IPPB2/436-235/14-3/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 12 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia Nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 12 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia Nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej "Nabywca" lub "Wnioskodawca") dzierżawi od podmiotu zależnego (dalej: "Zbywca") część majątku Zbywcy składającego się na stacje paliw. Nabywca jest koncernem paliwowym, którego głównym przedmiotem działalności w Polsce jest detaliczna sprzedaż paliw i innych artykułów i usług na stacjach paliw.

Obecnie rozważana jest sprzedaż majątku składającego się na stacje paliw dzierżawione obecnie przez Zbywcę do Nabywcy (w drodze umowy sprzedaży zgodnie z art. 535 ustawy - Kodeks cywilny). Sprzedaż majątku nastąpi w jednym etapie lub w więcej niż jednym etapie - w takim przypadku pierwszy i ostatni etap będą oddalone o kilka miesięcy. Przedmiotem tej transakcji zostanie objęty majątek części stacji paliw należących obecnie do Zbywcy - intencją stron jest, by majątek pozostałej części stacji paliw pozostał własnością Zbywcy. Każda ze stacji paliw jest wyodrębniona terytorialnie, tzn. znajduje się w miejscu oddalonym od pozostałych stacji Zbywcy.

Należy podkreślić, że w przypadku decyzji, że majątek danej stacji paliw zostanie sprzedany Nabywcy, przedmiotem sprzedaży będzie większość składników majątku znajdujących się na danej stacji paliw, które będą tworzyły zasadniczą część infrastruktury stacji. Zbywca planuje, że niektóre składniki majątkowe ze stacji, których składniki będą sprzedawane, zostaną wyłączone z zakresu transakcji i przeniesione na inne stacje paliw Zbywcy.

Jak wspomniano, majątek stacji paliw, którego właścicielem jest Zbywca i który zostanie sprzedany Nabywcy, jest obecnie dzierżawiony do Nabywcy. Nabywca zawarł w odniesieniu do tych stacji umowy agencyjne z podmiotami trzecimi (dalej "Agenci"), którzy prowadzą na tych stacjach paliw działalność w zakresie sprzedaży detalicznej paliw i innych artykułów i usług w imieniu Nabywcy. Agent prowadzi działalność na więcej niż jednej stacji paliw, przy czym zakres działalności Agenta może obejmować zarówno stacje będące własnością Nabywcy, jak i stacje dzierżawione od Zbywcy.

Wszelkie towary znajdujące się na takiej stacji są własnością nabywcy (w szczególności całe paliwo znajdujące się na danej stacji paliw i alkoholu) lub Agenta (z zasady, pozostałe towary - artykuły znajdujące się w sklepie na stacji paliw). Zbywca nie jest więc właścicielem towarów znajdujących się na stacjach paliw, których majątek będzie sprzedawany i, w konsekwencji, towary nie zostaną sprzedane przez Zbywcę Nabywcy.

Agent zatrudnia pracowników stacji paliw oraz zapewnia jej bieżące funkcjonowanie. Na podstawie umowy z Nabywcą, Agent ma obowiązek zapewnienia zgodności wyglądu i zasad funkcjonowania stacji z wytycznymi Nabywcy.

Zbywca osiąga obecnie przychody ze stacji paliw, której majątek będzie przedmiotem sprzedaży, jedynie z umowy dzierżawy zawartej z Nabywcą. Nabywca natomiast ponosi koszty czynszu dzierżawnego płaconego Zbywcy oraz prowizji płaconej Agentowi oraz osiąga przychody z detalicznej sprzedaży paliw, innych towarów i usług.

W zakresie transakcji sprzedaży przez Zbywcę do Nabywcy wejdzie majątek stacji paliw, których grunt oraz naniesienia (budynki, budowle) są własnością Zbywcy lub są oddane Zbywcy w użytkowanie wieczyste. W takim przypadku, grunt danej stacji paliw wraz z wszystkimi naniesieniami na tym gruncie będą przedmiotem sprzedaży (ewentualnie, przedmiotem sprzedaży będzie prawo wieczystego użytkowania gruntu).

Dodatkowo, Zbywca nie jest właścicielem gruntu części swoich stacji paliw, a dzierżawi go od podmiotów trzecich. Zbywca zamierza objąć również majątek części z tych stacji paliw sprzedażą do Nabywcy. Taka sprzedaż będzie możliwa, jeśli wydzierżawiający zawrze umowy dzierżawy gruntu z Nabywcą lub wyrazi zgodę na przeniesienie takich umów ze Zbywcy na Nabywcę. Należy podkreślić, że majątek takich stacji paliw (tzn. stacja paliw, których grunt jest przedmiotem dzierżawy przez podmioty trzecie do Zbywcy i w odniesieniu do których Nabywca planuje sprzedaż) wraz z gruntem jest obecnie również (podobnie jak majątek stacji, których grunt jest własnością Zbywcy) oddany Nabywcy w dzierżawę.

Na majątek Zbywcy związany z poszczególnymi stacjami paliw składają się w większości przypadków:

* grunt (własność lub prawo użytkowania wieczystego),

* budynek stacji paliw, wiata,

* na niektórych stacjach budynek myjni,

* zbiorniki paliwa,

* dystrybutory paliwa,

* instalacje paliwowe,

* instalacje elektryczne, kanalizacyjne, inne,

* nawierzchnia pokrywająca teren stacji,

* część wyposażenia znajdującego się na danej stacji paliw (np. meble, kasy, itp.),

* pylony, inne naniesienia na terenie stacji.

Przedmiotem transakcji zbycia przez Zbywcę do Nabywcy nie zostaną objęte jakiekolwiek zobowiązania i należności, znaki towarowe i inne wartości niematerialne, prawa i obowiązki z umów zawartych przez Zbywcę, gotówka w kasie, ani środki pieniężne na lokatach/rachunkach bankowych. W związku ze sprzedażą, nie zostaną przeniesiona na nabywcę jakiekolwiek umowy zawarte przez Zbywcę z osobami fizycznymi, a Nabywca nie zawrze umowy z jakąkolwiek osobą angażowaną obecnie przez Zbywcę na podstawie umowy o prace lub innej umowy.

W strukturze organizacyjnej Zbywcy stacje paliw nie są wyodrębnione organizacyjnie, tzn. Zbywca nie utworzył zespołu/departamentu/oddziału zajmującego się i dedykowanego do zarządzania majątkiem stacji paliw. Osoby wykonujące czynności związane z zarządzaniem majątkiem mają również inne obowiązki. Należy również wskazać, że te same osoby zajmują się wszystkimi stacjami paliw - tymi, które będą przedmiotem sprzedaży do Nabywcy i tymi, których majątek ma pozostać własnością Zbywcy. Ponadto, czynności tych osób związane z zarządzaniem majątkiem stacji są ograniczone gdyż funkcje Zbywcy związane z tym majątkiem ograniczają się do dzierżawy majątku na podstawie umowy z Nabywcą oraz na niektórych stacjach do dostarczania mediów.

Zbywca ewidencjonuje majątek stacji paliw oraz przychody i koszty związane ze stacjami paliw w systemie księgowym. W systemie tym nie wydzielono w jakikolwiek sposób (i takie wydzielenie nie nastąpi przed planowaną sprzedażą majątku), operacji dotyczących stacji paliw, których majątek jest przeznaczony do sprzedaży oraz stacji paliw, których majątek pozostanie własnością Zbywcy.

Ewidencja Zbywcy pozwalają na wyodrębnienie majątku danej stacji oraz przychodów i kosztów bezpośrednich związanych z daną stacją. Jak wskazano, Zbywca nie wyodrębnia jednak w systemie księgowym majątku oraz operacji dotyczących grupy stacji paliw, które zostaną sprzedane do Nabywcy. Ponadto, w zakresie ewidencji kosztów, prowadzona ewidencja umożliwia przyporządkowanie do danej stacji jedynie kosztów bezpośrednio związanych z daną stacją, takich jak np. podatek od nieruchomości, czy opłata za wieczyste użytkowanie gruntu. W ewidencji tej nie jest dokonywana alokacja do poszczególnych stacji paliw kosztów o charakterze ogólnym, np. wynagrodzeń pracowników Zbywcy, utrzymania siedziby, kosztów ogólnego zarządu, kosztów usług zewnętrznych, itp.

W wyniku transakcji sprzedaży majątku stacji paliw do Nabywcy, umowy dzierżawy obowiązujące dotychczas między Zbywcą i Nabywcą odnoszące się do majątku tych stacji zostaną rozwiązane jako bezprzedmiotowe.

Opisana powyżej sprzedaż majątku w dalszej części niniejszego wniosku jest określana "Transakcją". Jeśli sprzedaż majątku nastąpi w więcej niż jednym etapie, określenie "Transakcja" odnosi się do każdego etapu (tekst jedn.: do sprzedaży majątku w danym etapie).

Zbywca w związku z dokonaniem Transakcji zamierza wystawić fakturę VAT.

Zarówno Zbywca jak i Nabywca są zarejestrowanymi podatnikami VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż składników majątku w ramach Transakcji opisanej w stanie faktycznym będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

2. Czy Nabywcy przysługuje prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z dokonaniem Transakcji.

3. Czy Nabywca ma obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z Transakcją.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych, w zakresie podatku od towarów i usług w dniu 17 lipca 2014 r. została wydana interpretacja Nr IPPP2/443-432/14-3/AO.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o p.c.c., nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

* opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

* zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem m.in. umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach.

Jak wskazano powyżej, przedmiot Transakcji nie stanowi ZCP i w związku z powyższym będzie opodatkowany podatkiem VAT, a podatek ten będzie miał obowiązek rozliczyć Zbywca. W konsekwencji, Transakcja nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Jedynie w zakresie, w jakim Transakcja obejmuje sprzedaż nieruchomości lub prawa wieczystego użytkowania gruntu zwolnioną z VAT, po stronie Nabywcy powstanie obowiązek zapłaty p.c.c.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), podatkowi podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

Zgodnie z powyższym artykułem czynności cywilnoprawne w tym umowy sprzedaży podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub z niego zwolniona, z uwzględnieniem wyjątków, o których mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że umowa zobowiązująca do przeniesienia nieruchomości będzie miała formę umowy sprzedaży. Stosownie do postanowień art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu tym podatkiem podlegają m.in. umowy sprzedaży.

Biorąc powyższe pod uwagę, umowa sprzedaży, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Mając jednakże na uwadze zdarzenie przyszłe opisane we wniosku podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy możliwości opodatkowania umowy sprzedaży nieruchomości podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia opodatkowania powyższej transakcji podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z dnia 14 lipca 2014 r. Nr IPPP2/443-432/14-3/AO w zakresie podatku od towarów i usług Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że: (...) Tym samym, planowana transakcja na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług według stawki wynikającej z odpowiednich przepisów. Transakcja ta będzie odpłatną dostawą towarów/świadczeniem usług w rozumieniu ustawy o VAT zatem Zbywca będzie zobowiązany do zadeklarowania i rozliczenia podatku należnego z tego tytułu. W odniesieniu do kwalifikacji planowanych czynności należy wskazać, że świetle przedstawionych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż jak również oddanie gruntu w użytkowanie oraz zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela. W świetle powołanego przepisu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów. Na podstawie art. 233 cyt. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny w granicach, określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, użytkownik może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Ten przepis, a także następne przepisy Kodeksu cywilnego (art. 234, art. 235, art. 237) kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i 2 k.c.) wskazują, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel. Zatem, jak wskazano powyżej, zbycie gruntu jak również prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Biorąc powyższe pod uwagę, Transakcja będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT i tym samym Zbywca będzie zobowiązany do zadeklarowania i odprowadzenia podatku należnego z tytułu dokonania Transakcji przy zastosowaniu właściwych stawek podatku VAT (w tym stawki zw., jeśli odpowiednie przepisy będą stanowiły o zastosowaniu tej stawki. "

A zatem, w zakresie w jakim transakcja nabycia Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, powyższa czynność będzie korzystała z wyłączenia na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Natomiast, w zakresie w jakim transakcja będzie objęta zakresem podatku od towarów i usług, ale będzie korzystała ze zwolnienia, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.