IPPB2/436-235/09-4/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 września 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/436-235/09-4/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2009 r. (data wpływu 22 czerwca 2009 r.) oraz piśmie z dnia 7 września 2009 r. (data nadania 7 września 2009 r. data wpływu 8 września 2009 r.) uzupełniającym stan faktyczny, zdarzenie przyszłe oraz pełnomocnictwo na wezwanie Nr IPPB2/436-230/09-2/AK z dnia 26 sierpnia 2009 r. (data nadania 26 sierpnia 2009 r., data doręczenia 31 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka), która jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) w ramach prowadzonej działalności zawiera i będzie zawierać oprocentowane, krótkoterminowe pożyczki. W grupie potencjalnych kontrahentów znajdują się podmioty, których przedmiotem działalności jest pośrednictwo pieniężne, jak i takie, które nie prowadzą takiej działalności. Oba rodzaje podmiotów udzielających pożyczki opodatkowane są podatkiem VAT. Od transakcji pożyczek zawartych z podmiotem nie zajmującym się profesjonalnie pośrednictwem finansowym, w dniach 19 października 2007 r., 2 czerwca 2008 r. oraz 20 czerwca 2008 r., Spółka uiściła podatek od czynności cywilnoprawnych (dalej:p.c.c.).

W dniu 26 sierpnia 2009 r. pismem Nr IPPB2/436-235/09-2/AK Wnioskodawca został wezwany do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez:

* Przesłanie pełnomocnictwa lub innego dokumentu poświadczonego za zgodność z oryginałem, z którego wynika prawo do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o udzielenie interpretacji indywidualnej przez Pana M.S. i A. W

* Wskazanie, czy Wnioskodawca będzie występował w powyższej sprawie jako pożyczkodawca, czy pożyczkobiorca.

* Poinformowanie, czy pożyczki będą udzielane przez udziałowców i na czyją rzecz.

* Określenie miejsca dokonania czynności cywilnoprawnych oraz, gdzie będą znajdowały się pieniądze w chwili ich zawarcia.

W wyznaczonym terminie przedmiotowe braki zostały uzupełnione (data wpływu 8 września 2009 r.).

Wnioskodawca wskazał, iż w zdarzeniach przyszłych będzie występował zarówno jako Pożyczkodawca jak i Pożyczkobiorca.

Pożyczki udzielane będą wyłącznie pomiędzy podmiotami będącymi spółkami kapitałowymi, przez udziałowca ale za pośrednictwem innej spółki kapitałowej. Udziałowiec nie będzie stroną transakcji.

Miejscem dokonania czynności cywilnoprawnych będzie Polska. Transakcje dokonywane będą bezgotówkowo przelewami między rachunkami bankowymi podmiotów prowadzonymi przez banki polskie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy od transakcji pożyczek Spółka powinna płacić p.c.c.

2.

Czy fakt konieczności zapłaty p.c.c. jest uzależniony od rodzaju działalności prowadzonej przez pożyczkodawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym oraz stanie faktycznym należy uznać, iż zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: ustawa o p.c.c.), Spółka jest zwolniona z zapłaty p.c.c.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki:

Artykuł 1 pkt 1 ust. 1b ustawy o p.c.c. mówi, iż opodatkowaniu p.c.c. podlegają umowy pożyczek. Jednak zgodnie z treścią art. 2 ust. 4a ustawy o p.c.c., z zakresu opodatkowania wyłączone są te czynności cywilnoprawne, w których przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem VAT, natomiast art. 2 ust. 4b mówi o nieopodatkowaniu p.c.c., w sytuacji, gdy przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku VAT.

Według Załącznika Nr 4 do ustawy o VAT - wykazu usług zwolnionych z VAT, opodatkowane podatkiem VAT, lecz zwolnione z niego, są usługi pośrednictwa finansowego klasyfikowane według Państwowej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU). PKWiU nie wyłącza z zakresu zwolnienia umów pożyczek, tym samym transakcje pożyczek zwolnione są z podatku VAT. Nie budzi zastrzeżeń, że częstotliwe udzielanie pożyczek mające dodatkowo pokrycie w zarejestrowanym przedmiocie działalności jest usługą pośrednictwa finansowego, zwolnioną z podatku VAT oraz p.c.c. w przypadku, gdy jedna ze stron profesjonalnie trudni się tego rodzaju działalnością. Natomiast w sytuacji, gdy podmiot udziela pożyczek nawet jednorazowo, mimo że nie jest to główny przedmiot jego działalności, jednakże jest podatnikiem VAT, transakcję taką także należałoby uznać za usługę pośrednictwa finansowego, tym samym usługę zwolnioną z VAT, a co za tym idzie także z p.c.c.

Transakcje pożyczek, od których Spółka uiściła p.c.c. w dniach 19 października 2007 r., 2 czerwca 2008 r. oraz 20 czerwca 2008 r. zawarte zostały z podmiotami, które nie trudniły się profesjonalnie usługami pośrednictwa finansowego.

W konsekwencji Spółka stoi na stanowisku, iż w każdym wypadku opisanym jako zdarzenie przyszłe Spółka zwolniona będzie z p.c.c., a w kwestii uiszczonego p.c.c., a w kwestii już uiszczonego p.c.c. Spółce należny jest zwrot.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają:

1.

następujące czynności cywilnoprawne:

a.

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b.

umowy pożyczki,

c.

(uchylona)

d.

umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e.

umowy dożywocia,

f.

umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g.

(uchylona)

h.

ustanowienie hipoteki,

i.

ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

j.

umowy depozytu nieprawidłowego,

k.

umowy spółki.

2.

zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;

3.

orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki, w których w myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych sformułowano warunki, które muszą zostać spełnione, aby konkretna czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy podlegała temu podatkowi.

Przepis art. 1 ust. 4 ww. ustawy określa zakres terytorialny opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych: czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1.

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2.

rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przypadku, gdy nie są spełnione powyższe warunki czynność cywilnoprawna w ogóle nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż w chwili zawarcia umów pożyczek środki pieniężne znajdować się będą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a zatem umowy te będą podlegały podatkowi na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy.

W ustawie przewidziano również sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w jej zakresie przedmiotowym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

a.

opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

b.

zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

* umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

* umowy spółki i jej zmiany,

* umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony (lub strona) tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych użyte w ustawie określenie "podatek od towarów i usług" oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

W związku z tym podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższe transakcje będą podlegać lub podlegały regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tych czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jeżeli zatem umowa pożyczki zostanie lub została objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, wówczas czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Konieczność zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych nie jest uzależniona od rodzaju działalności prowadzonej przez pożyczkodawcę lecz od faktu, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Należy zatem stwierdzić, że o ile ustalenia Wnioskodawcy poczynione na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług będą prawidłowe, to przedmiotowe umowy pożyczek zawarte przez Wnioskodawcę będą wyłączone z opodatkowania tym podatkiem na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i na Spółce nie będzie ciążył obowiązek zapłaty tego podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl