IPPB2/436-219/08-2/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2008 r. (data wpływu 10 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie transakcji zakupu hipermarketów - jest prawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie transakcji zakupu hipermarketów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Y..... In.... Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest na etapie negocjowania oferty nabycia hipermarketów będących własnością G..R... E.... P.... Sp. z o.o. (dalej: G lub Sprzedający), zlokalizowanych w kilku miastach Polski. Zasadniczo, zakresem ofert mogą być objęte hipermarkety znajdujące się w następujących lokalizacjach: K, W, K, B, S (dalej: Hipermarkety). G jest także właścicielem hipermarketów zlokalizowanych w T, W, Ł i J (nie będą one jednak wchodziły w zakres przedmiotowej oferty). W związku z tym, iż Sprzedający nie podjął jeszcze ostatecznej decyzji co do ostatecznego kształtu oferty, którą otrzyma Spółka, Spółka może otrzymać ofertę nabycia jednej, kilku lub wszystkich pięciu hipermarketów przeznaczonych do sprzedaży.

Spółka rozważa zakup od G jednego, kilku lub wszystkich hipermarketów umiejscowionych w ww. lokalizacjach, w zależności od otrzymanej oferty ze strony G.

Z informacji uzyskanych od Sprzedającego wynika, że nabył on przedmiotowe hipermarkety w drodze zakupu poszczególnych składników majątkowych od G... P. Sp. z o.o. (dalej: G) w roku 2006 r.

Sprzedaż hipermarketów dokonana przez G na rzecz G została opodatkowana podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT). W efekcie G otrzymała od G faktury VAT dokumentujące tę sprzedaż, z których G odliczyła podatek VAT naliczony. Po stronie G pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikało z faktu, że zakupy te związane były ze świadczeniem przez G usług opodatkowanych VAT (hipermarkety zostały oddane przez G w najem G, a obecnie najemcą hipermarketów jest R....l Sp. z o.o. i Spółka Sp. k.; pozostałe powierzchnie, np. biurowe, zostały wynajęte innym podmiotom).

W związku z tym, że Sprzedający prowadził i prowadzi wyłącznie sprzedaż opodatkowaną, prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tych składników majątkowych nie uległo zmianie (Sprzedający nie rozlicza podatku naliczonego wg tzw. struktury sprzedaży).

Jednocześnie, w kontekście złożonej Spółce oferty Sprzedający wskazał, że przedmiot oferty nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o VAT. Na poparcie tego twierdzenia Sprzedający wskazał, że w 2007 r. planował wniesienie aportem całej prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w zakresie najmu i dzierżawy nieruchomości. Przedmiotem planowanego aportu miał być określony zespół składników majątkowych (w skład którego wchodziły wszystkie posiadane hipermarkety), tj.:

* prawa własności i użytkowania wieczystego posiadanych nieruchomości (tj. hipermarketów);

* wartości niematerialne i prawne związane z prowadzoną działalnością (w szczególności oprogramowanie komputerowe);

* wyposażenie biurowe wykorzystywane przez pracowników do obsługi działalności gospodarczej Sprzedającego w zakresie najmu i dzierżawy nieruchomości;

* wszelkie inne przynależności związane z prowadzeniem przez Sprzedającego działalności gospodarczej w zakresie najmu i dzierżawy nieruchomości;

* prawa i obowiązki z wszelkich umów zawartych przez Sprzedającego, związanych z działalnością gospodarczą w zakresie najmu i dzierżawy (tj. prawa i obowiązki z umów najmu, z umów na zaopatrzenie nieruchomości w media, z umów na zarządzanie nieruchomościami, z umów pożyczki, z innych umów);

* prawa do rachunków bankowych Sprzedającego związanych z działalnością w zakresie najmu.

Ponadto, przyszły nabywca miał wstąpić we wszystkie spory sądowe związane z działalnością Sprzedającego w zakresie najmu i dzierżawy, których stroną był Sprzedający oraz stać się pracodawcą obecnych pracowników Sprzedającego.

Po stronie Sprzedającego po dokonaniu aportu pozostać miały wyłącznie dwa aktywa:

* udziały w spółce G.... In..... Sp. z o.o.,

* instrument finansowy w postaci leasingu finansowego nieruchomości położonej w P.

Jak wspomniano wyżej, w celu potwierdzenia skutków podatkowych transakcji aportowej Sprzedawca wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej. Z uzyskanej odpowiedzi (pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 30 listopada 2007 r., sygn. IP-PP2-443-382/07-IB) wynikało, że przedmiot planowanego przez Sprzedającego aportu nie spełniał warunków pozwalających uznać go za przedsiębiorstwo. Sprzedający zgodził się z wydaną w imieniu Ministra Finansów interpretacją i na jej podstawie podjął decyzję o zaniechaniu transakcji wniesienia hipermarketów aportem do innej spółki kapitałowej. Podjęta została natomiast decyzja o odpłatnym zbyciu hipermarketów w formie transakcji sprzedaży, która ma objąć tylko niektóre hipermarkety posiadane przez G (wyłącznie pięć z dziewięciu posiadanych lokalizacji, tj. K, W, K, B, S). Transakcja sprzedaży planowana jest na wrzesień 2008 r. i w związku z tym Spółka negocjuje z G ofertę dotyczącą potencjalnego nabycia tych hipermarketów (każdy Hipermarket będzie oferowany do sprzedaży odrębnie). Sprzedający rozważa złożenie oferty sprzedaży Hipermarketów Spółce, jak również dziewięciu innym podmiotom.

W chwili obecnej Spółka rozważa możliwość zakupu poszczególnych Hipermarketów. Jeżeli zdecyduje się na zakup, w zależności od otrzymanej ostatecznej oferty będzie mogła nabyć Hipermarket w jednej bądź więcej lokalizacji (tzn. będzie mogła zakupić jeden, dwa, trzy, cztery lub wszystkie oferowane przez G Hipermarkety). W przypadku podjęcia decyzji o zakupie któregokolwiek z oferowanych Hipermarketów, transakcja zakupu każdego z nich będzie obejmowała:

* prawa własności i współwłasności oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości należących do Sprzedającego (w tym odrębnych lokali użytkowych, budynków, gruntów na których te budynki się znajdują oraz innych gruntów, w tym gruntów, na których znajdują się budowle, np. gruntów parkingowych),

* wyposażenie związane z tymi nieruchomościami,

* wszelkie inne przynależności związane ze sprzedawanymi nieruchomościami.

Ponadto, zgodnie z ofertą G, w wyniku zakupu jednego lub kilku Hipermarketów (w zależności od otrzymanej ostatecznej oferty), na podstawie przepisu art. 678 Kodeksu cywilnego (dalej: k.c.), Spółka wstąpi w stosunki najmu na miejsce sprzedającego w odniesieniu do umów najmu, których stroną jest GH, związanych z nieruchomościami będącymi przedmiotem sprzedaży. Na podstawie przedmiotowych umów najmu Sprzedający wynajmuje te nieruchomości podmiotom trzecim. W nabywanym Hipermarkecie (Hipermarketach) Spółka stanie się wynajmującymi w ramach istniejących umów najmu.

W ramach negocjowanej oferty nie zostało jeszcze sprecyzowane, czy w przypadku realizacji zakupu danego Hipermarketu przeniesieniu na Spółkę ulegną umowy na zarządzanie daną nieruchomością, czy też nie (tak więc obie opcje są możliwe).

G potwierdziła, że z jej punktu widzenia Hipermarkety będące przedmiotem oferty nie stanowią oddziałów, ani też wyodrębnionych zakładów. Nie sporządzają one również samodzielnie bilansu.

Zarówno w rozumieniu Sprzedającego, jak i Spółki, niezależnie od tego, czy Spółka zdecyduje się zakupić jeden, kilka lub wszystkie oferowane Hipermarkety (w zależności od otrzymanej ostatecznie oferty), transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, a więc Sprzedający wystawi na rzecz Spółki faktury VAT dokumentujące dokonaną przez niego sprzedaż.

Jednocześnie Spółka oświadcza, że - jeżeli nabędzie jeden lub więcej z oferowanych Hipermarketów - będzie je wykorzystywała w całości do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (świadczenia usług najmu).

Po dokonaniu sprzedaży hipermarketów Sprzedający nie zakończy swojej działalności, lecz będzie ją nadal prowadzić.

W celu zachowania kompletności opisu stanu faktycznego, Spółka pragnie wskazać, że istnieje możliwość nabycia od innego podmiotu (spółki G. Sp. z o.o.) galerii handlowych w tych samych lokalizacjach, w których znajdują się Hipermarkety. Kwestia ta jest przedmiotem odrębnej oferty negocjowanej przez Spółkę z G. Sp. z o.o. i stanowi dla Spółki przedmiot odrębnego wniosku o interpretację przepisów podatkowych.

Spółka pragnie zaznaczyć, że Sprzedający również wystąpił z odpowiednim wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do traktowania na gruncie podatku VAT sprzedaży Hipermarketów będących przedmiotem negocjowanych ze Spółką ofert sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W powyższym stanie faktycznym Spółka wnosi o potwierdzenie, że:

Odpowiedź w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony w odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem wnioskodawcy:

W opinii Spółki, sprzedaż przez G Hipermarketów oraz związanych z nimi składników majątkowych podlega opodatkowaniu VAT jako odpłatna dostawa towarów, do której zastosowanie będą miały stawki podatku VAT właściwe dla poszczególnych towarów będących przedmiotem sprzedaży (przy czym nie będzie miało zastosowania zwolnienie dla towarów używanych).

Wobec tego, mając również na uwadze fakt, że Hipermarkety zostaną nabyte w celu wykonywania czynności opodatkowanych VAT, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z tą transakcją wynikającego z faktur otrzymanych od G.

Zdaniem Spółki nie ulega wątpliwości, że transakcje sprzedaży Hipermarketów powinny podlegać opodatkowaniu VAT. Nie zachodzą bowiem przesłanki wyłączające zastosowanie do tych transakcji przepisów ustawy o VAT, bądź też przesłanki dla zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT.

1.

W szczególności, w powołanej w stanie faktycznym interpretacji z 30 listopada 2007 r. (sygn. IP-PP2-443-382/07-2/IB), Minister Finansów stwierdził, że nawet czynność mająca za przedmiot wszystkie hipermarkety należące do G, nie może być traktowana jako zbycie przedsiębiorstwa. W uzasadnieniu interpretacji Minister Finansów wyjaśnił, że przedmiot planowanego uprzednio przez Sprzedającego aportu nie mógł stanowić przedsiębiorstwa, ponieważ:

* zgodnie z art. 552 Kodeksu Cywilnego (dalej: k.c.), "czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład tego przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności albo z przepisów szczególnych".

* w przedstawionej we wniosku sytuacji aportem miała zostać objęta tylko część posiadanego przez Sprzedającego majątku trwałego i obrotowego,

* transakcja nie obejmowała oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo (tj. firmy, pod jaka działa Sprzedający).

Na tej podstawie Minister Finansów uznał, że przedmiotem planowanego wkładu niepieniężnego miały być wyłącznie "elementy" działalności gospodarczej, a nie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 k.c.

Zdaniem Spółki, stanowisko Ministra Finansów wyrażone w interpretacji z 30 listopada 2007 r. jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa. W szczególności odzwierciedla ono brzmienie art. 551 k.c., zgodnie z którym "przedsiębiorstwo" definiowane jest jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności:

* oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

* własność nieruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości;

* prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

* wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

* koncesje, licencje i zezwolenia;

* patenty i inne prawa własności przemysłowej;

* majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

* tajemnice przedsiębiorstwa;

* księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Pojęcie "przedsiębiorstwo lub zakład samodzielnie sporządzający bilans" nie zostało zdefiniowane na gruncie obowiązującej ustawy o VAT. W doktrynie prawa podatkowego (np. M., "VAT 2004 - Komentarz", Wydawnictwo C.H. B W 2004, s. 60; Z J. "Leksykon VAT 2004", Oficyna wydawnicza U, W 2004, s. 52), jak również w orzecznictwie (wyrok NSA z 6 listopada 2003 r. sygn. III SA 30/02; wyrok NSA z 9 lutego 2000 r., sygn. I SA/Gd 2036/97; wyrok SN z 20 grudnia 2000 r., sygn. III RN 163/00) i interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe powszechnie przyjmuje się jednak, że do odczytania tego pojęcia należy zastosować powyższą definicję zawartą w art. 551 k.c. (np. informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego z 17 listopada 2004 r. wydana przez Urząd Skarbowy w Przemyślu, sygn. US.IX/443-87/HM/04; informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego z 10 listopada 2004 r., wydana przez Urząd Skarbowy w Pabianicach, sygn. USIA/415/30/2004; Interpretacja przepisów prawa podatkowego wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 stycznia 2008 r., sygn. ILPP1/443-330/07-2/MK, interpretacja Urzędu Skarbowego w Tucholi z dnia 10 maja 2005 r., sygn. PP-443-010/05).

Zarówno organy podatkowe, jak i sądy zgodne są co do tego, że dla kwalifikacji przedmiotu sprzedaży jako przedsiębiorstwo w rozumieniu ustawy o VAT istotne jest, czy nabywany majątek stanowi u zbywcy przedsiębiorstwo w rozumieniu k.c. (np. wyrok Sądu Najwyższego z 20 grudnia 2001 r. o sygn. III RN 163/00 lub wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 listopada 1999 r. o sygn. I SA/Kr 1189/99).

Ważne jest przy tym, aby przedmiot sprzedaży stanowił całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Sprzedaż przez podatnika tylko części aktywów sprzedającego z definicji nie może być zaś kwalifikowana jako zbycie przedsiębiorstwa, nawet jeżeli wartość nabywanych składników majątkowych jest znaczna w stosunku do aktywów ogółem (np. wyrok SN z 30 stycznia 1997 r. o sygn. III CKN 28/96 oraz wyrok NSA z 6 października 1995 r. o sygn. SA/Gd 1959/94).

Obszerne odniesienie się do interpretacji Ministra Finansów z 30 listopada 2007 r. - choć odnosi się ona do wniesienia wkładu niepieniężnego, a nie do sprzedaży składników majątkowych - jest o tyle istotne, że przedmiot planowanej na wrzesień 2008 r. transakcji w dużej mierze pokrywa się z zakresem planowanego wcześniej przez Sprzedającego aportu. Wnioski płynące z powołanej interpretacji powinny mieć zatem zastosowanie również do planowanych obecnie przez Spółkę transakcji zakupu.

Co więcej, za tym, że przedmiotem planowanej transakcji kupna-sprzedaży nie jest przedsiębiorstwo, przemawiają dodatkowo następujące fakty:

* zakres planowanej transakcji będzie węższy niż w przypadku zaniechanego aportu - w szczególności Spółka nie nabędzie:

* wartości niematerialnych i prawnych związanych z działalnością prowadzoną przez Sprzedawcę (w szczególności oprogramowanie komputerowe);

* praw i obowiązków z niektórych umów zawartych przez Sprzedającego, związanych z działalnością gospodarczą w zakresie najmu i dzierżawy (tj. prawa i obowiązki z umów na zaopatrzenie nieruchomości w media, z umów pożyczki, z innych umów);

* praw do rachunków bankowych Sprzedającego związanych z działalnością w zakresie najmu;

* w ramach planowanych transakcji nie dojdzie do przejścia całości lub części prowadzonego przez Sprzedającego zakładu pracy na Spółkę - na warunek przejęcia przez nabywcę pracowników wskazywał w swoim wyroku z 4 marca 1996 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. SA/Lu 476/95);

* w ramach transakcji nie dojdzie do przeniesienia na Spółkę ksiąg handlowych G - oznacza to, zgodnie z utrwaloną praktyką władz skarbowych, iż "nie zostaną spełnione przesłanki warunkujące uznanie, iż dochodzi do sprzedaży przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy" (interpretacja przepisów prawa podatkowego wydana przez Opolski Urząd Skarbowy z dnia 1 lipca 2007 r., sygn. PP/443-59-1-GK/05).

Powyższe okoliczności, wskazują jednoznacznie, że przedmiotem planowanej transakcji nie będzie przedsiębiorstwo.

Skoro zaś sprzedaż przez G poszczególnych Hipermarketów nie stanowi sprzedaży przedsiębiorstwa, a Hipermarkety nie sporządzają samodzielnie bilansu, do transakcji będących przedmiotem zapytania nie stosuje się przepisów art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

Oznacza to, że sprzedaż poszczególnych składników majątkowych (a nie Hipermarketów jako całości) powinna podlegać opodatkowaniu VAT. Stawka podatku powinna zaś zostać ustalona odrębnie dla każdego z przenoszonych w ramach transakcji środków trwałych i obrotowych.

2.

W odniesieniu do planowanych transakcji sprzedaży Hipermarketów nie znajdzie zastosowania zwolnienie z opodatkowania VAT dla towarów używanych. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku z VAT dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano w stanie faktycznym, G miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie Hipermarketów, których sprzedaż planowana jest na wrzesień 2008 r. W konsekwencji nie jest spełniony podstawowy warunek dla zastosowania zwolnienia z VAT. Wobec tego, sprzedaż poszczególnych składników majątkowych wchodzących w skład Hipermarketów będzie podlegała VAT wg stawek właściwych dla poszczególnych towarów (co do zasady, wg stawki 22%).

3.

Mając na uwadze fakt, że w przypadku nabycia któregokolwiek z Hipermarketów, Spółka będzie go wykorzystywała wyłącznie dla celów działalności opodatkowanej VAT, spełniona zostanie podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie Hipermarketów (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).

Jednocześnie, jak wykazano powyżej, sprzedaż Hipermarketów nie stanowi czynności pozostającej poza zakresem opodatkowania VAT ani czynności zwolnionej z VAT. Wobec tego, nie znajdzie w tym przypadku zastosowania ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle powyższego Spółka stoi na stanowisku, ze będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez G na sprzedaż Hipermarketów.

Ad.2.

Stanowisko Spółki.

W opinii Spółki, ponieważ transakcja sprzedaży Hipermarketów podlega opodatkowaniu VAT i nie znajduje do niej zastosowania zwolnienie z VAT, nie podlega ona opodatkowaniu p.c.c. na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o p.c.c.

Powyższe argumenty jednoznacznie wskazują, że w ramach planowanej transakcji nie dojdzie do zbycia przedsiębiorstwa, bądź też zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Wobec tego, transakcja ta nie może być wyłączona z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie, ponieważ Sprzedającemu przy pierwotnym nabyciu Hipermarketów przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, sprzedaż na rzecz Spółki poszczególnych aktywów nie będzie zwolniona od podatku VAT, lecz będzie podlegała temu podatkowi wg stawek właściwych dla poszczególnych towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o p.c.c., opodatkowaniu tym podatkiem nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem VAT. W przypadku planowanych transakcji sprzedaży Hipermarketów, zbycie poszczególnych składników majątkowych będzie podlegało opodatkowaniu VAT po stronie Sprzedającego, a więc do tej transakcji nie stosuje się p.c.c.

Spółka wnosi o potwierdzenie jej rozumienia przepisów w powyższym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają:

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

Zgodnie z powyższym artykułem czynności cywilnoprawne w tym umowy sprzedaży podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

Stosownie do regulacji art. 2 pkt 4 przywołanej ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub z niego zwolniona, z uwzględnieniem wyjątków, o których mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że umowa zobowiązująca do przeniesienia hipermarketów na rzecz Wnioskodawcy będzie miała formę umowy sprzedaży. Stosownie do postanowień art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu tym podatkiem podlegają m.in. umowy sprzedaży.

Biorąc powyższe pod uwagę, umowa sprzedaży, może co do zasady podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Mając jednakże na uwadze stan faktyczny opisany we wniosku podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy możliwości opodatkowania umowy sprzedaży hipermarketów podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia opodatkowania powyższych transakcji podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując stwierdza się, iż jeżeli transakcje zakupu hipermarketów będą opodatkowane podatkiem VAT lub będą z niego zwolnione, z uwzględnieniem wyjątków, o których mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynności takie nie będą podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.