IPPB2/436-169/07-2/AA

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 marca 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/436-169/07-2/AA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2007 r. (data wpływu 14 grudnia 2007 r.) oraz piśmie z dnia 31 grudnia 2007 r., (data nadania 14 stycznia 2008 r., data wpływu 16 stycznia 2008 r.) uzupełniającym braki formalne o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Towarzystwo Ubezpieczeń Y Polska S.A. z siedzibą przy ul. R. H. 1 (zwane dalej zakładem ubezpieczeń, spółką) prowadzi działalność ubezpieczeniową na podstawie ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej. Spółka posiada jednocześnie status podatnika podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zakład ubezpieczeń na podstawie zawartych umów, udziela swoim pracownikom oprocentowanych pożyczek. Pożyczki udzielane są ze środków obrotowych towarzystwa, a ich udzielanie nie stanowi działalności statutowej spółki. Ponadto towarzystwo ubezpieczeń nie wyklucza w przyszłości zawierania z pracownikami kolejnych umów pożyczek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy umowy pożyczki zawierane przez spółkę z pracownikami podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (zwanym dalej: p.c.c.).

Zdaniem wnioskodawcy:

Zdaniem zakładu ubezpieczeń przedstawione w stanie faktycznym umowy pożyczki na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o p.c.c. nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, co do zasady umowy pożyczki podlegają opodatkowaniu p.c.c. Jednakże zgodnie z art. 2 pkt 4 tej ustawy, nie są objęte tym podatkiem czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem VAT lub jest z niego zwolniona (...).

Zdaniem spółki, czynności udzielania pożyczek w zamian za wynagrodzenie (odsetki), stanowią usługę finansową wchodzącą w zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zgodnie zaś z art. 43 ust. 1 pkt 1 oraz pozycją 3 załącznika nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, usługi finansowe zwolnione są z podatku VAT. Towarzystwo Ubezpieczeń stoi na stanowisku, iż posiada status podatnika VAT w odniesieniu do czynności udzielania pożyczek kwalifikowanych jako usługi finansowe, które na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług są zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT. W związku z powyższym, na mocy art. 2 pkt 4 ustawy o p.c.c. transakcje udzielania pracownikom pożyczek podlegają wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w licznych postanowieniach Naczelników Urzędów Skarbowych m.in. postanowienie z dnia 22 marca 2007 r., w których Naczelnik stwierdził, iż "udzielenie odpłatnej pożyczki osobie fizycznej jest kwalifikowane jako usługa finansowa podlegająca regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) umowa pożyczki jako czynność cywilnoprawna podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl z art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

a.

opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

b.

zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

* umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

* umowy spółki i jej zmiany,

* umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Przepis ten ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Zatem, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z tym podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że pracownicy otrzymują od pracodawcy pożyczkę. Spółka - jak podaje w opisie stanu faktycznego - posiada status podatnika podatku od towarów i usług, a pożyczki udzielane są z ich środków obrotowych i nie stanowią działalności statutowej Spółki. Tutejszy organ podatkowy - zgodnie ze złożonym wnioskiem - nie rozstrzyga w niniejszej interpretacji, czy czynność udzielenia pożyczki jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Reasumując należy stwierdzić, jeżeli usługa udzielonej pracownikom pożyczki - w świetle przepisów ustawy podatku od towarów i usług - zostanie uznana za podlegającą zwolnieniu od podatku od towarów i usług, pożyczka ta zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl