IPPB2/415-84/07-2/AS - Dofinansowanie wypoczynku dziecka pracownika z ZFŚS - zwolnienie z PIT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2007 r. (data wpływu 20 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania dofinansowania wypoczynku niepełnoletniego dziecka pracownika jest nieprawidłowe.

W dniu 20 sierpnia 2007 r. został złożył ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwolnienia od opodatkowania dofinansowania wypoczynku niepełnoletniego dziecka pracownika Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pracownicy Wnioskodawcy korzystają z dopłaty do wypoczynku pochodzącej z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Dopłata ta jest realizowana na podstawie złożonego przez nich wniosku, do którego załączany jest dokument w postaci rachunku wystawionego przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług turystycznych (np. pensjonat), z którego wynika kwota poniesionych na wypoczynek wydatków - łączna i przypadająca na jedną osobę, ilość osób w nich uczestniczących, wymienienie tych osób oraz informacja, iż pobyt odbywał się w formie "wczasów zorganizowanych". W przedmiotowym stanie faktycznym w wypoczynku uczestniczyła 4-osobowa rodzina, w tym jedno niepełnoletnie dziecko.

Podmiot organizujący wypoczynek zapewniał opiekę, nocleg, oraz wyżywienie.

Drugi stan faktyczny dotyczy analogicznej sytuacji. Pracownik do wniosku o przyznanie dopłaty załączył fakturę wystawioną przez Ośrodek Wypoczynkowo-Kolonijny, w której wyszczególniona była ilość osób biorąca udział w wypoczynku, zakres świadczonych przez ten podmiot usług (wyżywienie i noclegi), ilość dni pobytu oraz cena.

Nie zostały wymienione osoby korzystające z wypoczynku, lecz z wniosku pracownika o dopłatę wynika, iż jedną z tych osób było jego niepełnoletnie dziecko.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w przedmiotowym stanie faktycznym pracownikowi przysługuje zwolnienie podatkowe określone w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z otrzymaną dopłatą do wypoczynku w stosunku do niepełnoletniego dziecka?

Czy wypoczynek zapewniony przez podmioty z usług, których korzystali pracownicy ma charakter zorganizowany?

Zdaniem wnioskodawcy:

Otrzymane przez pracowników dopłaty stanowią przychód ze stosunku pracy i jako taki podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Artykuł 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustanawia jednak zwolnienie w zakresie dopłat udzielonych w związku ze zorganizowanym przez podmiot prowadzący działalność w powyższym zakresie wypoczynkiem dla niepełnoletniego dziecka pracownika. Do skorzystania ze zwolnienia konieczne jest zatem spełnienie trzech przesłanek:

W przedstawionych stanach faktycznych nie ulega wątpliwości, iż spełniona została przesłanka Nr 2 i 3. Z faktury wystawionej przez Ośrodek Wypoczynkowo-Kolonijny nie wynika, iż uczestniczyło w nim niepełnoletnie dziecko pracownika, to wystarczające wydaje się wymienienie go we wniosku złożonym przez pracownika. W razie wątpliwości możliwe jest także ustalenie powyższej okoliczności bezpośrednio przez podmiot organizujący wypoczynek.

Problematyczne pozostaje zatem jedynie ustalenie czy przedmiotowy wypoczynek miał formę zorganizowaną. Z cała pewnością należy stwierdzić, iż nie posiadał on formy kolonii, obozu, zimowiska czy pobytu w placówkach leczniczo-sanatoryjnych bowiem nie zostały spełnione kryteria wymagane dla powyższych form wypoczynków przez regulacje szczególne. Pytanie sprowadza się zatem do stwierdzenia czy odpowiada on pojęciu "wczasy" użytego przez ustawodawcę w treści art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe pojęcie nie ma swojej definicji legalnej. Żaden przepis nie określa też kryteriów jakie musi spełniać wypoczynek by można mu było przypisać miano wczasów. Jak podkreśla się w piśmiennictwie przez wypoczynek zorganizowany należy rozumieć każdą formę wypoczynku, która nie stanowi wczasów pod gruszą (pismo Naczelnika Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi z dnia 15 marca 2006 r., Nr ŁUS-II415/46/05/AG).

Przez pojęcie "wczasów pod gruszą" rozumie się z kolei wypoczynek zorganizowany przez pracownika całkowicie we własnym zakresie. W przedmiotowych stanach faktycznych nie można uznać, iż organizacja wyjazdu spoczywała na pracowniku. Skorzystał on bowiem z usług profesjonalnych podmiotów świadczących usługi turystyczne, które zapewniały zarówno nocleg, jak i wyżywienie i opiekę. Sam fakt, iż pobyt u tych podmiotów nie został zorganizowany przez pośrednika w postaci biura podróży nie może przesądzać o tym, iż w danym przypadku nie mamy do czynienia z wypoczynkiem zorganizowanym. W piśmiennictwie można spotkać się z poglądem, w świetle którego z wypoczynkiem zorganizowanym mamy do czynienia wówczas gdy podmiot świadczący usługi turystyczne zapewnia co najmniej zakwaterowanie i wyżywienie. Jako że powyższe kryteria zostały w przedmiotowych stanach faktycznych spełnione, w ocenie podatnika pracownicy, o których mowa korzystają ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z dopłatami otrzymanymi na wypoczynek ich niepełnoletnich dzieci mający powyższą formę.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 -16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

Wskazanie przez ustawodawcę w ww. przepisie czterech form wypoczynku oznacza, że nie każda dopłata do wypoczynku może korzystać ze zwolnienia, a tylko ta, która związana była z wypoczynkiem zorganizowanym przybierającym postać wczasów, kolonii, obozu lub zimowiska. Ustawodawca jednoznacznie określił katalog zwolnień, a także wymóg dla organizatorów tego wypoczynku, powodując, że tylko dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa wyżej.

Wprowadzając obowiązek zorganizowania wypoczynku przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, ustawodawca nie sprecyzował bliżej tego pojęcia. Powołany przepis nie wskazuje czy ma być to podmiot, który świadczy usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy podmiot zajmujący się statutowo tego typu działalnością. Istotne jest to, czy tego typu wypoczynek organizowany jest zgodnie ze specjalnymi regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży.

Tak więc, zasadnicze znaczenie ma formalno - prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu.

Stosownie do § 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 z późn. zm.) organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Wypoczynek może być zorganizowany w formach wypoczynku wyjazdowego np. w formie kolonii, obozów, zimowisk i innych formach wypoczynku w miejscu zamieszkania (np. półkolonie, wczasy w mieście).

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że z dowodu poniesionego wydatku powinno jednoznacznie wynikać, kto jest organizatorem wypoczynku, kto korzystał (tj. imię i nazwisko dziecka), z jakiej formy wypoczynku korzystało dziecko i w jakim okresie, kwota poniesionego wydatku oraz podpis osoby, która wystawiała ten dokument.

Na pracowniku ciąży obowiązek przedłożenia stosownych dowodów i udowodnienia prawa do zwolnienia.

W przypadku, gdy z dokumentu nie wynika jednoznacznie, że wypoczynek dzieci i młodzieży do lat 18 był zorganizowany przez podmiot zajmujący się tego rodzaju działalnością, należałoby się zwrócić do wskazanego podmiotu o potwierdzenie prowadzenia działalności w tym zakresie. Bez wątpienia warunek taki będzie spełniony, jeśli organizacja określonych form wypoczynku dzieci i młodzieży zapisana jest wśród statutowych zadań stowarzyszenia, fundacji czy danej instytucji. Powyższe zwolnienie ma zastosowanie również w przypadku, gdy wypoczynek organizowany jest równocześnie dla dzieci i rodziców. Zwolnieniu od opodatkowania podlega tylko ta część wydatku, która dotyczy dzieci i młodzieży do lat 18.

Wszelkie dopłaty do innego wypoczynku wypłacane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, w tym wypoczynku organizowanego przez rodziców dzieciom i ich pobytu w związku z tym w hotelach, pensjonatach, domach wczasowych, gospodarstwach agroturystycznych, wynajmowanych pokojach, ośrodkach wypoczynkowych nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. W przypadku pobytu dziecka na wczasach organizowanych przez pracownika na własną rękę, dofinansowanie do wypoczynku podlega opodatkowaniu jako przychód ze stosunku pracy.

W przypadku, gdy wydatki dotyczą wyłącznie najmu pokoi i miejsc noclegowych oraz wyżywienia z lokalu gastronomicznego w czasie pobytu w wynajmowanych pokojach (kwatery prywatne, pensjonaty), tego rodzaju wydatki nie uprawniają do zastosowania zwolnienia od podatku dofinansowania wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18, gdyż w takiej sytuacji nie zostaną spełnione wszystkie przesłanki o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym, wypoczynek nie stanowi formy wypoczynku zorganizowanego. Wobec powyższego, przedmiotowe dopłaty do wypoczynku pochodzące z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w stosunku do niepełnoletnich dzieci pracowników nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania, gdyż w obu wypadkach nie zostały spełnione wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.