IPPB2/436-14/11-2/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 18 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie powstania zobowiązania podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 18 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie powstania zobowiązania podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 15 maja 1980 r. zmarła prababcia Wnioskodawczyni Bronisława W. Pozostawiła jako spadkobierców ustawowych trzy córki. Dwie z nich nie były Wnioskodawczyni znane. Natomiast trzecia córka spadkodawczyni Leontyna K. (babcia Wnioskodawczyni) zmarła 13 maja 1998 r.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z dniem 16 grudnia 1998 r. Wnioskodawczyni została jedyną spadkobierczynią po babci Leontynie K.

Po śmierci prababci Wnioskodawczyni Bronisławy W. nie zostały uregulowane sprawy dotyczące działek. W 2009 r. Wnioskodawczyni złożyła w Sądzie Rejonowym wniosek o nabycie spadku po zmarłej prababci Bronisławie W. Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 24 sierpnia 2010 r. cały spadek nabyła babcia Wnioskodawczyni Leontyna K. W związku z tym, iż sprawa spadkowa po babci Wnioskodawczyni Leontynie K. już odbyła się w 1998 r. cały spadek (dotyczący sprawy Bronisławy W.) w 2010 r. odziedziczyła Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym występuje zobowiązanie podatkowe w stosunku do Wnioskodawczyni po odziedziczeniu działek w Z....

Zdaniem Wnioskodawcy

Według Wnioskodawczyni nie występuje zobowiązanie podatkowe w stosunku do niej po odziedziczeniu działek w Z. Zostało po potwierdzone podczas rozmowy telefonicznej z konsultantem Krajowej Informacji Podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 15 maja 1980 r. zmarła prababcia Wnioskodawczyni. Pozostawiła jako spadkobierców ustawowych trzy córki. Dwie z nich nie były Wnioskodawczyni znane. Natomiast trzecia córka spadkodawczyni babcia Wnioskodawczyni zmarła 13 maja 1998 r. Postanowieniem Sądu Rejonowego w dniu 16 grudnia 1998 r. Wnioskodawczyni została jedyną spadkobierczynią po babci. Po śmierci prababci nie zostały uregulowane sprawy dotyczące działek. W 2009 r. Wnioskodawczyni złożyła w Sądzie Rejonowym wniosek o nabycie spadku po zmarłej prababci. Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 24 sierpnia 2010 r. cały spadek nabyła babcia Wnioskodawczyni. W związku z tym, iż sprawa spadkowa po babci Wnioskodawczyni już odbyła się w 1998 r. cały spadek (dotyczący sprawy prababci) w 2010 r. odziedziczyła Wnioskodawczyni.

Zgodnie z powyższym w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2007 r., stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem spadku.

Zgodnie z art. 6 ust. 4. zd. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Jednakże na podstawie art. 21 § 1 pkt 2 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania.

Stosownie do zapisu art. 68 § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art. 21 § 1 pkt 2, nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy. Jeżeli podatnik:

zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w § 1, nie powstaje, pod warunkiem że decyzja ustalająca wysokość tego zobowiązania została doręczona po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Reasumując należy stwierdzić, iż obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn w przedmiotowej sprawie powstał z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia praw do spadku po babci Wnioskodawczyni, czyli z dniem 16 grudnia 1998 r. W związku z tym zobowiązanie podatkowe w powyższej sprawie nie powstanie, bowiem w myśl powołanych wyżej przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa zobowiązanie podatkowe uległo przedawnieniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.