IPPB2/415-670/11-4/MG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 listopada 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-670/11-4/MG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.) oraz w piśmie uzupełniającym braki formalne wniosku z dnia 14 listopada 2011 r. (data nadania 15 listopada 2011 r., data wpływu 17 listopada 2011 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 7 października 2011 r. Nr IPPB2/415-670/11-2/MG (data nadania 10 października 2011 r., data odbioru 9 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży waluty obcej nabytej w wyniku rozliczenia lokaty dwuwalutowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków sprzedaży waluty obcej nabytej w wyniku rozliczenia lokaty dwuwalutowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną. Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne bez działów specjalnych produkcji rolnej. W 2010 r. Wnioskodawca zakładał w Banku S.A. lokaty dwuwalutowe, w sumie 14 lokat. Cztery z nich przewalutowały się. Wnioskodawca podał przykład: 6 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca założył lokatę dwuwalutową piętnastodniową PLN/EUR na kwotę 397 tysięcy PLN. Wnioskodawca założył, że kurs EURO nie spadnie na dzień rozliczenia lokaty poniżej 3,97 PLN za 1 EUR (od założonego kursu zależy oprocentowanie lokaty, jest to także ewentualny kurs przewalutowania). W momencie zakładania lokaty kurs wynosił 3,98 PLN za 1 EUR. W dniu rozliczenia lokaty kurs znajdował się poniżej założonego 3,97 PLN za 1 EUR. Nastąpiło przewalutowanie lokaty. Na rachunku Wnioskodawcy znalazło się 100.000 EUR oraz zysk w złotówkach od lokaty, pomniejszony o pobrany podatek (tzw. podatek Belki). Tak jak Wnioskodawca napisał na wstępie, w ubiegłym roku przewalutowały się cztery lokaty. Uzyskaną w wyniku rozliczenia lokat walutę obcą, w przypadku Wnioskodawcy EURO, w późniejszym terminie, poprzez bank, Wnioskodawca zamienił na złotówki po kursie innym (w przypadku Wnioskodawcy wyższym) niż kurs przewalutowania lokaty.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku, wezwano Wnioskodawcę pismem z dnia 7 października 2011 r. Nr IPPB2/415-670/11-2/MG (data nadania 10 października 2011 r., data doręczenia 9 listopada 2011 r.) do ich uzupełnienia poprzez:

* ponowne sformułowanie zadanego pytania Nr 1 w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przedstawienie własnego stanowiska do tak sformułowanego ponownie pytania podatkowego, z uwagi na to, że przedstawione pytanie nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej,

* przedstawienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania Nr 2.

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 14 listopada 2011 r. (data nadania 15 listopada 2011 r., data wpływu 17.11.201 r.), w którym przedstawił stanowisko w odniesieniu do pytania Nr 2, a ponadto poinformował, że rezygnuje z ponownego zadania pytania Nr 1.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powstałymi różnicami między przewalutowaniem lokaty, a późniejszą sprzedażą waluty powstał obowiązek podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powstaje obowiązek podatkowy, ponieważ:

1.

nie występuje w ustawie o podatku dochodowym pojęcie różnic kursowych w stosunku do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej,

2.

Wnioskodawca nie dokonał kupna waluty obcej, w związku z czym nie ma podstaw aby sądzić, że celem działania Wnioskodawcy było uzyskanie korzyści płynących z późniejszej, w przypadku Wnioskodawcy, sprzedaży. Założenie lokaty ma na celu uzyskane zysku z oprocentowania lokaty (od którego bank pobiera podatek). Wejście w posiadanie waluty obcej, jest zdarzeniem losowym niezależnym od Wnioskodawcy. Równie dobrze można nie sprzedawać waluty, tylko założyć lokatę odwrotną, czyli EUR/PLN. Przewalutowanie tejże lokaty spowoduje, że na rachunku będziemy mieli złotówki. Kwoty uzyskane zarówno w przypadku sprzedaży waluty, jak też z przewalutowania powrotnego będą różne w stosunku do pierwotnej lokaty. Łącząc zatem przewalutowanie na walutę obcą z późniejszą sprzedażą waluty, a w drugim przypadku lokatę pierwotną PLN/EUR z lokatą odwrotną czyli EUR/PLN przy założeniu, że dokona się przewalutowanie tej lokaty, należy dla tej pary lokat wymyślić jakiś sposób opodatkowania "międzylokatowy". Zasadnym pozostaje więc odpowiedź na pytanie, czy pierwotną lokatę należy łączyć z późniejszym działaniem. Zdaniem Wnioskodawcy nie należy ich łączyć, a co za tym idzie wyliczać różnic w celu opodatkowania. Według Wnioskodawcy ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter zamknięty, a co za tym idzie nie należy rozszerzać obowiązku podatkowego na czynności które nie są objęte takim podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnikom w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne bez działów specjalnych produkcji rolnej. W 2010 r. Wnioskodawca założył w banku 14 lokat dwuwalutowyh. Cztery z nich przewalutowały się. Przykładowo 6 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca założył lokatę dwuwalutową piętnastodniową PLN/EUR na kwotę 397.000 PLN. Wnioskodawca założył, że kurs EURO nie spadnie na dzień rozliczenia lokaty poniżej 3,97 PLN za 1 EUR (od założonego kursu zależy oprocentowanie lokaty, jest to także ewentualny kurs przewalutowania). W momencie zakładania lokaty kurs wynosił 3,98 PLN za 1 EUR. W dniu rozliczenia lokaty kurs znajdował się poniżej założonego 3,97 PLN za 1 EUR. Nastąpiło przewalutowanie lokaty i na rachunku Wnioskodawca posiadał 100.000 EUR oraz zysk w złotówkach od lokaty, pomniejszony o podatek dochodowy. Uzyskaną w wyniku rozliczenia lokat walutę obcą (EURO), Wnioskodawca w późniejszym terminie, za pośrednictwem banku, zamienił na złotówki po kursie innym, tj. wyższym niż kurs przewalutowania lokaty.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym dochód z tytułu sprzedaży waluty uzyskanej w wyniku przewalutowania lokaty dwuwalutowej.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z punktem 9 tego artykułu źródłem przychodów są "inne źródła".

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze - nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie - nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przychody z innych źródeł podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z treścią art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według ustalonej skali podatkowej. Przychody te podatnik - a więc również i Wnioskodawca - musi sam wykazać w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym zostały osiągnięte i je opodatkować.

Zatem dochód z tego źródła, tj. dochód z innych źródeł obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowany jest w myśl art. 27 ust. 1 ww. ustawy, według którego podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30e oraz 44 ust. 4, pobiera się od podstawy jego obliczenia według skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym. Dochód ten podlega wykazaniu w rocznym zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, według ustalonego wzoru (PIT-36).

Reasumując, stwierdzić należy, iż w związku ze sprzedażą waluty uzyskanej w wyniku przewalutowania lokaty dwuwalutowej po stronie Wnioskodawcy, jako osobie nieprowadzącej działalności gospodarczej powstał obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych. Osiągnięty przychód należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy, a tym samym różnicę wynikającą z przewalutowania lokaty uwzględnić w zeznaniu podatkowym (PIT-36) składanym za rok podatkowy, w którym dochód został uzyskany, łącznie z pozostałymi dochodami osiągniętymi w danym roku podatkowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl