IPPB2/436-188/14-4/MZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 maja 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/436-188/14-4/MZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2014 r. (data nadania 15 maja 2014 r., data wpływu 19 maja 2014 r.) na wezwanie z dnia 6 maja 2014 r. (data nadania 7 maja 2014 r., data doręczenia 9 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przesunięcia środków na rachunek bankowy Wnioskodawczyni z rachunku bankowego partnera - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przesunięcia środków na rachunek bankowy Wnioskodawczyni z rachunku bankowego partnera.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni Urszula K. wraz z partnerem Pawłem T. od 2001 r. prowadzą wspólne gospodarstwo domowe, bez zawarcia związku małżeńskiego. Od 2001 r. mieszkają w lokalu będącym własnością partnera Wnioskodawczyni, od tego też czasu są aktywni zawodowo, bez żadnej przerwy (aktywni zawodowo byli już zanim wspólnie zamieszkali). W tym czasie zarobione przez nich pieniądze traktowane były i są jako wspólne. Od 2001 r. do marca 2004 r. wszystkie rachunki i wydatki pokrywane były z ich indywidualnych rachunków. W marcu 2004 r. Wnioskodawczyni z partnerem zawarli umowę o wspólnym inwestowaniu ich środków finansowych, z której wynikało, że część Wnioskodawczyni wynagrodzenia z tytułu pracy przelewana będzie na rachunek partnera w celu wspólnego oszczędzania na oprocentowanych kontach lub lokatach. W sierpniu 2013 r. na rachunku partnera skończyła się lokata bankowa. Dowiedzieli się o możliwości ponownego zainwestowania środków w tym samym banku na tych samych warunkach, ale tylko dla nowej inwestycji, wobec czego dnia 14 sierpnia 2013 r. założyli rachunek bankowy na nazwisko Wnioskodawczyni i przelali 528.000,00 PLN z rachunku partnera na Wnioskodawczyni rachunek bankowy w celu założenia lokaty. W momencie otwarcia rachunku bankowego na nazwisko Wnioskodawczyni, partner został pełnomocnikiem jej rachunku a 18 grudnia 2013 r. współwłaścicielem. Posiadają udokumentowaną historię rachunków bankowych, z której jasno wynika, że wydatki związane z wspólnym gospodarstwem domowym pokrywane są z ich wspólnych środków a inwestycje były i są wspólne. Posiadają również dowody, że od 2001 mieszkają razem. Mają dwoje dzieci, najstarszy syn urodził się w 2007 r. a najmłodszy urodził się w 2013 r.

Pismem z dnia 6 maja 2014 r. Nr IPPB2/436-188/14-2/MZ i Nr IPPB2/436-189/14-2/MZ wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez:

* Wskazanie, w zakresie przepisów jakiej ustawy ma być wydana interpretacja indywidualna.

* A zatem, jeżeli interpretacja ma być wydana w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, wówczas należy:

* wskazać, czy przekazanie środków pieniężnych przez partnera na rzecz Wnioskodawczyni przybrało postać którejkolwiek z czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych np. umowy pożyczki czy umowy depozytu nieprawidłowego,

* sprecyzować pytanie w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz przedstawić własne stanowisko w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego, które winno być powiązane z przedstawionym stanem faktycznym i zadanym pytaniem.

* Jeżeli interpretacja ma być wydana w zakresie przepisów o podatku od spadków i darowizn, to należy:

* wskazać, czy przekazanie środków pieniężnych przez partnera na rzecz Wnioskodawczyni przybrało postać którejkolwiek z czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn np. umowy darowizny,

* sprecyzować pytanie w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni w zakresie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz przedstawić własne stanowisko w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego, które winno być powiązane z przedstawionym stanem faktycznym i zadanym pytaniem.

Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie informując, że:

* zwróciła się o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od spadków i darowizn w pytaniu nr 1 oraz w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych w pytaniu nr 2.

* Odnośnie pytania nr 1: Zgodnie z opinią Wnioskodawczyni przekazanie środków pieniężnych na jej konto przez partnera nie przybrało postaci żadnej czynności cywilnoprawnej, w tym umowy pożyczki i depozytu nieprawidłowego. Pytanie sprecyzowane zostało we wniosku i brzmi: czy przesunięcie środków na rachunek bankowy Wnioskodawczyni z rachunku bankowego partnera opisanych we wniosku powoduje obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawczyni stanowisko dotyczące tego pytania przedstawione zostało w pozycji 70 p. 2.

* Odnośnie pytania nr 2: Nie zawierali z partnerem umowy darowizny. Pytanie zawarte zostało we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i brzmi: czy przesunięcie środków na rachunek bankowy Wnioskodawczyni z rachunku bankowego partnera opisanych we wniosku powoduje obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn. Wnioskodawczyni opinia i stanowisko w tej sprawie została zawarta w pozycji 70, p.1.

* Stosownie do art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa Wnioskodawczyni przedstawiła wyczerpująco zaistniały stan faktyczny oraz własne stanowisko w sprawie oceny prawnej tego stanu. Jeżeli organ upoważniony uważa, że zaistniały stan faktyczny nie jest wyczerpująco przedstawiony Wnioskodawczyni prosi o sformułowanie pytań, na które odpowie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy przesunięcie środków pieniężnych, na rachunek bankowy Wnioskodawczyni z rachunku bankowego partnera, na zasadach opisanych powyżej, powoduje obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

2. Czy przesunięcie środków pieniężnych, na rachunek bankowy Wnioskodawczyni z rachunku bankowego partnera, na zasadach opisanych powyżej, powoduje obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych, w zakresie podatku od spadków i darowizn zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ciąży na Wnioskodawczyni obowiązek podatkowy z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie bowiem z art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi podlegają:

a.

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b.

umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c.

(uchylona),

d.

umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e.

umowy dożywocia,

f.

umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g.

(uchylona),

h.

ustanowienie hipoteki,

i.

ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

j.

umowy depozytu nieprawidłowego,

k.

umowy spółki;

Przesunięć środków finansowych między Wnioskodawczyni kontem bankowym a kontem partnera i odwrotnie, w tym przesunięcia pieniędzy z konta partnera na Wnioskodawczyni konto, nie można zakwalifikować do żadnego z tych tytułów, w tym również do umowy pożyczki i depozytu nieprawidłowego.

Przez umowę pożyczki, zgodnie z art. 720 Kodeksu Cywilnego, dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę sama ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Umowa pożyczki, której wartość przenosi pięćset złotych powinna być stwierdzona pismem.

Zgodnie z art. 845, jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy nie wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy).

Wnioskodawczyni z partnerem nie zawierali ze sobą umowy pożyczki ani umowy depozytu nieprawidłowego, w formie ustnej ani pisemnej. Czynności przez nich wykonywane nie miały znamion tych umów, ponieważ były realizacją umowy o prowadzeniu wspólnego gospodarstwa oraz umowy o wspólnym inwestowaniu i nie powodowały przejścia środków finansowych na własność drugiej osoby ani też nie powodowały konieczności zwrotu. Według Wnioskodawczyni nie powstał zatem obowiązek w podatku od czynności cywilnoprawnych z powodu przesunięcia środków pieniężnych z konta partnera na konto Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a.

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b.

umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c.

(uchylona),

d.

umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e.

umowy dożywocia,

f.

umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g.

(uchylona),

h.

ustanowienie hipoteki,

i.

ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności, j) umowy depozytu nieprawidłowego,

j.

umowy spółki;

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zasadę numerus clausus czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni Urszula K. wraz z partnerem Pawłem T. od 2001 r. prowadzą wspólne gospodarstwo domowe, bez zawarcia związku małżeńskiego. Od 2001 r. mieszkają w lokalu będącym własnością partnera Wnioskodawczyni, od tego też czasu są aktywni zawodowo, bez żadnej przerwy (aktywni zawodowo byli już zanim wspólnie zamieszkali). W tym czasie zarobione przez nich pieniądze traktowane były i są jako wspólne. Od 2001 r. do marca 2004 r. wszystkie rachunki i wydatki pokrywane były z ich indywidualnych rachunków. W marcu 2004 r. Wnioskodawczyni z partnerem zawarli umowę o wspólnym inwestowaniu ich środków finansowych, z której wynikało, że część Wnioskodawczyni wynagrodzenia z tytułu pracy przelewana będzie na rachunek partnera w celu wspólnego oszczędzania na oprocentowanych kontach lub lokatach. W sierpniu 2013 r. na rachunku partnera skończyła się lokata bankowa. Dowiedzieli się o możliwości ponownego zainwestowania środków w tym samym banku na tych samych warunkach, ale tylko dla nowej inwestycji, wobec czego dnia 14 sierpnia 2013 r. założyli rachunek bankowy na nazwisko Wnioskodawczyni i przelali 528.000,00 PLN z rachunku partnera na Wnioskodawczyni rachunek bankowy w celu założenia lokaty. W momencie otwarcia rachunku bankowego na nazwisko Wnioskodawczyni, partner został pełnomocnikiem jej rachunku a 18 grudnia 2013 r. współwłaścicielem. Posiadają udokumentowaną historię rachunków bankowych, z której jasno wynika, że wydatki związane z wspólnym gospodarstwem domowym pokrywane są z ich wspólnych środków a inwestycje były i są wspólne. Posiadają również dowody, że od 2001 mieszkają razem. Mają dwoje dzieci, najstarszy syn urodził się w 2007 r. a najmłodszy urodził się w 2013 r. Z przesłane uzupełnienia wynika, że przekazanie środków pieniężnych na konto Wnioskodawczyni przez partnera nie przybrało postaci żadnej czynności cywilnoprawnej, w tym umowy pożyczki i depozytu nieprawidłowego

A zatem, należy wskazać, że przesunięcie środków pieniężnych na rachunek bankowy Wnioskodawczyni z rachunku bankowego partnera nie zostało wymienione w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, czynność ta nie podlega opodatkowaniu ww. podatkiem zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl