IPPB2/415-83/09-2/AS - Podstawa opodatkowania w przypadku jednoczesnego odkupienia jednostek uczestnictwa w wydzielonych w ramach jednego funduszu subfunduszach.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-83/09-2/AS Podstawa opodatkowania w przypadku jednoczesnego odkupienia jednostek uczestnictwa w wydzielonych w ramach jednego funduszu subfunduszach.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2009 r. (data wpływu 9 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z kapitałów pieniężnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z kapitałów pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, zarządza otwartymi funduszami inwestycyjnymi. Towarzystwo, jako Spółka zarządza P Specjalistycznym Funduszy Inwestycyjnych Otwartym z wydzielonymi subfunduszami, m.in.: B, Sektora Nieruchomości i Budownictwa, Zmian Klimatycznych, Sektora infrastruktury i informatyki, Zrównoważony Sektora Finanse i Konsumpcja, Gotówkowy, G, A, Rosja, Turcja, Indie i Chiny, Zrównoważony Rynków Wschodzących, Ameryka Łacińska, Euroobligacji i Europa.

Stosownie do postanowień art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 z późn. zm., dalej "ustawa o funduszach") fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w określonych przypadkach również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Fundusz inwestycyjny tworzy towarzystwo, które zarządza nim i reprezentuje fundusz w stosunkach z osobami trzecimi, zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o funduszach. Towarzystwo jest również organem funduszu.

Przepis art. 159 ustawy o funduszach określa, że fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako fundusz składający się z subfunduszy różniących się w szczególności tym, że każdy może stosować inną politykę inwestycyjną. Zgodnie z art. 159 ust. 3 ustawy o funduszach subfundusze nie posiadają osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 162 ust. 1 pkt 5 ustawy o funduszach w przypadku funduszu inwestycyjnego otwartego z wydzielonymi subfunduszami jednostki uczestnictwa subfunduszu mogą być zamieniane na jednostki uczestnictwa innych subfunduszy funduszu. Przez zamianę rozumie się jednoczesne umorzenie jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami i nabycie, za środki pieniężne uzyskane z tego umorzenia, jednostek uczestnictwa innego subfunduszu tego funduszu inwestycyjnego (art. 162 ust. 3 ustawy o funduszach).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku jednoczesnego odkupienia jednostek uczestnictwa, w co najmniej dwóch wydzielonych w ramach jednego funduszu subfunduszach w ramach jednego zlecenia w celu ustalenia podstawy opodatkowania należy przyjąć, iż dochodem jest różnica pomiędzy przychodem otrzymanym z tytułu odkupienia jednostek uczestnictwa w poszczególnych subfunduszach, a kosztami będącymi sumą wydatków poniesionych przez uczestnika na nabycie odkupywanych jednostek uczestnictwa w tych subfunduszach.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Podstawę opodatkowania w przypadku jednoczesnego odkupu jednostek uczestnictwa różnych subfunduszy w ramach jednego funduszu stanowić będzie różnica pomiędzy przychodem otrzymanym z tytułu odkupienia jednostek uczestnictwa w poszczególnych, subfunduszach, a kosztami będącymi sumą wydatków poniesionych przez uczestnika na nabycie odkupywanych jednostek uczestnictwa w tych subfunduszach.

Zgodnie z art. 5a pkt 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), funduszem kapitałowym jest min. fundusz inwestycyjny działający na podstawie ustawy o funduszach. Oznacza to, iż Fundusz jest funduszem kapitałowym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do postanowieni art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z tytułu udziału w funduszach kapitałowych traktowany jest jako przychód z kapitałów pieniężnych. Od uzyskanych dochodów z tytułu udziału w funduszach kapitałowych pobiera się 19 % zryczałtowany podatek dochodowy zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych. Wydatki te są jednak kosztem uzyskania przychodu z odkupienia jednostek uczestnictwa przez fundusz.

Uczestnik nabywający jednostki uczestnictwa funduszu z wydzielonymi subfnduszami inwestuje w jeden lub kilka subfunduszy. Ponadto ma możliwość zamiany jednostek uczestnictwa jednego subfunduszu na inny w ramach tego samego funduszu.

W ocenie Spółki inwestycję uczestnika w fundusz parasolowy należy traktować jako jedną łączną inwestycję w fundusz parasolowy, bez wyodrębniania poszczególnych inwestycji w różne subfundusze. Uczestnik, który nabywa jednostki uczestnictwa subfunduszu, a następnie zamienia posiadane jednostki na jednostki innego subfunduszu w ramach tego samego funduszu parasolowego, lub też nabywa kolejne jednostki uczestnictwa w innym subfunduszu, wciąż inwestuje w jeden i ten sam fundusz kapitałowy w rozumieniu art. 5a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Transakcje takie należy zatem traktować łącznie, jako jedną inwestycję.

Zgodnie z art. 17 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ustala się przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami, w przypadku zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego.

Jak wspomniano wyżej, wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszu kapitałowym stanowią koszt uzyskania przychodu z odkupienia jednostek uczestnictwa przez fundusz. Warto w tym miejscu podkreślić, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa nie stanowią kosztu uzyskania przychodu przy zamianie jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami dokonanej na podstawie ustawy o funduszach.

W ocenie Spółki powyższe przepisy pozwalają na łączne traktowanie inwestycji w różne subfundusze tego samego funduszu z wydzielonymi subfunduszami. Skoro nie ustala się przychodu z tytułu zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu, oznacza to, że transakcja taka traktowana jest dla celów podatkowych jako jedna, ciągła transakcja. Nie traktuje się jej jako dwóch odrębnych inwestycji, w ramach których uczestnik w pierwszej kolejności nabywa jednostki uczestnictwa, które następnie są umarzane, a uwolnione w ten sposób środki inwestuje ponownie w jednostki uczestnictwa innego subfunduszu.

Brak przychodu w momencie zamiany oznacza również brak kosztu, jako, że inwestycja nie zostaje zakończona, a trwa dalej. Uczestnik nie wycofuje swoich środków z funduszu, zmienia jedynie strategię inwestowania poprzez zamianę jednostek uczestnictwa jednego subfunduszu na inny. Środki zainwestowane w jeden subfundusz zostają przetransferowane na kolejny, w okresie inwestowania wypracowują zyski i odnotowują straty.

Spółka stoi na stanowisku, że jeśli w przypadku zamiany jednostek uczestnictwa jednego subfunduszu na inny nie rozpoznaje się przychodu ani kosztu, to nie ma przeszkód do traktowania łącznie całej inwestycji i brania pod uwagę do opodatkowania realnego efektu całej transakcji, a nie odrębnych wyników osiągniętych na poszczególnych subfunduszach. Podstawę opodatkowania powinien zdaniem Spółki stanowić realny dochód uczestnika z tytułu zrealizowanej inwestycji, przy uwzględnieniu ewentualnych strat poniesionych w jednym subfunduszu i zysków uzyskanych z inwestycji w inny subfundusz. Przepis art. 30a ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zabrania pomniejszania dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych o straty z tytułu udziału w funduszach kapitałowych oraz inne straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, poniesione w roku podatkowym oraz w latach poprzednich.

Zdaniem Spółki powyższy przepis nie ma zastosowania w omawianym stanie faktycznym. Dotyczy on zakazu kompensowania strat z tytułu udziału w funduszach kapitałowych. W przypadku jednoczesnego, w ramach jednego zlecenia, odkupienia jednostek w subfunduszach jednego funduszu inwestycyjnego nie dochodzi bowiem do potrącenia straty poniesionej w związku z udziałem w funduszach kapitałowych. W przypadku jednoczesnego zlecenia odkupienia jednostek w różnych subfunduszach dochodzi jedynie do realizacji jednej inwestycji w fundusz kapitałowy. W przypadku, gdy na skutek złożonego zlecenia powstałaby strata, w myśl art. 30a ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mogłaby ona pomniejszać dochodu z tytułu udziału w innych funduszach kapitałowych. Przyjęcie odmiennego stanowiska stałoby w jawnej sprzeczności z postanowieniami art. 17 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odrębne opodatkowanie w ramach jednego zlecenia ewentualnych dochodów z różnych subfunduszy prowadziłoby do konkluzji, iż przed odkupieniem jednostek należy je "zamienić" na jednostki jednego subfunduszu (czynność neutralna podatkowo) a następnie dokonać odkupienia jednostek tylko jednego "wybranego" przez zamianą subfunduszu. Nie ulega wątpliwości, iż ustawodawca wprowadzając regulacje umożliwiające na nieopodatkowaną zamianę jednostek subfunduszy w ramach jednego funduszu kapitałowego jednoznacznie opowiedział się za traktowaniem dla celów podatkowych inwestycji w subfundusze jako jednej inwestycji.

Spółka podkreśla, iż stanowisko, w myśl którego dla celów ustalania dochodu do opodatkowania odkupienie jednostek w różnych subfunduszach jednego funduszu inwestycyjnego w ramach jednego zlecenia należy traktować jako jedność zostało potwierdzone w postanowieniu z dnia 30 stycznia 2007 r. Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu (sygnatura ZD/4060-93/06).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl