IPPB2/436-198/14-4/LS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/436-198/14-4/LS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 czerwca 2014 r. (data nadania 18 czerwca 2014 r., data wpływu 20 czerwca 2014 r.) na wezwanie Nr IPPB2/436-198/14-2/LS z dnia 11 czerwca 2014 r. (data nadania 12 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej w oparciu o zawartą umowę pożyczki pieniężnej otrzymał w październiku 2013 r. oprocentowaną pożyczkę pieniężną, od przedsiębiorstwa jako spółki z o.o. nie prowadzącą działalności gospodarczej z zakresu świadczenia usług finansowych.

Pismem z dnia 11 czerwca 2014 r. Nr IPPB2/436-198/14-2/LS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, poprzez:

* doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego poprzez:

* jednoznaczne wskazanie miejsca zawarcia umowy pożyczki (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy też terytorium innego państwa),

* określenie gdzie będą znajdowały się środki pieniężne w chwili zawarcia umowy pożyczki (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy też terytorium innego państwa),

* wskazanie, czy z tytułu zawarcia umowy pożyczki przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług (podatkiem od wartości dodanej) lub też zwolniona z podatku od towarów i usług (podatku od wartości dodanej),

Wnioskodawca przesłał uzupełnienie informując, że:

* miejscem zawarcia umowy pożyczki jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* środki pieniężne w chwili zawarcia umowy pożyczki znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* ponownie Wnioskodawca wskazuje, że przynajmniej jedna ze stron tj. pożyczkodawca z tytułu zawarcia umowy pożyczki i z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług (podatku od wartości dodanej) zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jako pożyczkobiorca, który zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma obowiązek podatkowy od czynności cywilnoprawnych - może zgodnie z art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych w przypadku, gdy pożyczkodawca jako strona tej czynności jest równocześnie zwolniona od podatku od towarów i usług w oparciu o uregulowania zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 38 tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. Zdaniem Wnioskodawcy należy stwierdzić, że czynność udzielenia przez spółkę z o.o. po dniu 1 kwietnia 2013 r. pożyczki, Wnioskodawcy jako osobie fizycznej spełnia definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy.

Można bowiem zidentyfikować beneficjenta świadczenia, którym jest pożyczkobiorca, mogący korzystać z kapitału udostępnionego przez pożyczkodawcę.

Fakt, iż czynność o takim charakterze nie jest podstawowym przedmiotem działalności spółki, nie przesądza, iż udzielona mi pożyczka nie jest prawnie skuteczna.

Należy podkreślić, iż dokonana z dniem 1 kwietnia 2013 r. Zmiana definicji działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 ustawy) pozostaje bez wpływu na możliwość uznania spółki za podatnika vat, w zakresie udzielania pożyczek, a tym samym całej transakcji jako podlegającej opodatkowaniu VAT.

Niemniej jednak przepisy ustawy o podatku od towaru i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienia od podatku. Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawione zdarzenie należy według mojej wiedzy stwierdzić, iż transakcja udzielenia przez spółkę pożyczki pieniężnej stanowi, zgodnie ze stanem obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013, czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ustawy, przy czym korzysta ze zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 38 tej ustawy.

Przedstawione powyżej moje stanowisko oparto między innymi również o interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 9 kwietnia 2013 r. Nr ITPP1/443-39/13/TS, zamieszczonej na stronie internetowej ministerstwa finansów.

2. Stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży przy umowie pożyczki na Wnioskodawcy jako biorącym pożyczkę.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuację, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

a.

opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

b.

zwolniona z podatku od towarów i usług;

Z wyjątkiem: odnosi się do przypadków nie dotyczących mojego wystąpienia.

Należy jednak zaznaczyć, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strona tej umowy pożyczki (pożyczkodawca) posiada generalnie status podatnika od towarów i usług, lecz wyłącznie laki, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Zdaniem wnioskodawcy, czynność otrzymania pożyczki od spółki z o.o. nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych z uwagi na to, że pożyczkodawca jako strona tej transakcji występowała w charakterze podatnika od towarów i usług, zaś czynność ta zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 tej ustawy korzysta u pożyczkodawcy ze zwolnienia od podatku VAT.

Przedstawione powyżej moje stanowisko oparto między innymi również o interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 14 lutego 2011 r. - nr IBPBII/1/436-295/10/AA).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Artykuł 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1.

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2.

rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie podlegała również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej w oparciu o zawartą umowę pożyczki pieniężnej otrzymał w październiku 2013 r. oprocentowaną pożyczkę pieniężną, od przedsiębiorstwa jako spółki z o.o. nie prowadzącą działalności gospodarczej z zakresu świadczenia usług finansowych. Miejscem zawarcia umowy pożyczki jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, środki pieniężne w chwili zawarcia umowy pożyczki znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca wskazuje, że przynajmniej jedna ze stron tj. pożyczkodawca z tytułu zawarcia umowy pożyczki i z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług (podatku od wartości dodanej) zgodnie z Art. 43 Ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT.

Należy wskazać iż w ustawie przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

* opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

* zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

* umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

* (uchylone),

* umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich. Natomiast w myśl art. 1a pkt 5 ustawy użyte w ustawie określenie państwo członkowskie oznacza - państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług (podatkiem od wartości dodanej) lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z powyższym należy podkreślić, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższa czynność podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie umowy pożyczki zakresem podatku od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Umowa pożyczki będzie podlegała opodatkowaniu na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Ponadto, przyjmując za Wnioskodawcą, iż powyższa czynność zostanie objęta zakresem podatku od towarów i usług, w analizowanej sytuacji znajdzie zastosowanie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, iż rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl