IPPB2/436-151/09-4/AF - Wyłączenie spod obowiązku zapłaty PCC umowy pożyczki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2009 r. (data wpływu 29 kwietnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 czerwca 2009 r. (data wpływu 29 czerwca 2009 r.) na wezwanie Nr IPPB2/436-151/09-2/AF z dnia 22 czerwca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W związku z prowadzoną przez siebie działalnością oraz w celu pokrycia bieżących potrzeb finansowych, Spółka podjęła kroki mające na celu pozyskanie zewnętrznych źródeł finansowania i zawarła umowę pożyczki z podmiotem zagranicznym (mającym siedzibę w innej niż Polska jurysdykcji). Jednocześnie w związku z przewidywanymi dalszymi potrzebami w zakresie finansowania bieżącej działalności Spółka planuje zawarcie kolejnej (ych) umów pożyczek z wspomnianym powyżej podmiotem bądź innym zagranicznym pożyczkodawcą (dalej łącznie: Pożyczkodawcy). Spółka pragnie zaznaczyć, iż Pożyczkodawcy nie są podmiotami zarejestrowanymi dla celów VAT w Polsce (podlegają opodatkowaniu VAT w innych niż Polska jurysdykcjach). Z kolei Spółka jest podatnikiem VAT w Polsce.

Pismem z dnia 22 czerwca 2009 r. Nr IPPB2/436-151/09-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez dokonanie opłaty w wysokości 40 zł oraz wskazanie daty zawarcia umowy pożyczki oraz czy pożyczkodawca jest udziałowcem Wnioskodawcy, a także wskazanie miejsca zawarcia umowy pożyczki oraz gdzie znajdowały się (będą znajdować się) pieniądze w chwili zawarcia umowy pożyczki.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie, pismem z dnia 25 czerwca 2009 r. (data wpływu 29 czerwca 2009 r.). W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z opisanym powyżej stanem faktycznym wątpliwości Spółki dotyczą prawidłowości traktowania umowy pożyczki na gruncie ustawy o VAT oraz ustawy o PCC. W szczególności Spółka prosi o potwierdzenie, iż:

Jednocześnie, w przypadku prezentowania odmiennej opinii do przedstawionego poniżej stanowiska Spółki, Podatnik zwraca się z prośbą o wskazanie właściwego rozwiązania, jak i podstawy prawnej znajdującej zastosowanie w przedmiotowej kwestii.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług została wydana interpretacja indywidualna Nr IPPP2/443-467/09-2/PW w dniu 13 lipca 2009 r.

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1.

W ocenie Spółki w analizowanym stanie faktycznym zastosowanie znajdą następujące regulacje polskiego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 i 4 ustawy o VAT usługi finansowe (obejmujące omawiane usługi polegające na udzieleniu pożyczki), świadczone przez podmioty zagraniczne na rzecz polskich podmiotów będących podatnikami VAT, należą do tzw. usług niematerialnych, dla których miejscem świadczenia jest terytorium kraju siedziby usługobiorcy, tj. w analizowanym przypadku Polska.

Ponadto, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, polscy usługobiorcy usług niematerialnych, świadczonych na ich rzecz przez podmioty zagraniczne, są podatnikami z tytułu tych czynności, co oznacza, iż są oni zobowiązani do rozliczania importu usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy o VAT.

Jednocześnie, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, udzielanie pożyczek zaklasyfikowane zostało do usług pośrednictwa finansowego. W myśl zaś art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwolnione z opodatkowania VAT są usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy o VAT, który pod pozycją Nr 3 zawiera między innymi usługi pośrednictwa finansowego (do których zaliczają się również usługi polegające na udzielaniu pożyczek).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o PCC opodatkowaniu PCC podlega czynność cywilnoprawna, której przedmiotem jest zawarcie umowy pożyczki. Niemniej jednak, w myśl art. 2 pkt 4 ustawy o PCC, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Ad. 2.

Mając na uwadze powyższe Spółka stoi na stanowisku, że w świetle zacytowanych powyżej przepisów ustawy o VAT Spółka, będąc podatnikiem VAT z tytułu nabycia usług finansowych polegających na udzieleniu pożyczki, zobowiązana będzie do rozliczenia importu usług zwolnionych z VAT w Polsce. W konsekwencji, w przypadku pożyczki udzielonej przez Pożyczkodawcę na rzecz Spółki spełniony zostanie zawarty w art. 2 pkt 4 ustawy o PCC warunek pozwalający na nieopodatkowanie PCC zawartej przez Spółkę umowy pożyczki, gdyż przynajmniej jedna ze stron (Spółka) z tytułu dokonania czynności cywilnoprawnej (umowa pożyczki) będzie opodatkowana VAT lub będzie z niego zwolniona (Spółka rozliczy dla celów VAT import usług zwolnionych).

Spółka pragnie dodatkowo wskazać, iż stanowisko analogiczne do stanowiska Spółki zaprezentowanego powyżej zajęły między innymi:

udzielając odpowiedzi na pytania podatników kierowane w ich indywidualnych sprawach związanych z zaciąganiem przez polskiego podatnika pożyczki od nierezydenta.

W świetle powyższych uwag, w stanie faktycznym opisanym przez Spółkę, w ocenie Spółki czynność cywilnoprawna polegająca na zawarciu umowy pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu PCC w Polsce. Jednocześnie Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania dla celów VAT importu usług finansowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki.

Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile chodzi o zaznaczenie samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego jest elementem przedmiotowo istotnym tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek.

Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

W myśl art. 1 ust. 4 ww. ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że pożyczki będą podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, iż w chwili zawierania umów pożyczki pieniądze znajdowały się / będą znajdować się na terenie Niemiec, na koncie bankowym prowadzonym przez niemiecki bank. Ponadto umowa pożyczki została zawarta na terenie Niemiec. W przypadku zdarzeń przyszłych umowy pożyczki również będą zawierane na terenie Niemiec.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym umowy pożyczki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ umowa pożyczki została zawarta / zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i środki pieniężne znajdują się / będą znajdować poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym bezprzedmiotowym jest rozpatrywanie przedmiotowych umów pożyczek pod kątem art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, które mogą mieć zastosowanie wyłącznie do czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji i postanowień organów podatkowych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.