IPPB2/415-75/07-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia -.-.2007 r. (data wpływu -.-.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz postanowień Konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu - w zakresie opodatkowania wynagrodzenia otrzymywanego przez pracowników Spółki wykonujących pracę na terenie Holandii-jest prawidłowe.

W dniu 17 lipca 2007 r. do Ministerstwa Finansów - radca prawny w Firmie Prawniczej, złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie i w imieniu Sp. z o.o., z siedzibą w Ł, dotyczącej opodatkowania wynagrodzenia otrzymywanego przez pracowników Spółki wykonujących pracę na terenie Holandii.

Pismem z dnia 1 sierpnia 2007 r. Minister Finansów, działając na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) przekazał ww. wniosek do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił - w drodze ww. rozporządzenia - dyrektorów czterech izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność z siedzibą w Polsce, zatrudniającym pracowników. Pracownicy, w oparciu o delegację, w związku z realizacją umów z kooperantami na terytorium Holandii, polegających na nabywaniu towarów, wysyłani są w celu wykonywania dla Pracodawcy czynności przygotowawczych i pomocniczych do nabywania towarów polegających na opakowaniu, zabezpieczeniu i załadowaniu towarów transportowych następnie do Polski.

Na mocy umów z kontrahentami holenderskimi, jak również polskimi Pracodawca zobowiązał się bowiem do wykonywania czynności polegających na przygotowaniu towarów do wysyłki do Polski, w szczególności opakowania, zabezpieczenia i załadowania. Nabywcą ww. towarów jest zarówno podatnik, jak i podmioty trzecie - kontrahenci polscy podatnika. Pracownicy wysłani do Holandii zatrudnieni są wyłącznie w przedsiębiorstwie podatnika i wykonują prace, które wchodzą w zakres zawartych przez pracodawcę kontraktów. Nadto wynagrodzenie otrzymują wyłącznie w Polsce, a także nie przebywają w Holandii dłużej niż 183 dni w ciągu kolejnych 12 miesięcy będąc stale zamieszkali na terytorium Polski. Ostatecznie wobec doraźnego charakteru zleceń, pracodawca nie utrzymuje w Holandii zakładu.

Czynności wykonywane przez pracowników dotyczą w szczególności opakowania, zabezpieczenia i załadowania, których odbiorcą jest zarówno podatnik, jak i podmioty trzecie, w tym kontrahenci polscy podatnika. Czynności te mają więc zdaniem podatnika charakter czynności przygotowawczych i pomocniczych do zakupu towarów, oraz przygotowawczych i pomocniczych dla przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5 ust. 4 lit. d) i e) Konwencji między Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z dnia 17 grudnia 2003 r.).

Przedmiotem kontraktów jest nabycie towarów przez podatnika od kontrahentów holenderskich dla podatnika i podmiotów kooperujących przez podatnika. W tym drugim przypadku czynności podatnika polegają na zapewnieniu kontrahentowi polskiemu załadunku, opakowania, zabezpieczenia i transportu do Polski oraz magazynowania na terytorium Polski.

Sp. z o.o. współpracuje z kilkoma kontrahentami na terenie Holandii w różnych okresach czasu.

Towary przygotowywane do wysłania są własnością Sp. z o.o. lub podmiotów polskich, na rzecz których usługi załadunku, opakowania, zabezpieczenia i transportu do Polski oraz magazynowanie na terytorium Polski wykonuje Sp. z o.o.

Sp. z o.o. nie prowadzi na terenie Holandii innej działalności niż opisana wyżej, a w szczególności nie posiada biura, filii czy warsztatu.

Zdaniem Sp. z o.o. działanie pracowników wnioskodawcy, ma charakter pomocniczy i przygotowawczy do działalności pracodawcy w rozumieniu art. 5 ust. 4 lit. d) i e) Konwencji między Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z dnia 17 grudnia 2003 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wysyłanie przez pracodawcę do Holandii swoich pracowników do wykonania czynności załadunku, opakowania, zabezpieczenia towarów których nabywcą jest zarówno podatnik, jak i inne podmioty polskie, które to czynności zlecone zostały wnioskodawcy na podstawie umów jest równoznaczne z utworzenia na terytorium Holandii zakładu w rozumieniu art. 5 powołanej konwencji.

Czy wynagrodzenie otrzymywane przez pracowników podatnika jest opodatkowane w Polsce i w Holandii, czy wyłącznie w Polsce.

Zdaniem wnioskodawcy:

Opisany stan faktyczny podlega pod normę łączącej stronę polską i holenderską, a podpisaną w Warszawie 13 lutego 2002 r., Konwencji między Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z dnia 17 grudnia 2003 r.).

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 Konwencji uposażenia, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca wykonywana jest w Holandii. W takim wypadku otrzymywane wynagrodzenie może być opodatkowane w Holandii, z zastrzeżeniem ust. 2 powołanego artykułu. Ustanawia on wyjątek od zasady określonej w art. 15 ust. 1 określając kiedy wynagrodzenie osoby zamieszkałej w Polsce uzyskane za pracę wykonywana w Holandii może być opodatkowane wyłącznie w Polsce. Żeby tak się stało, musza być spełnione łącznie 3 warunki:

* odbiorca wynagrodzenia nie przebywa w Holandii dłużej niż 183 dni w ciągu kolejnych dwunastu miesięcy,

* wynagrodzenie nie jest wypłacane przez pracodawcę mającego miejsce zamieszkania lub siedzibę w Holandii,

* wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stała placówkę, którą pracodawca posiada w Holandii.

W niniejszej sprawie wszystkie opisane wyżej warunki są spełnione, a zatem nie zachodzi podstawa do nałożenia obowiązków podatkowych również na terytorium Holandii. Pracownicy nie przebywają bowiem na terytorium Holandii dłużej niż 183 dni w ciągu kolejnych 12 miesięcy, wynagrodzenie wypłacane jest w Polsce przez pracodawcę mającego siedzibę w Polsce, a ostatecznie wobec faktu, iż wnioskodawca nie posiada na terytorium Holandii zakładu w rozumieniu art. 5 Konwencji, a wykonywane czynności podlegają wyłączeniu zgodnie z art. 5 ust. 4 lit. d) i e) Konwencji, ostatni warunek wyłączenia jest również spełniony.

Zdaniem podatnika, brak jest zatem podstaw prawnych do odprowadzania na terytorium Holandii podatku od wynagrodzeń za jego pracowników. Pracownicy ci zatrudnieni są wyłącznie w tym przedsiębiorstwie i wykonują prace, które wchodzą w zakres zawartego przez pracodawcę kontraktu. Nadto wynagrodzenie otrzymują wyłącznie w Polsce, a także nie przebywają w Holandii dłużej niż 183 dni w ciągu kolejnych 12 miesięcy będąc stale zamieszkali na terytorium Polski. Ostatecznie wobec doraźnego charakteru zleceń, pracodawca nie utrzymuje z Holandii zakładu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Ponadto informuje się, iż w przedmiocie uznania, czy wysyłanie przez pracodawcę do Holandii swoich pracowników do wykonywania czynności zleconych na podstawie umowy, jest równoznaczne z utworzeniem na terytorium Holandii zakładu, wydana została oddzielna interpretacja indywidualna w dniu (...) Nr (...) w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja nr 10, 09-402 Płock.