IPPB2/436-255/11-2/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 15 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza udzielić innej osobie prawnej oprocentowanej pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym obie strony są czynnymi podatnikami podatku VAT, pieniądze w chwili zawarcia umowy pożyczki będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, miejscem zawarcia umowy pożyczki będzie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pożyczka udzielona będzie ze środków własnych spółki. Spółka udzielająca pożyczki nie posiada w umowie spółki wyszczególnionego tego rodzaju usług (pośrednictwa finansowego). Transakcja na podstawie art. 11 ust. 4 pkt 2 zawierana jest pomiędzy podmiotami powiązanymi. W obydwu spółkach występują także ci sami udziałowcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych wniosek zostały wydane odrębne interpretacje indywidualne.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Spółki transakcja podlega zwolnieniu z podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z zapisami art. 2 pkt 4 przedmiotowej ustawy. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Bez znaczenia jest przy tym, czy spółka posiada w

ie spółki tej rodzaj działalności, gdyż sporadycznie działa w charakterze podatnika odnośnie wszystkich czynności, które mieszczą się w przedmiocie działalności gospodarczej, jak również tych czynności, które stanowią bezpośrednie, stałe i konieczne uzupełnienie tej działalności. W katalogu tych drugich czynności mogą mieścić się wszelkie działania podatnika mające charakter sporadyczny, które pozostają poza jego głównym przedmiotem działalności, lecz stanowiąc konsekwencję tej działalności, bezpośrednio ją uzupełniają. Na poparcie powyższego stwierdzenia można przywołać zapis art. 90 ust. 6 ustawy; do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie. A zatem art. 43 ust. 1 pkt 38 odnosi się także do czynności wykonywanych sporadycznie. Odnośnie określenia wartości transakcji na potrzeby art. 9a ust. 2 spółka zajmuje stanowisko, że wartość transakcji powinna być określona wyłącznie na poziomie kwoty odsetek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

W myśl powyższego artykułu czynności cywilnoprawne w tym umowy pożyczki podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, wynika, że Wnioskodawca zamierza udzielić innej osobie prawnej oprocentowanej pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym obie strony są czynnymi podatnikami podatku VAT, pieniądze w chwili zawarcia umowy pożyczki będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, miejscem zawarcia umowy pożyczki będzie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pożyczka udzielona będzie ze środków własnych spółki. Spółka udzielająca pożyczki nie posiada w umowie spółki wyszczególnionego tego rodzaju usług (pośrednictwa finansowego). Transakcja na podstawie art. 11 ust. 4 pkt 2 zawierana jest pomiędzy podmiotami powiązanymi. W obydwu spółkach występują także ci sami udziałowcy.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że pożyczka podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do zapisu art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług z dnia 28 września 2011 r. Nr IPPP1-443-1105/11-2/PR Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, iż przedmiotowa usługa udzielenia pożyczki w oparciu o art. 5 ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, a Wnioskodawca wykonując usługę udzielenia pożyczki będzie działał jako podatnik VAT.

Reasumując należy stwierdzić, iż skoro umowa pożyczki zostanie objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powyższa czynność zostanie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Końcowo należy wskazać, iż stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe mimo, iż w sformułowanym pytaniu, jak i we własnym stanowisku Wnioskodawca wskazał, iż transakcja podlega zwolnieniu na podstawie art. 2 pkt 4. Należy nadmienić, iż art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera w swej treści czynności, które nie podlegają podatkowi, nie zaś te które są zwolnione z podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 24, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.