IPPB2/415-719/14-4/MK1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2014 r. (data wpływu 22 września 2014 r.) oraz piśmie z dnia 24 listopada 2014 r. (data wpływu 27 listopada 2014 r.) uzupełniającym braki wniosku na wezwanie Nr IPPB2/415-719/14-2/MK1 z dnia 19 listopada 2014 r. (data doręczenia 24 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie uczestników z tytułu udziału w imprezie integracyjnej i związanych z tym obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie pracownika z tytułu udziału w imprezie integracyjnej i związanych z tym obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza organizować imprezy integracyjne dla własnych pracowników. Na niektórych z nich będzie możliwa obecność osób towarzyszących (np. dzieci pracowników) oraz osób współpracujących z wnioskodawcą w ramach umów cywilnoprawnych lub zatrudnionych w podmiotach współpracujących z wnioskodawcą w ramach umów cywilnoprawnych (np. pracownicy kluczowych dostawców lub podmiotów powiązanych z Wnioskodawcą).

Celem będzie w szczególności integrowanie, motywowanie, wprowadzenie dobrego nastroju, poprawa atmosfery, budowa więzi z pracodawcą i z innymi pracownikami, budowanie dobrych relacji interpersonalnych w miejscu wykonywania pracy, poprawa komunikacji wewnętrznej, zbliżenie z kolegami z zespołu, ale także zapewnienie odpoczynku.

Zorganizowanie imprezy integracyjnej wiąże się z nabyciem usług transportowych, noclegowych, wyżywienia, cateringu, wynajmu sal konferencyjnych, szkoleniowych, trenerów personalnych, rekwizytów i materiałów do warsztatów, usług służących poprawie kondycji fizycznej, usług związanych z kulturą i rozrywką (nie wszystkie przy każdej imprezie integracyjnej). Na catering składają się tak zwane przerwy kawowe, zimne bufety, grille (nie wszystkie przy każdej imprezie integracyjnej). Na wynajem sali konferencyjnej składają się także usługi wynajmu projektora, ekranu, flipchartu, nagłośnienia (nie wszystkie przy każdej imprezie integracyjnej). Zdarza się, że Wnioskodawca otrzymuje promocyjne oferty na usługi pobytu, wynajmu sali konferencyjnej lub dodatkowe usługi są wkalkulowane w usługi pobytu (np. korzystanie z sauny, wypożyczanie rowerów, place sportowe, wyżywienia w zakresie śniadania lub innych posiłków).

Pismem z dnia 19 listopada 2014 r. Nr IPPB2/415-719/14-2/MK1 wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku poprzez:

* przeformułowanie pytania tak, aby dotyczyło ciążących na Spółce obowiązków płatnika / informacyjnych związanych z ewentualnie powstałym po stronie uczestników przychodem, ponieważ sformułowane pytanie odnosi się tylko i wyłącznie do skutków podatkowych powstałych po stronie uczestników, natomiast nie dotyczy obowiązków Spółki jako zainteresowanego występującego z wnioskiem o wydanie interpretacji w swojej indywidualnej sprawie,

* przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego adekwatnego do przeformułowanego pytania.

Należy przy tym zauważyć, że opis stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego zawarty we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz przyporządkowane do niego pytania jak również stanowisko dotyczące przedmiotowego zakresu sprawy powinno korespondować ze sobą.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 24 listopada 2014 r.

Pismem z dnia 24 listopada 2014 r. (data nadania 25 listopada 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca przeformułował pytanie oraz uzupełnił własne stanowisko w sprawie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy uczestnicy imprezy integracyjnej uzyskują przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z czym na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika lub obowiązki informacyjne związane z ewentualnie powstałym przychodem uczestników.

Zdaniem Wnioskodawcy osoby uczestniczące w imprezie integracyjnej nie uzyskują przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a więc na Wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązki płatnika ani obowiązki informacyjne związane z podatkiem dochodowym uczestników.

Wnioskodawca ma podobne przekonanie jak zawarte w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r.:

"3.3.3. (...) Zarówno dokształcanie pracowników, jak i organizowanie spotkań (wyjazdów) integracyjnych, ubezpieczanie pracowników czy organizowanie ich dowozu do pracy, leży przede wszystkim w interesie pracodawców. Z ich punktu widzenia tego rodzaju działania zwiększają atrakcyjność zatrudnienia i tym samym służą przyciągnięciu i rekrutacji najlepszych kandydatów, podnoszą kwalifikacje zawodowe osób zatrudnionych, zmniejszają absencję, a także tworzą dobrą atmosferę w zespole. W konsekwencji nie sposób zaprzeczyć, że świadczenia oferowane przez pracodawców pracownikom, będące przedmiotem oceny w licznych orzeczeniach sądów administracyjnych, najczęściej służą podniesieniu jakości pracy i jej wydajności, a w ostatecznym rachunku - tworzeniu zysku pracodawcy. Natomiast z punktu widzenia indywidualnych pracowników korzystanie ze świadczeń oferowanych przez pracodawcę może się przedstawiać jako uciążliwy obowiązek, nieobjęty zakresem zadań, który trzeba podjąć w godzinach nadliczbowych. Ostateczne przełożenie wskazanych korzyści pracodawcy na wynagrodzenie pracownika jest zupełnie nieuchwytne dla tego ostatniego, jest skutkiem odblaskowym o niewymiernej wartości majątkowej. (...)

3.4.6. Obiektywne kryterium - wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) - nie jest natomiast spełnione, gdy pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe).

W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie "kursokonforencja" organizowana przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu. Trudno też poważnie utrzymywać, że przychodem pracownika z umowy o pracę czy stosunku służbowego jest możliwość okazjonalnego uczestnictwa w obiedzie czy kolacji, a wartość zjedzonych przez niego potraw i wypitych napojów wyznacza podstawę opodatkowania".

Udział członków rodziny (lub mówiąc nowocześniej partnera, a bardziej elegancko osób towarzyszących) jest równie ważny dla celów motywacyjnych, integracyjnych, budowania więzi między pracownikiem a pracodawcą, co udział pracownika, zwłaszcza w czasach, w których pracownicy niejednokrotnie więcej czasu spędzają w pracy niż z rodziną. Nie trzeba być psychologiem, a wystarczy posiadać pewne doświadczenie życiowe, aby stwierdzić, że tego rodzaju imprezy integracyjne, w których pracownicy uczestniczą wraz z rodzinami, mogą poprawić relacje pracownik-pracodawca, przez co mogą mieć pozytywny wpływ na pracę pracowników.

W sierpniowym wydaniu czasopisma Marketing w Praktyce opublikowano wyniki badań przeprowadzonych na dzieciach i młodzieży, które skomentowano: "Ludzie młodzi - nasze dzieci, stają się głównymi decydentami w gospodarstwach, i że w wielu przypadkach komunikacja być powinna kierowana do nich, a nie do starszych". W wielu wypadkach udział rodziny w tym zadowolonych dzieci w imprezie integracyjnej będzie miał pozytywny wpływ na relacje między pracownikiem a pracodawcą.

Niektóre zadania powierzane osobom zatrudnionym przez Wnioskodawcę nie muszą być powierzane w ramach stosunku pracy z uwagi na brak podporządkowania pracowniczego, to jest wykonywania pracy pod kierownictwem pracodawcy oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez niego. Możliwe jest zatrudnianie na podstawie umów cywilnoprawnych. Jednak tych osób w równej mierze dotyczą cele Wnioskodawcy możliwe do osiągnięcia dzięki udziałowi w imprezie integracyjnej, w tym motywowanie, wprowadzenie dobrego nastroju, poprawa atmosfery, budowanie dobrych relacji interpersonalnych w miejscu wykonywania pracy, poprawa komunikacji wewnętrznej, zbliżenie z kolegami z zespołu i zapewnienie odpoczynku.

To samo tyczy się zatrudnionych w podmiotach współpracujących z Wnioskodawcą w ramach umów cywilnoprawnych (np. pracownicy kluczowych dostawców lub podmiotów powiązanych z Wnioskodawcą). Relacje pomiędzy podmiotami powiązanymi i kluczowymi kontrahentami a Wnioskodawcą przypominają w istocie relacje, które zachodzą pomiędzy poszczególnymi działami dużego przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 12 ust. 3 ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 8 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy ustawodawca wymienia również inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej (art. 31 ww. ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 42a osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia "nieodpłatnego świadczenia" zasadne jest odwołanie się do znaczenia tego pojęcia ukształtowanego w orzecznictwie sądowym, zgodnie z którym, nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym - generalnie - jest każde zdarzenie prawne i zjawisko gospodarcze, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza organizować imprezy integracyjne dla własnych pracowników. Na niektórych z nich będzie możliwa obecność osób towarzyszących (np. dzieci pracowników) oraz osób współpracujących z wnioskodawcą w ramach umów cywilnoprawnych lub zatrudnionych w podmiotach współpracujących z wnioskodawcą w ramach umów cywilnoprawnych (np. pracownicy kluczowych dostawców lub podmiotów powiązanych z Wnioskodawcą). Celem będzie w szczególności integrowanie, motywowanie, wprowadzenie dobrego nastroju, poprawa atmosfery, budowa więzi z pracodawcą i z innymi pracownikami, budowanie dobrych relacji interpersonalnych w miejscu wykonywania pracy, poprawa komunikacji wewnętrznej, zbliżenie z kolegami z zespołu, ale także zapewnienie odpoczynku. Zorganizowanie imprezy integracyjnej wiąże się z nabyciem usług noclegowych, wyżywienia, cateringu, wynajmu sal konferencyjnych, szkoleniowych, trenerów personalnych, rekwizytów i materiałów do warsztatów, usług służących poprawie kondycji fizycznej, usług związanych z kulturą i rozrywką (nie wszystkie przy każdej imprezie integracyjnej). Na catering składają się tak zwane przerwy kawowe, zimne bufety, grille (nie wszystkie przy każdej imprezie integracyjnej). Na wynajem sali konferencyjnej składają się także usługi wynajmu projektora, ekranu, flipchartu, nagłośnienia (nie wszystkie przy każdej imprezie integracyjnej). Zdarza się, że Wnioskodawca otrzymuje promocyjne oferty na usługi pobytu, wynajmu sali konferencyjnej lub dodatkowe usługi są wkalkulowane w usługi pobytu (np. korzystanie z sauny, wypożyczanie rowerów, place sportowe, wyżywienia w zakresie śniadania lub innych posiłków).

W ocenie Wnioskodawcy osoby uczestniczące w imprezie integracyjnej nie uzyskują przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z powodu niejednolitości stanowisk sądowych dotyczących kwestii "nieodpłatnego świadczenia", zasadniczego znaczenia nabrał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., (Dz. U. z 2014 r. poz. 947), w którym Trybunał Konstytucyjny dokonał ustalenia, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy.

Podstawowym kryterium, które powinno być stosowane przy ustalaniu, czy dane świadczenie nieodpłatne pracodawcy stanowiło przychód ze stosunku pracy, jest wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia, czy to w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej, czy to w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku.

Należy też pokreślić, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.

Organizowanie imprezy integracyjnej dla pracowników nie jest koniecznością wynikającą z przepisów powszechnie obowiązującego prawa. Aczkolwiek prawdą jest, że imprezy takie sprzyjają polepszeniu atmosfery w pracy, co niewątpliwie jest korzystne nie tylko dla pracowników lecz także dla pracodawcy. Impreza integracyjna jest spotkaniem, w którym uczestnictwo nie jest obowiązkowe, w przeciwieństwie do obowiązku świadczenia pracy, która jest ukierunkowana, co do zasady, na zwiększenie przychodów pracodawcy.

Należy zaznaczyć, że są świadczenia, które gwarantują higieniczne i bezpieczne warunki pracy i służą jej organizacji (umożliwiają prawidłowe wykonywanie pracy), których spełnienie leży przede wszystkim w interesie pracodawcy w celu odpowiedniego zorganizowania własnej działalności gospodarczej, która musi być nastawiona ze swej istoty na osiągnięcie przychodów. W takim przypadku pracownik korzysta z tych świadczeń (w ramach wykonywania przypisanej pracy), jednak dla niego jest to korzyść niewychodząca na zewnątrz stosunku pracy i nie stanowi dochodu, będącego przedmiotem opodatkowania.

Natomiast w odniesieniu do nieprzewidzianych w umowie o pracę świadczeń, jak w szczególności: organizowanie spotkań i wyjazdów integracyjnych, należy zauważyć, że w takich przypadkach również są podejmowane przedsięwzięcia w interesie pracodawcy, ale nie wynikają one z istoty stosunku pracy i nie stanowią o organizacji wymaganych warunków pracy, chociaż bezspornie służą podniesieniu jakości pracy i jej wydajności, a w ostatecznym rachunku - tworzeniu zysku pracodawcy. Te świadczenia mogą mieć dla pracowników inne znaczenie w postrzeganiu przez nich wartości tych świadczeń z punktu widzenia konkretnego dla nich przysporzenia majątkowego z tego powodu, że nie są wpisane w treść obowiązków pracowniczych.

Wobec tego, przyjęcie oceny uznającej konkretne świadczenie ze strony pracodawcy za przychód pracownika ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, winno opierać się na przesłankach wynikających z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które Trybunał Konstytucyjny w powołanym powyżej wyroku uznał za zgodne z konstytucją i przedstawił ich interpretację.

Na tym tle należy wskazać, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy - gdy świadczenie to powoduje wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia: w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku.

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika gdy zostało spełnione za zgodą pracownika, tj. gdy pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Zatem pracodawca spełnił określone świadczenie na rzecz pracownika, gdy dysponował uprzednią zgodą pracownika na jego przyjęcie.

Przychód pracownika będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, gdy świadczenie to zostanie spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przynosi pracownikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. W zakresie tego kryterium należy wskazać, że chodzi o realny charakter przysporzenia jako warunku objęcia nieodpłatnego świadczenia podatkiem dochodowym. Bez elementu realnego w postaci otrzymania korzyści przez pracownika nie uzyskuje on przychodu, ponieważ nie występuje wówczas zdarzenie, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego.

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów. Wartość takiego świadczenia ustala się według cen zakupu. Cena zakupu stanowi w regulacji art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych punkt odniesienia do ustalenia wartości nieodpłatnego świadczenia.

Obiektywne kryterium - wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) - nie jest natomiast spełnione, gdy pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych, czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie "kursokonferencja" organizowana przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu. Trudno też poważnie utrzymywać, że przychodem pracownika z umowy o pracę czy stosunku służbowego jest możliwość okazjonalnego uczestnictwa w obiedzie czy kolacji, a wartość zjedzonych przez niego potraw i wypitych napojów wyznacza podstawę opodatkowania. Podstawowym kryterium, które powinno być stosowane przy ustalaniu, czy dane świadczenie nieodpłatne pracodawcy stanowiło przychód ze stosunku pracy, jest wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia, czy to w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej, czy to w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. To ostatnie może występować, gdy pracownik dobrowolnie skorzystał ze świadczenia oferowanego przez pracodawcę. W ocenie Trybunału, ustalone z uwzględnieniem przepisów u.p.d.o.f rozumie ustawowego sformułowania "inne nieodpłatne świadczenie" wyznacza przedmiot opodatkowania w sposób wystarczający. Rozumienie to jest doprecyzowane przez szczególny sposób określenia w kwestionowanych przepisach zdarzenia, z którym ustawa wiąże powstanie zobowiązania podatkowego osoby uzyskującej "inne nieodpłatne świadczenie.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, uznać należy, że zorganizowanie przez Wnioskodawcę - w przedstawiony we wniosku sposób - imprezy integracyjnej czy to dla pracowników, czy dla pracowników i osób towarzyszących oraz osób współpracujących z wnioskodawcą w ramach umów cywilnoprawnych lub zatrudnionych w podmiotach współpracujących z wnioskodawcą w ramach umów cywilnoprawnych, nie będzie generować po ich stronie powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika ani obowiązki informacyjne.

Rację ma więc Wnioskodawca twierdząc, że w przypadku organizowania imprez integracyjnych tylko dla pracowników, czy imprez integracyjnych, na które zostaną zaproszeni pracownicy, i będzie możliwa obecność osób towarzyszących oraz osób współpracujących z wnioskodawcą w ramach umów cywilnoprawnych lub zatrudnionych w podmiotach współpracujących z wnioskodawcą w ramach umów cywilnoprawnych (np. pracownicy kluczowych dostawców lub podmiotów powiązanych z Wnioskodawcą) nie można mówić o przychodzie ze świadczenia nieodpłatnego. Impreza integracyjna organizowana przez pracodawcę nie spełnia kryterium wystąpienia po stronie uczestników przysporzenia majątkowego (korzyści). Skoro, imprezy integracyjne będą miały charakter ogólnodostępny i udział w imprezach jest dobrowolny, po stronie uczestników nie pojawi się korzyść w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie impreza organizowana przez Wnioskodawcę, uczestnik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu.

Udział w imprezie organizowanej przez Wnioskodawcę nie oznacza uzyskania przychodu przez uczestnika także z tego powodu, że Wnioskodawca organizuje je dla nieoznaczonej liczby osób, tj. pracowników i osób towarzyszących i innych zaproszonych gości nie spełnia przesłanek do uznania, że uczestnik z tytułu uczestnictwa w takiej imprezie uzyskuje przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym na Wnioskodawcy nie ciążą również z tego tytułu obowiązki płatnika ani obowiązki informacyjne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.