IPPB2/415-80/08/09-9/S/SP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 2270/08 z dnia 20 lutego 2009 r. (data wpływu 27 kwietnia 2009 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2008 r. (data wpływu 16 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-8C w sytuacji umorzenia należności za pobyt osoby fizycznej w Izbie Wytrzeźwień - jest prawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-8C w sytuacji umorzenia należności za pobyt osoby fizycznej w Izbie Wytrzeźwień.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca na podstawie Uchwały Rady Miasta z dnia 13 czerwca 2006 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłaty należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa (kopia uchwały w załączeniu) dokonał umorzenia należności z tytułu opłaty za pobyt pacjenta w Izbie Wytrzeźwień.

Należność za pobyt pacjenta w Izbie stanowi dochód Miasta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy konieczne jest wystawienie deklaracji PIT - 8C w sytuacji umorzenia należności za pobyt osoby fizycznej w Izbie Wytrzeźwień.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wystawienie deklaracji PIT - 8C w przypadku umorzenia osobie fizycznej należności za pobyt w izbie jest bezzasadne. Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ("zwanej dalej ustawą") nie wynika, ażeby ww. należność stanowiła "inne nieodpłatne świadczenie" mające charakter trwałego przysporzenia majątkowego w rozumieniu ustawy.

Ustawa nie przewiduje opodatkowania wynikającego z umorzenia lub przedawnienia zobowiązań osób fizycznych, za wyjątkiem art. 14 ust. 2 pkt 6, zgodnie z którym takie opodatkowanie jest dopuszczalne, ale wyłącznie wobec przychodów wynikających z działalności gospodarczej.

Ww. przesłanki opodatkowania w omawianej sytuacji nie zachodzą albowiem pobyt osoby fizycznej w izbie wytrzeźwień w żaden sposób nie jest związany z prowadzeniem działalności gospodarczej. Umorzenie opłaty za pobyt w izbie jako należności administracyjnoprawnej Miasta nie stanowi "przychodu z innych źródeł" w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy.

Ponadto za bezzasadnością stosowania w ww. sytuacji art. 42a w zw. z art. 20 ust. 1, art. 14 ust. 2 pkt 6 ustawy przemawia fakt, że:

* należność z tytułu opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień nie posiada charakteru zobowiązaniowego w rozumieniu prawa cywilnego, lecz administracyjnoprawny i wynika nie z czynności cywilnoprawnej, lecz z decyzji o przymusowym umieszczeniu w izbie,

* zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy, do przychodów określonych w art. 14 ust. 1 i 2 nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Przykłady:

* Żukowski R., Podatkowe skutki umorzenia zobowiązań osób fizycznych, PP 1998/6/10: "Umorzenie zobowiązania osoby fizycznej, nie stanowiące wykonania umowy darowizny, jest opodatkowane podatkiem dochodowym tylko wtedy, gdy zobowiązanie jest związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą <...>"

* pismo Urzędu Skarbowego w Kłobucku z dn. 12 października 2005 r., NUS-MOP/415-20/05 PBB1/423-991.S,

* pismo Izby Skarbowej w Rzeszowie z dn. 9 października 2006 r., IS.I/1-4150/25/06. S. Podat. 2007.4.19,

* postanowienie Łódzkiego Urzędu Skarbowego z dn. 14 marca 2007 r., ŁUS-ll-2-415/13/07/AG (LEX 4634),

* decyzja Izby Skarbowej w Rzeszowie z dn. 3 października 2006 r., IS.I/1-4150/24/06 (www.mf.gov.pl),

* postanowienie Urzędu Skarbowego w Mielcu z dn. 10 lutego 2006 r., US.lV-415/1/2006 (www.mf.gov.pl).

W dniu 25 kwietnia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretacje indywidualną Nr IPPB2/415-80/08-5/SP stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2008 r. (data wpływu 16 stycznia 2008 r.) jest nieprawidłowe. Wezwanie do naruszenia prawa wniesiono w dniu 13 maja 2008 r. (data wpływu 16 maja 2008 r.), odpowiedzi na wezwanie udzielono pismem z dnia 13 czerwca 2008 r. Nr IPPB2/415-80/W/08-7/SP (skutecznie doręczonym w dniu 18 czerwca 2008 r.). W dniu 22 lipca 2008 r. wpłynęła do tut. organu podatkowego skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o jej uchylenie. Wyrokiem z dnia 20 lutego 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 2270/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą podatku dochodowego od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wynika z treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), stanowiącym, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do postanowień art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca na podstawie Uchwały Rady Miasta z dnia 13 czerwca 2006 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłaty należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa (kopia uchwały w załączeniu) dokonał umorzenia należności z tytułu opłaty za pobyt pacjenta w Izbie Wytrzeźwień. Należność za pobyt pacjenta w Izbie stanowi dochód Miasta.

Opłata za pobyt osoby fizycznej w izbie wytrzeźwień ma charakter administracyjnoprawny. Pobyt taki, zwykle poprzedzony przymusowym tam doprowadzeniem, wiąże się z zaistnieniem okoliczności, o których mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 z późn. zm.). Również obowiązek ponoszenia opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień wynika wprost z przepisów tej ustawy, tj. z jej art. 42 ust. 5, który stanowi, iż za doprowadzenie i pobyt w izbie wytrzeźwień lub jednostce Policji pobierane są opłaty. Z kolei w myśl ust. 5a tego artykułu, egzekucja należności, o których mowa w ust. 5, następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Należności z tytułu opłat za pobyt w izbie wytrzeźwień stanowią dochód jednostki samorządu terytorialnego - Miasta w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.), opłaty te stanowią dochody publiczne (art. 5 ust. 2 pkt 2).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 tej ostatniej ustawy, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem dłużnika lub interesem publicznym należności pieniężne, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej, przypadające jednostce samorządu terytorialnego lub jej jednostkom organizacyjnym mogą być umarzane, a ich spłata odraczana lub rozkładana na raty, na zasadach określonych przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 3.

Ustęp 2 tego artykułu zawiera delegację ustawową, w ramach której wydana została wspomniana przez Wnioskodawcę Uchwała Rady Miasta z dnia 13 czerwca 2006 r. określająca zasady udzielania ulg w spłacie należności pieniężnych przypadających Miastu i jej jednostkom organizacyjnym. Przepisy tej właśnie Uchwały stanowią także podstawę do umarzania należności z tytułu opłat za pobyt w izbie wytrzeźwień. Stosownie do postanowień tej Uchwały, udzielanie ulg w odniesieniu do należności o charakterze administracyjnoprawnym następuje w drodze jednostronnego oświadczenia woli wierzyciela (§ 5 ust. 1 pkt 1).

Zastosowanie w stosunku do osoby fizycznej przez uprawniony do tego organ instytucji umorzenia, nie oznacza, że osoba ta zawsze uzyskuje z tego tytułu przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Umorzenie otrzymanych uprzednio należności pieniężnych (brak obowiązku zwrotu pobranych świadczeń) stanowi przychód z tzw. innych źródeł. W tym bowiem przypadku po stronie dłużnika - w momencie zwolnienia z długu - powstaje przysporzenie o charakterze majątkowym.

Umorzenie - stosownie do postanowień Uchwały Rady Miasta z dnia 13 czerwca 2006 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłaty należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa - należności z tytułu opłaty za pobyt pacjenta w izbie wytrzeźwień nie jest natomiast powiązane z otrzymanym uprzednio przez podatnika świadczeniem - zatem w tym przypadku nie powstanie u tej osoby przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, należy stwierdzić, iż umorzenie należności z tytułu opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień, nie powoduje u osoby, na rzecz której dokonano tego umorzenia, powstania przychodu z innych źródeł, a w związku z tym w takim przypadku Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wystawienia, w oparciu o art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, informacji PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.