IPPB2/436-243/09-2/AF - Opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy cesji praw i roszczeń

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/436-243/09-2/AF Opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy cesji praw i roszczeń

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2009 r. (data wpływu 8 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cesji praw i roszczeń wynikających z umowy realizacyjnej budowy lokalu mieszkalnego wraz z miejscem parkingowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cesji praw i roszczeń wynikających z umowy realizacyjnej budowy lokalu mieszkalnego wraz z miejscem parkingowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni nabyła mieszkanie poprzez "umowę cesji praw i roszczeń wynikających z umowy realizacyjnej budowy lokalu mieszkalnego wraz z miejscem parkingowym". Osoby, które podpisały umowę realizacyjną na wybudowanie lokalu z deweloperem zapłaciły mu pełną należność, odstąpiły Wnioskodawczyni prawa w umowie cesji. Wnioskodawczyni, jako pierwsza podpisała akt notarialny na ten lokal z deweloperem. Poprzednicy mają zapłacić podatek od różnicy za jaką zbyli Wnioskodawczyni prawa do mieszkania, a kwotą którą zapłacili deweloperowi. Wnioskodawczyni pytała w jednym z urzędów skarbowych, czy płaci jakikolwiek podatek. Powiedziano jej, że tak. Pytała także w urzędzie skarbowym, w którym się rozlicza, tj. w L., gdzie została poinformowana, że nie płaci nic. Wnioskodawczyni podano dla pewności numer krajowej infolinii podatkowej. Tam Wnioskodawczyni uzyskała informację, że nie płaci żadnego podatku, jeśli w umowie z cedentem nie ma słowa "sprzedaż", tylko "cesja". W opinii Wnioskodawczyni, powinna ona sugerować się opinią urzędu skarbowego, w którym się rozlicza, tym bardziej, że opinię tę potwierdziła osoba obsługująca ww. infolinię.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawczyni obowiązana jest płacić podatek czy też nie... Jeśli tak, to w jakiej wysokości i kto ma go płacić...

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z informacją, jaka uzyskała w Urzędzie Skarbowym i na ogólnokrajowej infolinii podatkowej nie powinna płacić podatku od cesji praw.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Artykuł 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z powyższym podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a.

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b.

umowy pożyczki,

c.

(uchylona),

d.

umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e.

umowy dożywocia,

f.

umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g.

(uchylona),

h.

ustanowienie hipoteki,

i.

ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

j.

umowy depozytu nieprawidłowego,

k.

umowy spółki;

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie umowy wymienione w regulacji art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zasadę numerus clausus czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni nabyła mieszkanie w drodze umowy cesji praw i roszczeń wynikających z umowy realizacyjnej budowy lokalu mieszkalnego wraz z miejscem parkingowym.

Umowa cesji należy do czynności prawnych rozporządzających o skutkach zbliżonych do umów przenoszących własność. Z uwagi na to, iż ustawodawca nie nadał cesji praw formy samoistnej umowy należy posiłkować się treścią art. 510 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), z którego wynika, że czynnością prawną stanowiącą podstawę cesji może być umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności.

W związku z powyższym, jeżeli zawarta umowa cesji nosi znamiona jednej z umów wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wówczas zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

W myśl art. 4 ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży m.in.:

*

przy umowie sprzedaży - na kupującym;

*

przy umowie zamiany - na stronach czynności;

*

przy umowie darowizny - na obdarowanym;

Zgodnie z art. 5 ust. 1 obowiązek zapłaty podatku ciąży na podatnikach tego podatku. Jeżeli obowiązek podatkowy ciąży na kilku podmiotach albo na stronach umowy zamiany, albo na wspólnikach spółki cywilnej, zobowiązanymi solidarnie do zapłaty podatku są odpowiednio te podmioty, strony umowy zamiany albo wspólnicy spółki cywilnej.

Podstawę opodatkowania stanowi: przy umowie sprzedaży - wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego (art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. a)), przy umowie zamiany - wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, od którego przypada wyższy podatek (art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. b)), przy umowie darowizny - wartość długów i ciężarów albo zobowiązań przejętych przez obdarowanego (art. 6 ust. 1 pkt 3).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy stawki podatku od umowy sprzedaży, zamiany oraz darowizny praw majątki wynoszą 1%.

A zatem, jeżeli zawarta umowy cesji praw i roszczeń wynikających z umowy realizacyjnej budowy lokalu mieszkalnego wraz z miejscem parkingowym nie nosi znamion żadnej z umów wymienionych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych, Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Natomiast, jeżeli zawarta umowa cesji posiada znamiona jednej z umów wymienionych w art. 1 ustawy, wówczas podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl