IPPB2/436-104/11-2/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu 21 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 17 stycznia 2011 r. została zawarta umowa pożyczki pomiędzy firmą W. a Kancelarią Adwokacką (jednoosobową działalnością gospodarczą) na kwotę 100.000 zł. Firma W. jest płatnikiem VAT (choć nie z tytułu działalności polegającej na udzielaniu pożyczek). Również Kancelaria Adwokacka jest płatnikiem VAT z tytułu prowadzonej działalności prawniczej. Zgodnie z umową pożyczki, udzielona pożyczka jest oprocentowana. Odsetki mają być zapłacone po spłacie pożyczki. Zgodnie z obowiązującymi przepisami firma W. wystawi f-rę VAT (ze stawką zw.) na rzecz Kancelarii Adwokackiej na kwotę odsetek, jakie zostaną od tej pożyczki zapłacone. Faktura na odsetki zostanie wystawiona po spłacie pożyczki.

W punkcie Krajowej Informacji Podatkowej (na infolinii) Wnioskodawczyni uzyskała dwukrotnie informację, że w tej sytuacji, kiedy na kwotę odsetek należnych od udzielonej pomiędzy podmiotami pożyczki, zostanie wystawiona f-ra VAT, przy czym wysokość odsetek zostanie obliczona i faktura ta będzie wystawiona po całkowitej spłacie kwoty pożyczki, to czynność w postaci umowy pożyczki nie podlega już opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednakże, Urząd Skarbowy, właściwy dla opodatkowania tej czynności, stał na odmiennym stanowisku, uznając, że podatek od czynności cywilnoprawnych jest w tej sytuacji należny. Wobec takiego stanowiska urzędu, w terminie 14 dni od daty zawarcia umowy, Wnioskodawczyni uiściła należną kwotę podatku od czynności cywilnoprawnych od ww. umowy pożyczki, tj. kwotę 2.000 zł (stawka 2%) od pożyczki w kwocie 100.000 zł.

W związku z zaistniałym stanem faktycznym, w oparciu o informację udzieloną przez Krajową Informację Podatkową dwukrotnie podczas rozmowy telefonicznej, oraz zgodnie z obowiązującymi przepisami, przytoczonymi wyżej, Wnioskodawczyni wnosi o wydanie interpretacji podatkowej do opisanego stanu faktycznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym czynność w postaci umowy pożyczki pomiędzy podmiotami, gdzie pożyczkodawca wystawi fakturę VAT na kwotę odsetek od kwoty pożyczki (przy czym faktura ta będzie wystawiona po całkowitej spłacie kwoty pożyczki, gdyż dopiero wtedy będzie możliwość obliczenia wysokości odsetek), nie podlega już podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zw. z poz. 3 załącznika nr 4 do u.p.t.u., usługi pośrednictwa finansowego, inne niż wyłączone w tym punkcie przez samego ustawodawcę, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. W obecnym stanie prawnym jest to art. 43 ust. 1 pkt 38.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 u.p.c.c. czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki i jej zmiany, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Umowa pożyczki nie podlega p.c.c., bo czynność podlega ustawie o podatku od towarów i usług (obrót z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej), na mocy której korzysta ze zwolnienia z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest, zgodnie ze złożonym wnioskiem, ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Artykuł 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlegała również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z powyższym należy podkreślić, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższa czynność będzie podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie umowy pożyczki podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż została zawarta umowa pożyczki pomiędzy firmą W. a Kancelarią Adwokacką (jednoosobową działalnością gospodarczą) na kwotę 100.000 zł. Firma W. jest płatnikiem VAT (choć nie z tytułu działalności polegającej na udzielaniu pożyczek). Również Kancelaria Adwokacka jest płatnikiem VAT z tytułu prowadzonej działalności prawniczej. Zgodnie z umową pożyczki, udzielona pożyczka jest oprocentowana. Odsetki mają być zapłacone po spłacie pożyczki. Zgodnie z obowiązującymi przepisami firma W. wystawi f-rę VAT (ze stawką zw.) na rzecz Kancelarii Adwokackiej na kwotę odsetek, jakie zostaną od tej pożyczki zapłacone. Faktura na odsetki zostanie wystawiona po spłacie pożyczki.

A zatem, umowa pożyczki co do zasady podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile zostały spełnione przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Ponadto, przyjmując za Wnioskodawcą, iż umowa pożyczki została objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powyższa czynność korzystała z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.