IPPB2/436-104/07-5/MZ - Czy od zasądzonej kwoty 119.000 zł należy uiścić podatek od czynności cywilnoprawnych?
Pismo z dnia 24 stycznia 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/436-104/07-5/MZ Czy od zasądzonej kwoty 119.000 zł należy uiścić podatek od czynności cywilnoprawnych?
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2007 r. (data wpływu 25 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zasądzonej kwoty z tytułu dokonanego działu spadku - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 25 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zasądzonej kwoty z tytułu dokonanego działu spadku.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
W dniu 9 sierpnia 2007 r. Sąd Rejonowy Wydział Cywilny Sygn. akt. x wydał postanowienie, w wyniku którego (pkt IV) P. Z. na rzecz wnioskodawcy ma uiścić kwotę: 119.000,- PLN zasądzoną przez sąd. Postanowienie dotyczy sprawy o dział spadku.
Pismem z dnia 16 listopada 2007 r. Nr IPPB2/436-104/07-2/MZ wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie o następujące informacje:
Zaistniały stan faktyczny został wyczerpująco opisany, na dowód czego wnioskodawca wysłał wraz z ORD-IN załączniki dokumentujące całość sprawy,
Stanowisko w podmiotowej sprawie brzmi następująco: nie mając dostatecznej wiedzy na temat przepisów podatkowych, wnioskodawca skłania się jednak ku opinii, iż nie powinien płacić żadnego podatku; tak od czynności cywilnoprawnych, jak również podatku dochodowego od osób fizycznych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy od zasądzonej kwoty 119.000,- PLN wnioskodawca będzie musiał płacić podatek. Jeżeli tak, to, w jakiej wysokości?
Zdaniem wnioskodawcy:
Nie powinien płacić podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu dokonanego działu spadku w związku z zasądzoną na jego rzecz kwotą.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy o dział spadku w części dotyczącej spłat lub dopłat.
Artykuł 1 ust. 1 pkt 3 wskazanej wyżej ustawy stanowi, iż orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1, również podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych.
Dział spadku polega na zniesieniu wspólności majątku spadkowego. Zgodnie z art. 1037 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) dział spadku może nastąpić na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Podział spadku może być dokonany w dwóch formach:
Podziału fizycznego tzn. poszczególne przedmioty zostaną podzielone fizycznie i przyznane zostaną poszczególnym spadkobiercom. W ramach tej formy podziału dopuszczalne jest ustalenie dopłat na rzecz niektórych współspadkobierców, które mają wyrównać wielkość w udziale spadkowym. Inną postacią podziału fizycznego spadku jest przyznanie przedmiotów spadku w całości jednemu lub kilku współspadkobiercom i obciążenie ich obowiązkiem spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców.
Drugą formą podziału spadku jest tzw. podział cywilny. Przedmioty należące do spadku zostają sprzedane, a uzyskana kwota ulega podziałowi pomiędzy współspadkobierców.
Przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowują jedynie dział spadku w części dotyczącej spłat lub dopłat. Spłata stanowi wyrażoną w pieniądzu równowartość udziału w majątku spadkowym i występuje wówczas przy dziale spadku, gdy całość majątku spadkowego przyznano jednemu lub kilku ze spadkobierców. Natomiast dopłata ma wyrównać różnice powstałe wskutek fizycznego podziału majątku między spadkobierców, gdy zachodzą rozbieżności między faktycznie przyznaną im częścią majątku a udziałem w spadku.
Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu (art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy).
W myśl art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.
Na podstawie art. 4 pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy przy umowie o dział spadku ciąży na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział w spadku.
Podstawę opodatkowania zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 tej ustawy przy umowie o dział spadku stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego nabytego ponad wartość udziału w spadku.
Reasumując, stwierdza się, iż nie zapłaci Pan podatku z tytułu zasądzonej kwoty, gdyż obowiązek podatkowy przy umowie o dział spadku ciąży na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział w spadku.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.