IPPB2/436-105/08-4/MZ - Podatek od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy zniesienia współwłasności działki bez spłat i dopłat.
Pismo z dnia 26 czerwca 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/436-105/08-4/MZ Podatek od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy zniesienia współwłasności działki bez spłat i dopłat.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2008 r. (data wpływu 26 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy zniesienia współwłasności działki bez spłat i dopłat - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 26 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy zniesienia współwłasności działki bez spłat i dopłat.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca wraz ze wspólnikiem są właścicielami działki budowlanej w proporcjach: Wnioskodawca - 2/3 cz., wspólnik - 1/3 cz. Zarówno Wnioskodawca, jak i jego wspólnik posiadają akty notarialne potwierdzające własność oraz kwity zapłaty podatku od nieruchomości. Przy podziale współwłasności bez spłat i dopłat:
jeden z warszawskich urzędów skarbowych poinformował Wnioskodawcę, że w tym przypadku nie stosuje się podatku od czynności prawnych (nie ma nabycia - nie ma podatku),
notariusz poinformował, ze taki podatek należy zapłacić.
Pismem z dnia 22 kwietnia 2008 r. Nr IPPB2/436-105/08-2/MK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia tego wniosku poprzez przedstawienie własnego stanowiska dotyczącego oceny prawnej zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy należy płacić podatek... Jeśli tak to z jakiego tytułu od czynności cywilnoprawnych, jeśli czynność ta polega na sformalizowaniu istniejącego stanu, t. j. zniesienia wspólnego użytkowania jednej posesji przez dwóch właścicieli.
Zdaniem wnioskodawcy.
Skoro nie zachodzi sprzedaż działki, nie istnieje również obowiązek podatkowy i nie ma również opłaty skarbowej przy zniesieniu wspólnego użytkowania działki zarówno w formie notarialnej jak i sądowej. W tym przypadku nie stosuje się podatku od czynności prawnych (nie ma nabycia - nie ma podatku) jedynie jest sformalizowanie istniejącego stanu rzeczy. Wobec powyższego nie należy płacić podatku od czynności cywilnoprawnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają:
następujące czynności cywilnoprawne:
umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
umowy pożyczki,
(uchylona),
umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
umowa dożywocia,
umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat i dopłat,
(uchylona),
ustanowienie hipoteki,
ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
umowy depozytu nieprawidłowego,
umowy spółki (akty założycielskie);
zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;
orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.
Zniesienie współwłasności polega na dokonaniu podziału rzeczy wspólnej. Nowe rzeczy powstałe w wyniku podziału fizycznego stanowią wyłączną własność poszczególnych współwłaścicieli. Dopuszczalność zniesienia współwłasności wynika z art. 210 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) który stanowi, że każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.
W świetle przepisów art. 211 i 212 K.c. zniesienie współwłasności może nastąpić przez:
podział fizyczny rzeczy wspólnej (podział polegający na przyznaniu każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej części rzeczy, np. działek, w przypadku gdy przedmiotem tej czynności cywilnoprawnej jest nieruchomość),
przyznanie rzeczy jednemu lub niektórym ze współwłaścicieli,
sprzedaż rzeczy wspólnej zwana podziałem cywilnym (nie mamy do czynienia z odpłatnym zniesieniem współwłasności, gdyż uzyskana wówczas cena dzielona jest odpowiednio w stosunku do udziałów we współwłasności).
Na podstawie art. 211 K.c. każdy ze współwłaścicieli może żądać, aby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że występuje sytuacja, w której podział byłby sprzeczny z przepisami społeczno - gospodarczymi, przeznaczeniem rzeczy lub skutkowałby istotną zmianą tej rzeczy, zmniejszeniem jej wartości, albo zniszczeniem.
Zniesienie współwłasności może być dokonane w wyniku postępowania sądowego lub w drodze umowy pomiędzy współwłaścicielami. Opodatkowaniu podlega jedynie zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat lub dopłat.
Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych wprowadza zasadę, że opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wyłącznie umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat i dopłat.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w powyższej sytuacji nie wystąpią spłaty i dopłaty.
A zatem, od powyższego zniesienia współwłasności obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych nie powstanie.
Mając powyższe na uwadze w rozpatrywanym przypadku powyższa umowa powinna być ewentualnie rozpatrywana w kontekście ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Ponadto informuje się, iż interpretacja wydawana jest w indywidualnej sprawie, jeżeli druga osoba zainteresowana (np. wspólnik) chciałby też ją otrzymać winien złożyć odrębny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej oraz dokonać opłaty w wysokości 75 zł.
Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.