IPPB2/415-746/14-4/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 stycznia 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-746/14-4/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 grudnia 2014 r. (data wpływu 23 grudnia 2014 r.) na wezwanie Nr IPPB2/415-746-2/MK z dnia 11 grudnia 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązków płatnika w związku z udzielaniem pracownikom i zleceniobiorcom pożyczek ze środków obrotowych Spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązków płatnika w związku z udzielaniem pracownikom i zleceniobiorcom pożyczek ze środków obrotowych Spółki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej "Spółka", lub "Pożyczkodawca") jest czynnym podatnikiem VAT. Podstawowa działalność Spółki polega na działalności portali internetowych, reklamie oraz działalności związanej z oprogramowaniem.

Spółka zamierza udzielać pracownikom lub swoim zleceniobiorcom (dalej "Pożyczkobiorcom") pożyczek na zaspokojenie ich indywidualnych potrzeb życiowych. Pożyczki będą udzielane na preferencyjnych warunkach w porównaniu do obecnych ofert rynkowych i będą udzielane wyłącznie ze środków obrotowych Spółki. Niewykluczone, iż Spółka zdecyduje się też w ogóle nie pobierać wynagrodzenia od udzielanych pożyczek lub zdecyduje się na umorzenie części lub całości kapitału pożyczki.

Z uwagi na fakt, że pożyczki mają być udzielane częstotliwie, Spółka udostępni Pożyczkobiorcom dokument (dalej "Regulamin"), w którym określi zasady obowiązujące przy udzielaniu pożyczek ze środków obrotowych. Regulamin określi między innymi: którzy pracownicy i zleceniobiorcy mogą starać się o pożyczkę sfinansowaną ze środków obrotowych, jaka może być wysokość danej pożyczki, na jaki okres mogą być udzielane pożyczki, walutę pożyczki, sposób zabezpieczenia spłaty, procedurę akceptacji wniosków czy też sposób zawarcia umowy pożyczki między Spółką a Pożyczkobiorcą (w razie pozytywnego rozpatrzenia wniosku złożonego przez Pożyczkobiorcę).

Pożyczki udzielane będą Pożyczkobiorcom na jednakowych warunkach i według jednakowych zasad określonych w Regulaminie. Możliwe, że Regulamin będzie przewidywać sytuacje, w których Spółka umorzy odsetki od pożyczek lub całą pożyczkę.

Proces udzielenia pożyczek przez Spółkę rozpoczęty zostanie poprzez złożenie wniosku przez zainteresowanego Pożyczkobiorcę poprzez udostępnioną do tego celu przez Spółkę platformę informatyczną. Następnie, w sytuacji dostępności środków obrotowych oraz akceptacji wniosku przez Spółkę, Pożyczkobiorcy przelewana będzie kwota pożyczki na jego rachunek bankowy oraz automatycznie generowane będzie potwierdzenie zawarcia umowy pożyczki wraz z harmonogramem spłaty pożyczki. Spłaty pożyczek dokonywane będą przez Pożyczkobiorców w cyklach miesięcznych.

Ponieważ złożony wniosek zawierał braki formalne, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 11 grudnia 2014 r. Nr IPPB2/415-746/14-2/MK wezwał Wnioskodawcę do doprecyzowania przedstawionego zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie:

* czy możliwość otrzymania pożyczki udzielanej przez Spółkę będzie dotyczyć wszystkich pracowników i zleceniobiorców zatrudnionych w Spółce, czy też możliwość ta będzie skierowana do określonego grona.

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie (data nadania 19 grudnia 2014 r.). W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

W przedstawionym we Wniosku opisie zdarzenia przyszłego zostało wskazane, iż...Regulamin określi między innymi: którzy pracownicy i zleceniobiorcy mogą starać się o pożyczkę sfinansowaną ze środków obrotowych (...)" W celu doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego wskazujemy, iż możliwość otrzymania pożyczki udzielonej przez Spółkę ma dotyczyć wszystkich pracowników i zleceniobiorców Spółki, na jednakowych zasadach i warunkach.

Spółka nie wyklucza jednak wprowadzenia w przyszłości, bazując na doświadczeniach zebranych w początkowych miesiącach oferowania pożyczek związanych ze spłacalnością pożyczek, również konieczności spełnienia obiektywnych kryteriów przez potencjalnie zainteresowanych pracowników i zleceniobiorców Spółki takich np. jak: brak posiadania negatywnych wpisów w bazie BIG InfoMonifor (m.in. BIK) czy też wymóg mimmalnego okresu pracy / współpracy ze Spółką. Jednak również przy takim rozwiązaniu wszyscy pracownicy i zleceniobiorcy Spółki zainteresowani ofertą i spełniający obiektywne kryteria, mieliby możliwość otrzymania pożyczki na jednakowych zasadach i warunkach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1.

a. Czy czynność udzielania pracownikom lub zleceniobiorcom niskooprocentowanych pożyczek ze środków obrotowych Spółki stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

b. Czy czynność udzielenia pracownikom lub zleceniobiorcom nieoprocentowanych pożyczek ze środków obrotowych Spółki stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

c. Czy świadczenie tych usług jest zwolnione z opodatkowania VAT.

d. Jeśli usługa jest zwolniona z opodatkowania VAT, to czy Spółka zobowiązana jest do wykazywania w deklaracji podatkowej VAT-7 obrotu zwolnionego w wysokości odsetek naliczonych od pożyczki.

e. Czy Spółka będzie zobowiązana rozliczać się współczynnikiem o którym mowa w art. 90 ust. 3 UVAT oraz ustalać proporcję wstępną z naczelnikiem urzędu skarbowego zgodnie z art. 90 ust. 8.

2.

a. Czy czynność udzielania pracownikom i zleceniobiorcom niskooprocentowanych pożyczek ze środków obrotowych Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

b. Czy czynność udzielania pracownikom i zleceniobiorcom nieoprocentowanych pożyczek ze środków obrotowych Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

3.

a. Czy udzielenie niskooprocentowanych pożyczek pracownikom i zleceniobiorcom przez Spółkę, przy zachowaniu jednakowych zasad i warunków udzielania pożyczek określonych w Regulaminie, stanowi przychód dla pracowników ze stosunku pracy lub przychód dla zleceniobiorcy i w konsekwencji na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

b. Czy, jeżeli Spółka zrezygnuje z poboru niewymagalnych (których termin płatności jeszcze nie minął) odsetek od pożyczki, zgodnie z Regulaminem, wartość tych odsetek będzie stanowić przychód dla pracowników ze stosunku pracy albo przychód dla zleceniobiorców i w konsekwencji na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

c. Czy umorzenie kapitału pożyczki, w części lub w jej całości, stanowi przychód dla pracowników ze stosunku pracy lub przychód dla zleceniobiorców i w konsekwencji na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowa interpretacja stanowi odpowiedź na pytania Nr 3a), 3b) i 3c) w przedmiocie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpowiedź na pytanie Nr 1a, 1b,1c,1d,1e w przedmiocie ustawy o podatku od towarów i usług została udzielona w odrębnym rozstrzygnięciu Nr IPPP2/443-975/14-2/MM. Odpowiedź na pytanie nr 2a, 2b w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych została udzielona w odrębnym rozstrzygnięciu Nr IPPB2/436-572/14-2/AF.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 3 a)

Fakt udzielenia niskooprocentowanych pożyczek pracownikom i zleceniobiorcom przez Spółkę nie rodzi skutków podatkowych w postaci uzyskania przez Pożyczkobiorcę nieodpłatnego świadczenia. Jeśli strony w umowie pożyczki ustaliły odsetki niższe aniżeli stosowane przez instytucje bankowe, a zasady takie są jednolite i stosowane wobec wszystkich pożyczkobiorców zgodnie z regulaminem udzielania pożyczek na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Ad. 3 b)

Zrezygnowanie z poboru niewymagalnych (których termin płatności nie minął) odsetek od pożyczki, zgodnie z warunkami określonymi w Regulaminie, nie będzie stanowiło przychodu dla pracownika lub zleceniobiorcy ze stosunku pracy lub zlecenia, zatem na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Ad. 3 c)

Umorzenie kapitału pożyczki będzie stanowiło przychód dla pracownika lub zleceniobiorcy ze stosunku pracy lub zlecenia, zatem na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 3a)

Zgodnie z art. 11 ust. 1 UPIT przychodami, z za strzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6,9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Artykuł 11 ust. 2b UPIT stanowi, że jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Wnioskodawca podkreśla jednak, że pożyczki nie będą udzielane arbitralnie, według uznania, ale na podstawie Regulaminu określającego zakres osób uprawnionych do pożyczki i jednakowe dla nich warunki oraz zasady udzielania. Ponadto Wnioskodawca nie zajmuje się udzielaniem pożyczek w ramach swojej działalności gospodarczej.

W takiej sytuacji zastrzeganie od pożyczek udzielanych pracownikom lub zleceniobiorcom odsetek na warunkach lepszych od powszechnie dostępnych na rynku nie powoduje powstania przychodu z nieodpłatnego świadczenia w wysokości różnicy między odsetkami rynkowymi a stosowanymi w umowach z pracownikami i zleceniobiorcami. Podobne stanowisko zaprezentowały dla analogicznych okoliczności w interpretacjach:

* 11 marca 2014 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, o Nr ILPB2/415-1183/13-2/TR;

* 23 grudnia 2013 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, o Nr IPTPB1/415-599/13-4/AP;

* 11 sierpnia 2010 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, o Nr ILPB2/415-617/10-4/WS;

* 2 października 2009 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, o Nr IPPB2/415-436/09-4/MG;

* 1 lipca 2009 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, o Nr IPPB2/415-607/08-4/SP.

W konsekwencji na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika z niniejszego tytułu.

Ad. 3b)

Pożyczkodawca nie ma roszczenia o zapłacenie odsetek, których termin płatności jeszcze nie minął. Zatem w razie umorzenia takich nie wymagalnych odsetek Pożyczkobiorca nie uzyska przysporzenia majątkowego. W sytuacji, kiedy możliwość umorzenia odsetek jest przewidziana w Regulaminie, umorzenie pożyczek niewymagalnych nie będzie skutkowało wystąpieniem nieodpłatnego świadczenia na rzecz pracowników lub zleceniobiorców w rozumieniu przepisów UPIT. Takie nieodpłatne świadczenie nastąpiłoby w przypadku umorzenia odsetek już wymagalnych. Stanowisko zbieżne z powyższym zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 6 lutego 2009 r. o sygnaturze ILPB2/415-721/08-2/MK.

W konsekwencji na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika z tego tytułu.

Ad.3c)

Jednym z elementów treści umowy pożyczki jest obowiązek zwrotu pieniędzy przez Pożyczkobiorcę. W związku z tym, co do zasady, przeniesienie własności pieniędzy na Pożyczkobiorcę i zwrot na rzecz Pożyczkodawcy są neutralne z punktu widzenia podatków dochodowych. Nie dochodzi bowiem do trwałego przysporzenia majątkowego po którejkolwiek ze stron umowy. Natomiast w przypadku, kiedy dojdzie do umorzenia długu Pożyczkobiorcy (w wysokości kapitału pożyczki), wystąpi po jego stronie trwałe przysporzenie w wysokości pozostałej do zapłaty kwoty pieniędzy.

W konsekwencji na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika w związku z umorzeniem kapitału pożyczki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Natomiast w myśl przepisu art. 12 ust. 1 cyt. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyte w tym przepisie sformułowanie "w szczególności" oznacza, iż przepis zawiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów, ze stosunku pracy, za które uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne dokonane przez pracodawcę.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 tej ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

W myśl przepisu art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a.

osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b.

właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1.

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,

2.

jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,

3.

jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,

4.

w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W myśl art. 11 ust. 2b ww. ustawy jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Pod pojęciem nieodpłatnego świadczenia należy więc rozumieć również korzyści wynikające z nieodpłatnego korzystania z cudzych rzeczy, także pieniędzy.

Jak wynika z wniosku oraz jego uzupełnienia, Spółka zamierza udzielać z własnych środków obrotowych nieoprocentowanych pożyczek dla pracowników i zleceniobiorców. Zasady udzielania przedmiotowych pożyczek zostaną określone w Regulaminie i będą jednolite dla wszystkich pracowników i zleceniobiorców. Regulamin będzie przewidywać sytuacje, w których Spółka może dokonać umorzenia odsetek od pożyczek lub całą pożyczkę.

Należy podkreślić, że samo udzielenie pożyczki przez zakład pracy nie stanowi przychodu dla pracownika czy zleceniobiorcy. Ze swej istoty umowa pożyczki nakłada na pożyczającego obowiązek zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo tej samej ilości rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Zgodnie bowiem z art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Jednakże brak określenia przez ustawodawcę w Kodeksie cywilnym odpłatności, jako koniecznego elementu pożyczki nie jest jednoznaczny z uzyskaniem przez pożyczkobiorcę przychodu z tytułu nienaliczonych w pełnej wysokości odsetek od udzielonej mu niskooprocentowanej pożyczki. W przypadku, gdy strony w umowie ustaliły odsetki mniejsze aniżeli stosowane przez instytucje bankowe, a zasady takie są stosowane wobec wszystkich pożyczkobiorców, to fakt ten nie rodzi skutków podatkowych w postaci uzyskania przez pożyczkobiorcę nieodpłatnego świadczenia.

Mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy podkreślić, że w przypadku udzielania niskooprocentowanych pożyczek przez zakład pracy nieodpłatne świadczenie nie wystąpi jeśli zasady udzielania takiej pożyczki są jednakowe dla wszystkich pracowników.

Zatem udzielanie pracownikom i zleceniobiorcom niskooprocentowanych pożyczek ze środków obrotowych nie będzie wiązać się z powstaniem po stronie pożyczkobiorców częściowo odpłatnego świadczenia, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Powyższe oznacza, iż w przedstawionym zdarzeniu przychód podatkowy nie wystąpi, a zatem na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika.

Podkreślić należy, iż otrzymanie pożyczki i jej spłata na warunkach przewidzianych w umowie są obojętne podatkowo.

Odmiennie należy traktować odsetki od pożyczki, które są opłatą za korzystanie ze środków finansowych pożyczkodawcy. Wysokość odsetek (ustalonych w sposób niebudzący wątpliwości, co do wysokości), jak i zasady oraz terminy spłaty pożyczki wraz z odsetkami określone są w umowie pożyczki. Zmiana wysokości odsetek od pożyczek w stosunku do pierwotnej umowy pożyczki mieści się w zasadzie swobody kształtowania umów pożyczek i nie wywołuje skutków podatkowych. Dotyczy to zarówno odsetek od pożyczki za okres przypadający po zmianie warunków naliczania odsetek, jak również za okres przed zmianą warunków umowy, ale takich, których w dniu zmiany wysokości odsetek termin płatności jeszcze nie nastąpił (odsetek należnych, ale nie wymagalnych).

Zatem odstąpienie przez wierzyciela od dochodzenia od dłużnika odsetek należnych przewidziane w Regulaminie udzielania pożyczek nie wywoła skutków podatkowych, gdyż nie skorzystanie z tego prawa przez wierzyciela nie będzie stanowić przysporzenia dla dłużnika.

W konsekwencji rezygnacja przez pożyczkodawcę z poboru odsetek od pożyczki, tj. takich odsetek, których termin płatności jeszcze nie nastąpił (odsetek należnych, ale niewymagalnych), nie wywołuje skutków podatkowych, co skutkuje tym, że na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika.

Przychód po stronie pożyczkobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia pożyczki lub jej części, wtedy bowiem pożyczkobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód) w wysokości pozostałej do zapłaty kwoty pieniędzy.

Ze swej istoty umowa pożyczki nakłada na pożyczającego obowiązek zwrotu tej samej ilości pieniędzy. Zatem z punktu widzenia podatku dochodowego od osób fizycznych kwota pożyczki jest świadczeniem zwrotnym; jak wynika z powyższej definicji powinna zostać zwrócona przez pożyczkobiorcę. Konsekwentnie sama pożyczka, jako taka nie stanowi dochodu podatkowego dla pożyczkobiorcy, ponieważ w wyniku jej udzielenia nie następuje stałe przysporzenie majątkowe dla pracownika.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w sytuacji opisanej we wniosku umorzenie kapitału pożyczki w części lub w całości będzie stanowiło przychód z nieodpłatnych świadczeń, który zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ww. ustawy dla pracowników należy zakwalifikować jako przychód ze stosunku pracy, natomiast w przypadku zleceniobiorców zgodnie z art. 13 ww. ustawy należy zakwalifikować jako przychód z działalności wykonywanej osobiście.

W konsekwencji z tego tytułu na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z treścią ww. art. 31 i 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Reasumując:

1.

udzielenie niskooprocentowanych pożyczek pracownikom i zleceniobiorcom przez Spółkę, przy zachowaniu jednakowych zasad i warunków udzielania pożyczek określonych w Regulaminie, nie stanowi przychód dla pracowników ze stosunku pracy lub przychód dla zleceniobiorcy i w konsekwencji na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

2.

rezygnacja przez Spółkę (pożyczkodawcę) z poboru odsetek od pożyczki, tj. takich odsetek, których termin płatności jeszcze nie nastąpił (odsetek należnych, ale niewymagalnych), nie wywołuje skutków podatkowych, co skutkuje tym, że na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika.

3.

umorzenie kapitału pożyczki, w części lub w jej całości, stanowi przychód dla pracowników przychód ze stosunku pracy, natomiast w przypadku zleceniobiorców przychód z działalności wykonywanej osobiście. W konsekwencji z tego tytułu na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z treścią ww. art. 31 i 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Odnosząc się do powołanych przez Spółkę interpretacji organu podatkowego - wskazać należy, że orzeczenie te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące.

W związku z tym, organy podatkowe mimo, iż w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami - nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego zwykłego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl