IPPB2/436-118/10-4/AF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/436-118/10-4/AF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2010 r. (data wpływu 6 kwietnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 maja 2010 r. (data nadania 26 maja 2010 r., data wpływu 28 maja 2010 r.) na wezwanie z dnia 19 maja 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania nabycia wierzytelności od firmy leasingowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania nabycia wierzytelności od firmy leasingowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca (dalej: "Spółka") planuje zawrzeć umowę kupna wierzytelności od firmy leasingowej. Przedmiotem nabycia będzie portfel wierzytelności własnych firmy leasingowej powstałych z tytułu zawartych przez firmę leasingową z klientami umów leasingowych (dalej: "wierzytelności"). Warunki umowy będą następujące:

1.

Przedmiotem nabycia będą tzw. "dobre" wierzytelności, tj. oceniane jako pewne, spłacane na bieżąco przez dłużników. Spółka nie będzie nabywać tzw. "złych" wierzytelności;

2.

Powyższe wierzytelności będą nabywane za cenę odpowiadającą co do zasady ich wartości nominalnej (rozumianej jako kwota spłaty wartości początkowej plus naliczona tzw. część odsetkowa rat leasingowych) w momencie nabycia; cena ta może również być określona w przypadku określonych grup wierzytelności jako nieznacznie wyższa lub nieznacznie niższa od ich wartości nominalnej, co może wynikać z wyceny wartości rynkowej tych wierzytelności na moment nabycia. W rezultacie cena za portfel wierzytelności będąca sumą matematyczną wyceny poszczególnych grup wierzytelności może nieznacznie odbiegać od wartości nominalnej portfela na moment nabycia;

3.

Nabywane wierzytelności będą obejmować zarówno kwotę główną, jak i tzw. część odsetkową (wymagalną i niewymagalną);

4.

Raty leasingowe (obejmujące spłatę wartości początkowej oraz tzw. część odsetkową) dłużnicy będą spłacać na rzecz Spółki, jako nowego wierzyciela. Spółka będzie otrzymywała te należności we własnym imieniu i na własną rzecz;

5.

Spółka - poza zapłatą ceny - nie będzie świadczyć żadnych dodatkowych czynności na rzecz firmy leasingowej; firma leasingowa (lub inny podmiot trzeci) będzie natomiast odpłatnie wykonywał na rzecz Spółki usługę bieżącej obsługi nabytych wierzytelności (kontakty z klientami, obsługa i przekazywanie na rzecz Spółki spłat, monitorowanie spłat etc);

6.

W przypadku wierzytelności, co do których zdolność dłużników do bieżącej i terminowej obsługi zostanie pogorszona, Spółka będzie miała prawo odstąpienia od umowy kupna wierzytelności w części dotyczącej tych wierzytelności. Na zasadzie art. 395 kodeksu cywilnego, w razie wykonania prawa odstąpienia umowa uważana jest za nie zawartą. W konsekwencji firma leasingowa będzie uważana za wierzyciela (tak jakby wierzytelności nigdy nie zbyła), a jednocześnie będzie zobowiązana zwrócić Spółce uprzednio zapłaconą cenę za wierzytelność.

Z ekonomicznego punktu widzenia, celem Spółki nie jest odnoszenie zysku ze spłat kwot głównych wierzytelności, gdyż spłaty kwot głównych mają jedynie - co do zasady - równoważyć zapłaconą za nie na rzecz firmy leasingowej cenę. Korzyść ekonomiczna po stronie Spółki będzie natomiast wynikać ze spłaty przez dłużników odsetek, które narosną już po nabyciu wierzytelności. Nabycie wierzytelności Spółka będzie finansować długiem zaciągniętym w drodze (bezpośredniej lub pośredniej) emisji obligacji oraz częściowo długiem zaciągniętym w formie pożyczki (kredytu) od banku lub innego podmiotu trzeciego. W związku z taką formułą finansowania, Spółka będzie ponosić koszty finansowania - w założeniu Spółki, koszty finansowania mają być ustalone na takim poziomie, aby Spółka po ich spłaceniu oraz po wykupie obligacji osiągnęła zysk z zakupu (i spłaty) wierzytelności.

Pismem z dnia 19 maja 2010 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez przedłożenie oryginału lub urzędowo poświadczonego dokumentu (wyciągu z rejestru sądowego), z którego wynika prawo Pana Armina K. oraz Pana Mikołaja P. do reprezentowania Spółki z o.o. T. - jedynego wspólnika spółki R. Sp. z o.o. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 25 maja 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie pismem z dnia 26 maja 2010 r. (data nadania 26 maja 2010 r., data wpływu 28 maja 2010 r.) przesyłając w załączeniu oryginał odpisu KRS.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy nabycie portfela wierzytelności własnych od firmy leasingowej za cenę odpowiadającą ich wartości nominalnej w momencie nabycia (lub nieznacznie od niej wyższą lub niższą), w celu uzyskania zysku z ich spłaty, stanowi usługę w rozumieniu ustawy o VAT podlegającą zwolnieniu od podatku VAT jako usługa pośrednictwa finansowego.

2.

Czy umowa sprzedaży wierzytelności, będąca podstawą nabycia wierzytelności, jest wyłączona z opodatkowania p.c.c.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług została wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm., dalej: "ustawa o p.c.c."), m.in. umowy sprzedaży praw majątkowych. Wierzytelności stanowiące przedmiot sprzedaży w przedstawionym stanie faktycznym mieszczą się w pojęciu praw majątkowych. Umowa sprzedaży wierzytelności co do zasady podlega więc opodatkowaniu p.c.c. Jednakże, zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o p.c.c., nie podlegają opodatkowaniu czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana VAT lub zwolniona. Jak stwierdzono w uzasadnieniu odpowiedzi na pytanie pierwsze, w opinii Spółki, usługa nabycia wierzytelności własnych od firmy leasingowej będzie zwolniona od podatku VAT jako świadczone przez Spółkę usługi pośrednictwa finansowego. W konsekwencji umowa sprzedaży wierzytelności pomiędzy Spółką oraz firmą leasingową, opisana w stanie faktycznym, nie będzie podlegała opodatkowaniu p.c.c.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a.

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b.

umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c.

(uchylona),

d.

umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e.

umowy dożywocia,

f.

umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g.

(uchylona),

h.

ustanowienie hipoteki,

i.

ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

j.

umowy depozytu nieprawidłowego,

k.

umowy spółki.

Instytucja zmiany wierzyciela uregulowana została w art. 509 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 94 z późn. zm.). Zgodnie z jego treścią wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Stosownie do art. 510 wskazanej ustawy umowa o przeniesienie wierzytelności (cesji wierzytelności) przybrać może postać umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły. W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

a.

opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

b.

zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

* umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

* (uchylone),

* umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Zgodnie z art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie sprzedaży na kupującym. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę kupna wierzytelności od firmy leasingowej. Przedmiotem nabycia będzie portfel wierzytelności własnych firmy leasingowej powstałych z tytułu zawartych przez firmę leasingową z klientami umów leasingowych.

W wydanej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług Nr IPPP1-443-379/10-4/MP z dnia 5 lipca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, stwierdzając, iż Wnioskodawca jako nabywca wierzytelności, świadczy na rzecz firmy leasingowej usługę pośrednictwa finansowego, polegającą na uwolnieniu tej firmy od wykonywania czynności związanych ze ściąganiem długu, która to usługa jest wyłączona ze zwolnienia zgodnie z załącznikiem nr 4 do ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy.

Reasumując, należy stwierdzić, iż objęcie czynności sprzedaży wierzytelności będącej podstawą nabycia wierzytelności podatkiem od towarów i usług będzie skutkowało wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowo należy wskazać, że ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera w swej treści art. 2 ust. 4 lecz art. 2 pkt 4.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje praw

o do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl