IPPB2/415-730/13/15-5/S/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 1114/14 z dnia 3 grudnia 2014 r. (data wpływu 23 marca 2015 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki związanych z przekazywaniem zwycięzcom nagród, w ramach organizowanej akcji marketingowej - jest prawidłowe.

W dniu 14 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki związanych z przekazywaniem zwycięzcom nagród, w ramach organizowanej akcji marketingowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, która związana jest z dystrybucją na terenie Polski produktów należących do trzech głównych sektorów działalności Spółki, tj. sektor zdrowia, dział środków ochrony roślin, dział material science. W celu zwiększenia sprzedaży Spółka organizuje akcje marketingowe w postaci konkursu skierowanego do osób bezpośrednio zaangażowanych w dystrybucję jej towarów. Konkurs jest realizowany na podstawie regulaminu, który określa osobę organizatora, którym jest Spółka, jednolite zasady rywalizacji, warunki uczestnictwa, określenie elementów współzawodnictwa, sposób wyłaniania zwycięzców, oraz nagrody dla zwycięzców i sposób ich wydawania. Konkurs odbywa się dwuetapowo na następujących zasadach:

* Konkurs kierowany jest do osób fizycznych będących (I) pracownikami dystrybutorów produktów Spółki, lub (II) osobami zatrudnionymi przez dystrybutorów na podstawie stosunku powołania lub (III) osobami zaangażowanymi przez dystrybutorów produktów Spółki na podstawie kontraktów cywilnoprawnych, w tym również osób samodzielnie prowadzących działalność gospodarczą (dalej jako: uczestnicy). Tak więc, Spółkę nie łączy z uczestnikami jakikolwiek stosunek prawny, w szczególności stosunek nadrzędności służbowej.

* W trakcie I etapu konkursu spośród uczestników konkursu, komisja konkursowa wyłania ograniczoną liczbę tych uczestników, którzy osiągnęli w okresie trwania konkursu najwyższy obrót produktami Spółki.

* Następnie, spośród uczestników wyłonionych w I etapie konkursu, komisja konkursowa na podstawie przygotowanego testu wiedzy ocenia wiedzę techniczną uczestników dotyczącą produktów Spółki. Na podstawie wyników tego etapu przyznawana jest nagroda (lub nagrody) dla laureatów konkursu, tj. osoby (osób), które osiągną najlepszy wynik w przygotowanym teście wiedzy.

* Zwycięzca (zwycięzcy) otrzymuje nagrodę, np. określona nagroda rzeczowa, wyjazd, etc.

* Niektóre konkursy przewidują, że więcej niż jedna osoba może zostać nagrodzona. Tym niemniej, uczestnicy nie mają gwarancji otrzymania nagrody po spełnieniu określonych kryteriów - otrzymają ją jedynie, gdy okażą się lepsi od innych uczestników.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka, jako organizator konkursu, jest zobowiązana pobrać od wartości wszystkich przekazanych zwycięzcom nagród 10% zryczałtowany podatek dochodowy określony w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy w przestawionym stanie faktycznym poniesione przez Spółkę koszty nagród w konkursie mogą zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Jako organizator konkursu, Spółka jest zobowiązana pobrać od wartości wszystkich przekazanych zwycięzcom nagród 10% zryczałtowany podatek dochodowy określony w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 63, poz. 930 z późn. zm., dalej jako: ustawa o PIT), zryczałtowany podatek dochodowy pobiera się m.in. z tytułu (I) wygranych w konkursach, (II) nagród związanych ze sprzedażą premiową, w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Pomimo, iż ustawodawca posługuje się pojęciem "konkursu", to legalna definicja tego pojęcia nie została wprowadzona do porządku prawnego. Konieczne jest zatem odwołanie się do wykładni językowej tego pojęcia. I tak, zgodnie z definicją zaczerpniętą ze "Słownika Języka Polskiego" pod red. M. Szymczaka (PWN, Warszawa 1969), konkurs to: "impreza, przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, mające określony program i dające możliwość wyboru przez eliminację najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp. zwykle wyróżnianych nagrodami". Jednocześnie wskazać należy, że na gruncie prawa podatkowego, konkurs nie ma charakteru darowizny - jego celem jest określony efekt gospodarczy, tj. przyciągnięcie potencjalnych klientów, promowanie oferty firmy, wzmacnianie jej pozycji rynkowej.

Powyższa definicja, a także doktryna oraz praktyka organów podatkowych i sądów administracyjnych pozwala na wyodrębnienie cech niezbędnych do uznania danej akcji promocyjnej za konkurs, tj.:

* konkursem jest akcja, w której uczestnicy wykonują zadanie konkursowe i w ten sposób współzawodniczą ze sobą o ograniczoną ilość nagród;

* uczestnicy nie mają gwarancji otrzymania nagrody po spełnieniu określonych kryteriów - otrzymają ją jedynie wówczas, gdy okażą się lepsi od innych uczestników;

* zwycięzca konkursu wybierany jest w sposób obiektywny (np. przez specjalną komisję) spośród osób, które zgłosiły chęć udziału w konkursie, spełniły warunki regulaminu oraz wykonały zadanie konkursowe;

* ponadto, jak podkreślają organy podatkowe, "przedsięwzięcie można określić mianem konkursu, jeśli istnieje w nim element współzawodnictwa w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu" (tak m.in. interpretacja indywidualna z dnia 24 czerwca 2013 r. wydana za pośrednictwem Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/415-271/13-2/AK).

Mając na uwadze powyższe, uznać należy, iż organizowana w przedstawionym stanie faktycznym akcja marketingowa spełnia warunki uznania za konkurs, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT, w szczególności:

* uczestnicy konkursu współzawodniczą ze sobą w zakresie wiedzy technicznej dotyczącej produktów Spółki,

* uczestnicy nie mają gwarancji otrzymania nagród po spełnieniu kryterium osiągnięcia przez dystrybutora określonego obrotu, tj. w celu zdobycia nagrody muszą wykazać się wiedzą o produktach Spółki, większą niż konkurenci;

* zwycięzca (zwycięzcy) konkursu wybierany jest przez specjalną komisję, na podstawie kryterium wiedzy o produktach Spółki;

* w organizowanym przez Spółkę konkursie występuje element współzawodnictwa, determinowany przez możliwość zdobycia nagrody jedynie przez osobę (osoby) wykazującą się najlepszą wiedzą o produktach Spółki.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w dotychczas wydawanych interpretacjach indywidualnych i orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym m.in. w:

- interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 sierpnia 2012 r., sygn. IPPB2/415-527/12-4/ES

"Z treści wniosku wynika, że konkursy jakie wnioskodawca planuje przeprowadzić, będą zawierały takie elementy jak: nazwa konkursu, cel, organizator/organizatorzy, warunki uczestnictwa w akcji marketingowej - konkursie, określenie elementu współzawodnictwa, charakterystyka akcji marketingowej - konkursu, sposób wyłonienia zwycięzców, opis nagród w akcji marketingowej konkursie jest/będzie każdorazowo szczegółowo określone w regulaminie akcji marketingowej - konkursu.

W konsekwencji przychód z tytułu nagród uzyskanych przez zwycięzców konkursu będzie podlegał opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, w oparciu o przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Stan taki będzie istniał bez względu na to czy przyjmie się, że dana osoba fizyczna w wyniku otrzymania wygranej (nagrody), uzyska przychód bądź z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy), bądź przychód z innego źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ww. ustawy). Wówczas od wartości nagrody (wygranej) należy - stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy - pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10%".

- interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 sierpnia 2012 r., sygn. IBPBII/1/415-467/12/BD

"Z wniosku wynika, iż możliwość wzięcia udziału w konkursie nie wynikała z umów o pracę, umów cywilnoprawnych lub innych umów, ale z odrębnego regulaminu konkursu opublikowanego przez Spółkę. Konkurs jaki Spółka zorganizowała przeprowadzony był w oparciu o regulamin, który określał kryteria na podstawie, których zostali wyłonieni zwycięzcy. Jak zaznaczył wnioskodawca regulamin konkursu wprowadził jednolite warunki rywalizacji dla wszystkich osób uczestniczących w tym konkursie. Nad prawidłowym przebiegiem konkursu czuwała trzy osobowa komisja konkursowa, działająca w oparciu o powyższy regulamin. Zatem występują wszystkie elementy niezbędne do uznania go za konkurs, a zatem spełnione zostaną warunki dla zastosowania opodatkowania przewidzianego w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli zatem organizowany przez spółkę konkurs skierowany był łącznie do grupy uczestników, którymi oprócz pracowników spółki byli także współpracownicy będący osobami fizycznymi prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą, nie można zakwalifikować uzyskanych przez laureatów konkursu nagród do przychodów odpowiednio ze stosunku pracy, czy też działalności gospodarczej, bowiem możliwość wzięcia udziału w konkursie nie wynikała z łączącego spółkę z osobami fizycznymi stosunku pracy, umów cywilnoprawnych czy innych umów.

Spółki jak i współpracowników, którzy w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej świadczą usługi na rzecz spółki będzie podlegał opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym w oparciu o przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy."

- wyroku WSA w Warszawie z dnia 8 listopada 2012 r., sygn. III SA/Wa 203/12

"W każdym konkursie mogą być określane warunki, precyzujące sposób zachowania się osoby pragnącej w nim uczestniczyć, a następnie warunki uzyskania nagrody. Do warunków takich można zaliczyć osiągnięcie najwyższego poziomu sprzedaży, jak to ma miejsce w opisanym w sprawie niniejszej stanie faktycznym. W tym zakresie istnieje analogia pomiędzy konkursami, organizowanymi przez spółkę, a konkursami o charakterze naukowym czy artystycznym. W każdym z tych konkursów chodzi bowiem o wyłonienie zwycięzcy - podmiotu najlepszego w danym konkursie, choć wyboru tego dokonuje się według zgoła odmiennych kryteriów, przyjętych przez organizatorów konkursu. Trzeba jednak mieć na względzie, że odmienni są również adresaci tych konkursów. Konkurs może być organizowany w każdej niemal dziedzinie życia, i o ile tylko spełnia wskazane wcześniej (także przez organ w interpretacji) kryteria uznania go za konkurs, nie ma znaczenia, w jakiej dziedzinie jest organizowany. Jeżeli tylko mamy do czynienia z przedsięwzięciem dającym możliwość wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac, czy - tak jak w niniejszej sprawie - sprzedawców, którego zwycięzcy (uczestnicy) są wyróżniani nagrodami, mamy do czynienia w typowym konkursem.

Konkursy, przeprowadzane przez Skarżącą, posiadają regulamin, w którym wskazane są kryteria wyłaniania zwycięzcy, czyli występują elementy niezbędne do uznania ich za konkurs, a zatem spełnione zostaną warunki dla zastosowania opodatkowania, przewidzianego w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. W konsekwencji przychód z tytułu nagród, uzyskanych przez zwycięzców konkursów, tj. przez kontrahentów spółki, będzie podlegał opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, w oparciu o przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. Opodatkowanie nagród musi odbyć się zgodnie z zasadami, jakie ustawodawca zawarł w treści powołanego powyżej art. 41 u.p.d.o.f., a mianowicie ust. 4 i ust. 7 pkt 1 tegoż artykułu."

Reasumując, w związku z organizacją przedstawionego w niniejszym wniosku konkursu, Spółka zobowiązana jest pobrać od wartości wszystkich przekazanych zwycięzcom nagród 10% zryczałtowany podatek dochodowy określony w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT.

W dniu 8 stycznia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-730/14-2/MG, w której stwierdził, że wartość nagrody stanowi dla osób nie prowadzących działalności gospodarczej, tj. pracowników dystrybutorów produktów Spółki, osób zatrudnionych przez dystrybutorów na podstawie stosunku powołania lub osób zaangażowanych przez dystrybutorów produktów Spółki na podstawie kontraktów cywilnoprawnych na gruncie przepisów ustawy przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej, a nie opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy. Oznacza to, że na Spółce ciąży wyłącznie obowiązek sporządzenia i przekazania imiennej informacji stosownie do postanowień art. 42a ustawy.

Natomiast w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą wartość nagród otrzymanych w związku z tą działalnością, stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. przychód ze źródła, o którym mowa w art. 14 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 cytowanej ustawy, który winien być przez te osoby opodatkowany zgodnie z wybraną formą opodatkowania. Zatem Spółka w odniesieniu do tych osób nie występuje w roli płatnika, ani nie ciążą na Spółce żadne obowiązki informacyjne.

Wnioskodawca nie zgodził się ze stanowiskiem tutejszego organu i na mocy art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. poz. 1270 z późn. zm.) w dniu 29 stycznia 2014 r. (data wpływu 31 stycznia 2014 r.) wezwał organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w wydanej interpretacji indywidualnej.

Po dokonaniu wnikliwej analizy zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co przedstawiono w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zawartej w piśmie Nr IPPB2/415-744/13-6/MG z dnia 11 marca 2014 r.

Na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie z dnia 16 stycznia 2014 r. Nr IPPB2/415-744/13-4/MG Strona złożyła pismem z dnia 10 marca 2014 r. (doręczonym w dniu 12 marca 2014 r.) skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wnosząc o jej uchylenie.

Wyrokiem z dnia 3 grudnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 1114/14 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną stwierdzając, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości.

W wyroku tym Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że skarga jest zasadna.

Sąd podniósł, że kontroli Sądu poddana została interpretacja indywidualna dotycząca obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przekazania nagród zwycięzcom konkursów.

Skarżąca uważała, że nagrody te - jako wydawane przez nią w ramach akcji marketingowej będącej konkursem - podlegają opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a z związku z tym ciążą na niej obowiązki płatnika tego podatku.

Zdaniem Ministra Finansów, przedsięwzięcie organizowane przez Skarżącą nie jest konkursem. Dla osób, które nie prowadzą działalności gospodarczej, nagrody stanowią zatem przychód z innych źródeł, podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych (według skali podatkowej), a Skarżąca obowiązana jest jedynie sporządzić i przekazać imienną informację. Natomiast dla osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, wartość nagród jest przychodem z tej działalności, który osoby te powinny opodatkować zgodnie z wybraną formą opodatkowania. W odniesieniu do tych osób Skarżąca nie występuje w roli płatnika i nie ciążą na niej obowiązki informacyjne.

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. stanowi, iż od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68, w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Zgodnie zaś z art. 41 ust. 4 u.p.d.o.f., płatnicy, o których mowa w ust. 1 (osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej - wyjaśnienie Sądu), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10 (zastrzeżenia nieistotne w sprawie - wyjaśnienie Sądu).

Sad stwierdził, że spór stron sprowadza się do kwalifikacji prawnej akcji marketingowej organizowanej przez Skarżącą w celu wsparcia sprzedaży jej produktów, a dokładnie - możliwości uznania tejże akcji za konkurs, o jakim mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

Sąd wskazał, że przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "konkurs", którą to okoliczność podnosiły obie strony, zasadnie odwołując się w związku z tym do potocznego znaczenia tego pojęcia, odzwierciedlonego w jego definicji słownikowej. I tak, w Słowniku Języka Polskiego pod redakcją M. Szymczaka (PWN, Warszawa 1998, t. I, s. 922) konkurs określony został jako "impreza, przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, dające możność wyboru przez eliminację, najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp. zwykle wyróżnianych nagrodami". Analogiczną definicję zawiera Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją S. Dubisza (PWN, Warszawa 2003 r., t. II, s. 210). Według Domowego Popularnego Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Cykada, s. 202), "konkurs" to zorganizowana impreza o określonym regulaminie, której celem jest wyłonienie w drodze eliminacji kogoś lub czegoś najlepszego w danej dziedzinie, zwykle połączona z przyznaniem nagród. Słownik Wyrazów Obcych (Wydawnictwo Europa, s. 396-397) definiuje natomiast "konkurs" jako imprezę, która ma na celu wyłonienie przez specjalistyczne jury osoby lub grupy najlepszej w danej dziedzinie, np. artystycznej, naukowej, przebiegająca często wieloetapowo; najczęściej wygrana lub zajęcie jednego z wyższych miejsc w konkursie jest związane z określoną w warunkach wstępnych nagrodą pieniężną, rzeczową lub przyznaniem prawa do realizacji czegoś.

Z powyższych definicji wynika, że głównym celem konkursu jest wyłonienie osób najlepszych w danej dziedzinie. Oznacza to, że aby konkurs odpowiadał istocie tego przedsięwzięcia, powinien w nim wystąpić element rywalizacji. W gruncie rzeczy zarówno Skarżąca, jak i Organ interpretacyjny wskazywali te same cechy charakteryzujące konkurs, w tym właśnie rywalizację (współzawodnictwo) uczestników.

Konkurs jest więc przedsięwzięciem, podczas którego uczestnicy rywalizują między sobą, co w efekcie prowadzi do wyłonienia najlepszego z nich w danej dziedzinie. Współzawodnictwo odbywa się według określonych wcześniej kryteriów, których spełnienie ocenia specjalna komisja wskazująca zwycięzcę (zwycięzców). Nagrody otrzymują najlepsi uczestnicy.

Strony zgadzały się również co do tego, że dane przedsięwzięcie może być uznane za konkurs, jeżeli posiada stosowny regulamin. Regulamin taki powinien jasno określać nazwę, organizatora i uczestników konkursu, nagrody oraz zasady wyboru zwycięzców, ograniczenie liczby zwycięzców (nagrody nie mogą zostać przekazane wszystkim uczestnikom akcji), wskazanie osób odpowiedzialnych za prawidłowy, zgodny z regulaminem, przebieg akcji (komisja konkursowa, jury), zasady wydawania nagród zwycięzcy (zwycięzcom).

Sąd zauważył, że w świetle opisanego przez Skarżącą stanu faktycznego brak jest podstaw do przyjęcia, że organizowana przez nią akcja nie posiada powyższych cech konkursu.

Jak bowiem podała Skarżąca, konkurs przeprowadzany jest na podstawie regulaminu, określającego wszystkie przedmiotowo istotne elementy konkursu, w tym kryteria przyznawania nagród ograniczonemu kręgowi uczestników wyłonionym w drodze ich wzajemnej rywalizacji, której pierwszy etap polega na sprzedaży produktów Skarżącej, drugi zaś na wykazaniu się wiedzą temat tych produktów, weryfikowaną poprzez odpowiedni test. Jak przy tym podniosła Skarżąca, najlepsze wyniki w sprzedaży jej produktów nie gwarantują nagrody, ponieważ nagrody otrzymują osoby, które uzyskały najlepszy wynik w teście wiedzy. Innymi słowy, zaangażowanie uczestnika w dystrybucję towarów Skarżącej (poprzez jej kontrahentów) warunkuje udział w organizowanym przez nią konkursie, ale nie gwarantuje otrzymania wygranej lub nagrody.

W ocenie Sądu przedmiotowa akcja marketingowa organizowana jest dla osób, które nie są związane ze Skarżącą ani stosunkiem pracy, ani też żadnym stosunkiem cywilnoprawnym. Uczestnicy konkursu to osoby zatrudniane przez kontrahentów Skarżącej (dystrybutorów jej towarów) na podstawie stosunku powołania lub w oparciu o umowę cywilnoprawną (w tym także osoby prowadzące działalność gospodarczą).

Zdaniem Sądu nie można odmówić realizowanemu przez Skarżącą przedsięwzięciu waloru konkursu ze względu na to, że jest on skierowany do wskazanego wyżej zamkniętego grona odbiorców. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają ograniczeń w tym zakresie. Konkurs może być adresowany do określonej grupy, np. abonentów danej sieci komórkowej, posiadaczy określonych rzeczy, czy też do osób w określonym wieku, itp. Nie ma powodów, aby grupy takiej nie mogły stanowić osoby zaangażowane przez kontrahentów Skarżącej do bezpośredniej sprzedaży jej produktów.

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. nie zawiera też żadnych ograniczeń podmiotowych, które uniemożliwiałyby objęcie jego zakresem osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. Tym samym nie wyklucza on zastosowania zryczałtowanego podatku dochodowego do przychodów przedsiębiorców stanowiących nagrody i wygrane w konkursach (por. wyrok WSA w Warszawie z 9 sierpnia 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 2988/11; dostępny na stronie: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

W ocenie Sądu niezasadne jest również stanowisko Ministra Finansów, zgodnie z którym przekazywane przez Skarżącą nagrody stanowią w istocie dodatkową gratyfikację (premię) za dobre wyniki sprzedaży i zachętę do dalszego jej zwiększania. Jak już Sąd wskazał, zgodnie z przedstawionymi przez Skarżącą zasadami wyłaniania zwycięzcy konkursu, dobre wyniki sprzedaży nie gwarantują uczestnikowi wygranej. Starania danej osoby o uzyskanie jak najlepszej sprzedaży nie muszą zatem "przełożyć" się na "gratyfikację" otrzymaną od Skarżącej.

Pomimo, że akcja marketingowa opisana we wniosku o wydanie interpretacji prowadzi do nagradzania postaw związanych z pracą (zadaniami), wykonywaną przez laureatów konkursu na rzecz kontrahentów Skarżącej (dystrybutorów jej towarów), tym niemniej organizatorem akcji jest podmiot (Skarżąca), którego nie łączy z uczestnikami ani stosunek pracy, ani też żaden stosunek cywilnoprawny. Okoliczność tę Skarżąca podkreśliła we wniosku o wydanie interpretacji.

Podobnie, jako niezasadne Sąd ocenił stanowisko organu interpretacyjnego, że akcja organizowana przez Skarżącą ma charakter programu motywacyjnego.

W ocenie Sądu rację ma Skarżąca twierdząc, że sama w sobie okoliczność, że przedsięwzięcie organizowane jest przez nią jako przedsiębiorcę, a w związku z tym zawiera elementy motywacyjne, nie pozbawia tego przedsięwzięcia cech konkursu. Sąd podziela w tym zakresie pogląd wyrażony w wyrokach WSA w Warszawie z 13 listopada 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 999/13 oraz z 27 marca 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 2536/13 (dostępne j.w.).

Zdaniem Sądu programy motywacyjne, wprowadzane w celu zintegrowania pracowników, poprawy atmosfery i wydajności pracy, są elementem polityki zarządzania kapitałem ludzkim, prowadzonej w relacji pracodawca - pracownicy. Tego zaś rodzaju relacja, nie zachodzi pomiędzy Skarżącą i laureatami organizowanego przez nią konkursu. Zbieżność celów, dla których Skarżąca organizuje konkursy z celami stawianymi zwycięzcom tych konkursów przez zatrudniające ich podmioty (kontrahentów Skarżącej), tj. maksymalizacja sprzedaży produktów i w rezultacie obrotów Skarżącej i jej kontrahentów, nie ma znaczenia dla oceny charakteru świadczeń przekazywanych zwycięzcom konkursów. Z punktu widzenia podatników, tj. laureatów konkursu, otrzymują oni nagrody w konkursie.

Jak wskazał Minister Finansów w zaskarżonej interpretacji, "Przedsięwzięcia motywacyjne tworzone przez konkretny podmiot, uwzględniają jego specyfikę, tj. kulturę organizacji, personel i środowisko pracy, obowiązujący układ motywatorów, wykorzystywanych w celu pobudzania sprzedawców do pracy, jak i do osiągnięć, szczególnie zaś stosowany układ nagród i kar". Nie sposób przyjąć, że organizując przedsięwzięcie skierowane do osób zatrudnianych przez kontrahentów, Skarżąca uwzględnia okoliczności składające się na jej specyfikę. Z treści wniosku nie wynika przy tym, że Skarżąca organizuje konkurs i tworzy jego zasady w oparciu o analizę powyższych czynników występujących w przedsiębiorstwach jej kontrahentów.

Działania motywacyjne polegające za zachęceniu potencjalnych uczestników przedsięwzięcia do spełnienia warunków umożliwiających wzięcie w nim udziału mogą być także elementem konkursu. Jako przykład Sąd wskazał konkursy na najlepszą pracę magisterską, projekt, opracowanie, najlepszy staż itp. Udział w takich konkursach wymaga napisania pracy magisterskiej, sporządzenia projektu itd. Sąd podziela pogląd Skarżącej, że samo występowanie czynnika motywacyjnego nie stanowi wystarczającego powodu, aby nie uznać organizowanej przez nią akcji za konkurs. Zasadnie Skarżąca podniosła, że jako przedsiębiorca organizuje przedsięwzięcia, które wiążą się z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i przychodami, jakie działalność ta przynosi poprzez sprzedaż określonych produktów.

Sąd zaznaczył, że bez wątpienia art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. nie ma zastosowania do tych nagród i wygranych, które w rzeczywistości stanowią ukryty rabat lub wynagrodzenie za określone działanie podjęte w ramach działalności gospodarczej. Z okoliczności faktycznych podanych przez Skarżącą we wniosku o wydanie interpretacji nie wynika jednakże, aby charakter taki miał organizowany przez nią konkurs.

Zdaniem Sądu nagrody wydawane w ramach organizowanego przez Skarżącą przedsięwzięcia o charakterze konkursu, zawierającego elementy motywacyjne, adresowanego do określonej grupy osób, tj. osób zatrudnionych przez kontrahentów Skarżącej (dystrybutorów jej towarów) na podstawie powołania lub umów cywilnoprawnych (w tym prowadzących działalność gospodarczą), które to osoby nie są związane stosunkiem pracy lub stosunkiem cywilnoprawnym z samą Skarżącą, podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym 10% podatkiem dochodowym na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

Innymi słowy, zdaniem Sądu skoro Skarżąca organizuje akcję marketingową, spełniającą wymogi przypisane konkursowi, to wygrane otrzymane przez laureatów tej akcji stanowią przychód laureatów z tytułu udziału w konkursie, niezależnie od tego, jakie są pozostałe źródła ich przychodów.

W ocenie Sądu prawidłowe było stanowisko Skarżącej, że w stanie faktycznym opisanym we wniosku o wydanie interpretacji możliwe jest zastosowanie art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., a tym samym Skarżąca, będąca osobą prawną, zobowiązana jest jako płatnik, na podstawie art. 41 ust. 4 u.p.d.o.f., pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od nagród wydawanych w konkursie.

Zdaniem Sądu kwestionując to stanowisko Minister Finansów naruszył przepisy prawa materialnego, tj. art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 9 oraz art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. Naruszenie to miało istotny wpływ na wynik sprawy.

Sąd nie stwierdził natomiast, aby w rozpoznanej sprawie doszło do naruszenia wskazanych przez Skarżącą przepisów postępowania.

Sąd zaznaczył, że nie stanowi zmiany stanu faktycznego, przedstawionego przez Skarżącą, wywiedziony przez Organ interpretacyjny wniosek, że organizowana przez nią akcja marketingowa nie jest konkursem w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. Stwierdzenie to jest bowiem wynikiem dokonanej przez Ministra Finansów oceny stanu faktycznego, której to oceny domagała się Skarżąca składając wniosek o wydanie interpretacji. Zdaniem Sądu ocena ta była błędna, jednakże została konsekwentnie uzasadniona.

W ocenie Sądu wyjaśnić również należy, że sam w sobie fakt, że organ wydający interpretację indywidualną ma zdanie odmienne niż wyrażone przez wnioskodawcę w ślad za orzecznictwem sądów administracyjnych, nie stanowi naruszenia prawa mogącego skutkować uchyleniem interpretacji. Będzie to zasadne wówczas, gdy odmienny pogląd Ministra Finansów w sprawie, w której został wyrażony, uznany zostanie przez Sąd za wadliwy, niezgodny z przepisami prawa.

Tak też stało się w rozpoznanej sprawie, w której Sąd podzielił poglądy wyrażone we wskazanych wyżej wyrokach oraz w wyrokach powołanych przez Skarżącą.

Sąd orzekł, że ponownie rozpatrując wniosek Skarżącej o wydanie interpretacji Minister Finansów uwzględni przedstawioną wyżej ocenę prawną.

W tym stanie rzeczy, Sąd uchylił zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 grudnia 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 1114/14 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.