IPPB2/415-748/11-4/MS1 - Obowiązki płatnika wynikające ze zwolnienia kredytobiorcy z części lub całości długu z tytułu spłaty kapitału, odsetek lub prowizji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2011 r. (data wpływu 16 września 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 listopada 2011 r. na wezwanie z dnia 27 października 2011 r. Nr IPPB2/436-399/11-2/MZ, IPPB2/415-748/11-2/MS1, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika wynikających ze zwolnienia kredytobiorcy z części lub całości długu z tytułu spłaty kapitału, odsetek lub prowizji - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika wynikających ze zwolnienia kredytobiorcy z części lub całości długu z tytułu spłaty kapitału, odsetek lub prowizji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Bank S.A. (dalej: "Bank") prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania kredytów i pożyczek. W toku prowadzonej działalności zdarza się, że kredytobiorca będący osobą fizyczną, któremu Bank udzielił kredytu lub pożyczki (dalej: "Kredytobiorca"), ma trudności finansowe ze spłatą zaciągniętego zobowiązania. W wybranych takich przypadkach Bank zawiera z Kredytobiorcą Umowę o spłatę długu.

Zgodnie z tą umową:

* Bank i Kredytobiorca ustalają wysokość zadłużenia z tytułu spłaty kapitału, odsetek lub prowizji;

* Kredytobiorca oświadcza, iż uznaje dług w całości w ustalonej kwocie;

* Bank zobowiązuje się umorzyć część lub całość zobowiązania Kredytobiorcy;

* Bank i Kredytobiorca ustalają warunki spłaty pozostałej kwoty zobowiązania;

* umorzenie uzależnione jest od ustalonej z Kredytobiorcą spłaty zobowiązania.

Oznacza to, że po dokonaniu przez Kredytobiorcę spłaty zobowiązania w wysokości określonej w Umowie o spłatę długu, Bank zwalnia Kredytobiorcę z części lub całości długu z tytułu spłaty kapitału, odsetek lub prowizji.

Identyczne działania Bank zamierza podejmować w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Z uwagi na braki formalne występujące w przedmiotowym wniosku, tutejszy organ pismem z dnia 29 października 2011 r. Nr IPPB2/436-399/11-2/MZ, IPPB2/415-748/11-2/MS1 wezwałWnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

* sprecyzowanie pytania/pytań w zakresie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, które winno być powiązane z przedstawionym stanem faktycznym i zadanym pytaniem/pytaniami.

* wskazanie czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zostanie zawarta umowa darowizny pomiędzy Bankiem a kredytobiorcą.

* wskazanie, czy interpretacja ma dotyczyć podatku od spadków i darowizn oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Nadmienia się, iż Wnioskodawca we wniosku jako rodzaj sprawy zaznaczył poz. 54 - podatek dochodowy od osób fizycznych oraz poz. 58 - podatek od spadków i darowizn. Natomiast w dniu 13 września 2011 r. została dokonana opłata w kwocie 40,00 zł.

* a zatem, jeżeli interpretacja ma dotyczyć podatku od spadków i darowizn oraz podatku dochodowego od osób fizycznych, wówczas należy dokonać dodatkowej opłaty w kwocie 40,00 zł na rachunek bankowy Izby Skarbowej w Warszawie Nr 31 1010 1010 0166 4922 3100 0000 i przesłać kserokopię dowodu uiszczenia opłaty do tut. organu.

Wnioskodawca odpowiedział na ww. wezwanie pismem z dnia 8 listopada 2011 r. (data nadania 8 listopada 2011 r., data wpływu 14 listopada 2011 r.), ustosunkowując się do treści wezwania w sposób następujący.

Ad.1)

Bank wezwany do ponownego sprecyzowania pytań, w zakresie przepisów ustawy o podatku od spadku i darowizn, zawartych w poz. 69 wniosku ORD-IN, niniejszym przedstawia uściśloną treść pytań zawartych we wniosku z dnia 13 września 2011 r.

Pytanie 1 - Czy prawidłowe jest stanowisko Banku, iż zwolnienie z długu dotyczącego nieprzedawnionej wierzytelności, jakiego Bank udziela na rzecz Kredytobiorcy, będzie podlegać podatkowi od spadków i darowizn, ponieważ stanowi darowiznę, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadku i darowizn.

Pytanie 2 - Czy prawidłowe jest stanowisko banku, iż zwolnienie z długu dotyczącego przedawnionej wierzytelności, jakiego Bank udziela na rzecz Kredytobiorcy, będzie podlegać podatkowi od spadków i darowizn, ponieważ stanowi darowiznę, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadku i darowizn.

Pytanie 4 - Czy prawidłowe jest stanowisko Banku, że skoro zwolnienie Kredytobiorcy z długu przez Bank, będzie podlegać podatkowi od spadków i darowizn, ponieważ stanowi darowiznę, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadku i darowizn, to Bank nie będzie zobowiązany do sporządzania informacji o przychodach z innych źródeł (PIT-8C), o której mowa w art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad.2)

Pomiędzy Bankiem a Kredytobiorcą zostanie zawarta umowa o zwolnienie z długu o następujących parametrach (essentialia negoti umowy):

* Bank i Kredytobiorca ustalają wysokość zadłużenia z tytułu spłaty kapitału, odsetek lub prowizji;

* Kredytobiorca oświadcza, iż uznaje dług w całości w ustalonej kwocie;

* Bank zobowiązuje się umorzyć cześć lub całość zobowiązania Kredytobiorcy;

* Bank i Kredytobiorca ustalają warunki spłaty pozostałej kwoty zobowiązania;

* Umorzenie uzależnione jest od ustalonej z Kredytobiorcą spłaty zobowiązania.

Ad. 3)

Bank wezwany do wskazania, jakiego podatku ma dotyczyć interpretacja, informuje, że interpretacja ma dotyczyć podatku od spadków i darowizn oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ad. 4)

W związku z dokonaniem przez Bank tylko jednej opłaty, w wysokości 40,00 zł. Bank w dniu 7 listopada 2011 r. wpłacił kwotę 40,00 zł na rachunek bankowy Izby Skarbowej w Warszawie. Kserokopia dowodu uiszczenia opłaty stanowi załącznik nr 1 do niniejszego pisma.

Przedmiotowa interpretacja stanowi rozstrzygnięcie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 4). W zakresie podatku od spadków i darowizn (pytania nr 1-3) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż zwolnienie Kredytobiorcy z długu przez Bank będzie stanowiło darowiznę, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, Bank nie będzie zobowiązany w tym zakresie do sporządzania informacji dla Kredytobiorcy o przychodach z innych źródeł (PIT-8C), o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą osoby prawne ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zgodnie zaś z przepisem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł uznaje się w szczególności inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wynikający z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek sporządzenia informacji znajdzie zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy powstanie przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Banku, w analizowanej sprawie przepis art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdzie jednakże zastosowania, zgodnie bowiem z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W ocenie Banku powołany wyżej przepis należy interpretować w ten sposób, że jeśli dany przychód objęty jest zakresem opodatkowania na mocy przepisu art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn i nie podlega żadnemu z wyłączeń, o których mowa w art. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, to w rezultacie należy uznać, iż do takiego przychodu nie stosuje się przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie nie ma tu znaczenia czy dany przychód zostanie faktycznie opodatkowany czy też zwolniony na mocy przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Powyższe rozumienie znajduje potwierdzenie w piśmiennictwie.

"Opodatkowaniu PDOFizU nie podlegają przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn. Opodatkowanie spadków i darowizn reguluje ustawa z 28 lipca 1983 r. Przychody podlegające tej ustawie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, niezależnie od tego, czy zostały faktycznie opodatkowane, czy też objęte zwolnieniem." (Podatek dochodowy od osób fizycznych. Komentarz, red. dr Janusz Marciniuk, Wyd. 2011, C.H.Beck, Legalis).

Identyczny pogląd wyrazili także A. Bartosiewicz, R. Kubacki, stwierdzając, że:

"Należy podkreślić, że wyłączenie stosowania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy przychodów, które podlegają przepisom o podatku od spadków i darowizn. Dla wyłączenia nie ma natomiast znaczenia, czy dany przychód faktycznie został opodatkowany podatkiem od spadków i darowizn. Istotne jest natomiast objęcie tego przychodu regulacjami ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Jeżeli zatem przychód danego rodzaju jest zwolniony od opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, to przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będą miały do niego zastosowania - objęcie przychodu zwolnieniem od podatku od spadków i darowizn oznacza bowiem, że podlega on przepisom o tym podatku." (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT, wyd, 2009 Wolters Kluwer Polska, str. 30)."

Jak wynika z powyższego, stanowisko, zgodnie z którym przychody podlegające ustawie o podatku od spadków i darowizn nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od tego, czy zostały faktycznie opodatkowane, czy też objęte zwolnieniem, jest szeroko akceptowane w doktrynie.

Podsumowując, Bank stwierdza, że z uwagi na fakt, iż zwolnienie Kredytobiorcy z długu przez Bank będzie stanowiło darowiznę, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, Bank nie będzie zobowiązany do sporządzania dla Kredytobiorcy informacji o przychodach z innych źródeł (PIT-8C), osób fizycznych, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ww. ustawy, ustawodawca w sposób enumeratywny wyróżnia osiem rodzajów źródeł przychodów, zaś w art. 10 pkt 9 ustawy wskazuje również "inne źródła" jako źródło przychodów, których nie wymienił z nazwy w ośmiu poprzednich punktach tego przepisu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i zasadnym jest aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego (korzyść) tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

W myśl art. 42a tej samej ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1,

z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru

o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Bank S.A. (dalej: "Bank") prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania kredytów i pożyczek. W toku prowadzonej działalności zdarza się, że kredytobiorca będący osobą fizyczną, któremu Bank udzielił kredytu lub pożyczki (dalej: "Kredytobiorca"), ma trudności finansowe ze spłatą zaciągniętego zobowiązania. W wybranych takich przypadkach Bank zawiera z Kredytobiorcą Umowę o spłatę długu. Zgodnie z tą umową:

* Bank i Kredytobiorca ustalają wysokość zadłużenia z tytułu spłaty kapitału, odsetek lub prowizji;

* Kredytobiorca oświadcza, iż uznaje dług w całości w ustalonej kwocie;

* Ban zobowiązuje się umorzyć część lub całość zobowiązania Kredytobiorcy;

* Bank i Kredytobiorca ustalają warunki spłaty pozostałej kwoty zobowiązania.

Oznacza to, że po dokonaniu przez Kredytobiorcę spłaty zobowiązania w wysokości określonej w Umowie o spłatę długu Bank zwalnia Kredytobiorcę z części lub całości długu z tytułu spłaty kapitału, odsetek lub prowizji.

Należy tutaj nadmienić, iż na sprecyzowane w wezwaniu pytanie Organu, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zostanie zawarta umowa darowizny pomiędzy Bankiem a Kredytobiorcą, Wnioskodawca poinformował, iż pomiędzy Bankiem a Kredytobiorcą zostanie zawarta umowa o zwolnieniu z długu.

Wobec tego, przedstawiona we wniosku o interpretację czynność zwolnienia z długu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych

w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Podkreślić należy, iż samo otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej jest obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu lub jego części, wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenia majątkowe (przychód).

Odmiennie należy traktować odsetki od kredytu, które są opłatą za korzystanie ze środków finansowych kredytodawcy. Wysokość odsetek (w sposób niebudzący wątpliwości, co do wysokości), jak i zasady oraz terminy spłaty kredytu wraz z odsetkami określone są

w umowie kredytowej. Zmiana wysokości odsetek od kredytów w stosunku do pierwotnej umowy kredytowej mieści się w zasadzie swobody kształtowania umów kredytowych i nie wywołuje skutków podatkowych. Dotyczy to zarówno odsetek od kredytu za okres przypadający po zmianie warunków naliczania odsetek, jak również za okres przed zmianą warunków umowy, ale takich, których w dniu zmiany wysokości odsetek termin płatności jeszcze nie nastąpił (odsetek należnych, ale niewymagalnych).

Natomiast umorzenie kwot niezapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego przez osobę fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej, których termin płatności upłynął - jest przysporzeniem, skutkującym powstaniem dochodu podlegającego opodatkowaniu. Dotyczy to zarówno odsetek skapitalizowanych, jak i odsetek wymagalnych, czyli takich, których w myśl postanowień umowy kredytowej termin płatności upłynął.

Natomiast odsetki karne, czyli przypadające od nieterminowo regulowanych zobowiązań wynikających z umowy należy rozpatrywać w zależności od treści umowy i szczegółowego określenia sposobu ich naliczania. Jeżeli umowa kredytowa jednoznacznie określa zasady naliczania podwyższonych odsetek od nieterminowych spłat rat kredytu i wiąże nimi strony umowy, wówczas odsetki te należy traktować w sposób analogiczny jak odsetki wymagalne. Natomiast, jeżeli umowa kredytowa daje wierzycielowi jednostronne prawo, z którego może skorzystać lub nie, do naliczania podwyższonych odsetek od nieterminowych spłat kredytów - wówczas odstąpienie przez wierzyciela od naliczania takich odsetek nie stanowi przysporzenia dla kredytobiorcy. Także odstąpienie przez wierzyciela od dochodzenia od dłużnika odsetek należnych na podstawie art. 481 § 2 i 482 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) nie wywołuje skutków podatkowych, gdyż przepisy te dają prawo dochodzenia ustawowych odsetek i nie skorzystanie z tego prawa przez wierzyciela nie stanowi przysporzenia dla dłużnika.

Reasumując, mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż w przypadku zwolnienia kredytobiorcy z części lub całości długu z tytułu spłaty kapitału, prowizji oraz odsetek - jeżeli były to odsetki wymagalne czyli takie, których termin płatności upłynął na dzień umorzenia lub ewentualnie odsetki karne wynikające z umowy kredytowej, po stronie kredytobiorcy powstaje przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten zalicza się do przychodów z "innych źródeł", o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

W konsekwencji, w takiej sytuacji, Bank będzie zobowiązany do sporządzania informacji o przychodach z innych źródeł - PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyłączenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje w niniejszej sprawie zastosowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.