IPPB2/415-698/09-4/MK - Zasady sporządzania deklaracji podatkowych w przypadku pozostawienia do dyspozycji bezrobotnego świadczenia wypłaconego z funduszu pracy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2009 r. (data wpływu 19 listopada 2009 r.) oraz piśmie uzupełniającym braki formalne (data nadania 15 stycznia 2010 r., data wpływu 18 stycznia 2010 r.), na wezwanie Nr IPPB2/415-698/09-2/MK z dnia 12 stycznia 2010 r. (data nadania 12 stycznia 2010 r., data doręczenia 14 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu postawienia do dyspozycji bezrobotnego świadczenia wypłaconego z Funduszu Pracy przez organ zatrudnienia oraz wynikających z tego faktu obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu postawienia do dyspozycji bezrobotnego świadczenia wypłaconego z Funduszu Pracy przez organ zatrudnienia oraz wynikających z tego faktu obowiązków płatnika.

Pismem z dnia 12 stycznia 2010 r. Nr IPPB2/415-698/09-2/MK Wnioskodawca został wezwany do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez przesłanie dokumentu, z którego wynika sposób reprezentacji Wnioskodawcy, tj. stosowne umocowanie dla osoby, która przedmiotowy wniosek podpisała w imieniu Wnioskodawcy oraz uiszczenia opłaty w wysokości odpowiadającej liczbie stanów faktycznych. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 14 stycznia 2010 r., natomiast w dniu 15 stycznia 2010 r. (w terminie) pismem z dnia 14 stycznia 2010 r. przesłano brakujące dokumenty oraz uiszczono brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zgodnie z przepisem art. 76 ust. 3a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach runku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.), roszczenia do należnych, a niepobranych kwot zasiłków dla bezrobotnych innych świadczeń finansowanych z Funduszu Pracy ulegają przedawnieniu z upływem 6 miesięcy od dnia postawienia ich do dyspozycji.

Powyższe świadczenia z Funduszu Pracy należy traktować jako świadczenia postawione do dyspozycji bezrobotnego. Niepobranie świadczeń w okresie 6 miesięcy od dnia postawienia do dyspozycji bezrobotnego - powoduje ich przedawnienie, to jest utratę prawa do skutecznego ubiegania się o ich wypłatę.

Powiatowy Urząd Pracy w C, będąc organem zatrudnienia zobowiązany jest do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnik od świadczeń wypłacanych z Funduszu Pracy zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w treści wzoru Informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11, w poz. E. Dochody podatnika, pobrane zaliczki oraz pobrane składki, powyższe świadczenia z Funduszu Pracy postawione do dyspozycji bezrobotnego należy wykazywać jako źródło przychodów wymienione w pkt 5 jako świadczenia wypłacone z Funduszów: Pracy i Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Co do ogólnej zasady, wynikającej z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkami wymienionymi w tym przepisie.

Z kolei przepis art. 11 ust. 1 tej ustawy, nakazuje traktować jako przychód (podlegający opodatkowaniu) "otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Świadczenia z Funduszu Pracy stawiane do dyspozycji bezrobotnych należy zakwalifikować do innych nieodpłatnych świadczeń. W świetle dotychczasowego orzecznictwa sądów administracyjnych, w przypadku świadczeń nieodpłatnych, opodatkowaniu może podlegać tylko przychód rzeczywiście otrzymany, a nie możliwy do otrzymania. W tych okolicznościach "świadczenia z Funduszu Pracy postawione do dyspozycji bezrobotnych i niepobrane w okresie 6 miesięcy, nie stanowią przychodu i tym samym brak jest obowiązku sporządzania informacji PIT-11.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z powołanego powyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

W myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna mniemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Na podstawie art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niedobrany lub pobrany a niewpłacony.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane organy zatrudnienia - od świadczeń wypłacanych z Funduszu Pracy pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b).

Od ww. przychodów stosownie do art. 35 ust. 5 ustawy, płatnik pobiera zaliczkę na podatek dochodowy stosując najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, pomniejszoną o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3.

W myśl art. 38 ust 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

Natomiast art. 39 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym stanowi, iż w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

W myśl art. 39 ust. 2 ustawy, jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy na pisemny wniosek podatnika w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, są obowiązani do sporządzenia i przekazania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, lub urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, imiennej informacji, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonuje wypłat dla osób bezrobotnych świadczeń finansowanych z Funduszu Pracy. Powyższe świadczenia z Funduszu Pracy są traktowane jako świadczenia postawione do dyspozycji bezrobotnego. Nieodebranie w terminie 6 miesięcy od dnia postawienia do dyspozycji bezrobotnego przedmiotowego świadczenia skutkuje jego przedawnieniem, tj. utratą prawa do skutecznego ubiegania się o jego wypłatę. Wnioskodawca od postawionych do dyspozycji bezrobotnego świadczeń dokonuje poboru zaliczek na podatek dochodowy. Wątpliwość dotyczy sytuacji gdy postawione do dyspozycji bezrobotnego świadczenie nie zostanie odebrane w okresie 6 miesięcy. Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji ww. wymienionej nie wystąpi przychód u bezrobotnego co skutkuje brakiem obowiązku sporządzania informacji PIT-11 ponieważ opodatkowaniu może podlegać tylko przychód rzeczywiście otrzymany, a nie należny do otrzymania.

Należy podkreślić, iż przychód stanowią otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne.

Przez pojęcie "otrzymane" - zgodnie ze Słownikiem języka polskiego - należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń, należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika.

Natomiast "postawionymi do dyspozycji" są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik - wykazując określoną aktywność - ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

Z definicji pojęcia przychodu jako świadczenia otrzymanego czy też w niektórych przypadkach postawionego do dyspozycji wnosić można również o momencie jego uzyskania. Określenie momentu uzyskania przychodu ma bardzo istotne znaczenie, przede wszystkim z tego powodu, że podatek dochodowy od osób fizycznych rozliczany jest w danym czasie. Konieczne jest zatem określenie momentu uzyskania przychodu, by przyporządkować przychód do danego okresu rozliczeniowego - roku podatkowego, a w niektórych przypadkach również - miesiąca (w przypadku zaliczkowego rozliczania podatku).

Przychód w postaci pieniędzy lub wartości pieniężnych powstaje w momencie otrzymania ich przez podatnika lub w momencie postawienia ich do dyspozycji podatnika.

W przedmiotowej sprawie przez postawienie do dyspozycji podatnika pieniędzy lub innych wartości należy rozumieć sytuację, w której podatnik z przyczyn leżących po jego stronie nie odbiera należnego mu świadczenia, np. z kasy urzędu pracy.

Mając na uwadze ww. uregulowania prawne, jak również przedstawiony stan faktyczny organ podatkowy zauważa, że dla osoby bezrobotnej uprawnionej do otrzymywania świadczenia od organu zatrudnienia przychód powstaje z chwilą postawienia tego świadczenia do dyspozycji uprawnionego. Co skutkuje obowiązkiem Wnioskodawcy, jako płatnika do pobrania zaliczki na podatek w miesiącu, w którym postawiono świadczenie do dyspozycji uprawnionego.

W konsekwencji osobom bezrobotnym, które figurują w ewidencji i mają uprawnienia do poboru w ciągu roku świadczenia, należy sporządzić niezależnie od tego czy dokonają odbioru świadczenia czy też nie imienną informację o wypłaconych świadczeniach (postawionych do dyspozycji) i przekazać w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym (art. 39 ust. 1 ustawy).

Należy zauważyć, że na powyższe nie ma wpływu fakt, umorzenia nieodebranych świadczeń po upływie 6 m-cy od postawienia ich do dyspozycji bezrobotnego.

Reasumując Wnioskodawca w informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11, w poz. E. "Dochody podatnika, pobrane zaliczki oraz pobrane składki", wykaże świadczenia z Funduszu Pracy postawione do dyspozycji bezrobotnego jako źródło przychodów wymienione w poz. 5 wiersza zatytułowanego "świadczenia wypłacone z Funduszów: Pracy i Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych".

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.