IPPB2/415-971/10-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2010 r. (data wpływu 24 listopada 2010 r.) oraz piśmie uzupełniającym braki formalne (data nadania 22 stycznia 2011 r., data wpływu 26.01.2011. r., na wezwanie z dnia 13 stycznia 2011 r. (data nadania 13 stycznia 2011 r. data otrzymania 18 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu przejęcia nieruchomości na mocy postanowienia sądu w związku z bezskuteczną egzekucją wierzytelności z przedmiotowej nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu przejęcia nieruchomości na mocy postanowienia sądu w związku z bezskuteczną egzekucją wierzytelności z przedmiotowej nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 29 listopada 2007 r. Wnioskodawca otrzymał tytułem darowizny wierzytelność przysługującą małżonce Wnioskodawcy w stosunku do Z Sp z o.o. (zwanej dalej Spółką) w kwocie 3.751.900 złotych (trzy miliony siedemset pięćdziesiąt jeden tysięcy dziewięćset złotych 00/100). Wierzytelność ta powstała w związku ze zbyciem przez małżonkę Wnioskodawcy na rzecz Spółki nieruchomości położonej w W. Małżonka Wnioskodawcy w określonych przepisami terminie złożyła stosowne zeznanie podatkowe i odprowadziła podatek (zgodnie z ówczesnym brzmieniem przepisów w zryczałtowanej wysokości 10%). Wnioskodawca wskazuje, iż z małżonką posiada rozdzielność majątkową. W ramach dochodzenia wierzytelności, wówczas powiększonej o naliczone przez Wnioskodawcę odsetki, Wnioskodawca wystąpił na drogę sądową przeciwko Spółce, co finalnie skutkowało egzekucją z nieruchomości, która pierwotnie była przedmiotem transakcji z małżonką Wnioskodawcy. W związku ze słabym zainteresowaniem potencjalnych nabywców, w dniu 26 lutego 2010 r. (data postanowienia Sądu) celem zaspokojenia należności, Wnioskodawca przejął nieruchomość - prawa użytkowania wieczystego oraz własności posadowionych na gruncie budynków. Cenę jej nabycia (w ramach licytacji komorniczej) pokrywając przysługującą Wnioskodawcy wierzytelnością. Różnicę pomiędzy wysokością wierzytelności, a wysokością ceny (6.292.270 zł - sześć milionów dwieście dziewięćdziesiąt dwa tysiące dwieście siedemdziesiąt złotych 00/100) Wnioskodawca pokrył gotówką w kwocie 92.290,90 zł (dziewięćdziesiąt dwa tysiące dwieście dziewięćdziesiąt złotych 90/100).

W związku z ww. darowizną Wnioskodawca nie poniósł kosztów jej nabycia. W przedstawionym stanie faktycznym doszło więc do następujących zdarzeń - nabycia nieruchomości w drodze darowizny oraz spłaty wierzytelności w wyniku potrącenia.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 13 stycznia 2011 r. wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego w kwestii dotyczącej:

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych:

Uzupełnienia przedstawionego we wniosku stanu faktycznego poprzez wskazanie:

* z jakim dniem została zniesiona wspólność majątkowa małżeńska pomiędzy Wnioskodawcą a jego małżonką.

* kto był darczyńcą otrzymanej przez Wnioskodawcę tytułem darowizny wierzytelności przysługującej małżonce (z przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanu faktycznego nie wynika od kogo Wnioskodawca otrzymał darowiznę).

W zakresie podatku od spadków i darowizn:

* wyjaśnienie, czy intencją Pana, jako Wnioskodawcy jest uzyskanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego również w zakresie ustawy o podatku od spadków i darowizn. W części D.2 poz. 40 został zaznaczony podatek dochodowy od osób fizycznych oraz w poz. 44 podatek od spadków i darowizn, natomiast przedstawiony we wniosku stan faktyczny, zadane pytania, jak i własne stanowisko wskazują, iż interpretacja przepisów prawa podatkowego ma być udzielona wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jeżeli intencją Pana jest uzyskanie interpretacji przepisów prawa podatkowego również w zakresie podatku od spadków i darowizn to organ prosi o:

* uzupełnienie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego o wskazanie kto był darczyńcą otrzymanej przez Pana tytułem darowizny wierzytelności przysługującej małżonce (z przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanu faktycznego nie wynika od kogo otrzymał Pan darowiznę).

* sformułowanie pytania w zakresie ustawy o podatku od spadków i darowizn,

* przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do sformułowanego pytania podatkowego w zakresie ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Braki uzupełniono prawidłowo w wyznaczonym terminie. W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy

W związku z wyżej opisaną sytuacją, nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości wskutek potrącenia, nie powoduje powstania obowiązku podatkowego. Wynika to z treści art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. - Dz. U. z 2010 r. Nr 105, poz. 655 z późn. zm.) - zwanej dalej u.p.d.o.f. Zgodnie z ww. przepisem, przepisów u.p.d.o.f. nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Nie ulega wątpliwości, że dokonana darowizna podlega przepisom o podatku od spadków i darowizn, w tej sytuacji przyjęcie, że nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości w drodze potrącenia z wierzytelnością, którą Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny oznaczałoby w istocie opodatkowanie części tego samego przychodu (przyrostu majątkowego) podatkami obojga rodzajów od darowizny oraz dochodowym co stałoby w całkowitej sprzeczności z treścią ww. art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.

Powyższą argumentację wzmacnia fakt, że ustawodawca przewidział wyjątek od zasady wyłączenia z podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn w postaci opodatkowania podatkiem dochodowym przychodów ze sprzedaży akcji (udziałów) nabytych w drodze spadku lub darowizny, kiedy to wolna od podatku jest część przychodu w kwocie odpowiadającej zapłaconemu podatkowi od spadkowi darowizn (art. 21 ust. 1 pkt 105 u.p.d.o.f.). Analogicznego przepisu nie ma w zakresie opisanego przez Wnioskodawcę potrącenia wierzytelności otrzymanej w drodze darowizny z czego należy wnosić, że od opisanej powyżej transakcji (nabycia nieruchomości oraz potrącenia zobowiązania z tego tytułu z wierzytelnością otrzymaną w formie darowizny) nie powinien płacić podatku dochodowego. Konieczność zapłaty podatku dochodowego powstanie natomiast w przypadku gdyby Wnioskodawca zbył ww. nieruchomość niespełniając warunków opisanych w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., a więc przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości.

W przypadku uznania, że opodatkowane podatkiem dochodowym jest nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości wskutek potrącenia, podatek powinien Wnioskodawca zapłacić od kwoty głównej (wartości otrzymanej darowizny), w wysokości 32%, na zasadach ogólnych - zgodnie ze skalą podatkową. Natomiast w przypadku uznania, że podatek powinien Wnioskodawca zapłacić także od odsetek, odsetki powinny zostać opodatkowane stawką zryczałtowaną wysokości 19%, zgodnie z art. 30a ust. 1 u.p.d.o.f.

Powyższe przychody Wnioskodawca powinien wykazać w zeznaniu rocznym za rok, w którym doszło do nabycia przez Wnioskodawcę ww. nieruchomości.

W przypadku uznania, że opodatkowane podatkiem dochodowym jest nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości wskutek potrącenia, podatek uregulowany przez małżonkę Wnioskodawcy może zostać zaliczony na poczet podatku powstałego w ramach nabycia przez Wnioskodawcę ww. nieruchomości.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Natomiast art. 18 ustawy stanowi, iż za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zawarte w tym przepisie wyliczenie praw majątkowych ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie "w szczególności". Jednocześnie treść tego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zarówno przychody z wykonania (wykorzystania) tych praw jak również z ich sprzedaży lub zamiany.

W myśl art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody z praw majątkowych podlegają kumulacji z innymi dochodami i należy je wykazać w zeznaniu rocznym, składanym w terminie do 30 kwietnia następnego roku i w tym samym terminie należy wpłacić z tego tytułu podatek, obliczony zgodnie z art. 27 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy.

Wierzytelność jest prawem podmiotowym, które w stosunku zobowiązaniowym przysługuje wierzycielowi. Przy podziale praw na majątkowe i niemajątkowe podstawę będzie stanowił interes, jaki one realizują. Prawa majątkowe związane są z interesem ekonomicznym danego podmiotu. Będą to więc także wierzytelności, wynikające ze stosunków zobowiązaniowych, w wysokości wartości świadczeń majątkowych (np. wierzytelności z tytułu umowy sprzedaży czy też umowy pożyczki).

Instytucja zmiany wierzyciela została określona w art. 509-518 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

W myśl natomiast art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

W wyniku przeniesienia (przelewu, cesji) wierzytelności, wygasa u dotychczasowego wierzyciela (cedenta) stosunek zobowiązaniowy z dłużnikiem, powstają natomiast nowe stosunki zobowiązaniowe w rozumieniu cywilnoprawnym pomiędzy nabywcą wierzytelności (cesjonariuszem) a dłużnikiem oraz pomiędzy zbywcą a nabywcą wierzytelności, jeżeli przeniesienie wierzytelności jest odpłatne. Na gruncie przepisów podatkowych transakcja odpłatnego zbycia wierzytelności jest zdarzeniem wywołującym określone skutki podatkowe.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania środków pieniężnych. Wartością przychodu ze sprzedaży prawa majątkowego, jakim jest wierzytelność, jest kwota otrzymana ze sprzedaży tego prawa.

Z przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca posiadający rozdzielność majątkową otrzymał od małżonki tytułem darowizny wierzytelność przysługującą małżonce Wnioskodawcy w stosunku do Z Sp. z o.o. w kwocie 3.751.900 złotych. Wierzytelność ta powstała w związku ze zbyciem przez małżonkę Wnioskodawcy na rzecz Spółki nieruchomości położonej w W. W ramach dochodzenia wierzytelności, powiększonej o naliczone przez Wnioskodawcę odsetki, Wnioskodawca wystąpił na drogę sądową przeciwko Spółce, co finalnie skutkowało egzekucją z nieruchomości, która była przedmiotem transakcji z małżonką Wnioskodawcy. W związku ze słabym zainteresowaniem potencjalnych nabywców, Wnioskodawca na mocy postanowienia Sądu w dniu 26 lutego 2010 r. celem zaspokojenia należności, przejął nieruchomość, tj. prawa użytkowania wieczystego oraz własności posadowionych na gruncie budynków. Na poczet ceny nabycia nieruchomości zaliczona została wierzytelność na którą składały się należność główna wraz z odsetkami za zwłokę przysługująca Wnioskodawcy. Różnicę pomiędzy wysokością wierzytelności, a wysokością ceny Wnioskodawca pokrył gotówką.

W związku z przedmiotową transakcją powstała wątpliwość, w którym momencie u Wnioskodawcy wystąpi przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym.

W przedstawionym stanie faktycznym należy wyodrębnić w myśl przepisów prawa podatkowego dwie operacje w postaci realizacji praw z tytułu posiadanych wierzytelności oraz zakupu nieruchomości.

W sytuacji, gdy osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej m.in. w zakresie obrotu wierzytelnościami, finansuje nabycie nieruchomości poprzez przejęcie pokrywając część ceny jej nabycia posiadanymi wierzytelnościami na które składają się należność główna wraz z odsetkami za zwłokę, powstały przychód należy zaliczyć do źródła przychodów z praw majątkowych w postaci realizacji praw z tytułu posiadanych wierzytelności.

W przedstawionym stanie faktycznym nie nastąpiło wprost uiszczenie kwoty wierzytelności, natomiast Wnioskodawca dokonał pomniejszenia wpłaty z tytułu zapłaty za zakupioną nieruchomość o kwotę wierzytelności, zatem za moment powstania przychodu z tytułu realizacji praw z posiadanej wierzytelności należy uznać moment uregulowania zobowiązań z tytułu zakupu nieruchomości w części posiadanymi przez Wnioskodawcę wierzytelnościami.

W zapisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie ustalił szczególnej zasady określania dochodu z takich praw majątkowych jak wierzytelności, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy, a zatem w tym zakresie należy stosować ogólną definicję określoną w art. 9 ust. 2 ustawy, zgodnie z którą dochodem ze źródeł przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo - skutkowego tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów. A zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki: zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w racjonalnym związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami oraz nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Mając na uwadze, że Wnioskodawca wierzytelność będącą przedmiotem niniejszej interpretacji otrzymał w drodze darowizny co skutkuje tym, że nie poniósł kosztów związanych z jej nabyciem tzw. kosztów bezpośrednich, opodatkowaniu podlegał będzie przychód (wartość otrzymanej darowizny) pomniejszony o ewentualnie poniesione przez Wnioskodawcę koszty pośrednio związane z otrzymaną darowizną wierzytelności, pod warunkiem, że Wnioskodawca wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

Obliczony w ten sposób dochód z praw majątkowych będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach ogólnych z zastosowaniem skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy.

Nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości wskutek zaliczenia na poczet ceny nabycia nieruchomości otrzymanej od małżonki w darowiźnie wierzytelności przysługującej Wnioskodawcy nie powoduje powstania obowiązku podatkowego ponieważ przepisów ustawy podatkowej nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Mając na uwadze powyższe organ podatkowy zauważa, że przy nabyciu nieruchomości poprzez przejęcie tj. na skutek pokrycia części ceny jej nabycia posiadanymi wierzytelnościami, do powstałego przychodu nie będzie miał zastosowania przepis art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. - zgodnie z którym przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Realizacja prawa majątkowego przysługującego określonej osobie fizycznej nie podlega wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. - nie jest bowiem przychodem podlegającym przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Realizacja praw majątkowych nie została wymieniona również w art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 14, poz. 1514 z późn. zm., zwana dalej: "ustawą z dnia 28 lipca 1983 r."), jako czynność podlegająca podatkowi od spadków i darowizn.

Mając na uwadze powyższe i w świetle powołanych uregulowań prawnych należy zauważyć, że nabycie prawa majątkowego np. drodze darowizny, jest odrębną czynnością od realizacji tego prawa majątkowego. Tym samym nabycie nieruchomości wskutek zaliczenia na poczet ceny nabycia nieruchomości otrzymanej od małżonki w darowiźnie wierzytelności przysługującej Wnioskodawcy jako "wynagrodzenia" z tytułu nabytego przez obdarowanego prawa majątkowego w postaci przedmiotowej wierzytelności, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ponieważ uzyskany przychód z nabycia nieruchomości poprzez przejęcie z tytułu pokrycia części ceny nabycia nieruchomości posiadanymi wierzytelnościami Wnioskodawca uzyskał w 2010 r. dlatego ich kwotę należy wykazać w zeznaniu podatkowym za 2010 r. wraz z innymi osiągniętymi w tym roku podatkowym przychodami zgodnie z dyspozycją przepisu art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następnego po roku podatkowym z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Zatem w zeznaniu podatkowym Wnioskodawca winien wykazać zarówno przychód z tytułu pokrycia części ceny nabycia nieruchomości wierzytelnościami, jak i ewentualnie poniesione koszty uzyskania przychodu w pozycji "prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy".

Natomiast druga operacja w postaci zakupu nieruchomości za kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy wysokością wierzytelności wraz z należnymi odsetkami, a wysokością ceny, pokryta przez Wnioskodawcę gotówką nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w momencie nabycia przedmiotowej nieruchomości.

Konieczność zapłaty podatku powstanie w przypadku gdyby Wnioskodawca dokonał zbycia ww. nieruchomość przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło przedmiotowe nabycie zgodnie z dyspozycją przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, nie można się zgodzić z prezentowanym stanowiskiem Wnioskodawcy, że osiągnięty przez Wnioskodawcę przychód może zostać ograniczony poprzez zaliczenie uregulowanego przez małżonkę podatku od dochodu osiągniętego z tytułu sprzedaży nieruchomości na poczet powstałego zobowiązania podatkowego będącego skutkiem przejęcia nieruchomości w zamian za posiadane przez Wnioskodawcę wierzytelności.

Zgodnie z przepisem art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jej przepisy obejmują osoby fizyczne, natomiast przedmiotem jej regulacji jest opodatkowanie dochodów osób fizycznych.

W systemie prawa polskiego nie występuje formalnie definicja osoby fizycznej. Nie ma jednak wątpliwości, że jest to prawne określenie każdego człowieka występującego jako podmiot w stosunku cywilnoprawnym. Przymiotem każdej osoby fizycznej jest posiadanie zdolności prawnej (art. 8 § 1 k.c.) tzn. zdolności bycia przedmiotem praw i obowiązków. Szczególnym podmiotem podatku dochodowego od osób fizycznych są osoby fizyczne pozostające w związku małżeńskim, czyli małżonkowie. Podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych nie są łącznie małżonkowie (art. 6 ust. 1 ww. ustawy), ale zawsze każdy z nich z odrębnie, chociaż zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy, możliwe jest łączne opodatkowanie.

W przedstawionym stanie faktycznym pomiędzy małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa małżeńska. Zatem stosowanie do art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedstawionym stanie faktycznym małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Skoro każdy z małżonków jest odrębnie podatnikiem podatku dochodowego od przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia, to w sytuacji gdy małżonka Wnioskodawcy osiągnęła dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości, tylko ona była zobowiązana do rozliczenia przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej jej majątek odrębny i wyliczenia należnego podatku dochodowego, co też uczyniła.

Zatem dokonana przez Wnioskodawcę transakcja nabycia nieruchomości poprzez przejęcie z tytułu pokrycia części ceny nabycia nieruchomości posiadanymi wierzytelnościami rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązek wykazania uzyskanego przychodu oraz obliczenia i opodatkowania dochodu w sposób wskazany powyżej.

Brak jest zatem jakichkolwiek unormowań prawnych aby podatek uregulowany przez jednego z małżonków z tytułu sprzedaży nieruchomości mógł być zaliczony na poczet podatku należnego z tytułu nabycia tej samej nieruchomości poprzez przejęcie z tytułu pokrycia części ceny nabycia nieruchomości posiadanymi wierzytelnościami.

Reasumując

* nabycie nieruchomości poprzez przejęcie wskutek pokrycia części ceny jej nabycia posiadanymi wierzytelnościami wraz z należnymi odsetkami za zwłokę, skutkuje powstaniem dochodu do opodatkowania w momencie jej nabycia.

* powstały przychód należy zaliczyć do źródła przychodów z praw majątkowych w postaci realizacji praw z tytułu posiadanych wierzytelności. Uzyskany dochód należy wykazać w zeznaniu rocznym, składanym w terminie do 30 kwietnia następnego roku i w tym samym terminie należy wpłacić z tego tytułu podatek, obliczony zgodnie z art. 27 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy.

* brak jest jakichkolwiek unormowań prawnych aby podatek uregulowany przez jednego z małżonków z tytułu sprzedaży nieruchomości mógł być zaliczony na poczet podatku należnego z tytułu nabycia tej samej nieruchomości poprzez przejęcie z tytułu pokrycia części ceny nabycia nieruchomości posiadanymi wierzytelnościami.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.