżeli podatnik nie złożył deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych w terminie 5 lat od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku, a następnie powołuje się przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt jej dokonania (pkt 4).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatnicy, na których ciąży obowiązek podatkowy, są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych (deklaracja p.c.c.-3) oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl