IPPB2/436-152/10-7/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2010 r. (data wpływu 6 maja 2010 r.) uzupełniony pismem z dnia 12 lipca 2010 r. (data wpływu 14 lipca 2010 r.) na wezwanie Nr IPPB2/436-152/10-2/AF oraz pismem z dnia 22 lipca 2010 r. (data wpływu 27 lipca 2010 r.) na wezwanie Nr IPPB2/436-152/10-4/AF o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki (zdarzenie przyszłe Nr 2)

* w przypadku, gdy umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą znajdowały się również poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - jest prawidłowe,

* w przypadku, gdy umowa pożyczki zostanie zawarta na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nabywca będzie miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej a środki pieniężne będą znajdować się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki (zdarzenie przyszłe Nr 2).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Zdarzenie przyszłe Nr 1

M. Sp. z o.o. (zwana dalej Spółką) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na detalicznej sprzedaży (odzież, obuwie, kosmetyki, artykuły spożywcze itp.). Sprzedaż dokonywana jest w sklepach "wielkopowierzchniowych". Sklepy te posadowione są na ogół w dużych centrach handlowych. Przygotowanie sklepu, czyli miejsca detalicznej sprzedaży następuje na podstawie wynajmu powierzchni użytkowej lokalu w określonym centrum handlowym. Spółka zawierając stosowną umowę, w zamian za umówiony czynsz korzysta z lokalu przeznaczonego na sklep. Co istotne sklepy Spółki muszą być w odpowiedni sposób urządzone i zaadaptowane. Z uwagi na to, że nakłady adaptacyjne przedstawiają istotną dla Spółki wartość (pozycję w wydatkach Spółki), z drugiej strony, poprzez fakt, że wielkość wynajmowanej przez Spółkę powierzchni, czyni z niej interesującego klienta Wynajmującego, ten ostatni w trakcie konsultacji/negocjacji przyszłego kontraktu (umowy najmu) wyraża wolę udzielenia pomocy finansowej Spółce, poprzez udzielenie jej pożyczki. Spółka nie posiada wiedzy dotyczącej tego, czy udzielanie pożyczek zostało zawarte w przedmiocie działalności Wynajmującego. Powstała więc wątpliwość, czy udzielenie Spółce pożyczki, przez Wynajmującego (podmiot gospodarczy, posiadający status czynnego podatnika podatku VAT w Polsce), bez względu na to, czy udzielanie pożyczek, bądź też świadczenie innych usług pośrednictwa finansowego zostało uwzględnione w przedmiocie działalności Wynajmującego (widniejącego w umowie spółki jak i w odpisie z Krajowego Rejestru Sądowego), czy też przedmiot działalności Wynajmującego nie obejmuje expressis verbis takiej aktywności, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a tym samym na Spółce nie będzie ciążył obowiązek odprowadzenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zaciągnięcia pożyczki.

Zdarzenie Nr 2

M. Sp. z o.o. (zwana dalej Spółką) prowadzi działalności gospodarczą polegającą na detalicznej sprzedaży (odzież, obuwie, kosmetyki, artykuły itp.). Sprzedaż dokonywana jest w sklepach "wielkopowierzchniowych". Sklepy te posadowione są na ogół w dużych centrach handlowych. Przygotowanie sklepu, czyli miejsca detalicznej sprzedaży następuje na podstawie wynajmu powierzchni użytkowej lokalu w określonym centrum handlowym. Spółka zawierając stosowną umowę, w zamian za umówiony czynsz korzysta z lokalu przeznaczonego na sklep. Co istotne sklepy Spółki muszą być w odpowiedni sposób urządzone i zaadaptowane. Z uwagi na to, że nakłady adaptacyjne przedstawiają istotną dla Spółki wartość (pozycję w wydatkach Spółki), niekiedy Spółka nie posiada wystarczających środków finansowych umożliwiających sfinansowanie przedsięwzięcia. Z pomocą ma jej przyjść podmiot zagraniczny, nie będący udziałowcem Spółki. Podmiot ten, nie posiada statusu banku, ani żadnej innej instytucji pośrednictwa finansowego. Podmiot ten prowadzi działalność gospodarczą i jest podatnikiem podatku od wartości dodanej w kraju swej siedziby. Według wstępnie uzyskanych informacji podmiot ten (zagraniczny potencjalny pożyczkodawca) nie posiada w przedmiocie działalności (zapisanym w umowie spółki oraz wszelkich innych dokumentach statutowych, formalno-prawnych) wzmianki o udzielaniu pożyczek, świadczeniu usług pośrednictwa finansowego. Powstała więc wątpliwość, czy udzielenie Spółce pożyczki, przez ten podmiot zagraniczny, bez względu na to, czy fizycznie zostanie zawarta umowa pożyczki (w Polsce, bądź poza jej terytorium) oraz bez względu na to, czy udzielanie pożyczek, bądź też świadczenie innych usług pośrednictwa finansowego zostało uwzględnione w przedmiocie działalności zagranicznego pożyczkodawcy, czy też przedmiot jego działalności nie obejmuje expressis verbis takiej aktywności, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a tym samym na Spółce nie będzie ciążył obowiązek odprowadzenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zaciągnięcia pożyczki.

Pismem z dnia 5 lipca 2010 r. Nr IPPB2/436-152/10-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

* przedstawienie dokumentu (odpowiednio wypis z KRS lub kopii urzędowo poświadczonego odpisu), z którego wynika sposób reprezentacji Spółki w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów, tj. stosowne umocowanie dla Pani Renaty Ć., która podpisała wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Dołączony do wniosku odpis KRS jest kserokopią nie poświadczoną urzędowo.

* uzupełnienia zdarzenia przyszłego Nr 1 przedstawionego we wniosku poprzez wskazanie miejsca zawarcia umowy pożyczki oraz gdzie będą znajdowały się pieniądze w chwili jej zawarcia, a także czy pożyczka będzie udzielona przez wspólnika (akcjonariusza).

* uzupełnienia zdarzenia przyszłego Nr 2 przedstawionego we wniosku poprzez wskazanie, gdzie będą znajdowały pieniądze w chwili jej zawarcia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 9 lipca 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie pismem z dnia 12 lipca 2010 r. (data nadania 13 lipca 2010 r., data wpływu 14 lipca 2010 r.) załączając aktualny odpis KRS.

Ponadto tytułem uzupełnienia zdarzenia przyszłego Nr 1 Wnioskodawca oświadczył, iż:

* miejscem zawarcia umowy pożyczki będzie terytorium Polski,

* co do zasady, w chwili zawarcia umowy pożyczki, pieniądze będą na rachunku bankowym w polskim banku, prowadzonym dla pożyczkodawcy,

* z uwagi jednak na to, że Wnioskodawca nie ma pełnej wiedzy co do tego, jakie i gdzie rachunki bankowe posiada/posiadać będzie pożyczkodawca, nie można również wykluczyć, że w chwili zawarcia umowy pożyczki, środki znajdować się będą mogły na rachunkach bankowych poza Polską,

* udzielającym pożyczki nie będzie udziałowiec.

Ponadto tytułem uzupełnienia zdarzenia przyszłego Nr 2 Wnioskodawca oświadczył, iż:

* w chwili zawarcia umowy pożyczki, pieniądze będą na rachunku bankowym poza terytorium Polski.

Pismem z dnia 19 lipca 2010 r. Nr IPPB2/436-152/10-4/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez dokonanie opłaty w wysokości 40,00 zł, z uwagi na przedstawienie we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dwóch zdarzeń przyszłych w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W złożonym wniosku w części E w poz. 48 Wnioskodawca zaznaczył, iż dokonał opłaty w wysokości 80,00 zł, natomiast do wniosku został dołączony dowód dokonania opłaty w wysokości 40,00 zł.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie dokonując dodatkowej opłaty w dniu 23 lipca 2010 r. oraz przesyłając dowód jej dokonania pismem z dnia 22 lipca 2010 r. (data nadania 26 lipca 2010 r., data wpływu 27 lipca 2010 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym Spółka prawidłowo uznaje, że:

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy zdarzenia przyszłego Nr 2 przedstawionego we wniosku. W zakresie zdarzenia przyszłego Nr 1 została wydana odrębna interpretacja indywidualna Nr IPPB2/436-152/10-4/AF.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Spółki, w opisanym stanie faktycznym Spółka również nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Powyższe Wnioskodawca wywodzi z połączenia przepisów ustawy o podatku od towarów i usług praz podatku od czynności cywilnoprawnych. Z uwagi na to, że zawarcie umowy pożyczki stanowi usługę zwolnioną z podatku VAT, taka umowa pożyczki wyłączona jest z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o p.c.c. O wyłączeniu czynności spod działania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych decyduje bowiem okoliczność, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem VAT lub jest zwolniona z tego podatku.

Nie ulega wątpliwości, że co do zasady, udostępnienie przez pożyczkodawcę środków pieniężnych za wynagrodzeniem na rzecz Spółki, na podstawie umowy pożyczki stanowi usługę finansową. Z uwagi na to, że świadczącym będzie podmiot zagraniczny, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, dotyczącymi tak zwanego "miejsca świadczenia", krajem w którym czynność wiążąca się z udzieleniem pożyczki powinna być zadeklarowana będzie Polska, jako kraj siedziby usługobiorcy. To Spółka zobowiązana będzie do rozpoznania czynności dla potrzeb podatku VAT, z tytułu importu usługi. Import ten, stosownie do postanowień art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z Załącznikiem Nr 4 poz. 3 ustawy o VAT będzie zwolniony z VAT, co nie zmienia jednak obowiązku zadeklarowania go tak w rejestrach VAT jak i w deklaracji podatku VAT. Konsekwentnie zatem, na podstawie art. 2 ust. 4 pkt b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umowy pożyczki zawartej (w przyszłości) z (zagranicznym) pożyczkodawcą. Dyrektor Warszawskiej Izby Skarbowej w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego (IPPB2/436-3/10-4/MZ), w marcu 2010 r. wyraził podobny pogląd pisząc między innymi: " (...) W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest: opodatkowana podatkiem od towarów i usług, (...). Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona. W interpretacji indywidualnej Nr IPPP1/443-6/10-2/AP z dnia 23 marca 2010 r. dotyczącej podatku od towarów i usług Dyrektor Izby Skarbowej w W. działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, stwierdzając, iż pożyczka udzielona Spółce przez podatnika posiadającego siedzibę poza terytorium kraju, tj. we Francji, stanowi import usługi finansowej, która na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z poz. 3 załącznika Nr 4 do tej ustawy jest zwolniona na terytorium Polski z opodatkowania VAT, pod warunkiem jednakże, że pożyczkobiorca będzie posiadał status podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Reasumując stwierdza się, iż skoro umowa pożyczki będzie objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, ale będzie korzystała ze zwolnienia z tego podatku, powyższa czynność zostanie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (...)".

Mając na względzie powyższe Spółka potwierdza, że udostępnienie środków pieniężnych na rzecz Spółki za wynagrodzeniem w drodze umowy pożyczki stanowić będzie dla Spółki import usługi finansowej zwolnionej z VAT. Dlatego też stosownie do powołanych powyżej przepisów zaciągnięcie pożyczki od podatnika podatku od wartości dodanej z innego niż Polska kraju nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Bez znaczenia dla powyższego braku obowiązku zapłaty w Polsce podatku od czynności cywilnoprawnych (p.c.c.) pozostaje kwestia (fizycznego) miejsca zawarcia umowy pożyczki oraz brak stosownego postanowienia w przedmiocie działalności zagranicznego pożyczkodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w przypadku, gdy umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą znajdowały się również poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za prawidłowe, natomiast w przypadku, gdy umowa pożyczki zostanie zawarta na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nabywca będzie miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej a środki pieniężne będą znajdować się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za nieprawidłowe.

Na wstępie należy podkreślić, iż tutejszy Organ podatkowy, zgodnie ze złożonym wnioskiem, nie rozstrzyga w niniejszej interpretacji, czy czynność udzielenia pożyczki jest objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649), podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

W myśl powyższego artykułu czynności cywilnoprawne w tym umowy pożyczki podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę pożyczki z podmiotem zagranicznym, nie będącym udziałowcem Spółki. Podmiot ten, nie posiada statusu banku, ani żadnej innej instytucji pośrednictwa finansowego. Pożyczkodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest podatnikiem podatku od wartości dodanej w kraju swej siedziby. Według wstępnie uzyskanych informacji podmiot ten (zagraniczny potencjalny pożyczkodawca) nie posiada w przedmiocie działalności (zapisanym w umowie spółki oraz wszelkich innych dokumentach statutowych, formalno-prawnych) wzmianki o udzielaniu pożyczek, świadczeniu usług pośrednictwa finansowego. Wnioskodawca ma wątpliwość, czy udzielenie pożyczki, przez ten podmiot zagraniczny, bez względu na to, czy fizycznie zostanie zawarta umowa pożyczki (w Polsce, bądź poza jej terytorium) oraz bez względu na to, czy udzielanie pożyczek, bądź też świadczenie innych usług pośrednictwa finansowego zostało uwzględnione w przedmiocie działalności zagranicznego pożyczkodawcy, czy też przedmiot jego działalności nie obejmuje expressis verbis takiej aktywności. W chwili zawarcia umowy pożyczki, pieniądze będą na rachunku bankowym poza terytorium Polski. Zdaniem Wnioskodawcy bez znaczenia dla braku obowiązku zapłaty w Polsce podatku od czynności cywilnoprawnych pozostaje kwestia (fizycznego) miejsca zawarcia umowy pożyczki oraz brak stosownego postanowienia w przedmiocie działalności zagranicznego pożyczkodawcy.

Ze stanowiskiem tym nie można się jednak zgodzić, gdyż jest ono sprzeczne z treścią art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, bowiem umowa pożyczki będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem umowy pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli pieniądze będące przedmiotem umowy pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz czynność zostanie dokonana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W powyższej sytuacji nie będzie miało znaczenia, gdzie nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z tym należy podkreślić, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższa transakcja będzie podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując należy stwierdzić, iż umowa pożyczki będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca będzie miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli pieniądze będące przedmiotem umowy pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz czynność zostanie dokonana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W powyższej sytuacji nie będzie miało znaczenia, gdzie nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Natomiast, jeżeli ww. umowa pożyczki będzie objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powyższa czynność będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i wówczas zaciągnięcie pożyczki od zagranicznego podatnika podatku od wartości dodanej nie spowoduje obowiązku zadeklarowania i wpłacenia w Polsce podatku od czynności cywilnoprawnych niezależnie od tego, gdzie zawarta zostanie umowa pożyczki, jak również niezależnie od tego, czy zapisany w dokumentach statutowych zagranicznego pożyczkodawcy przedmiot jego działalności obejmuje tego rodzaju świadczenie usług.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę postanowień i interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.