IPPB2/436-176/09-4/AF - Odliczenie od podstawy opodatkowania przy podwyższeniu kapitału zakładowego kwoty pożyczki, która została faktycznie przeznaczona w drodze umowy potrącenia na podwyższenie kapitału, a od której uprzednio uiszczono należny PCC.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2009 r. (data wpływu 23 marca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 maja 2009 r. (data wpływu 27 maja 2009 r.) na wezwanie Nr IPPB2/436-176/09-2/AF z dnia 19 maja 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 23 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej: "Spółka"), której 100% udziałów kapitałowych należy do spółki francuskiej "B. S.A." z siedzibę w Paryżu. ("Wspólnik") podpisała w dniu 1 września 2008 r. umowę pożyczki ze Wspólnikiem na kwotę 7.425.000,00 (siedem milionów czterysta dwadzieścia pięć tysięcy) euro ("Pożyczka"). Od powyższej umowy Spółka uiściła należny podatek od czynności cywilnoprawnej ("podatek p.c.c.") w wysokości 0,5% kwoty pożyczki, zgodnie z obowiązującymi w dacie postania obowiązku podatkowego przepisami.

W dniu 22 września 2008 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło uchwałę w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki o kwotę 22.925.000 (dwadzieścia dwa miliony dziewięćset dwadzieścia pięć tysięcy) złotych poprzez utworzenie 45.850 (czterdzieści pięć tysięcy osiemset pięćdziesiąt) nowych udziałów o wartości nominalnej 500 (pięćset) złotych każdy. Wszystkie nowoutworzone udziały zostały objęte przez jedynego Wspólnika Spółki i miały zostać pokryte wkładem pieniężnym w wysokości 22.925.000 złotych.

Jednocześnie Spółka wraz ze Wspólnikiem podpisali w dniu 22 września 2008 r. umowę potrącenia, na mocy której strony dokonały umownego potrącenia wierzytelności Wspólnika z tytułu Pożyczki z wierzytelnością Spółki z tytułu należnej wpłaty na poczet udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki.

W wyniku dokonanego potrącenia wzajemne wierzytelności stron uległy umorzeniu do wysokości wierzytelności niższej. W konsekwencji wierzytelność z tytułu należnej wpłaty na poczet udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki została umorzona w całości, natomiast wierzytelność z tytułu Pożyczki w wysokości 7.425.000,00 (siedem milionów czterysta dwadzieścia pięć tysięcy) euro została umorzona w części odpowiadającej 7.000.000 (siedem milionów) euro po przeliczeniu według kursu średniego euro NBP 3,275 z dnia 22 września 2008 r.

Spółka zapłaciła należny podatek od czynności cywilnoprawnych od kwoty podwyższonego kapitału.

Pismem z dnia 19 maja 2009 r. Nr IPPB2/436-176/09-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 22 maja 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z zaistniałym stanem faktycznym, Podatnik zwraca się z wnioskiem o udzielenie odpowiedzi dotyczących następujących kwestii:

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1.

Zdaniem Spółki, w związku z obowiązkiem zapłaty podatku p.c.c. od podwyższenia kapitału zakładowego, Spółka miała prawo odliczyć od podstawy opodatkowania kwotę Pożyczki, uprzednio opodatkowanej podatkiem p.c.c., która została przeznaczona na pokrycie podwyższonego kapitału.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. k) ustawy o p.c.c. w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. podatkowi podlegały między innymi umowy spółki. W przypadku umowy spółki podatkowi p.c.c. podlegały również zmiany umowy spółki, przez które przy spółce kapitałowej rozumiano wniesienie lub podwyższenie wniesionego do spółki wkładu, którego wartość powoduje podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika (akcjonariusza) oraz dopłaty (art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o p.c.c.).

W przypadku podwyższenia kapitału, podstawę opodatkowania stanowiła wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy (art. 6 ust. 1 pkt 8 ustawy o p.c.c.).

W myśl art. 6 ust. 9 pkt 6 ustawy o p.c.c. od podstawy opodatkowania przy podwyższeniu kapitału zakładowego odliczeniu podlegały kwoty pożyczek udzielonych spółce kapitałowej przez wspólnika (akcjonariusza) oraz kwoty dopłat w spółce kapitałowej, które były opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a następnie zostały przeznaczone na podwyższenie kapitału zakładowego.

Warunek "przeznaczenia kwot pożyczek na podwyższenie kapitału" zdaniem Spółki należy interpretować literalnie, tj. iż chodzi o kwoty pożyczek faktycznie przeznaczone na podwyższenie kapitału, w tym w drodze potrącenia wzajemnych roszczeń Spółki z tytułu wkładu gotówkowego na kapitał i Wspólnika z tytułu zwrotu Pożyczki.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego podkreśla się, iż: "niedopuszczalne jest doszukiwanie się znaczenia normy prawnej wbrew jej oczywistemu literalnemu brzmieniu" (wyrok NSA W-wa, z 21 października 2004 r. sygn. FSK 571/04).

W tym kontekście należy podnieść, iż zgodnie z poglądem Aleksego Goettel oraz Mieczysława Goettel zawartym w komentarzu do art. 6 ustawy o p.c.c. w brzmieniu do 31 grudnia 2008 r. (A. Goettel, M. Goettel, Podatek od czynności cywilnoprawnych. Komentarz, Oficyna, 2007.): " (...) trzecia grupa odliczeń odnosi się do sytuacji, gdy podmiotem opodatkowanej czynności cywilnoprawnej jest spółka, która wcześniej uiściła tenże podatek. Ten wcześniejszy podatek uzasadnia zatem odliczenie wartości tych świadczeń, od których został pobrany. Analizowane rozwiązanie obejmuje odliczenia w następujących trzech sytuacjach:

Rozszerzenie, w rezultacie ostatniej nowelizacji u.p.c.c., odliczeń na pożyczki udzielane spółce kapitałowej przez wspólnika lub akcjonariusza rekompensuje w jakimś stopniu jednoczesne usunięcie tych pożyczek z katalogu zwolnień od podatku".

W tym kontekście warto zauważyć, iż w uzasadnieniu do projektu rządowego ustawy o zmianie p.c.c. wskazano:

"Realizując główne założenia Dyrektywy stanowiące, że kapitał spółki powinien być opodatkowany w Państwach Członkowskich jednokrotnie, proponuje się odstąpienie od opodatkowania podwyższenia kapitału zakładowego, jeżeli jego źródłem są udzielone pożyczki uprzednio opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych (art. 2 pkt 6 lit. c) tiret drugie projektu)".

W związku z powyższym, należałoby uznać, iż Spółka miała prawo odliczyć od podstawy opodatkowania przy podwyższeniu kapitału zakładowego kwotę Pożyczki, która została faktycznie przeznaczona w drodze umowy potrącenia na podwyższenie kapitału, a od której uprzednio Spółka uiściła należny podatek PCC. Przeciwny wniosek prowadziłby do sytuacji, w której Spółka zmuszona byłaby dwukrotnie opodatkować to samo świadczenie, co w świetle literalnej wykładni art. 6 ust. 9 pkt 6 ustawy o p.c.c. oraz przytoczonego komentarza jest niedopuszczalne.

Ponadto zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o zmianie p.c.c., przepis art. 6 ust. 9 pkt 6 ustawy o p.c.c. w brzmieniu do 31 grudnia 2008 r. miał zastosowanie do odliczania od podstawy opodatkowania kwot pożyczek udzielonych spółce przez wspólników (akcjonariuszy) od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy - czyli od 1 stycznia 2007 r.

Należy zatem wskazać, iż w omawianym stanie faktycznym Spółka spełniła warunki niezbędne do odliczenia, o którym mowa w art. 6 ust. 9 pkt 6 ustawy o PCC w zw. z art. 4 ust. 2 ustawy o zmianie p.c.c., tj.:

W konsekwencji słusznym jest wniosek Spółki, iż powinna ona była dokonać odliczenia kwoty Pożyczki przeznaczonej na podwyższenie kapitału od podstawy opodatkowania przy podwyższeniu kapitału Spółki.

Ad 2.

W związku z faktem, iż Spółka nie dokonała odliczenia od podstawy opodatkowania kwoty Pożyczki przeznaczonej na podwyższenie kapitału w dacie postawania obowiązku podatkowego w podatku p.c.c. (22 września 2008 r.), ma ona prawo wystąpić o stwierdzenie nadpłaty tego podatku oraz skorygować złożoną deklarację PCC-3.

Zgodnie z art. 75 § 2 lit. b) Ordynacji podatkowej uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty podatku przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej (z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania); jeżeli w zeznaniach (deklaracjach), innych niż wymienione w art. 73 § 2 pkt 2 i 3 - Ordynacja podatkowa, z wyjątkiem deklaracji dotyczącej zaliczek na podatek dochodowy, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek.

Zobowiązanie podatkowe Spółki w podatku p.c.c. od podwyższenia kapitału zakładowego powstało zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.c.c. z chwilą podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału Spółki. Spółka zadeklarowała podatek p.c.c. w deklaracji PCC-3 niewymienionej w art. 73 § 2 pkt 2 i 3 Ordynacji podatkowej w wysokości większej od należnej, skoro nie uwzględniała przysługującego jej odliczenia od podstawy opodatkowania kwoty Pożyczki. Jednocześnie Spółka zapłaciła podatek p.c.c. wykazany w tej deklaracji.

W konsekwencji Spółka ma prawo złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku p.c.c. na podstawie art. 75 § 2 lit. b) Ordynacji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.