IPPB2/436-138/14-2/LS - Skutki podatkowe zawarcia umowy o usługi zarządzania płynnością finansową.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 19 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych usługi zarządzania płynnością finansową - jest prawidłowe.

W dniu 19 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych usługi zarządzania płynnością finansową.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej D ("Grupa") i prowadzi w Polsce działalność gospodarczą w zakresie rozwiązań energooszczędnych. Jednym z podmiotów należących do Grupy jest spółka D A.S ("D A.S") z siedzibą w Danii będąca duńskim rezydentem podatkowym. D A.S nie prowadzi w Polsce działalności za pośrednictwem zakładu. Z kolei Spółka jest rezydentem podatkowym w Polsce.

W celu usprawnienia przepływów finansowych pomiędzy poszczególnymi podmiotami z Grupy został utworzony tzw. Bank Wewnętrzny. Bank Wewnętrzny stanowi rozwiązanie w systemie księgowo-finansowym SAP utworzone w celu zarządzania i realizacji płatności pomiędzy D A.S i Spółką. Bank Wewnętrzny umożliwia również Spółce pozyskanie środków finansowych od D A.S do określonego limitu kwotowego.

Spółka korzysta z Banku Wewnętrznego na podstawie stosownych umów o zarządzanie rachunkiem bieżącym ("Umowy") podpisanych przez Spółkę a D A.S. Każda z Umów dotyczy osobnego rachunku bieżącego w Banku Wewnętrznym, lecz ich konstrukcja jest analogiczna. Na chwilę obecną Spółka z D A.S posiada trzy Umowy dotyczące trzech rachunków bieżących.

Zgodnie z Umowami w ramach Banku Wewnętrznego prowadzone są rachunki ("Rachunki Bieżące"), na których znajdują odzwierciedlenie wzajemne transakcje pomiędzy D A.S i Spółką, Rachunki służą ewidencjonowaniu ujemnych i dodatnich sald wynikających z transakcji dokonywanych pomiędzy tymi podmiotami, pod warunkiem, że salda te nie podlegają ograniczeniom co do dysponowania i są wymagalne, rzeczywiste i bezwarunkowe.

Dodatkowo na podstawie Umów Spółka w ramach banku Wewnętrznego uzyskała od D A.S możliwość pozyskania finansowania do określonego limitu. Finansowanie to może być wykorzystane przez Spółkę do rozliczeń dokonywanych za pośrednictwem Rachunków Bieżących.

Ponadto, salda ewidencjonowane na Rachunkach Bieżących (dodatnie lub ujemne) podlegają oprocentowaniu, tj. Spółka może być obowiązana do zapłaty lub uprawniona do otrzymania odsetek. Odsetki są kalkulowane na bazie miesięcznej. Podsumowując, w zależności od zaewidencjonowanego salda na Rachunkach Bieżących Spółka może otrzymać lub wypłacić odsetki na rzecz D A.S.

W celu realizacji transakcji ewidencjonowanych w Banku Wewnętrznym (rozwiązaniu w systemie księgowo-finansowym SAP) D A.S oraz Spółka planują nawiązać współpracę z Bank z siedzibą w Danii ("Bank"). Współpraca będzie realizowana na podstawie Umowy o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową - zerowanie sald ("Umowa o wspólnym zarządzaniu") zawartej pomiędzy Spółką, D A.S i Bankiem. W odniesieniu do Spółki Umowa o wspólnym zarządzaniu może być częściowo obsługiwana przez oddział Banku zlokalizowany w Polsce. Umowa o wspólnym zarządzaniu będzie miała charakter akcesoryjny względem Umów. Z perspektywy Spółki i D A.S celem Umowy o wspólnym zarządzaniu jest korzystanie z udostępnionej przez Bank struktury technicznej odzwierciedlającej transakcje ewidencjonowane w Banku Wewnętrznym (w tym korzystanie z finansowania udzielonego Spółce przez D A.S).

Zgodnie z Umową o wspólnym zarządzaniu zostaną otwarte dwa rodzaje rachunkowe Rachunek Główmy i Rachunki Szczegółowe. Spółka oraz D A.S będą właścicielami poszczególnych Rachunków7 Szczegółowych, ale Rachunek Główmy będzie własnością D A.S. Rachunek Główny i Rachunki Szczegółowe będą prowadzone w7 tej samej walucie. Obecnie planowane jest otwarcie ww. rachunków w7 polskim złotym, w przyszłości planowane jest również otwarcie rachunków w7 innych walutach.

Środki zgromadzone na Rachunku Szczegółowym będą przelewane na Rachunek Główny, a w przypadku wypłaty z Rachunku Szczegółowego odpowiednie środki będą pobierane z Rachunku Głównego. Ostatecznie saldo Rachunków7 Szczegółowych będzie zawsze wynosić zero, a na Rachunku Głównym powstanie odpowiednio saldo dodatnie lub ujemne (w zależności od salda dostępnego na Rachunkach Szczegółowych).

Ewentualne wpłaty i wypłaty środków będą mogły być realizowane tylko za pośrednictwem Rachunków Szczegółowych. Bank zostanie upoważniony do dokonywania przelewu w przypadku, gdy Rachunek Szczegółowy zostanie zasilony wpłatą. Podobnie w przypadku dokonania wypłaty z Rachunku Szczegółowego, Bank dokona przelewu odpowiedniej kwoty z Rachunku Głównego na Rachunek Szczegółowy.

W związku z osiągnięciem określonego salda na Rachunku Głównym (dodatniego lub ujemnego) Bank będzie naliczał odsetki. Odsetki te będą kalkulowane w oparciu o stopę procentową ustaloną między D A.S a Bankiem.

Na chwilę obecną do Umowy o wspólnym zarządzaniu planuje przystąpić Spółka oraz D A.S z siedzibą w Danii. Jednocześnie, istnieje możliwość, że do Umowy o wspólnym zarządzaniu przystąpi inna spółka z siedzibą w Polsce należąca do Grupy, która również wyrazi chęć skorzystania z pozyskania finansowania lub możliwości realizacji płatności za pośrednictwem Banku Wewnętrznego. W konsekwencji, stronami Umowy o wspólnym zarządzaniu, oprócz Banku mogą stać się dwie polskie spółki (Spółka i inny podmiot z Grupy) oraz D A.S z siedzibą w Danii. Spółka podkreśla, iż nie jest planowane, aby do Umowy o wspólnym zarządzaniu przystąpiły jakiekolwiek inne podmioty, w tym zagraniczne.

Podsumowując:

(i) Spółka oraz D A.S przystąpią do Umowy o wspólnym zarządzaniu w celu pozyskania infrastruktury technicznej niezbędnej do sprawnego funkcjonowania Banku Wewnętrznego (tekst jedn.: realizacji przelewów).

(ii) Przelewy środków dokonywane pomiędzy Rachunkami Szczegółowymi a Rachunkiem Grupowym dokonywane na podstawie Umowy o wspólnym zarządzaniu stanowią odzwierciedlenie transakcji za ewidencjonowanych w Banku Wewnętrznym. Z tego powodu saldo Rachunku Głównego będzie równe saldu za ewidencjonowanemu na Rachunkach Bieżących w Banku Wewnętrznym.

(iii) Środki otrzymane na pokrycie przez Spółkę salda debetowego będą środkami uzyskanymi w ramach finansowania od D A.S, a w konsekwencji odsetki wypłacane przez Spółkę będą odsetkami od przedmiotowego finansowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, na podstawie UPO z Danią i pod warunkiem posiadania przez Spółkę certyfikatu rezydencji podatkowej D A.S, Spółka będzie mogła zastosować obniżoną 5% stawkę podatku potrącanego od odsetek wypłacanych w związku z zadłużeniem w Banku Wewnętrznym na rzecz D A.S za pośrednictwem Rachunku Szczegółowego w Banku.

2. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, zawarcie Umowy o wspólnym zarządzaniu nie będzie powodowało po stronie Spółki obowiązku podatkowego na gruncie Ustawy o p.c.c.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, zawarcie Umowy o wspólnym zarządzaniu nie będzie powodować po stronie Spółki obowiązku podatkowego na gruncie Ustawy o p.c.c.

Ustawodawca stworzył enumeratywny katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych ("p.c.c."). Zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy o p.c.c. opodatkowaniu podlegają:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, umowy pożyczki,

* umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* umowy dożywocia,

* umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki (akty założycielskie).

Umowa o wspólnym zarządzaniu przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego lub inna umowa o podobnym charakterze nie została wymieniona w powyższym katalogu. Ponadto, zdaniem Spółki, Umowa o wspólnym zarządzaniu należy do kategorii umów nienazwanych, które nie zostały zdefiniowane w ustawie - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

W konsekwencji, Umowa o wspólnym zarządzaniu nie będzie podlegać opodatkowaniu p.c.c.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisko, że zawarcie Umowy o wspólnym zarządzaniu nie będzie powodować po stronie Spółki obowiązku podatkowego na gruncie Ustawy o p.c.c.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Należy podkreślić, iż umowa cash pooling pozostaje na gruncie polskiego prawa umową nienazwaną. Ustawa Kodeks cywilny - w części zobowiązaniowej - nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy. Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash pooling, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. "Cash pooling" polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków przedsiębiorstw należących do danej grupy nadwyżkami innych przedsiębiorstw należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków netto.

W przypadku "Cash poolingu" mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz bankiem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu. Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot.

Uczestnik "cash poolingu" posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników "cash poolingu". Należy stwierdzić, iż zawarcie umowy dotyczącej kompleksowego zarządzania płynnością finansową "cash pooling" nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynności tego typu nie można również zakwalifikować jako umowy pożyczki. Tym samym wszelkie czynności dokonywane w ramach umowy nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Należy stwierdzić, że czynności dokonywane w ramach usługi zarządzania płynnością finansową nie zostały wymienione w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu ww. podatkiem zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.