IPPB2/436-110/10-2/MZ - Powstanie obowiązku podatkowego w związku z darowizną akcji na rzecz spółki kapitałowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2010 r. (data wpływu 29 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie umowy darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 29 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie umowy darowizny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 1 marca 2002 r. Wnioskodawca zawarł z żoną Wiesławą H. w formie aktu notarialnego umowę, na podstawie której zniesiona została między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Po zawarciu tej umowy majątek objęty współwłasnością nie był do dziś przez nich dzielony. Nadal pozostają w związku małżeńskim, lecz mają zamiar dokonać częściowych rozliczeń ich majątku, a w szczególności objętych współwłasnością akcji, jakie posiadają w Spółce T. S.A. z siedzibą w T. przy ul. S. (zwane dalej "akcjami").

Rozliczeń w zakresie wyżej wymienionego majątku Wnioskodawca z żoną chcą dokonać w taki sposób, że:

albo

Żadne spłaty lub dopłaty związane z podziałem majątku nie zostaną między nimi dokonane.

Umowy darowizny zostaną dokonane bez przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wspólne dokonanie przez Wnioskodawcę oraz jego żonę darowizny akcji będących przedmiotem współwłasności na rzecz spółki kapitałowej (osoby prawnej), z siedzibą na Cyprze, utworzonej zgodnie z lokalnym prawem, której jedynym wspólnikiem będzie Wnioskodawca, będzie rodziło po stronie Wnioskodawcy obowiązek w zakresie podatku od spadków i darowizn...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dokonanie przez Wnioskodawcę oraz jego żonę darowizny akcji będących przedmiotem współwłasności na rzecz spółki kapitałowej (osoby prawnej), z siedzibą na Cyprze, utworzonej zgodnie z lokalnym prawem, której jedynym wspólnikiem będzie Wnioskodawca, nie będzie rodziło obowiązku w zakresie podatku od spadków i darowizn. Stosownie bowiem do treści art. 5 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Ewentualne konsekwencje podatkowe związane z podatkiem dochodowym lub podatkiem od spadków i darowizn winny być oceniane wyłącznie w odniesieniu do obdarowanej spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia "darowizna", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Powyższe oznacza, że darowizna musi wzbogacić obdarowanego, a darczyńca nie może w zamian uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili darowizny ani w przyszłości.

Jak wynika z treści art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn ustawodawca opodatkowanie podatkiem od spadków i darowizn ograniczył do nabycia własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej m.in. tytułem darowizny wyłącznie przez osoby fizyczne, a nie spółkę kapitałową.

Na podstawie art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych, tj. na obdarowanym a nie na darczyńcy.

Tym samym, u Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

Końcowo należy wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy, jako występującego z wnioskiem. Nie będzie chroniła natomiast żony Wnioskodawcy.

Jednocześnie informujemy, że część opłaty w wysokości 80,00 zł wniesionej w dniu 23 marca 2010 r. na konto Izby Skarbowej w Warszawie z tytułu złożonego wniosku, stanowi nadpłatę i zostanie zwrócona na adres wskazany w części B.4. wniosku, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.