IPPB2/436-191/14-2/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Karolina D. (dalej w treści wniosku określana jako "Wnioskodawczyni") zawarła w dniu 19 lutego 2005 r. związek małżeński z Łukaszem M. (dalej w treści wniosku określanym jako "Mąż"), bez zawierania małżeńskiej umowy majątkowej. W rezultacie między małżonkami powstała ustawowa małżeńska wspólność majątkowa.

Po zawarciu związku małżeńskiego Małżonkowie zamieszkali w Belgii, gdzie Wnioskodawczyni przebywa na stałe do dzisiaj. Miejscem stałego pobytu Męża Wnioskodawczyni jest Polska. Oboje są obywatelami polskimi.

W skład majątku wspólnego Małżonków wchodzi między innymi lokal mieszkalny położony w Królestwie Belgii (w Brukseli). Nabycie lokalu mieszkalnego wspomnianego wyżej finansowane było kredytem bankowym otrzymanym wspólnie przez Wnioskodawczynię oraz Męża w banku w Belgii, tj. zarówno Wnioskodawczyni, jak też Mąż są stroną umowy kredytowej jako dłużnicy solidarni. Koszty spłaty kredytu ponosiła (i ponosi do dnia dzisiejszego) wyłącznie Wnioskodawczyni. Związek małżeński Wnioskodawczyni i Męża został rozwiązany przez rozwód na mocy prawomocnego wyroku sądowego z dnia 15 lutego 2011 r. (wydany przez Sąd Okręgowy), w związku z czym ustała między nimi ustawowa małżeńska wspólność majątkowa.

Po rozwodzie Wnioskodawczyni i Mąż dokonali zgodnego podziału ich majątku wspólnego zlokalizowanego w Polsce na mocy Aktu Notarialnego z dnia 17 września 2011 r., zawartego przed Notariuszem. W wyżej wymienionym akcie notarialnym Wnioskodawczyni i Mąż zgodnie ustalili, iż podział ich majątku wspólnego umiejscowionego na terenie Królestwa Belgii, podległy prawu belgijskiemu, zostanie przez nich dokonany, zgodnie z obowiązującym prawem belgijskim, przed tamtejszym Notariuszem, w ten sposób, że Wnioskodawczyni otrzyma na wyłączną własność wspomniany powyżej lokal mieszkalny położony w Królestwie Belgii, wraz z wyposażeniem, obciążony kredytem zaciągniętym na jego zakup, który to kredyt zostanie przez nią przejęty do spłaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy podział majątku wspólnego zlokalizowanego na terenie Królestwa Belgii obejmujący opisane powyżej przeniesienie własności lokalu mieszkalnego z Męża na Wnioskodawczynię, wraz z przejęciem przez Wnioskodawczynię spłaty wszystkich wierzytelności wobec banku związanych z kredytem bankowym zaciągniętym na zakup wspomnianego lokalu mieszkalnego, dokonane na mocy prawa belgijskiego przed belgijskim Notariuszem, podlega opodatkowaniu w Polsce:

2. Czy podział majątku wspólnego zlokalizowanego na terenie Królestwa Belgii obejmujący opisane powyżej przeniesienie własności lokalu mieszkalnego z Męża na Wnioskodawczynię, wraz z przejęciem przez Wnioskodawczynię spłaty wszystkich wierzytelności wobec banku związanych z kredytem bankowym zaciągniętym na zakup wspomnianego lokalu mieszkalnego, dokonany na mocy prawa belgijskiego przed belgijskim Notariuszem, będzie skutkował obciążeniem Męża podatkiem dochodowym w Polsce.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w swojej interpretacji Wnioskodawczyni powołuje się na przepisy ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie IPPB2/436-185/11-2/MZ z dnia 6 lipca 2011 r. w sprawie opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych podziału majątku wspólnego w wyniku rozwodu. Przepisy prawa belgijskiego nie są przedmiotem niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. Z 2010 r., Nr 101, poz. 649 z późn. zm., dalej zwana "ustawą o p.c.c.") podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

* umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

* (uchylona),

* umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* umowy dożywocia,

* umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* (uchylona),

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki.

Z powyższego wynika, iż zamknięty katalog czynności podlegających podatkowi od czynności cywilnoprawnych określony w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.c.c. w aktualnie obowiązującym brzmieniu nie przewiduje opodatkowania tym podatkiem podziału majątku wspólnego małżonków w wyniku rozwodu.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność ustawową charakteryzują dwie podstawowe cechy: jest to wspólność dorobku i wspólność o charakterze łącznym. Z powyższego przepisu wynika również, że wspólność majątkowa małżeńska oparta jest na małżeństwie, jako stosunku prawnym osobistym. Powyższe oznacza, że ustanie małżeństwa, w wyniku np. orzeczenia sądu rozwiązującego małżeństwo, powoduje ustanie z mocy prawa tej wspólności.

Podział majątku wspólnego małżonków jest instytucją typową dla prawa rodzinnego i opiekuńczego. Podział majątku wspólnego małżonków wykazuje cechy odrębne od zniesienia współwłasności unormowanego w Kodeksie cywilnym, i w związku z tym nie może być traktowany jako zniesienie współwłasności wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.c.c. Ponieważ podział majątku dorobkowego byłych małżonków polegający na zniesieniu współwłasności nieruchomości z obowiązkiem spłaty nie został wymieniony w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.c.c. jako podlegający podatkowi od czynności cywilnoprawnych, czynność ta nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, przeniesienie własności lokalu mieszkalnego zlokalizowanego na terenie Królestwa Belgii z Męża na Wnioskodawczynię, dokonane na mocy prawa belgijskiego przed belgijskim Notariuszem, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2 (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Karolina D. (dalej w treści wniosku określana jako "Wnioskodawczyni") zawarła w dniu 19 lutego 2005 r. związek małżeński z Łukaszem M. (dalej w treści wniosku określanym jako "Mąż"), bez zawierania małżeńskiej umowy majątkowej. W rezultacie między małżonkami powstała ustawowa małżeńska wspólność majątkowa. Po zawarciu związku małżeńskiego Małżonkowie zamieszkali w Belgii, gdzie Wnioskodawczyni przebywa na stałe do dzisiaj. Miejscem stałego pobytu Męża Wnioskodawczyni jest Polska. Oboje są obywatelami polskimi. W skład majątku wspólnego Małżonków wchodzi między innymi lokal mieszkalny położony w Królestwie Belgii (w Brukseli). Nabycie lokalu mieszkalnego wspomnianego wyżej finansowane było kredytem bankowym otrzymanym wspólnie przez Wnioskodawczynię oraz Męża w banku w Belgii, tj. zarówno Wnioskodawczyni, jak też Mąż są stroną umowy kredytowej jako dłużnicy solidarni. Koszty spłaty kredytu ponosiła (i ponosi do dnia dzisiejszego) wyłącznie Wnioskodawczyni. Związek małżeński Wnioskodawczyni i Męża został rozwiązany przez rozwód na mocy prawomocnego wyroku sądowego z dnia 15 lutego 2011 r. (wydany przez Sąd Okręgowy), w związku z czym ustała między nimi ustawowa małżeńska wspólność majątkowa. Po rozwodzie Wnioskodawczyni i Mąż dokonali zgodnego podziału ich majątku wspólnego zlokalizowanego w Polsce na mocy Aktu Notarialnego z dnia 17 września 2011 r., zawartego przed Notariuszem. W wyżej wymienionym akcie notarialnym Wnioskodawczyni i Mąż zgodnie ustalili, iż podział ich majątku wspólnego umiejscowionego na terenie Królestwa Belgii, podległy prawu belgijskiemu, zostanie przez nich dokonany, zgodnie z obowiązującym prawem belgijskim, przed tamtejszym Notariuszem, w ten sposób, że Wnioskodawczyni otrzyma na wyłączną własność wspomniany powyżej lokal mieszkalny położony w Królestwie Belgii, wraz z wyposażeniem, obciążony kredytem zaciągniętym na jego zakup, który to kredyt zostanie przez nią przejęty do spłaty.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność ustawową charakteryzują dwie podstawowe cechy: jest to wspólność dorobku i wspólność o charakterze łącznym. Z powyższego przepisu wynika również, że wspólność majątkowa małżeńska oparta jest na małżeństwie, jako stosunku prawnym osobistym. Powyższe oznacza, że ustanie małżeństwa, w wyniku np. orzeczenia sądu rozwiązującego małżeństwo, powoduje ustanie z mocy prawa tej wspólności. Wspólność majątkowa małżeńska ustaje ponadto w przypadku zawarcia przez małżonków umowy ją znoszącej i wprowadzającej rozdzielność majątkową, orzeczenia sądu ustanawiającego w miejsce wspólności majątkowej pełną rozdzielność na żądanie jednego z małżonków, orzeczenia separacji małżonków, ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków oraz w przypadku ogłoszenia upadłości jednego z nich.

Ponadto wskazać należy, że podział majątku wspólnego małżonków jest instytucją typową dla prawa rodzinnego i opiekuńczego. Należy podkreślić, że podział majątku wspólnego małżonków, wykazuje cechy odrębne od zniesienia współwłasności, unormowanego w Kodeksie cywilnym, i w związku z tym nie może być traktowany jako zniesienie współwłasności wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Ponieważ podział majątku między małżonkami nie został wymieniony jako czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, nie będzie miał znaczenia fakt, że przy podziale majątku nie wystąpią spłaty lub dopłaty na rzecz drugiej strony.

Reasumując należy stwierdzić, że podział majątku wspólnego Wnioskodawczyni i Męża, jako czynność nie wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanej interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż co do zasady wiąże ona w sprawie, w której została wydana i nie jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowi podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.