IPPB2/436-256/09-3/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2009 r. (data wpływu 2 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania otrzymanego majątku likwidacyjnego w związku z likwidacją polskiej spółki akcyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 2 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania otrzymanego majątku likwidacyjnego w związku z likwidacją polskiej spółki akcyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka, utworzona zgodnie z prawem Królestwa Danii oraz posiadająca siedzibę i zarząd na jego terytorium, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji, hurtu i handlu (fizycznego i finansowego) energią elektryczną oraz wytwarzania ciepła. W dniu 28 listopada 2008 r. Spółka połączyła się w drodze per incorporationem (poprzez przejęcie wszystkich aktywów i pasywów) z innym duńskim podmiotem D. DK posiadającym akcje w spółce D. PL od lipca 2005 r. W związku z połączeniem, Spółka zmieniła również swoją nazwę. D. PL jest polskim rezydentem podatkowym. Przeważającą część majątku D. PL stanowią udziały w trzech polskich spółkach: K Sp. z o.o., O Sp. z o.o. i P Sp. z o.o.

Połączenie Spółki z D. DK zostało dokonane na gruncie prawa duńskiego. Z punktu widzenia duńskiego prawa podatkowego, połączenie (w zakresie momentu przeniesienia aktywów na rzecz spółki przejmującej) uznaje się za dokonane z mocą wsteczną od 1 stycznia 2008 r. W wyniku połączenia cały majątek D DK, w tym również akcje posiadane w DPL, został przeniesiony na Spółkę. D DK, jako spółka przejmowana, w wyniku połączenia ulegnie automatycznemu rozwiązaniu, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego.

W najbliższej przyszłości, mając na celu uproszczenie struktury udziałowej grupy, planowana jest likwidacja D PL. W związku z tą operacją, cały majątek D PL (w tym, przede wszystkim, udziały w trzech ww. polskich spółkach) zostanie przekazany na rzecz Spółki w formie dywidendy likwidacyjnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie na rzecz Spółki (podmiotu duńskiego) majątku zlikwidowanej polskiej spółki akcyjnej podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Spółki, otrzymanie majątku zlikwidowanej polskiej spółki akcyjnej nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Spółki, za słusznością jej stanowiska przemawia szereg opartych na przepisach prawa argumentów przedstawionych poniżej:

Opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne wymienione enumeratywnie w art. 1 ust. 1 ustawy o p.c.c. Zgodnie z powołanym wyżej przepisem podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

"1)

W opinii Spółki, zawarty w powołanym wyżej przepisie katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu ma charakter zamknięty (numerus clausus), a wszelkie inne czynności nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, przekazanie majątku likwidacyjnego D PL na rzecz Spółki (w związku z likwidacją D PL), jako czynność niewymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o p.c.c., nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

Spółka pragnie podkreślić, że organy podatkowe konsekwentnie prezentują stanowisko, zgodnie z którym czynności niewymienione w art. 1 ust. 1 ustawy o p.c.c. nie podlegają temu podatkowi, a w stosunku do tego przepisu nie można dokonywać wykładni rozszerzającej. Przykładowo, Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań-Jeżyce (w postanowieniu z dnia 12 lutego 2007 r., sygn. NM-M/436-1/07) stwierdził, że: "Zawarty w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 399 późn. zm.), zwaną dalej "ustawą o p.c.c.", katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu ma charakter zamknięty, a użyty w treści tego przepisu wyraz "następujące" wyraźnie wskazuje, które czynności cywilnoprawne jemu podlegają. Zaliczyć do niego można m.in.: umowy sprzedaży, zamiany, umowy spółki lub zmianę do umowy spółki itp. Zamiarem ustawodawcy nie było, zatem, objecie opodatkowaniem innych niż wymienione w art. 1 ust. 1 ustawy o p.c.c. czynności, nawet, jeśli wywołują one podobne skutki".

W opinii Spółki, nie ma podstaw do zakwalifikowania przekazania majątku likwidacyjnego D PL na rzecz Spółki jako czynności spełniającej znamiona umów wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o p.c.c. (i w konsekwencji, podlegającej podatkowi od czynności cywilnoprawnych). W szczególności należy podkreślić, że opodatkowaniu nie podlegają wszystkie czynności polegające na wydaniu rzeczy lub przeniesieniu praw majątkowych, lecz wyłącznie: umowy, zmiany umów, orzeczenia sądowe oraz ugody - w niektórych przypadkach zobowiązujące do wydania rzeczy lub przeniesienia praw majątkowych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym przeniesienie na Spółkę majątku likwidacyjnego DONG PL będzie stanowić jedynie wykonanie ciążącego na D PL zobowiązania wynikającego z likwidacji tego ostatniego podmiotu. Przy tym przeniesienie majątku likwidacyjnego nie wynika z umowy pomiędzy Spółką a D PL, zmiany takiej umowy, orzeczenia ani ugody. Już z tej przyczyny można stwierdzić, że omawiana czynność nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Ponadto, należy zauważyć, że stosunek prawny, w ramach którego dojdzie do przekazania majątku likwidacyjnego D PL na rzecz Spółki zasadniczo różni się od stosunków prawnych istniejących na podstawie umów wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.c.c., w tym także umowy sprzedaży, umowy zamiany oraz umowy darowizny (wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) i d ustawy o p.c.c.). Wynika to jednoznacznie z definicji tych czynności, zawartych w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. - dalej: k.c.). Na gruncie stosownych przepisów k.c. bowiem:

* przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 k.c.), przy czym przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii oraz do sprzedaży praw (art. 555 k.c.);

* przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie do przeniesienia własności innej rzeczy (art. 603 k.c.), przy czym do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży (art. 604 k.c.), a zatem także cytowany wyżej art. 555 k.c.;

* przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku (art. 888 § 1 k.c.).

Natomiast uznanie przekazania majątku likwidacyjnego D PL na rzecz Spółki za:

* sprzedaż - wyklucza fakt, iż z tego tytułu Spółka nie jest zobowiązana do zapłaty na rzecz D PL jakiejkolwiek ceny;

* zamianę - wyklucza fakt, iż z tego tytułu Spółka nie jest zobowiązana do przeniesienia na rzecz D PL własności jakiejkolwiek rzeczy lub prawa majątkowego;

* darowiznę - wyklucza fakt, iż przekazanie majątku likwidacyjnego dokonywane jest w ramach stosunku prawnego pomiędzy D PL a Spółką jako jej akcjonariuszem, uregulowanego przepisami polskiego prawa handlowego, które stanowi lex specjalis w stosunku do k.c.

Reasumując, Spółka uważa, że otrzymanie majątku likwidacyjnego D PL w związku z likwidacją tego ostatniego podmiotu nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych w Polsce, ponieważ przedmiotowa czynność nie jest wymieniona w katalogu zamkniętym czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach organów podatkowych, m.in. w:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.