IPPB2/415-73/07-4/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2007 r. (data wpływu 16 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie klasyfikacji dni zaliczanych do dni pobytu pracownika przebywającego czasowo za granicą - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie klasyfikacji dni zaliczanych do dni pobytu, pracownika przebywającego czasowo za granicą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Aktualnie do dni pobytu za granicą, za które przysługuje zwolnienie w wysokości 30% diety za dzień pobytu Spółka uwzględnia tylko dni robocze, święta, soboty i niedziele.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do dni pobytu pracownika przebywającego czasowo za granicą, za które przysługuje zwolnienie z p.d.o.f. wg art. 21 ust. 1 pkt 20 Spółka zaliczać powinna również dni, które przypadają podczas urlopu wypoczynkowego, urlopu bezpłatnego, dni zwolnienia lekarskiego, itp....

Pismem z dnia 12 października 2007 r. Nr IPPB2/415-73/07-2/AZ wezwano Spółkę do uzupełnienia wniosku poprzez wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego oraz wskazanie osoby bądź osób reprezentujących Spółkę.

Przedstawiony stan faktyczny został uzupełniony pismem (data wpływu 29 października 2007 r.), w którym wyjaśniono co następuje:

Spółka z o.o. w ramach swojej działalności deleguje pracowników (na podstawie umów o wykonywaniu pracy za granicą) do realizacji projektów za granicą - głównie do Niemiec w ramach kontraktów o dzieło zawieranych z naszymi kontrahentami.

Aktualnie do dni pobytu za granicą, za które przysługuje zwolnienie w wysokości 30% diety za dzień pobytu wg art. 21 ust. 1 pkt 20, Spółka uwzględnia tylko dni robocze, święta, soboty i niedziele, czyli dni kiedy pracownik świadczy pracę za granicą oraz dni rozkładowo (kalendarzowo wolne od pracy).

Jednocześnie Spółka poinformowała, iż osoba której podpis widnieje na wniosku ORD - IN jest osoba upoważnioną do reprezentowania Spółki (wymienioną w KRS).

Zdaniem wnioskodawcy:

W art. 21 ust. 1 pkt 20 jest zapis, że dieta przysługuje za każdy dzień pobytu, w którym pracownik pozostawał w stosunku pracy, więc dni w których tej pracy nie świadczy nie były przez Spółkę zaliczane do ogólnej liczby dni pobytu za granicą.

Ponadto pomimo tego, iż podczas dni zwolnienia lekarskiego czy urlopu wypoczynkowego (spędzanego za granicą) pracownik pozostaje w stosunku pracy, to jednak pracy wówczasy nie świadczy. Dlatego też zdaniem wnioskodawcy ww. dni nie powinny być zaliczane do liczby dni pobytu za granicą, za które przysługuje zwolnienie w wysokości 30% diety.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), wolna od podatku jest część przychodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju z zastrzeżeniem ust. 15 tego artykułu.

Dotyczy to osób mających miejsce zamieszkania na terytorium RP, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy.

Przy spełnieniu łącznie tych trzech warunków, przychód ze stosunku pracy uzyskany przez osobę fizyczną, może zostać pomniejszony o równowartość 30% diety (...) za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 15 w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 21 ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 20, nie ma zastosowania do wynagrodzenia:

Do wyliczenia dni pobytu za granicą uwzględnia się również soboty, niedziele, święta, dni delegacji służbowej oraz dni urlopu wypoczynkowego, odbywanych w trakcie czasowego pobytu za granicą, pod warunkiem, jeśli w tym czasie pracownik pozostawał w stosunku pracy i przebywał za granicą. Dieta nie przysługuje natomiast za te dni pobytu za granicą, w których osoba fizyczna przebywa na zwolnieniu lekarskim (za czas który pobiera zasiłek pieniężny z ubezpieczenia społecznego) lub na urlopie bezpłatnym, z uwagi na fakt, iż w obu przypadkach nie jest spełniony warunek mówiący o uzyskiwaniu dochodów ze stosunku pracy.

Reasumując do dni pobytu pracownika przebywającego czasowo za granicą, za które przysługuje zwolnienie zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy zaliczać należy również dni, które przypadają podczas urlopu wypoczynkowego.

W przypadku przebywania pracownika na urlopie bezpłatnym bądź zwolnieniu lekarskim (za czas który pobiera zasiłek pieniężny z ubezpieczenia społecznego), nie jest spełniony warunek mówiący o uzyskiwaniu dochodów ze stosunku pracy i tym samym ww. okresu nie można zaliczać do dni pobytu pracownika przebywającego czasowo za granicą, za które przysługuje zwolnienie zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.