IPPB2/415-653/10-2/MG - Skutki podatkowe sprzedaży niezabudowanej działki gruntu nabytej w drodze darowizny.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2010 r. (data wpływu 19 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży niezabudowanej działki gruntu nabytej w 2000 r. w drodze darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 19 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży niezabudowanej działki gruntu nabytej w 2000 r. w drodze darowizny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 2000 r. matka Wnioskodawczyni aktem notarialnym (umowa darowizny) darowała Wnioskodawczyni i jej siostrze niezabudowaną działkę gruntu położoną w B. Matka Wnioskodawczyni zmarła w 2001 r..

W 2010 r. aktem notarialnym (umowa zniesienia współwłasności) niezabudowana działka gruntu położona w B. została podzielona na działki w dwóch równych częściach na obie siostry. Każda z sióstr jest właścicielem swojej części.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód uzyskany ze sprzedaży poszczególnych działek będzie podlegał opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

W Urzędzie Skarbowy poinformowano Wnioskodawczynię, że nie będzie zobowiązana do uiszczenia podatku dochodowego, ponieważ minęło pięć lat od podpisania aktu notarialnego - umowy darowizny, która miała miejsce w 2000 r.. Akt notarialny zniesienia współwłasności zawarty pomiędzy Wnioskodawczynią i jej siostrą podpisany został w 2010 r. Zdaniem Wnioskodawczyni od daty otrzymania darowizny, a więc od 2000 r. liczy się pięcioletni okres posiadania nieruchomości, w związku z czym podatek od sprzedaży działek Wnioskodawczyni nie obowiązuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Jednak z uwagi na treść art. 7 ust. 1 powołanej wyżej ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. do odpłatnego zbycia tych nieruchomości i praw, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Z treści przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni w 2000 r. nabyła wspólnie z siostrą w drodze darowizny od matki niezabudowaną działkę gruntu. W 2010 r. aktem notarialnym (umowa zniesienia współwłasności), niezabudowana działka gruntu została podzielona na działki w dwóch równych częściach na obie siostry. Każda z sióstr jest właścicielem swojej części. Rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy planowane zbycie niezabudowanych działek spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawczyni przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Ponieważ nabycie przez Wnioskodawczynię w drodze darowizny od matki niezabudowanej działki gruntu miało miejsce przed dniem 1 stycznia 2007 r., w związku z tym do osiągniętego przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości będą miały zastosowanie przepisy ustawy podatkowej w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.

Z przytoczonych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przy ocenie, czy w przypadku zbycia nieruchomości po stronie podatnika powstaje przychód podlegający opodatkowaniu decydujące jest to, czy od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, do daty sprzedaży upłynęło pięć lat.

Jak słusznie podniosła Wnioskodawczyni we własnym stanowisku, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatkowej w przedmiotowej sprawie należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawczyni wspólnie z siostrą nabyła nieruchomość w darowiźnie od matki, a więc od końca 2000 r.. Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy - Kodeks cywilny). Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. W przypadku natomiast, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu musi być traktowany w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego.

Ponieważ nabyta przez Wnioskodawczynię w drodze darowizny na współwłasność z siostrą nieruchomość, umową zniesienia współwłasności w 2010 r. została podzielona na działki w dwóch równych częściach na obie siostry i każda z sióstr z tym dniem stała się właścicielem swojej części, przyjąć należy, że udział Wnioskodawczyni w nieruchomości w następstwie dokonanego w 2010 r. zniesienia współwłasności nie zwiększył się, a tym samym nie miało miejsca nowe nabycie przedmiotowej nieruchomości.

Należy zatem stwierdzić, że planowana sprzedaż niezabudowanej działki nabytej przez Wnioskodawczynię w 2000 r. w drodze darowizny od matki, która następnie w 2010 r. umową zniesienia współwłasności została podzielona na działki w dwóch równych częściach na obie siostry nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie, tj. w 2000 r., co oznacza, że przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu.

Ponadto, z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, a zatem wywierają skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni, jako występującej z wnioskiem. Nie chroni natomiast siostry Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.