IPPB2/415-721/10-3/MK - Możliwość obniżenia podstawy opodatkowania w przypadku odkupienia jednostek uczestnictwa, nabytych w drodze dziedziczenia o koszty uzyskania przychodów ponoszone przez spadkodawcę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2010 r. (data wpływu 16 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości obniżenia podstawy opodatkowania w przypadku odkupienia jednostek uczestnictwa nabytych przez podatnika w drodze dziedziczenia o koszty uzyskania przychodów ponoszone przez spadkodawcę - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości obniżenia podstawy opodatkowania w przypadku odkupienia jednostek uczestnictwa nabytych przez podatnika w drodze dziedziczenia o koszty uzyskania przychodów ponoszone przez spadkodawcę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe

W ramach prowadzonej działalności występują sporadycznie przypadki gdy jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych (dalej jako: "j.u.") zarządzanych przez Towarzystwo S.A. (dalej: Wnioskodawca) dziedziczone są przez spadkobierców uczestników funduszy inwestycyjnych (osoby fizyczne). Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (dalej: u.f.i.) j.u. podlegają dziedziczeniu. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn wartość j.u. podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na zasadach przewidzianych w tej ustawie. Po uzyskaniu stwierdzenia nabycia spadku, spadkobiercy uczestników składają zlecenie odkupienia j.u. w rozumieniu u.f.i. W wyniku realizacji zlecenia odkupienia fundusz inwestycyjny dokonuje odkupienia j.u. w liczbie nabytych w drodze spadku wg ceny jednostki uczestnictwa obowiązującej w dniu realizacji zlecenia. Odkupywane j.u. nabyte były uprzednio przez spadkodawców po uiszczeniu przez nich ceny zakupu wynikającej z wyceny j.u. obowiązującej w dniu nabywania j.u. W momencie realizacji zlecenia odkupienia złożonego przez spadkobiercę cena odkupywanych j.u. może być niższa, wyższa lub równa cenie j.u. obowiązującej w dniu nabycia j.u. przez spadkodawcę.

W związku z tym, że zarządzane przez Wnioskodawcę fundusze inwestycyjne stanowią fundusze kapitałowe w rozumieniu art. 5a pkt 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.) z tytułu odkupu j.u. powstaje dochód z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 w zw. z ust. 1 w związku z art. 30a ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.f. od uzyskanego dochodu powstaje obowiązek potrącenia przez płatnika (którym jest fundusz inwestycyjny) 19% zryczałtowanego podatku dochodowego. Zgodnie z podejściem stosowanym aktualnie przez Wnioskodawcę (które uznać należy za niekorzystne dla spadkobierców uczestników funduszy inwestycyjnych) 19% zryczałtowany podatek dochodowy obliczany jest od pełnej wartości odkupywanych j.u. z dnia ich odkupienia przez spadkobiercę, bez pomniejszania o koszt nabycia j.u. poniesiony przez spadkodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego podstawę opodatkowania 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym powinna stanowić wypłacona spadkobiercy uczestnika funduszu kwota odkupienia j.u. (przychód) pomniejszona o wydatki na nabycie j.u. z dnia ich nabycia przez spadkodawcę, tj. kwotę wydatkowaną przez spadkodawcę na zakup j.u. (koszt uzyskania przychodu).

Zdaniem Wnioskodawcy

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, że stosownie do art. 9 ust. 2 u.pd.of. dochodem ze źródła przychodów, jeśli art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Przepis ten wprowadza zatem legalną definicję pojęcia "dochód", jako zasadę przyjmując, że dochodem jest nadwyżka sumy przychodów z danego źródła nad kosztami ich uzyskania. Wyjątki od tej zasady określone zostały w art. 24 (dochody z działalności gospodarczej) oraz art. 25 (szacowanie dochodów w związku ze stosowaniem nierynkowych cen transferowych). Oznacza to, że w przypadku każdego innego źródła przychodów, gdy tylko ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych posługuje się pojęciem "dochód", należy je rozumieć w sposób określony w art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 5 u.pd.o.f. od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, który stosownie do art. 41 ust. 4 w zw. z ust. 4 u.p.d.o.f. naliczają pobierają i odprowadzają do właściwego urzędu skarbowego zarządzane przez Wnioskodawcę fundusze inwestycyjne jako płatnicy. Należy przy tym podkreślić, że zarządzane przez Wnioskodawcę fundusze inwestycyjne stanowią fundusze kapitałowe na gruncie art. 5a pkt 14 up.d.o.f.

Z uwagi na fakt, że przedmiotem opodatkowania w niniejszej sprawie jest dochód, a zatem nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania, powstaje pytanie, w jakiej wysokości należy przyjąć koszty uzyskania przychodu przez spadkobiercę uczestnika funduszu. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. kosztem uzyskania przychodów są wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, ale dopiero w przypadku ustalania dochodu z odpłatnego zbycia tych jednostek. Jednocześnie z przepisu tego wynika, że wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez uczestnika funduszu w momencie ich poniesienia. Ustawodawca przesunął zatem w czasie możliwość rozpoznania kosztów z tytułu nabycia jednostek uczestnictwa na moment ich zbycia. W momencie nabycia jednostek przez uczestnika funduszu powstaje zatem u niego prawo potrącenia kosztów z tytułu nabycia, które może być jednak zrealizowane (materializuje się) dopiero w chwili zbycia jednostek. Art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. określa bowiem, kiedy wydatek staje się kosztem uzyskania przychodu, samo prawo do potrącenia kosztu uzyskania przychodu powstaje już na etapie poniesienia wydatku. Zbycie jednostek uczestnictwa jest tutaj tylko momentem, kiedy to prawo zostanie zrealizowane. Może być ono zrealizowane zarówno przez spadkodawcę (uczestnika funduszu), jak i przez spadkobiercę w drodze sukcesji generalnej praw i obowiązków spadkodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej (dalej: o.p.) spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Przepis ten wprowadza sukcesję generalną wszystkich majątkowych praw i obowiązków na spadkobierców podatnika. Stosownie natomiast do § 2 tego przepisu prawa niemajątkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą przechodzą na spadkobierców jedynie pod warunkiem dalszego prowadzenia działalności na ich rachunek. Istotnego znaczenia nabiera zatem rozgraniczenie praw majątkowych oraz praw niemajątkowych.

W literaturze wskazuje się, że jakkolwiek w prawie podatkowym pojęcie praw i obowiązków "majątkowych" czy też "niemajątkowych" nie zostało normatywnie zdefiniowane, to jednak w doktrynie i orzecznictwie ukształtował się pogląd, zgodnie z którym prawa niemajątkowe mają zwykle charakter proceduralny, podczas gdy prawa majątkowe dotyczą obowiązków i uprawnień, na podstawie których zawiązują się stosunki prawne, a zatem wynikają z prawa materialnego (R. Dowgier, L. Etel, C. Kosikowski, P. Pietrasz, M. Popławski, S. Presnarowicz, Komentarz do Ordynacji podatkowej, LEX 2009). Na gruncie prawa cywilnego wskazuje się jednocześnie, że prawa majątkowe dotykają ekonomicznego interesu danego podmiotu.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego należy uznać, że prawo do potrącenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu nabycia jednostek uczestnictwa ma jednoznacznie charakter majątkowy, wynika bowiem z przepisów prawa materialnego oraz wpływa istotnie na wysokość zobowiązania podatkowego (a zatem dotyka interesu ekonomicznego uczestnika funduszu).

W związku z powyższym w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz na gruncie art. 97 § 1 O.p. należy uznać, że prawo do uwzględnienia jako koszty uzyskania przychodów przy ustalaniu wysokości podstawy opodatkowania przy zbyciu jednostek uczestnictwa jako prawo majątkowe podlega sukcesji generalnej i przechodzi na spadkobierców. Jednocześnie należy podkreślić, że w szczególnych przypadkach ustawodawca wprowadził odrębne rozwiązania w zakresie sukcesji praw i obowiązków spadkodawcy. Przykładowo stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. w razie nabycia środka trwałego w drodze spadku za jego wartość początkową uznaje się wartość rynkową z dnia nabycia. W takim przypadku nie ma zastosowania zatem wartość historyczna środka trwałego. Ustawodawca wprowadza tym samym szczególne przepisy, które stanowią wyjątek od sukcesji podatkowej określonej w art. 97 i n O p

Jeśli zatem ustawodawca w przypadku ustalania kosztów uzyskania przychodów w związku ze zbyciem jednostek uczestnictwa przez spadkobiercę uczestnika funduszu kapitałowego nie wprowadza szczególnych regulacji w zakresie sukcesji generalnej, to należy uznać, że zastosowanie w tej sytuacji znajdą zasady ogólne dotyczące przejęcia ogółu praw i obowiązków spadkodawcy.

Przyjęcie odmiennego podejścia byłoby sprzeczne z założeniem racjonalności ustawodawcy. Gdyby bowiem założyć, że spadkobierca nie nabywa prawa do potrącenia kosztu uzyskania przychodu to w rezultacie ta sama wartość podlegałaby podwójnie opodatkowaniu, raz podatkiem od spadków i darowizn, a drugi raz podatkiem dochodowym i to nawet w sytuacji, w której inwestycja przyniosłaby ekonomicznie stratę - przykład:

* spadkobierca (osoba fizyczna pozostająca w konkubinacie ze spadkodawcą) nabyła w drodze spadku jednostki uczestnictwa o cenie ich nabycia 10.000 zł

* w momencie nabycia j.u. wartość tych jednostek spadła do 8.000 zł (minus 4.902 zł kwoty wolnej) i od tej wartości spadkobierca zapłacił 12% podatku od spadków i darowizn, czyli 372 zł;

* gdyby następnie za tą samą cenę (8.000 zł) jednostki zostały zbyte i gdyby uznać, że prawo do potrącenia kosztów uzyskania przychodu nie przeszło na spadkobiercę to 19% zryczałtowany podatek dochodowy musiałby być nałożony na 8.000 zł i wyniósłby zatem 1.520 zł.

Spadkobierca spieniężając zatem odziedziczone jednostki uczestnictwa musiałby zapłacić 1.892 zł, Cała inwestycja w jednostki uczestnictwa oprócz tego, że była pod względem ekonomicznym stratą (i gdyby spadkodawca żył to nie miałby zobowiązania podatkowego z tego tytułu) to na dodatek byłaby podwójnie obciążona podatkiem (1.892 zł) wynoszącym niemal tyle co ta strata (2.000 zł). Gdyby ustawodawca chciał wyłączyć z sukcesji prawo do potrącenia kosztu uzyskania przychodu to nie tylko wprowadziłby takie wyłączenie explicite, ale również wprowadziłby zapewne analogiczne zwolnienie jak w przypadku zbycia aktywów w formie akcji (udziałów) - art. 21 ust. 1 pkt 105 u.p.d.o.f.

Należy również zauważyć, że w takim przypadku w nieuzasadniony sposób doszłoby do zróżnicowanego traktowania spadkobierców dziedziczących j.u. oraz spadkobierców dziedziczących środki pieniężne w gotówce, uzyskanej przez spadkobiercę w wyniku zbycia j.u. przed śmiercią.

W związku z powyższym, w przypadku zbycia jednostek uczestnictwa przez spadkobiercę uczestnika funduszu dochód z tego tytułu należy zatem ustalić z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów obliczonych na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. tj. w wysokości wydatków spadkodawcy na nabycie tych jednostek.

Zdaniem Spółki uwzględnić zatem należy wartość tych jednostek w dniu ich nabycia przez spadkodawcę.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

W świetle z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.)źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.

Zgodnie z art. 17 ust. 1c ww. ustawy nie ustala się przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami, w przypadku zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego, dokonanej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 oraz z 2005 r. Nr 183, poz. 1537).

Według art. 5a pkt 14 - ilekroć w ustawie jest mowa o funduszach kapitałowych oznacza to fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Zasady i terminy umarzania jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych, umarzania albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych w tych funduszach lub w inny sposób unicestwiania tytułów udziału w funduszach kapitałowych określone są w statutach funduszy kapitałowych.

Dochody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 19% uzyskanego dochodu.

W myśl przepisów art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ogólna zasada ustalania dochodu wyrażona w art. 9 ust. 2 powołanych przepisów stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Zgodnie z generalną zasadą ustalania kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Z powołanych powyżej przepisów art. 22 i art. 23 ustawy wynika, iż dopiero z chwilą sprzedaży jednostek inwestycyjnych ustala się wszelkie koszty, które warunkują ich nabycie. Przy czym istotną przesłanką zaliczenia poniesionego przez podatnika wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest istnienie związku przyczynowo - skutkowego między tym wydatkiem, a osiągniętym przychodem.

Z kolei w myśl art. 23 ust. 1 pkt 38 powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Jak wynika z wyżej wymienionych przepisów, wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa nie podlegają zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, lecz dopiero w momencie ich odkupienia albo umorzenia.

W wypadku odkupienia jednostek uczestnictwa od uczestnika, zadaniem Funduszu jest pomniejszenie kwoty odkupu o wydatki faktycznie poniesione przez uczestnika na nabycie tych jednostek.

Natomiast, spadkobiercy, którzy otrzymali jednostki uczestnictwa tytułem spadku nie ponieśli wydatków na nabycie tych jednostek i nie doszło do uszczuplenia ich majątku o kwotę stanowiącą równowartość jednostek uczestnictwa w Funduszu.

W ocenie Organu podatkowego przedstawione przez Spółkę stanowisko, że w przypadku odkupienia jednostek uczestnictwa nabytych w drodze spadku, spadkobierca na zasadzie sukcesji praw określonych w art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej nabywa prawo do pomniejszenia swojego przychodu z tego źródła o koszt ich nabycia poniesiony przez spadkodawcę, należy uznać za nieprawidłowe.

Organ podatkowy zauważa, że w chwili śmierci prawa i obowiązki podatnika przechodzą na spadkobierców. Krąg spadkobierców ustalany jest zgodnie z przepisami ustawy - Kodeks cywilny. Do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy mają zastosowanie przepisy k.c. o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe.

Natomiast w przepisach podatkowych kwestię sukcesji praw i obowiązków spadkobierców regulują przepisy art. 97-105 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60). Śmierć osoby będącej podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych powoduje określone konsekwencje, dla których przewidziane są szczególne formy postępowania.

Z regulacji zawartej w art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej dotyczącej sukcesji w zakresie prawa podatkowego, wynika że spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów Ordynacji podatkowej. Zarówno prawa i obowiązki, aby mogły być nabyte przez spadkobiercę, muszą nie tylko wynikać z przepisów prawa podatkowego ale również przynależeć do konkretnej osoby w tym wypadku spadkodawcy. Na spadkobierców przechodzą tylko te obowiązki spadkodawcy, które miał on jako podatnik i tylko te, które są związane z realizacją obowiązków, wynikających z ustaw regulujących kwestie podatków. Jednocześnie nie można mówić o sukcesji prawa, którego spadkodawca nie nabył. Wejście spadkobiercy na podstawie art. 97 Ordynacji podatkowej w prawa i obowiązki podatnika (spadkodawcy) - nie uzasadnia utożsamiania go z podatnikiem.

Organ podatkowy zauważa, iż w omawianym zdarzeniu przyszłym zdarzeniem, którego zaistnienie konstytuuje obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych będzie uzyskanie przychodu z odpłatnego zbycia jednostek uczestnictwa. Z tego zdarzenia będzie wynikać zobowiązanie podatkowe podatnika, na które będą się składać: podstawa opodatkowania - przychód uzyskany przez podatnika pomniejszony o koszt uzyskania przychodu poniesionego przez podatnika (wydatki faktycznie poniesione przez podatnika, w celu przychodu powiększone o koszty opłat manipulacyjnych pobranych przez fundusz, których ustawa nie wyłącza z kosztów uzyskania przychodu) oraz stawka podatkowa.

Prawo do uznania wydatków na zakup jednostek uczestnictwa,- na mocy art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy oraz kosztów opłat manipulacyjnych pobranych przez fundusz na mocy art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - za koszt uzyskania przychodu, aktywuje się w momencie powstania należności z tytułu sprzedaży jednostek uczestnictwa. Tak więc spadkodawca nie zlecając sprzedaży jednostek uczestnictwa nie posiadał prawa do uznania ich podatkowo za koszt uzyskania przychodu, jak również nie mogą być uznane za koszt wydatki poniesione przez spadkodawcę związane z opłatami manipulacyjnymi. W konsekwencji wobec nie istnienia takiego prawa nie możne być ono przedmiotem sukcesji.

A zatem spadkobierca przy ustalaniu dochodu z tytułu odpłatnego zbycia jednostek uczestnictwa nabytych w drodze spadku nie będzie mógł uwzględnić wydatków poniesionych przez spadkodawcę na ich nabycie oraz powiększyć ich o koszty opłat manipulacyjnych poniesionych przez spadkodawcę, które zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są kosztami uzyskania przychodu z uwagi na to, że wydatków tych nie poniósł.

Wartość odkupu stanowiąca przychód z tytułu udziału w funduszu kapitałowych będzie równocześnie dochodem do opodatkowania, w przypadku braku innych kosztów, o które przychód ten można pomniejszyć.

Jednakże, może się zdarzyć, że wystąpią dodatkowe wydatki stanowiące koszty uzyskania przychodów, o które spadkobierca może pomniejszyć uzyskany przychód. Do kosztów uzyskania przychodów mogą zostać zaliczone kwoty pobierane przez Fundusz z tytułu realizacji zlecenia odkupienia. Do wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodów można też zaliczyć np. opłaty manipulacyjne. Momentem, na który należy obliczać kwotę wynikającą z jednostek uczestnictwa będzie dzień wyceny, według którego realizowane jest zlecenie odkupu złożone przez spadkobiercę. W momencie realizacji zlecenia odkupu dochodzi do odpłatnego zbycia jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 41 ust. 4 osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4, 4a, 5 i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Reasumując w przypadku odkupienia jednostek uczestnictwa nabytych przez podatnika (spadkobiercę) w drodze dziedziczenia kosztami uzyskania przychodów będą opłaty manipulacyjne poniesione przez podatnika (spadkobiercę) natomiast nie można uznać za koszt uzyskania przychodu wydatków na nabycie tych jednostek uczestnictwa oraz opłat manipulacyjnych poniesionych przez spadkodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.