IPPB2/436-100/11-2/AF - Sposób ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych w związku z zawarciem umowy zamiany praw do nieruchomości lokalowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2011 r. (data wpływu 18 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie sposobu ustalenia podstawy opodatkowania umowy zamiany praw do nieruchomości lokalowych - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie sposobu ustalenia podstawy opodatkowania umowy zamiany praw do nieruchomości lokalowych.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Strony zamierzają zawrzeć umowę zamiany, na mocy której dojdzie do zamiany lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość (o wartości 187.780,00 zł) na udział we współwłasności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość (wartość udziału 162.360,00 zł).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Mając na uwadze fakt, iż art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. a) dotyczy zamiany m.in. lokalu na "taki lokal lub prawo do lokalu", powstaje pytanie, czy w wypadku zamiany nie na cały lokal, lecz na udział w jego współwłasności, podstawę opodatkowania stanowić będzie różnica wartości rynkowych zamienianych praw, czy też stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. b) wartość rynkowa lokalu, od którego przypada wyższy podatek.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawczyni w podanym wyżej stanie faktycznym podstawę opodatkowania należy ustalić w oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Ratio legis tego przepisu jest wprowadzenie określonej polityki mieszkaniowej przez Państwo zmierzającej do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych ludności. Wykładnia celowościowa powołanego przepisu, która winna być zastosowana w powyższym stanie faktycznym, wskazuje na możliwość zastosowania regulacji zawartej w art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. a) również w sytuacji zamiany udziału we współwłasności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość na lokal stanowiący odrębną nieruchomość.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawczyni, podstawa opodatkowania wyniesie 25.420,00 zł (to jest 187.780 zł - 162.360 zł). Podatek od czynności cywilnoprawnych wyniesie (po zaokrągleniu) 508,00 zł (2% od kwoty 25.420 zł).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Rzeczami w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) są tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na nieruchomości (grunty, budynki oraz części budynków tzw. nieruchomości lokalowe) i na rzeczy ruchome. Przedmiotami zamiany w ujęciu Kodeksu cywilnego oprócz rzeczy mogą być prawa majątkowe. Prawami majątkowymi są przysługujące danej osobie prawa do korzystania i rozporządzania określoną rzeczą lub prawem ustanowionym na tej rzeczy.

Na podstawie art. 603 Kodeksu cywilnego przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. W myśl art. 604 Kodeksu cywilnego do zamiany stosuje się odpowiednio przepis o sprzedaży. W przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy - występują zatem jednocześnie w charakterze dostawcy i nabywcy.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i ciąży przy umowie zamiany na stronach czynności (art. 4 pkt 2 ustawy).

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. a) ww. ustawy podstawę opodatkowania przy umowie zamiany lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego na taki lokal lub prawo do lokalu stanowi różnica wartości rynkowych zamienianych lokali lub praw do lokali. W pozostałych przypadkach, tj. na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania przy umowie zamiany stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, od którego przypada wyższy podatek, np. zamiana zabudowanej nieruchomości (budynek mieszkalny) na nieruchomość lokalową (lokal mieszkalny).

Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych definiuje art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wartość tę określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania czynności cywilnoprawnej, bez odliczania długów i ciężarów.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Strony zamierzają zawrzeć umowę zamiany, na mocy której dojdzie do zamiany lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość (o wartości 187.780,00 zł) na udział we współwłasności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość (wartość udziału 162.360,00 zł).

W przedmiotowej umowie zamiany doszło zatem do zamiany praw własności nieruchomości lokalowych, a więc praw do lokali mieszkalnych.

Reasumując, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie dla celów opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, powinien zostać zastosowany przepis art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Za podstawę opodatkowania tym podatkiem z tytułu zawarcia umowy zamiany należy zatem przyjąć różnicę określonych w umowie wartości rynkowych zamienianych nieruchomości lokalowych.

W odniesieniu do dokonanych przez Wnioskodawczynię wyliczeń, organ informuje, iż ewentualne wyliczenia, jakich należałoby dokonać nie należą do kompetencji tut. organu. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. W związku z powyższym tut. organ nie może odnieść się do wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawczynię.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.