IPPB2/415-720/11-2/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2011 r. (data wpływu 8 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z wypłatą dywidendy na podstawie zawartej umowy trustu przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Cypru - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z wypłatą dywidendy na podstawie zawartej umowy trustu przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Cypru.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą polską rezydencję podatkową. Wnioskodawca jest udziałowcem spółki cypryjskiej (będącej odpowiednikiem polskiej spółki z o.o.). Na podstawie umowy trust deed (odpowiednik polskiej umowy powiernictwa) podatnik przekazał swoje udziały powiernikowi, który został zarejestrowany w cypryjskim urzędzie handlowym jako udziałowiec spółki. Powiernik jest osobą prawną zarejestrowaną w cypryjskim rejestrze handlowym. Powiernik włada udziałami w swoim imieniu, ale na rzecz Podatnika. Umowa trustu zobowiązuje powiernika do przekazania podatnikowi wszelkich pożytków z udziałów w spółce. Na każde żądanie powiernik jest zobowiązany do przeniesienia własności na jego rzecz. Powiernik na podstawie otrzymanego od podatnika upoważnienia złożył wniosek o podjęcie uchwały o podziale zysku i wypłacie dywidendy. Uchwała o podziale zysku i wypłacie dywidendy podjęta została przez Zarząd Spółki cypryjskiej w dniu 29 sierpnia 2011 r. Strony umowy trust deed postanowiły, że dywidenda na podstawie ww. Uchwały zostanie wypłacona przez Spółkę cypryjską bezpośrednio na rachunek Podatnika. Wypłata dywidendy nastąpi w ciągu kilku miesięcy od dnia podjęcia Uchwały o wypłacie dywidendy. Ponadto Podatnik wskazuje, że nie prowadzi na terytorium Cypru działalności gospodarczej poprzez położony tam zakład, ani nie wykonuje w tym Państwie wolnego zawodu w oparciu o położoną tam stałą placówkę w rozumieniu polsko - cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i dywidenda nie byłaby wypłacana w związku z działalnością takiego zakładu ani stałej placówki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Umowa trust deed wykazuje podobieństwo do polskiej umowy powiernictwa. Podobnie jak czynność powiernicza, także trust składa się z dwóch elementów:

Umowa trustu dotycząca nabycia lub objęcia i zarządu nad udziałami w Spółce musi mieć charakter fiducjarny (tzn. prawa udziałowe muszą być nabyte na powiernika), aby mogła spełniać swoją rolę. W związku z takim ukształtowaniem umowy trustu w odniesieniu do praw udziałowych okolicznościami związanymi z nią, które mogłyby ewentualnie wywołać skutki podatkowe są, co do zasady:

Czynność przekazania powiernikowi środków pieniężnych na nabycie lub objęcie udziałów przez Podatnika nie ma charakteru definitywnego, a jest jedynie formą pośredniego nabycia udziałów w Spółce przez Podatnika (powiernik jest zobowiązany do nabycia udziałów, a także do ich przekazania Podatnikowi w określonym momencie zgodnie z umową trustu). Czynność ta powinna być zatem neutralna z punktu widzenia podatku dochodowego dla Podatnika i powiernika. Również przeniesienie własności udziałów w Spółce przez powiernika Podatnikowi w wykonaniu zobowiązania powiernika wynikającego z umowy trustu należy uznać za neutralne podatkowo dla Podatnika i powiernika z punktu widzenia podatku dochodowego, ponieważ w ramach tego przeniesienia własności następuje de facto otrzymanie przez Podatnika swoich własnych aktywów.

Jeżeli jednak powiernik dokonałby sprzedaży udziałów w Spółce osobie trzeciej, czynność ta spowodowałaby powstanie obowiązku podatkowego dla Podatnika. Dla celów podatkowych sprzedaż udziałów przez powiernika w jego imieniu, ale na rzecz Podatnika należałoby ocenić jako skutkującą zmianami w majątku Podatnika (a nie powiernika). Tym samym konsekwencje podatkowe należałoby rozpoznać po stronie Podatnika, który zostałby opodatkowany z tytułu tej sprzedaży na zasadach ogólnych (art. 17 ust. 1 pkt 6 i art. 19 Ustawy PIT), tj. jego przychodem byłaby cena sprzedaży, natomiast kosztem uzyskania przychodu wydatki na nabycie lub objęcie Udziałów w Spółce (tj. środki przekazane powiernikowi na nabycie udziałów w Spółce).

Stanowisko to potwierdza obecna doktryna prawa podatkowego (M. Chudzik, Opodatkowanie czynności powierniczych, Monitor Podatkowy 2/2006). Zgodnie z tym stanowiskiem rozpoznawanie skutków podatkowych sprzedaży powierniczej (tzn. sprzedaży przez powiernika rzeczy lub prawa należących do powierzającego i wydanie powierzającemu korzyści w postaci uiszczonej ceny) leży po stronie powierzającego, nie zaś powiernika. Innymi słowy, w takiej sytuacji powiernik traktowany jest jako podmiot transparentny podatkowo - na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych istnieje możliwość traktowania powierzającego jako właściciela udziałów w Spółce, mimo że w okresie trwania umowy powiernictwa ich formalnym właścicielem, w rozumieniu prawa cywilnego jest powiernik. Powyższe stanowisko potwierdza także najnowsze orzecznictwo sądowe. W wyroku z dnia 9 listopada 2004 r. (sygn. akt III SA 3031/03) WSA w Warszawie wskazał w tezie do tego wyroku, co następuje: "Nie można przychodu ze sprzedaży powierniczej traktować jako przysporzenia zleceniobiorcy - powiernika (...). Natomiast kosztów powierniczego nabycia udziału oraz kosztów i przychodu z powierniczego zbycia udziału nie rozpoznaje się w rozliczeniu podatkowym u zleceniobiorcy, ale u zleceniodawcy." Taki punkt widzenia, w stosunku do relacji wynikających z umowy powiernictwa, podzielają także organy podatkowe, m.in. w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów wydanej 19 sierpnia 2008 r. (sygn. ILPB2/415-375/08-2/JK) oraz w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów wydanej 21 stycznia 2010 r. (sygn. IPPB4/415-729/09-2/JS).

W ocenie Podatnika wypłatę dywidendy przez Spółkę, której udziały posiada w danym momencie powiernik, należy interpretować według tych samych zasad jak sprzedaż udziałów osobie trzeciej. Taki wniosek potwierdza sposób podjęcia decyzji o wypłacie dywidendy. Choć uprawnionym w sposób formalny do oddania głosu z posiadanych udziałów w Spółce za lub przeciw wypłacie dywidendy jest powiernik, jako formalny udziałowiec Spółki, to jednak ze względu na zapisy umowy trustu jest on zobowiązany do wykonywania zaleceń Podatnika. Tym samym to Podatnik de facto decyduje o podziale zysku i wypłacie dywidendy, nie zaś powiernik, który jedynie przekazuje w sposób formalny jego wolę. Zatem wprawdzie podmiotem, który uzyskuje formalnie dywidendę od Spółki jest powiernik, ale zgodnie z umową trustu dywidenda ta powinna zostać niezwłocznie przekazana powierzającemu (Podatnikowi). Co więcej, od strony rozliczeniowej, możliwa jest zarówno sytuacja, w której dywidenda zostanie przelana na rachunek powiernika, a następnie przekazana Podatnikowi, jak również sytuacja, w której dywidenda zostanie przelana przez Spółkę bezpośrednio na rachunek Podatnika na mocy odpowiedniego upoważnienia złożonego powiernikowi. Jak wskazano w stanie faktycznym sprawy ostatnią formę rozliczenia wybrał Wnioskodawca.

Zdaniem Wnioskodawcy, w każdym przypadku przysporzenie majątkowe z tytułu dywidendy następuje po stronie powierzającego, tj. Podatnika, a nie po stronie powiernika. W konsekwencji, skutki podatkowe wypłaty dywidendy należy również rozpoznawać po stronie Podatnika. W opinii Wnioskodawcy, wypłacenie przez Spółkę dywidendy na ręce powiernika i przekazanie jej następnie Podatnikowi w ramach wykonania umowy trustu nie wykazuje różnic, istotnych z podatkowego punktu widzenia, w porównaniu do zapłaty ceny, wynikającej z umowy sprzedaży powierników, a następnie przekazania jej powierzającemu w ramach wykonania umowy powiernictwa. W obu przypadkach przekazanie środków pieniężnych, choć dokonane przez pośrednika (powiernika), następuje ostatecznie do rąk powierzającego (Podatnika). W świetle tego podobieństwa oraz wskazanych wyżej wniosków, należy uznać, że właściwym podejściem do wypłacenia przez Spółkę dywidendy na podstawie uchwały o podziale zysku podjętej przez powiernika w ramach wykonania umowy trustu jest rozpoznanie skutków podatkowych uzyskania dywidendy po stronie Podatnika, z pominięciem powiernika, jako podmiotu transparentnego podatkowo.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy PIT, przychodami są co do zasady otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne. W kontekście umowy trustu i jej celu, otrzymanie przez powiernika środków finansowych (dywidendy) powinno być utożsamione z postawieniem tych środków do dyspozycji powierzającego. Brak jest w ocenie Wnioskodawcy podstaw, aby rozróżniać konsekwencje podatkowe od tego, czy technicznie wypłata dywidendy następuje najpierw na rachunek powiernika, a dopiero później przekazywana jest Podatnikowi, czy środki zostają przelane od razu przez Spółkę bezpośrednio na rachunek Podatnika, jako faktycznego odbiorcy dywidendy (tak jak w tej sprawie).

Wnioskodawca uważa, że konsekwencje podatkowe czynności dokonywanych z udziałem powiernika powinny uwzględniać charakter prawny stosunku powiernictwa, a w szczególności fakt działania powiernika w imieniu i na rzecz powierzającego. Z podejmowania przez powiernika działań w imieniu i na rzecz powiernika wynika, że skutki podatkowe czynności dokonanych przez powiernika występują u powierzającego, a nie powiernika, który nie jest ich beneficjentem. Wszystkie skutki podatkowe czynności dokonywanych przez powiernika powinny być przypisywane powierzającemu, tak jakby działał on samodzielnie, bez pośrednictwa powiernika. W związku z tym ponoszone przez powiernika wydatki i otrzymywane przez niego przysporzenia powinny stanowić odpowiednio koszty i przychody podatkowe powierzającego, a nie powiernika. Uzyskiwane przez powiernika przysporzenia z wyjątkiem należnego powiernikowi wynagrodzenia - nie mają charakteru definitywnego i w związku z tym nie mogą stanowić jego przychodu. Dlatego też wszelkie przysporzenia z tytułu wykonania powierzonych powiernikowi czynności, zawartych przez niego umów ze względu na obowiązek ich zwrotu, a więc brak definitywnego przysporzenia są neutralne podatkowo (zob. A. Pęczyk - Tofel "Wypłata dywidendy na rzecz powiernika", Monitor Podatkowy nr 8/2011).

Wobec powyższych konstatacji wypłata dywidendy przez Spółkę powiernikowi będzie stanowiła dochód powierzającego (Podatnika) z udziału w zyskach osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy PlT oraz art. 24 ust. 5 Ustawy PlT, natomiast będzie neutralna dla powiernika. Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy PIT obowiązek podatkowy z tego tytułu powstanie dla Podatnika z chwilą bezpośredniego wpływu dywidendy na rachunek Podatnika, stosownie do wybranej już przez Wnioskodawcę opcji rozliczeniowej.

W konsekwencji wypłata dywidendy przez Spółkę powiernikowi jest neutralna dla powiernika, natomiast dla Podatnika stanowi dochód z udziału w zyskach osób prawnych opodatkowany zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 Ustawy PIT. Stanowisko takie potwierdza także interpretacja indywidualna Ministra Finansów z dnia 16 czerwca 2011 r., nr IPPB2/415-266/11-6/MK.

Ad. 2.

W nawiązaniu do pkt 2 stanowiska Wnioskodawcy, dywidenda wypłacona przez Spółkę za pośrednictwem powiernika, działającego na podstawie umowy trustu, stanowi dochód po stronie Podatnika, który jest ostatecznym i faktycznym odbiorcą dywidendy.

Przy interpretacji umów o unikaniu podwójnego opodatkowania ważną rolę odgrywa pojęcie ekonomicznego właściciela ("beneficial owner"). Zgodnie z Komentarzem do Konwencji Modelowej OECD (dalej jako "Komentarz"), przy stosowaniu korzystnych postanowień umowy (na przykład obniżonej stawki podatku u źródła od dywidendy w kraju spółki wypłacającej dywidendę) konieczne jest sprawdzenie, czy odbiorca tej dywidendy jest jej faktycznym właścicielem (beneficial owner). Jeżeli tak, wówczas zastosowanie obniżonej stawki podatku jest możliwe. W przeciwnym razie preferencyjne zasady wynikające z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie będą miały zastosowania. Należy zauważyć, że zgodnie z Komentarzem, termin "faktyczny właściciel" należy rozumieć nie w wąskim sensie, ale w kontekście celu umów, jakim jest z jednej strony unikanie podwójnego opodatkowania, a z drugiej strony zapobieganie uchylaniu się od opodatkowania. Dlatego faktycznym właścicielem dywidendy nie jest na przykład osoba, która będąc wprawdzie formalnym właścicielem udziałów, z których wypłacana jest dywidenda, ogranicza się do administrowania (powiernictwa) powierzonym jej majątkiem na rzecz podmiotu powierzającego. W takiej sytuacji przyznanie powiernikowi korzyści wypływających z traktatu o unikaniu podwójnego opodatkowania byłoby zupełnie nieuzasadnione. Dlatego faktycznym właścicielem dywidendy powinien być podmiot, który jest jej ostatecznym i faktycznym odbiorcą (tj. powierzający).

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, niezależnie od statusu podatkowego powiernika (osoba fizyczna czy osoba prawna, zagraniczny czy polski rezydent podatkowy), art. 10 polsko - cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania będzie stosował się do faktycznego właściciela dywidendy, tj. do Podatnika, z pominięciem rezydencji powiernika. W związku z tym Podatnik będzie opodatkowany z tytułu otrzymanej od Spółki dywidendy na tej samej zasadzie, jak w przypadku opisanym w pkt 1 stanowiska Wnioskodawcy, tj. analogicznie jak gdyby był formalnym udziałowcem Spółki:

* Wartość dywidendy będzie zatem stanowiła, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy PIT, przychód z kapitałów pieniężnych, opodatkowany co do zasady w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy PIT.

* Jednakże, zgodnie z art. 4a Ustawy PIT, powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, czyli m.in. polsko - cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zgodnie z art. 10 ust. 1 polsko - cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dywidenda wypłacana przez Spółkę na rzecz Podatnika może być opodatkowana w Polsce. Jednocześnie na podstawie ust. 2 tego artykułu, dywidenda ta może być również opodatkowana na terenie Cypru.

* Wewnętrzne ustawodawstwo cypryjskie wskazuje wprawdzie, że wypłata dywidendy przez Spółkę na rzecz Podatnika jest zwolniona z opodatkowania na Cyprze. Jednakże, zgodnie z argumentacją przedstawioną w pkt 1 stanowiska Wnioskodawcy, nie przeszkadza to uznaniu, że Podatnik powinien mieć prawo, na podstawie art. 24 ust. 1 lit. b) polsko - cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, odliczyć od podatku należnego w Polsce z tytułu dywidendy wypłacanej przez Spółkę kwotę podatku w wysokości 10% wypłacanej dywidendy, niezależnie od tego, czy podatek taki został faktycznie zapłacony na terenie Cypru.

* Powyższe stanowisko znajduje oparcie w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów, m.in. interpretacji indywidualnej z 7 lipca 2010 r., sygn. IPPB2/415-344/10-2/MG, czy interpretacji indywidualnej z 28 czerwca 2010 r., sygn. IPPB2/415-311/10-2/MR.

* Warto również dodać, że również z punktu widzenia wykładni celowościowej, z ekonomicznego punktu widzenia niezależnie od tego, czy Podatnik jest formalnym udziałowcem Spółki czy udziały Spółki oddane są powiernikowi w zarząd, Podatnik realizuje te same korzyści, m.in. otrzymuje tę samą dywidendę ze Spółki.

Podatnik stoi na stanowisku, iż prawidłowa interpretacja przepisów polsko - cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pozwala na odliczenie od kwoty 19% zryczałtowanego podatku dochodowego z kapitałów pieniężnych od dywidendy wypłacanej przez Spółkę kwoty podatku u źródła w wysokości 10% tej dywidendy niezależnie od faktu, czy podatek ten został na Cyprze zapłacony, także w przypadku, gdy dywidenda zostanie wypłacona na podstawie uchwały o podziale zysku podjętej przez powiernika w związku z umową trustu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 cytowanej ustawy, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Na podstawie art. 4a ww. ustawy, art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą polską rezydencję podatkową. Wnioskodawca jest udziałowcem spółki cypryjskiej (będącej odpowiednikiem polskiej spółki z o.o.). Na podstawie umowy trust deed (odpowiednik polskiej umowy powiernictwa) podatnik przekazał swoje udziały powiernikowi, który został zarejestrowany w cypryjskim urzędzie handlowym jako udziałowiec spółki. Powiernik jest osobą prawną zarejestrowaną w cypryjskim rejestrze handlowym. Powiernik włada udziałami w swoim imieniu, ale na rzecz Podatnika. Umowa trustu zobowiązuje powiernika do przekazania podatnikowi wszelkich pożytków z udziałów w spółce. Na każde żądanie powiernik jest zobowiązany do przeniesienia własności na jego rzecz. Powiernik na podstawie otrzymanego od podatnika upoważnienia złożył wniosek o podjęcie uchwały o podziale zysku i wypłacie dywidendy. Uchwała o podziale zysku i wypłacie dywidendy podjęta została przez Zarząd Spółki cypryjskiej w dniu 29 sierpnia 2011 r. Strony umowy trust deed postanowiły, że dywidenda na podstawie ww. Uchwały zostanie wypłacona przez Spółkę cypryjską bezpośrednio na rachunek Podatnika. Wypłata dywidendy nastąpi w ciągu kilku miesięcy od dnia podjęcia Uchwały o wypłacie dywidendy. Podatnik nie prowadzi na terytorium Cypru działalności gospodarczej poprzez położony tam zakład, ani nie wykonuje w tym Państwie wolnego zawodu w oparciu o położoną tam stałą placówkę w rozumieniu polsko - cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i dywidenda nie byłaby wypłacana w związku z działalnością takiego zakładu, ani stałej placówki.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (tekst jedn. Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523) w polskiej wersji językowej, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto (art. 10 ust. 2 umowy).

Natomiast art. 10 ust. 1 i 2 umowy w angielskiej wersji językowej brzmi:

Zgodnie z zapisem testimonium, umowa została sporządzona w językach polskim, greckim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności przy interpretacji tekst angielski będzie uważany za rozstrzygający. Art. 10 ust. 2 umowy w angielskiej wersji językowej nie zawiera zastrzeżenia, że odbiorca ma być właścicielem dywidendy.

Mając powyższe na uwadze, należy zatem uznać iż przepis art. 10 umowy ma zastosowanie wyłącznie w przypadkach, kiedy występuje wypłata dywidendy, ze spółki będącej rezydentem jednego państwa do spółki/osoby będącej rezydentem drugiego państwa.

Stosownie do art. 10 ust. 3 użyte w niniejszym artykule określenie "dywidendy" oznacza dochody z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach i nie odnoszących się do roszczeń z tytułu wierzytelności, jak również dochody z innych udziałów w spółce, które są traktowane w ten sam sposób, jak dochód z akcji, zgodnie z ustawodawstwem podatkowym Państwa, w którym spółka dokonująca jego podziału ma siedzibę.

Oznacza to, że dochody uzyskane przez Wnioskodawcę, bez względu na to, czy otrzyma środki pieniężne za pośrednictwem powiernika, czy też bezpośrednio ze spółki cypryjskiej, nie mogą być zakwalifikowane jako jego dochód z dywidendy. Zgodnie z definicją "dywidendy" jest to dochód związany z posiadanymi prawami w spółce (przy czym art. 10 umowy nie posługuje się pojęciem beneficial owner). Zatem w przedstawionym stanie faktycznym dochód z dywidendy w rozumieniu umowy uzyskać może jedynie Powiernik.

W konsekwencji dochód, który osiągnie Wnioskodawca nie został objęty postanowieniami któregokolwiek z artykułów Konwencji regulujących jasno określone kategorie dochodów. W tej sytuacji uzyskany przez Wnioskodawcę dochód stanowić będzie inny dochód, o którym mowa w przepisie art. 22 ust. 1 ww. umowy, który stanowi, że części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (tj. w Polsce) i na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy mieć na uwadze, że postanowienia umowy zmierzają do unikania podwójnego opodatkowania nie tylko poprzez zastosowanie odpowiedniej metody, ale także poprzez ustanowienie prawa do opodatkowania dochodu tylko w jednym z umawiających się państw. W sytuacji, kiedy zgodnie z Konwencją dochód podlega opodatkowaniu tylko w jednym państwie (w tym przypadku w państwie rezydencji) nie zachodzi sytuacja podwójnego opodatkowania, zatem nie znajduje zastosowania przewidziana w konwencji metoda unikania podwójnego opodatkowania (art. 24 ust. 1 lit. b). ww. umowy).

Oznacza to, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dochody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych otrzyma podmiot, z którym Wnioskodawca zawarł umowę trust deed. Natomiast otrzymane środki od tego pomiotu przez Wnioskodawcę (nawet, gdy będą wypłacane bezpośrednio przez spółkę cypryjską) będą stanowić dla niego świadczenia od podmiotu, z którym zawarł umowę i należałoby je zakwalifikować do przychodów z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są inne źródła. Natomiast w myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i zasadnym jest aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego (korzyść) tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Reasumując, dochód jaki otrzyma Wnioskodawca na skutek zawarcia umowy trustu będzie stanowić przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu w Polsce. Fakt, że dochody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych otrzyma podmiot, z którym Wnioskodawca zawarł umowę trust deed skutkuje tym, że przepis art. 24 ust. 3 polsko - cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie będzie miał zastosowania w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołany wyrok dotyczy konkretnej sprawy podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.